Sterk, behoorlijk goed. Leuk hoe het zo kinderachtig begint en dan steeds volwassener wordt, leuk hoe die korte regels aan het begin aan het eind langer zijn geworden, leuk hoe naar voren komt dat je dit in een opwelling geschreven hebt, een van de weinige gedichten die dat ook daadwerkelijk zo laten lezen. De rust die in de laatste strofe tevoorschijn wordt getoverd, het woordje spijt heeft zoveel betekenis dat het inderdaad een eigen regel verdient en en het is gewoon helemaal goed, het beste wat ik deze ochtend gelezen heb tot nu toe

.