Hallo daar simpele wezens
Het mag nu dan wel ZO zijn
maar eens zullen we merken
alleen is niet zo eerzaam
wanneer,
Door mij heen het besef straalt
van een eeuwenoude ziel
Ontsprongen aan de kooi "Mijn hoofd"
Geen woorden maar beelden
alleen,
in mijn niet-daden gesloten
Vermoreld door luchtigheid
Zo simpel en zo vermoeid
leef ik daar,
Verdwaasd en verbaasd
zie ik toe met ogen oh zo pijnlijk
dat het licht verwijnt wanneer wij ontwaken
En de stille duisternis mijn liefde krijgt.
----------------------------------
Begraaf mij onder zekerheid
verkwansel mijn kunnen in vastigheid
opdat ik nooit meer bang hoef te zijn
Verstop mij in regels zodat "Het" niet kan zien,
dat ik vrees
"Zit het uit"
Verdomme ik wacht
Tot mij de oude dag geschonken word
zonder
mijn inzicht in inzichten
angst voor angsten
mijn bevestiging, mijn rust
gevonden in verloren grip
--------------------------------------------
--------------------------------------------
morgen?
het is vandaag
waar is mijn doel!
niet nu?
Ach jij zei;
te kopen
te eten
te vreten!
Alleen anders;
waar is je kracht
jij zwerver!
ideologie?
onbeschaamde zelfvoldoening
in seks?
eindelijk doorgedrongen tot jou
voel je me nu
hoe nutteloos
is een kartonnen doos