Ik ben een ziekelijke leugenaar

[Piper]

Het begon toen mensen op de basisschool tegen elkaar aan het opscheppen waren. Toen ik aan de beurt kwam had ik niks om over op te scheppen, dus bedacht ik maar wat. En ze vonden het grappig! Nog nooit in mijn leven had ik zoveel succes gehad. En dus ging ik ermee door, vertelde het ene verhaal over vakanties en dergelijke die allemaal nooit gebeurd waren. Maar nooit had ik gelogen om straffen te ontkomen. totdat ik ook dat ging doen. Ik loog tegen alles en iedereen, ik kon mezelf zo nu en dan niet eens bijhouden. Ik las erover, en ik ontdekte dat ik niet de enige was, maar ik ontdekte niemand, die zo erg is als ik.
Niemand was zo ziekelijk, dat hij loog in zijn dagboek.
Ik wel, in mijn dagboek staan alleen maar leugens, er staan maar een paar dingen in die waar zijn, en die zijn nog overdreven.
Ik wil hiervan af. Mensen hebben het over dingen die ik vertelde, die ik mezelf niet meer kan herinneren. Zo kan het echt niet verder. Per dag vertel ik zo veel leugens, dat ik soms zelf niet weet of het nu wel of niet gebeurt is. Weet iemand hoe ik hiervan af moet komen?
Ik hou mezelf niet meer bij

Misschien eerst zelf proberen wat minder te liegen (en dan steeds minder tot je niet meer liegt)...? Zorgen dat je dingen meemaakt die interessant genoeg zijn om te vertellen... En als het je zelf niet lukt, hulp zoeken... Dit klinkt te simpel...maar verder weet ik helaas ook niks. Sterkte en succes iig.

[Caelis]

Misschien moet je mij maar eens mailen... Ik zelf ken het probleem niet uit eigen ervaring, maar ik heb wel een vriendin die hetzelfde probleem heeft en met haar gaat het de laatste tijd heel goed Misschien dat zij kan helpen...?

(wizzey_d@hotmail.com)

uhm.. jeetje., ik weet hier niet zo heel erg veel op te zeggen,
misschien moet je jezelf eens toespreken op het moment dat jevan plan was een leugen te vertellen.. of een manier te bedenken hoe je elke keer als je wil gaan liegen dat je aan iets anders denkt en dus niet liegt? ik ben niet onwijs goed in het oplossen van dit soort problemen, maar het is misschien wel verstandig als je gewoon hulp zoekt, op school ofzo, er zijn daar vast genoeg mensen die je willen helpen om je van die probleem af te helpen..

heel veel succes!!

Charlotte

[Ciao Che]

Zorg iig dat je de werkelijkheid van de leugens kan onderscheiden, ga dus niet in je eigen leugens geloven.
Om te beginnen zou ik proberen te stoppen met liegen in je dagboek. Nu houd je jezelf voor de gek wat totaal onnodig is want tegenover jezelf hoef je je toch niet interessant op te stellen? Dus erken eerst tegenover jezelf dat je leven boeiend genoeg is zonder leugens, biegt desnoods in je dagboek op dat je er veel in gelogen hebt (mocht je dat niet gedaan hebben)... clear up your mind. Zie in dat liegen tegenover jezelf echt onnodig is, hoe lang je dat ook hebt gedaan en ga dan pas proberen niet meer tegen anderen te liegen.
Klinkt simpel maar is wel het beste

Verder veel succes!
(btw: Boudewijn Büch had hetzelfde probleem)

[Fantôme]

je hebt gelijk met het feit dat je niet de enige bent...
het lijkt me een verschrikkelijk lastig probleem, als je continu liegt, dat je het zelf niet eens meer kan bijhouden.

Ik weet niet of je denkt hier zelf uit te kunnen komen.
zo niet... Ga dan hulp zoeken..!!

Voor de rest; i agree with Ciao Che

suc-7 hiermeej he?!!!

hele dikke kus!! wendy

[Evil creature]

Wij zijn tientjeslid van de VPRO-gids. Laats kregen we weer een gids. Op de achterkant staan brieven van jongeren met problemen. Iemand schreef hierin dat ze in haar dagboek loog.

Ze had prescies hetzelfde probleem als jij, je bent dus niet de enige.




Misschien moet je een tweede dagboek beginnen.
Alleen dit dagboek noem je 'Het dagboek der waarheid'
Hierin vertel je alleen dingen die waar zijn. Ook beken je je leugens hierin.

Op deze manier plaats je een barierre tussen je waarheid en je leugens.

Zodra je merkt dat je succes hebt met je nieuwe dagboek, verbrand je je dagboek met leugens. (Weggooien kan ook, maar met verbranden voel je jezelf meer verlost). Dat dagboek is slecht. Beschouw het maar als je vijand.

