de verre herfstwandeling

[tacidvs]

in den beginne was er niets,
wat erop kon duiden dat er toen
een wandelgang geschapen werd

zo simpel en zo Frank -zo goed
niet helder doch want liefde is,
niet feller dan een vrouw
ben ik

verdwaal maar in schema's
van acteurs en van thema's
uw longen vol tweezijdigheid,
zo doodt men hier ter lande
op tijd


wegen van het Bos zijn ondoorgrond'lijk
Bomen groeien er in Kommen
doch niet hier groeien ze in krommen
vier stuks lang en een opzij, 't is af

Ach! het bezige, het lacht me
toe, doe het nieuws eens UIT
alsjeblieft heb meelij, met me
gaan tussendoor wat bomen heten

doorwrocht het woord dat gezocht
maar toch heb ik gevonden, plicht
waaróm ben ik toch zo, matig
kronkel ik waar ik vliegen wil


doortocht is er niet, een mars
een teken op een virtueel, papiertje
lig ik hier toch, langs de weg
waarachter het geluk lacht of er-
voor

Ach! wegen zijn er om te begaan,
of niet mijn Lego of, een moord
doden is niet mijn intentie, egio
mis houvast dus ik val voor en op
jou

aan het einde is er, hoop
dat het een beroep, doet
op een verloren vriend, mijn leven


met een laatste streek gebracht
mensen denkt niet zo lichtzinnig
en de wereld draait nu, over mij

[Dreamerfly]

tacidvs schreef op 29-09-2003 @ 22:10:
in den beginne was er niets,
wat erop kon duiden dat er toen
een wandelgang geschapen werd

zo simpel en zo Frank -zo goed
niet helder doch want liefde is,
niet feller dan een vrouw
ben ik

verdwaal maar in schema's
van acteurs en van thema's
uw longen vol tweezijdigheid,
zo doodt men hier ter lande
op tijd


wegen van het Bos zijn ondoorgrond'lijk
Bomen groeien er in Kommen
doch niet hier groeien ze in krommen
vier stuks lang en een opzij, 't is af

Ach! het bezige, het lacht me
toe, doe het nieuws eens UIT
alsjeblieft heb meelij, met me
gaan tussendoor wat bomen heten

doorwrocht het woord dat gezocht
maar toch heb ik gevonden, plicht
waaróm ben ik toch zo, matig
kronkel ik waar ik vliegen wil


doortocht is er niet, een mars
een teken op een virtueel, papiertje
lig ik hier toch, langs de weg
waarachter het geluk lacht of er-
voor

Ach! wegen zijn er om te begaan,
of niet mijn Lego of, een moord
doden is niet mijn intentie, egio
mis houvast dus ik val voor en op
jou

aan het einde is er, hoop
dat het een beroep, doet
op een verloren vriend, mijn leven


met een laatste streek gebracht
mensen denkt niet zo lichtzinnig
en de wereld draait nu, over mij

Deze lees ik later nog een keer en reageer ik dan, keej?

[Halogeen]

oei, ik weet niet wat jij er van vindt (gericht aan de schrijver), maar dit vind ik toch wel 1 van de mooiste, zo niet, het mooiste gedicht wat je geschreven hebt. Een soort bekroning op het meester werk van je gecompliceerde dichtsels. Uitstekend in zowel vorm, metrum, rijm en inhoud (kritiek zal ik niet leveren, want dat wordt altijd weer zo'n flauw, "ik vind van wel" gedoe). Geweldig. Bovendien, toen ik het uit had moest ik zowel grijnzen, lachen, pijnzen, fronzen en achter op mijn hoofd krabben. Tsja, wat gedichten al niet bij je los kunnen maken...

[tacidvs]

Ik weet niet wat je ophebt, maar zonder verdere toelichting op het uitstekend zijn van rijm en metrum, neem ik tien flessen port aan. Gecompliceerd is het wel, althans in intentie, ik weet niet hoe het over komt. En juist hierop zou ik graag kritiek hebben, mits het ergens op slaat.

Nota bene: een (schijnbaar?) vaag gedicht wordt er niet beter op als het in vage bewoording becommentarieerd wordt.