Mja, voor mij zijn het uit mijn eigen dichtverleden, wel cliché gedachten, gevoelens en woorden

Vandaar dat ik het zei. En het is ook iets wat makkelijk schrijft, het moet ook vloeien, anders klinkt het niet.
De inhoud. Het gaat over de ellende die ik de laatste maanden heb doorgemaakt en de ruzie die ik met die persoon heb omdat hij gewoon te blind is om te zien wat er fout ging terwijl hij zogenaamd een vriend was. Iig, dit heb ik niet meer in ellende geschreven, het gaat weer beter met me en naar aanleiding daarvan kan ik een stap achteruit doen en kijken naar wat is aangericht. Het knaagt nog wel, maar het beheerst me niet meer. Dit is eigenlijk een gedicht vanbuitenaf geschreven, om nog eens te beseffen wat ik ben en was en tot wat ik verworden ben door anderen. Vandaar ook het woord onzin, niet de gedichten, maar de gevoelens. Ik heb teveel alcohol gezopen en doe dat nog steeds, maar ik weet het wel en al die gedachten maken dat ik eindelijk dit weer kan schrijven zonder trillend in een hoopje op de grond in elkaar te storten al jankend over het onrecht dat mij is aangedaan.
Pfoe
*rant rant*
(had je trouwens mijn stiekeme rijm ontdekt? Niet duidelijke echte rijm, maar het zit er wel in

)