Stop met liegen want vroeg of laat kun je alleen nog maar leven met een wereld van bedrog. Dat mag niet gebeuren.

[Bahamut]

Ik kan wel begrijpen hoe je je voelt, ik doe hetzelfde namelijk ook wel. Op een gegeven ogenblik raken wij overtuigd van onze eigen leugens en leven wij in onze droomwereld. Ik noem het zelf: compulsief liegen. We kunnen er niet veel aan doen. Ik deed het ook al sinds kleins af aan. Mijn ouders waren gescheiden en mijn moeder had een hekel aan mijn vader. En sindsdien probeerde ik hun beide gelukkig te houden, door middel van tegen mijn moeder te zeggen hoe slecht mijn vader het had en tegen mijn vader hoe goed mijn moeder het had. En voordat ik het wist bleef ik het ook maar doen, tegen vrienden, tegen familie, en het belangrijkste tegen mezelf. Het heeft ook heel veel nadelen gehad, als er bijvoorbeeld iets gebeurde wat in mijn wereld niet kon gebeuren, dan geloofde ik daar ook helemaal niets van. Voorbeeld: ik heb sinds kort een vriendin, en in mijn perfecte wereld was er niemand die voor mij zou vallen, en dus geloofde ik niet dat zij verliefd op mij was. En zelfs na drie maanden heb ik nog moeite met begrijpen waarom iemand verliefd op mij kan zijn. Ik begrijp dat ik er een boel omheen lul, maar ik presenteer gewoon mijn deel van het probleem. Het is ook heel moeilijk om je advies hierover te geven. Je kunt namelijk niet zomaar ophouden met tegen jezelf te liegen. Je moet het wel geleidelijk doen, stapje bij stapje moet je jezelf de waarheid leren te zien. Dus begin langzamerhand met jezelf dwingen de waarheid op te schrijven op het moment dat iets gebeurt, zodat je ook zeker bent dat het wel zo gebeurd is!

[Piper]

Ik ga proberen om niet meer in mijn dagboek te liegen. Ik denk dat als ik dat niet meer doe, ik in elk geval mezelf niet meer zo erg voor de gek hou. Daarna zie ik wel verder, ik doe het stapje voor stapje ik denk dat het dan het beste zal gaan.
Let's hope for the best!

[Wasteland]

Met leugens graaf je eigenlijk een gat voor jezelf. Wat ik probeer te zeggen is dat je je eigen als het ware gaat tegenspreken omdat jij zo eigenlijk niet bent. Wanneer je er problemen mee gaat krijgen laat je het in het vervolg meestal wel voor gezien.

Sorry kan misschien wat hard aan komen.........

[clubje]

Bahamut schreef op 24-04-2003 @ 11:28:
Ik kan wel begrijpen hoe je je voelt, ik doe hetzelfde namelijk ook wel. Op een gegeven ogenblik raken wij overtuigd van onze eigen leugens en leven wij in onze droomwereld. Ik noem het zelf: compulsief liegen. We kunnen er niet veel aan doen. Ik deed het ook al sinds kleins af aan. Mijn ouders waren gescheiden en mijn moeder had een hekel aan mijn vader. En sindsdien probeerde ik hun beide gelukkig te houden, door middel van tegen mijn moeder te zeggen hoe slecht mijn vader het had en tegen mijn vader hoe goed mijn moeder het had. En voordat ik het wist bleef ik het ook maar doen, tegen vrienden, tegen familie, en het belangrijkste tegen mezelf. Het heeft ook heel veel nadelen gehad, als er bijvoorbeeld iets gebeurde wat in mijn wereld niet kon gebeuren, dan geloofde ik daar ook helemaal niets van. Voorbeeld: ik heb sinds kort een vriendin, en in mijn perfecte wereld was er niemand die voor mij zou vallen, en dus geloofde ik niet dat zij verliefd op mij was. En zelfs na drie maanden heb ik nog moeite met begrijpen waarom iemand verliefd op mij kan zijn. Ik begrijp dat ik er een boel omheen lul, maar ik presenteer gewoon mijn deel van het probleem. Het is ook heel moeilijk om je advies hierover te geven. Je kunt namelijk niet zomaar ophouden met tegen jezelf te liegen. Je moet het wel geleidelijk doen, stapje bij stapje moet je jezelf de waarheid leren te zien. Dus begin langzamerhand met jezelf dwingen de waarheid op te schrijven op het moment dat iets gebeurt, zodat je ook zeker bent dat het wel zo gebeurd is!

Oh mijn f*cking god, wat herken ik mezelf hierin. Ongelooflijk.

