Poging tot......

[dathomaz]

Dit weekend ben ik naar mijn vriendin gegaan. Zij woont ongeveer 4uur met openbaar vervoer van mij vandaan en ik zou er van vrijdag t/m zondag blijven.
Vrijdag was ik er dus en s'avonds zijn we wezen stappen. Het was behoorlijk laat geworden maar heel gezellig.
Zaterdagochtend kon ik met moeite wakker worden en zijn we s'middags naar het zwembad gegaan. Voor niks. Zwembad zat dicht. Konden we weer drie kwartier terug fietsen naar huis.
S'avonds was ik moe en ben ik rond een uur of half 10 in slaap gevallen, op de bank. Maar rond 11uur werd ik weer wakker. Daarna ben ik met mijn vriendin nog een rondje wezen lopen en zo rond 12uur waren we weer thuis. Rond een uur of 1 sliepen we.

Zondagmiddag was ik bij mijn vriendin op de kamer. We wouden naar beneden gaan. We gingen haar kamer uit en haar moeder riepte haar. Ik wachte op de overloop van de 1e etage en zij ging naar haar moeder op de 2e verdieping.

Haar moeder begon te zeuren over mij. "Ja, hij was gisteravond op de bank in slaap gevallen. En daarna nog wel een rondje lopen. Das toch niet normaal meer. ''Hij is wel vaak en lang bij je op je kamer''. ''Gisteravond was hij ook nog een tijdje op je kamer voordat hij ging slapen''. En dit was vorig weekend ook al. ''Bla, bla, bla'' En maar zeuren over mij.
Mijn vriendin vond dit helemaal niet leuk dat haar moeder over mij zeurde. En ze zei er ook wat van. Maar haar moeder bleef maar doorzeuren over mij.
En ik, ik stond op de overloop en ik hoorde dit allemaal. En ik had zoiets van, hou eens op met dat zeuren. Dus ik roepte naar boven '' Zit niet zo te zeuren over mij. Zeg het gewoon tegen mij in plaats van mijn vriendin''.
Ze was woedend en rende van de trap af naar de overloop. ''Tis toch niet normaal dat je gisteravond op de bank in slaap viel, gezeur gezeur gezeur. Ik heb gewoon op een rustige manier het uitgelegd, maar ze bleef maar doorzeuren.

Komt de vader van mijn vriendin van beneden de trap opgestormd. Ik stond nog op de overloop en ineens trekt hij aan mijn arm, ik kon me gelukkig nog vast grijpen aan de leuning, maar ik stond wel 5/6 treden lager en niet meer op de overloop. Hij wou gewoon dat ik van de trap zou vallen. Nu stond hij op de overloop en ik een stuk lager als hem. Ik keek hem in de ogen en ik zag me toch een dwaas in zijn gezicht. Zijn eigen zoon moest hem tot bedaren brengen. Hij was zo agressief. Ik zei herhaaldelijk tegen hem: jij bent zeer agressief. Hij keek steeds agressiever. Hij zei nog wat tegen mij - ik weet niet meer wat precies - maar het was in iedergeval dreigende taal. En de moeder van mijn vriendin bleef maar door zeuren tegen mij. En mijn vriendin was totaal over stuur.
Ik voelde mij zeer bedreigd, ik was echt bang dat hij mij van de trap af zou slaan of schoppen. Ik ben naar beneden gerend, heb mijn bodywarmer en schoenen aangedaan en ben weg gelopen. Weg vandaar. Ik voelde mij niet veilig daar.

Dit is rond kwart voor 3 s'middags gebeurd en vanaf die tijd ben ik weg gelopen. Het eerste uur keek ik om de paar meter wel achterom als hij me achterna zat.
Rond een uur of 7 ben ik ergens neer gestreken, ik voelde me zo klote, moe, hongerig, dorstig en had het hartstikke koud. Mijn armen waren helemaal stijf en rood.
En ik zat ergens in the midde of knowhere, langs een snelweg.

Even later zag een mevrouw mij zitten en heeft ze me meegenomen naar haar huis waar ik opgevangen ben. Twee andere mensen kwamen ook naar mij toe. Ze heeft mijn ouders ingelicht - die nog van niks wisten. Ik zou eigenlijk gisteren om 6uur thuis zijn en als ik rond 4uur in de trein zit richting huis, dan had ik met mijn mobieltje de huistelefoon overgaan, zodat ze weten dat ik in de trein zit.
Ik was dus niet op weg naar huis en had dus mijn mobieltje niet over laten gaan. Ik had mijn mobieltje om 4uur ook niet over kunnen laten gaan, want al mijn spullen lagen nog bij mijn vriendin thuis.

Die vrouw die mij opgevangen heeft, heeft trouwens de politie ingelicht. Binnen no time waren ze bij mij. Ze hebben mijn verhaal genoteerd, maar ze kunnen hem niet pakken. Omdat ik aan het voorval geen letsel heb overgehouden en ik niet van de trap ben gevallen.

Mijn spullen lagen bij mij vriendin thuis en de politie heeft deze wezen ophalen. Mijn ouders wouden mijn spullen bij mijn vriendin thuis niet ophalen, wie weet gaat haar vader weer over de rooie. Dus daar hadden mijn ouders geen zin in.

