uit: jezelf erbij neerleggen

[Koningin van de Nijl]

Een relatie is uit. Kun jij jezelf er dan bij neerleggen als de ander zegt 'geen zin meer te hebben je te zien' er geen behoefte aan te hebben, geen tijd meer vrij te maken etc, terwijl jij nog zielsveel om hem geeft?

Kun jij je erbij neerleggen, uit is uit, over niet, en verder leven. Zonder ook maar de neiging te hebben te bellen, een afspraak te maken?

Wat mij dwars zit is het feit dat ik altijd goed met hem op kon schieten, ama rnu ineens is het omgeslagen. Hij zij wel dat we bij elkaar zouden blijven 'onze kinderen spelen later nog metelkaar' maar dat zijn denk ik leugens of loze beloften.

Ik zou het willen, wanener is het echt tijd dat je iemand loslaat, en accepteert dat je deze persoon nooit meer ziet?

[red_hot_chilli_pieper]

uhm ik kan dat dus eigenlijk wel van de een op de andere dag .. dat wil niet zeggen dat ik diegene meteen maar vergeet ofzo.
maar ik kan mensen wel loslaten als dat nodig is (hecht me eigenlijk zo en zo niet te gauw).

[appelke]

tuurlijk mot jij je eige daarbij neer legge tis dan gewoon een lul

[Koningin van de Nijl]

appelke schreef:
tuurlijk mot jij je eige daarbij neer legge tis dan gewoon een lul

als de zaken zo ongecompliceerd waren als dat jij ze doet lijken, stond dit topic er nu niet

[Janet]

het is heeeeeeeel moeilijk,en soms is het beter om hem/haar niet meer te zien,ik en bijna al me exen gaan goed met elkaar om,zijn vrienden enzo.....maar ik weet niet hoe het bij jou zit....

[sanne60]

Waarom zou je iemand ineens niet meer zien als t uit is?? Je kunt toch net zo goed vrienden blijven...toch..?

[Penelopeia]

Vrienden blijven is moeilijk, ik merk het aan mezelf. Mijn ex heeft gewoon ontzettend veel voor mij betekend; voor hem heb ik veel over gehad..toen het uitging (om een lullige reden) heb ik het daar echt moeilijk mee gehad. Maar ondertussen hield ik gewoon contact met hem; wat ik erg moeilijk vond overigens..soms was ik zijn "ik heb o zo'n leuk leventje-verhalen" helemaal zat..dan had ik het idee dat hij het nog even wilde benadrukken dat hij het ook nog ontzettend leuk kon hebben zonder mij... Ik vond altijd dat hij nogal overdreef met zijn geweldige verhalen, en zelf vertelde ik hem mijn belevenissen wat opppervlakkiger...en al snel bleek dat veel van hem toch echt gefaked was. Hij bleek helemaal niet zo blij met alles te zijn en zat niet zo goed in zijn vel..toen dat er allemaal uitkwam heb ik hem proberen te helpen. En sindsdien blijft hij 0zeggen hoeveel ik voor hem beteken en dat hij me nog wel eens mist. En sindskort heeft hij een nieuw vriendinnetje..vind ik allemaal leuk voor hem enzo (hoewel ik wel ff gedacht heb van 'shit' maargoed..normale reactie lijkt me..) maar hij blijft maar zeggen hoe leuk ik ben enzo en dat hij me weer snel wil zien. Maargoed, ik weet niet echt wat ik daar mee aanmoet, hij heeft al vaker beloftes gedaan die hij niet na is gekomen en heeft mij erg teleurgesteld daarmee..en dat weet hij ook...

maar echt losgelaten heb ik hem denk ik nog steeds niet, bij andere vriendjes deed ik dat al wel snel..maar t lijkt ook nu net alsof dat nooit wat heeft voorgesteld (beetje weird) maargoed; alhoewel ik al wel veel heb 'afgesloten' als het ware met hem.. vind ik het leuk dat wij nog veel contact met elkaar hebben en leer ik daar ook veel van; en onze vriendschap telt momenteel echt, en ik vind het echt leuk dat wij het zo goed met elkaar kunnen vinden..net zoals voorheen..maar tis nog steeds een beetje een rare vriendschap die wij er op nahouden; want tis toch wel meer dan vriendschap ergens..
ach, t blijft vaag

Naja, mijn verhaal is wel weer lang genoeg, en niet eens een antwoord op je vraag denk ik... naja, excuses

