Zonder trots zijn mijn gedachten,
over jou, tegenover jou, verlangen.
Naar de blikken die je dan geeft.
Zonder inhoud, maar hou me gevangen,
in het wereldje waarin je leeft.
ik kan in duizend woorden spreken,
maar geen enkele zal je bevangen.
Zodoende zijn met alle verschillen,
iedere hoop, een kans onmogelijk.
Ik mocht het enkelt zo willen.
Je houd me vast in mijn gedachten,
het leek niet mogelijk, het kan.
Want wat ik denk zijn duizend dingen,
althans niet voor lang, ben ik bang.
Maar verliefdheid valt niet te bedwingen.
Warrig, maar mijn gedachten op dit moment, niet bedoeld om goed te zijn in dit gedicht, ik denk alleen dat ik op de verkeerde persoon aan het vallen ben...
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|