[smoguzbenjamin]

Mijn ouders hebben heel ijn leven verziekt. In de eerste van de middelbare school kwam ik erachter wat ik gemist heb/had.

Ik begon te liegen, leefde gewoon een leugen. Ik heb een hoop acteertalent, dus dat kwam wel van pas. Maar naast mijn leugens, ging ik kijken wat mijn ouders precies deden. Mijn moeder dr bed was vaak een beetje bebloed, ook als ze niet ongesteld was, en mn vader bezit 2 luchtdrukwapens (waar ik mezelf gelijk mee bekend maakte voor het geval dat... ik kan dus schieten). Leugens creeren alleen maar ruzie en haat. Nu woon ik bij mn vriendin thuis, en ik ben begonnen met een schone lei. Het lukt nu vreselijk goed. Je kan niet afbouwen met liegen, schat, je moet stoppen. gelijk.

suc6!

[AtHell]

Join the club.

Achja je moet liegen gewoon zien als het vertellen van de waarheid alleen dan jouw versie ervan.

[Knutselsmurfie]

benchMarc schreef op 26-04-2003 @ 17:39:
Ik kan wel vertellen uit ervaring (niet ik, maar een kameraad van mij): je gaat steeds verder de afgrond in. Uiteindelijk komen vrienden enzo erachter dat je altijd liegt en houd je niemand meer over. Stop er echt mee, houdt liever je mond als je niets te vertellen hebt. Dat helpt echt, ipv gewoon dingen te verzinnen. Het heeft ook geen nut, vrienden respecteren je om wie je bent, niet of jij gave dingen te vertellen hebt.

Inderdaad kleine
Ik ken ook een paar mensen die dat 'probleem' hebben en echt: op den duur word je er alleen maar ongelukkiger van. En denk nou eens na.. wil je echt 'vrienden' die je leuk vinden om wat je te vertellen hebt en hoe stoer je jezelf voordoet? Als het echte vrienden zijn, accepteren ze je om wie je bent en dan is het ook veel leuker om vrienden te hebben: jezelf bij ze kunnen zijn en eerlijk tegen ze kunnen zijn.

[**FrenchKiss**]

Heey,

wat erg voor je.. Lijkt me supermoeilijk om eraf te komen. Me vriend liegt ook heel erg. Hij liegt ziekelijk veel, snap soms echt niet waarom ik bij hem blijf. 'k Heb geen idee wat ik eraan kan doen.. Heeft iemand ook suggestisch voor miJ?

scu6

[Kronkeltje]

Hej Squirl,
ik vind het ten eerste supergoed dat je dit hier neerzet en voor jezelf erkent dat je een probleem hebt!! Dat betekent in ieder geval dat je er vanaf wil (en waar een wil is, is een weg you know). Ik denk dat het je wel gaat lukken. Het plan om nieuw dagboek te beginnen vind ik zowieso een goeie. Accepteer hoe je bent, mensen zullen je echt leuker vinden als je gewoon jezelf bent, dan wanneer ze erachter komen dat al jouw mooie verhalen leugens waren. Het is misschien moeilijk, maar probeer tegen de mensen wie belangrijk voor je zijn te zeggen dat je een probleem hebt met liegen. Wees eerlijk en geef je leugens toe. Dit zal vast moeilijk zijn, maar ik denk dat je eerlijkheid gewaardeerd zal worden. En bovendien heb je dan het gevoel dat je met een schone lei kan beginnen.
Nou, veel succes ermee en laat je horen hoe het gaat?
Liefs, Kronkel

[Violence Fetishist]

kgeloof er helemaal nix van

[DaRealEvE]

rysdigital schreef op 29-04-2003 @ 11:52:
kgeloof er helemaal nix van

Whaha

[ShoarmaSchaap]

LOL, ik moest zoo hard lachen toen ik je topic titel las

(no offense)

[Loezzel]

Nou, dit probleem komt best vaak voor. Maar jij hebt het ook wel heel erg. Misschien is het een idee om met een psycholoog erover te praten?

ik zou als ik jou was hulp gaan zoeken

misschien een idee om leugen en waarheid te scheiden.. schrij falles op wat je vertelt heb, zet aann de linkerkant elke leugen en aan de rechterkant elke waarheid.. zo weet je ten eerste wat je vertelt heb en ten 2e hoevaak je liegt en of het al beter gaat.

[Tuuntje]

Ben ik nu de enige die zich afvraagt of dit ook een leugen is?

[Fantôme]

Tuuntje schreef op 02-05-2003 @ 21:07:
Ben ik nu de enige die zich afvraagt of dit ook een leugen is?

nopezz, daar dacht ik eerst ook aan, maarjaah, als je logisch nadenkt kan dat toch niet?!!