[framboos]

ik denk (en weet bijna zeker) dat een van de moeilijkste dingen in het leven is mensen waarvan je ontzettend veel gehouden heb, waar je leuk en lang verleden had en ms een heel leuke toekomst zou kunnen hebben, los te laten..je weet dat je diegeen los moet laten, dat er nog meer mensen zijn die zulke gevoelens bij je op kunnen roepen, maar de gedachte aan het vertrouwde aan vroeger, maakt alles zo moeilijk. Want je weet dat dat nooit meer terug komt...ik vind het verschrikkelijk moeilijk om me aan te passen aan nieuwe situaties..maar soms wordt je gedwongen en zal je mee moeten om niet stil te blijven staan..want je leeft wel verder...vaag he..soms snap ik niet wanneer alles goed gaat, wanneer je gelukkig bent het niet gewoon zo kan blijven, waarom zou iemand als ie gelukkig is zoveel veel pijn moeten hebben, die overgang is zo ontzettend groot dat maakt hte alleen maar moeilijker..maar aan de andere kant en daar hou ik het maar op..je gaat andere dingen wel respecteren, je bent zuiniger op mensen om wie je geeft, je weet nu dat het ook goed kan gaan..en wanneer het goed gaat omgekeerd, dat het fout kan gaan,...en voor mij is dat wel een stimulans om het goede te behouden..want als ik eenmaal over deze kuttijd ben ga ik me daar op richten..iets moois maken en dat behouden..ik wil niets meer verliezen waar ik van hou en waar ik niet zonder kan...want het doet te pijn...veels te veel..

[Optima]

[QUOTE]framboos schreef:
maar de gedachte aan het vertrouwde aan vroeger, maakt alles zo moeilijk. Want je weet dat dat nooit meer terug komt...ik vind het verschrikkelijk moeilijk om me aan te passen aan nieuwe situaties..

Ik moet zeggen, wat je nu verwoord is echt, onbeschrijfelijk mooi. Dit is de passages waar ik al een maand naar op zoek bent, en ineens, in een stortvloed plaats jij hem in een reply.
Het IS inderdaad moeilijk, omdat je bepaalde rituelen niet mee rhebt. je zoekt hem niet mee rop, je gaat niet mee ruit, bepaalde omgang met anderen valt ineens weg.

die overgang is zo ontzettend groot dat maakt hte alleen maar moeilijker..

van alles naar niets inderdaad. Van elkaar 3 dagen per week zien, naar niets. Dat is een grote kloof, maar ik zie niet in hoe het anders zou kunnen zijn.

ik wil niets meer verliezen waar ik van hou en waar ik niet zonder kan...want het doet te pijn...veels te veel..

Het feit is, mensen die ook van jou houden, verlies je niet. Dus in feite verlies je niets dat goed voor je is. dat blijft altijd bij je. Als je wel iets verliest wara je van houdt, moet je amar zo denken dat de ander niet van jou hield: anders zou je hem niet verliezen. dan is het hodeun van ook een doodlopende straat

[the exploding boy]

Ik kan mezelf er niet zo snel bij neerleggen, maar dat ligt eraan wie het heeft uitgemaakt, kijk als ik het zelf heb gedaan dan weet ik mijn redenen maar als de ander het heeft gedaan ga ik me de hele tijd afvragen wat ik nou fout deed, of ik echt niet leuk ben etc. al is dat op zich nooit de reden geweest als iemand het heeft uitgemaakt, maar toch, daar denk je op dat moment niet aan
Verder ligt het eraan hoe lang je met diegene had en na hoelang diegene een ander heeft, om zulk soort onzin kan ik me echt druk maken

[Marlous]

Het ligt heel erg aan de persoon zelf en wat hij voor mij betekent of heeft betekend...

Mijn eerste liefde? God, wat vond ik dat erg toen hij het uitmaakte...Het heeft me meer dan een half jaar gekost dat te accepteren...

[CareZz]

mjah je zal je er tog bij neer moeten leggen, als hij minder contact wil hoe moeilijk da ook is..

en van die beloftes da komt denk ik niet meer nee..

[schaep]

Optima schreef:

van alles naar niets inderdaad. Van elkaar 3 dagen per week zien, naar niets.

Bah, je bent gewoon verwent.

[framboos]

[quote]Optima schreef:

Ik moet zeggen, wat je nu verwoord is echt, onbeschrijfelijk mooi. Dit is de passages waar ik al een maand naar op zoek bent, en ineens, in een stortvloed plaats jij hem in een reply.
Het IS inderdaad moeilijk, omdat je bepaalde rituelen niet mee rhebt. je zoekt hem niet mee rop, je gaat niet mee ruit, bepaalde omgang met anderen valt ineens weg.

t komt ben ik bang omdat ik alles vandaag ben kwijt geraakt..alles wat in mn hoofd omgaat...het maakt me gek..dat ik nu met 17 jaartjes de jongen van mijn dromen heb ontmoet waar ik een geweldige tijd mee heb gehad...en ook met mijn 17 jaar ook deze pijn moet voelen..deze jongen en deze gebeurtenissen zal ik mijn hele leven bij me houden maar ook de pijn zou ik heel mijn leven bij me houden..en ik denk..hoe raar het nu ook klinkt..mn leven beter maakt, mooier, deze gevoelens en herinneringen kan niemand me meer afpakken..en ik ga er heel zuinig op zijn..en dat moet jij ook zijn meis..ze kunnen veel van je afpakken maar je herinnerningen en gevoelens blijven bij je!

