Nou, okay, bedankt voor de reacties allemaal.
Dit is een gedichtje dat ik gewoon 's morgens toen ik wakker werd in een opwelling heb opgeschreven en ik heb er maar weinig aan veranderd; ik zat alleen al dagen met de woorden 'mistroostig' en 'rooskleurig' in m'n hoofd en daar wilde ik wat mee doen. Dat er dan wéér kleuren in voorkomen (zoals Halogeen zegt), dat is dan jammer, ik had het in feite nog niet eens opgemerkt, waarschijnlijk omdat ik het op een heel andere manier heb gebruikt, dus niet met de intentie van 'laat ik kleuren in mijn gedicht verwerken, want dat is poëtisch!' of wat dan ook.
Maar goed, na gedichten als 'Het bedrog van de winter' en 'Aanvaardt uw lot, gij zondaar II', waar ik veel en veel langer op heb gezeten, wilde ik ook dit eens proberen. Tja, ik ben 17, ik wil experimenteren met de mogelijkheden op het gebied van dichten... ik neem aan dat dat niet zo gek is.
Maar zoals ik zie, verschillen de meningen nogal. En dat is natuurlijk ook helemaal niet erg.