Taaltechnisch gezien heb ik wel een paar opmerkingen/suggesties, maar misschien vind je die wel helemaal niets

.
Geen regels, geen wetten,
niemand bepaald.
Gestolen, gedumpt,
en soms zelfs vermaald. (er miste hier een lettergreep voor mijn gevoel)
Open voor ieder,
vrij om te zijn.
Geen schuilplaats, geen deken,
ter bedekking van de pijn. (ik vond de derde regel wat te lang, en vind dat de vierde regel nu iets minder gedwongen gerijmd overkomt)
Doden gevallen,
liefde verbrand.
Dít is mijn hart,
een niemandsland.
De laatste strofe is naar mijn idee echt briljant; vooral de nadruk op 'dit', in de derde regel. De tegenstellingen in dit gedicht vind ik ook sterk; het stijlmiddel om je punt te verduidelijken door ook de tegenstelling te noemen vind ik erg sterk in dit gedicht!