Mijn wereld, zo klein
En toch zo groot
Leven blijft Leven
Dood blijft Dood
Jouw woorden
Zo'n verwarring
Een kleine wereld
Lijkt opeens zo groot
Beangstigende zinnen
Totale wanorde in mij
Niet negatief, niet positief
Misschien is er straks een "Wij"
Ontmoedigende letters
Niet teveel hoop is haar advies
En ik knik maar stiekem hoop ik toch
Dat ik jou niet verlies
Een lucht vol wolken
Met stukke blauwe hemel
Wat zal er straks voor mij zijn?
Opluchting, blijdschap...
Of slechts een zee van pijn?
Hijs wazig, maar dat is eigenlijk ook mijn gevoel. Een beetje chaotisch, zenuwachtig. Dusss.. Vertel, wat vind je ervan?
|