ms is het een goed idee om je gevoelens op te schrijven..al is het alleen maar om later te zien dat het nu (wanneer je het terug leest) een stuk beter met je gaat...ik heb een paar jaar geleden ook veel problemen met mn gevoelens gehad en ben ze op gaan schrijven..en als ik ze nu terug lees denk ik..gelukkig dit heb ik overwonnen..en kan trots op mezelf zijn dat ik het een plaatsje heb gegeven en ondanks dat ik met sommmige dingen nog steeds moeite heb en om kan piekeren weet ik dat het goed gaat..dat het ergst over is en ik weer kan genieten van alles..en dat ga ik nu proberen en doen met mijn gevoelens nu...op een rijtje en op bergen, zodat ik er later met een tevreden gevoel over na kan denken..en ik hoop dat jij dat ook gaat doen en ik weet zeker dat je het lukt..ook al ken ik je niet, ken ik niet je probleem, kan ik niet in je hoofdje kijken wat je voelt..toch weet ik toch wel bijna heel erg zeker dat ook jij over je gevoelens heen komt, en als alles op een rijtje staat en je het een plekje hebt gegeven..met een glimlach op je gezicht kan terug kijken naar de tijd die je hebt gehad, en hebt overleefd...want kijk om je heen..t leven is mooi!!

[framboos]

schaep schreef:
Bah, je bent gewoon verwent.

ik zie/zag mijn exvriendje 7 dagen per week wat ben ik ? de dochter van een miljonair??superverwend dus..?

[Buffy]

hoi,
mijn ex heeft het 3 maanden geleden uitgemaakt, na een relatie van bijna 2 jaar. de reden was dat hij meer vlieft was op een ander meisje. nou mis ik hem nog steeds heel erg en ik droom ook heel vaak over hem. anderhalve week geleden was het een paar dagen uit tussen hem en dat meisje, en we zijn toen met elkaar geweest. (hij is nog steeds vlieft op mij en hij zei tegen met dat dat meisje zijn grootste fout was, maar twee dagen na onze zoen was het weer aan met dat meisje ) ik kan me er totaal nog niet bij neer leggen dat het uit is en ik hoop dat het binnenkort weer aan is. veel vrienden van me zeggen dat ik hem uit mijn hoofd moet zetten maar dat lukt me niet en dat willik ook niet!
kdenk dat het nog wel een hele lange poos gaat duren voordat ik me er bij neer kan leggen....

liefs Buffy

[stylo girl]

Er komt gewoon een keer een dag(opeens) dat je denkt: "Ik hoef jou niet eens meer...".
Het is een proces wat je doorgaat. Eerst moet je accepteren dat t uit is, daarna moet je m gaan vergeten en dan kom je dus op een punt dat je het niet meer erg vind dat het over is tussen jullie.
Ikzelf zit nu tussen de een na laatste en laatste fase in... een goede tip is, om vooral de negatieve dingen van hem te herinneren.... en dat te bedenken dat je wel beter kunt krijgen!!
De beloftes die hij tegen je heeft gemaakt, moet je vergeten. Als je dáár aan blijft hangen wordt je gewoon he-le-maal gek(weet ik uit ervaring!)
Misschien heb je helemaal niks aan deze reply, maar ik verzeker het je: er komt een moment dat je hem los kan laten en verder met je leven kan!!!

[Esmée]

Het gaat idd gewoon vanzelf over... ook al lijkt het op het moment zelf of de wereld vergaat en het allemaal nooooit meer goed zal komen!
Heb zelf meerdere vriendjes gehad de afgelopen jaren, maar mijn laatste vriendje heeft het allermeeste voor me betekend. Daar was ik echt helemaal gek van en ik vond het ook echt verschrikkelijk toen het uit was.
Kon het de eerste tijd ook ab-so-luut niet accepteren, niet geloven dat het nou echt over was. Maar na een tijdje dringt het wel tot je door, en er komt een moment dat je het een plaats kunt geven, dat heb ik nu na een half jaar bereikt. Het steekt af en toe nog een beetje als ik hem zie, helemaal als hij met een ander meisje is, maar ik hoef hem zelf ook niet meer. Sta ook weer volledig open voor 'nieuwe' jongens.
Kortom... het heeft tijd nodig... het komt vanzelf weer goed, hoewel je er misschien nooit helemaal helemaal 100% over heen komt

[jnieuwelaar]

ik geloof niet dat iets van de ene op de andere dag over kan zijn. Zoiets moet je afbouwen, of hoe je het ook wilt noemen.

jnieuwelaar schreef:
ik geloof niet dat iets van de ene op de andere dag over kan zijn. Zoiets moet je afbouwen, of hoe je het ook wilt noemen.

dat klopt.
Alleen is het vaak (helaas) zo, dat degene die het voor zichzelf aan het "afbouwen" is (qua gevoel), de ander daar niet van op de hoogte stelt.
Dus dan is het (schijnbaar opeens): hij gaat vreemd, of hij maakt het uit, of whatever.
Als een donderslag bij heldere hemel zeg maar.
Dan denk je: jeeeezzz hoe kan zoiets OPEENS over zijn bij hem?? (dat soort dingen hoor je mensen nogal vaak zeggen namelijk (inclusief mezelf ) )
Maar dat is iets wat afbouwt dus. Dat hoeft niet eens bewust te gebeuren trouwens.