Rond een uur of 11 waren mijn ouders, broer en oom bij mij. Mijn moeder vertelde mij dat ze mij tig keer op de mobiel heeft lopen bellen, maar dat ik niet opnam. Toen had ze naar de huistelefoon van mijn vriendin gebeld, rond half 6. Ze kreeg de vader van mijn vriendin aan de lijn die mij van de trap wou laten afvallen. 'Thomas is een rondje aan het lopen met mijn vrouw in het dorp'. Mijn ouders vonden dit heel raar. Want ik zou om 6uur thuis zijn en hoezo zou ik met de moeder van mijn vriendin een rondje lopen. En mijn vriendin was thuis.

Toen ik s'avonds rond een uur of 1 thuis was, zag ik op de nummer melder dat de ouders van mijn vriendin naar de huistelefoon hadden gebeld, om kwart over 8 s'avonds. Op dat moment wisten ze niet waar ik was en dat de politie er aan zou komen.



Daarna hebben ze mij niet meer gebeld of gesms-t. Wat ik hierboven heb geschreven, heb ik aan mijn collega's, vrienden, ouders en huisarts verteld. Die wisten niet wat ze hoorde.

Ik kom nooit meer daar, ik zet geen voet over de drempel daar. Ik zou me daar niet meer op mijn gemak voelen en ik zou me al helemaal geen houding kunnen geven.

Wat ik nog even kwijt wil, is dat de vader van mijn vriendin eens een keer zijn eigen zoon in elkaar geslagen heeft. Hij is namelijk zeer gelovig en zo mocht de zoon zaterdagavond niet later dan 12uur thuis zijn. Hij was een keer uitgegaan, voor 12 uur thuis en even later is hij het huis uitgeslopen. Die vader heeft hier lucht van gekregen en zijn eigen zoon in elkaar geslagen.

Als ik mij niet aan de leuning vast had gegrepen, had ik misschien wel letsel of een gebroken nek of whatever aan kunnen overhouden.

Heel verhaal, maar ik moest het gewoon even van mij afschrijven.

In jouw geval had ik ook zeker direct het huis verlaten. Wat een bizarre gebeurtenis.

[Maarten]

Het klinkt als een verhaal van religieuze fanatiekelingen die hun dochter willen beschermen tegen onzedelijke handelingen.

Heb je dat meisje nog gesproken? Was zij ook zo gelovig? In ieder geval kan zij het niet helpen dat haar ouders zo zijn als ze zijn.

En dit soort mensen kunnen best in een waas van woede je van de trap duwen maar ze staan er dan echt niet bij stil dat ze je kunnen vermoorden. Als hij je had willen vermoorden had hij het wat minder subtiel aangepakt. Of als hij je echt pijn had willen doen je snapt me wel

[luchtballon]

Jeetje, wat vreemd.
Ik vind het goed dat je weggegaan bent. Ik kan me ook voorstellen dat je er niet meer wil komen.

Maar hoe moet het nou met je vriendin? Wil je haar hiervoor opgeven? Durft (mag) zij nog contact met jou te hebben?

[koekiemonstertje]

Mocht je ook niet bij je vriendin op de kamer slapen?

Wat een toestand joh, ook voor je vriendin. Ik hoop dat zij nu niet met allerlei gevolgen zit. En ik snap dat je daar nooit meer wil komen maar hoe zit het nu met jullie relatie?

Succes ermee!

[*sunrise1986*]

Klote zeg! Lijkt me wel duidelijk inderdaad dat je daar niet meer over de vloer moet komen. Wat een aardige vrouw trouwens die jou mee naar huis neemt . Misschien kan je nog een keer met ze praten, voor jezelf zodat je er een punt achter kan zetten. Is misschien wel prettig om te horen dat het allemaal niet zo bedoeld was (of als het wel zo bedoeld was, dan zijn het gewoon idioten).

Hm, mijn mening wijkt af van de rest.

ik had die mensen gewoon eens een belletje gegeven. Want zij hebben contact gezocht misschien wel om sorry te zeggen.

Tuurlijk de band zal er niet beter van worden, maar misschien mag zij wel naar jou toe als je het uitgesproken hebt.

Mocht je ze ooit tegen komen dan hoef je ook niet bang te zijn.

Wat mij opviel was dat jij nog wel ietjes moet veranderen in je gedrag als er mensen boos zijn op je of staan te roddelen over je, het is moelijk dat weet ik. Maar je had ook tegen die moeder kunnen zeggen, uhm ik sta hier ook zou u misschien zo vriendelijk willen zijn om het tegen mij te zeggen en niet uw dochter er mee te belasten.

Of je kon gewoon omhoog lopen.

Dat je bang bent voor die pa kan ik wel begrijpen je weet maar nooit. Maar toch had ik contact gezocht met ze.

Ook al is het alleen maar om te laten merken dat je boven ze staat. En gewoon verder kan met je leven. Ook al doen zij zo. Let op mijn woorden zoek contact en zij zullen gaan nadenken.

Zelf ben ik vroeger ook redelijk tot zeer agressief geweest. En ik weet heel goed dat als je eenmaal boos bent dat je vaak dingen doet waar je achteraf spijt van hebt.

The choice is up to you.

Succes met je vriendin, want zij zit ook in een K*T situatie.

[*sunrise1986*]

sybje schreef op 04-05-2004 @ 14:47 :
*knip*

Er is geen reden om geweld te gebruiken. Zeker als ouder heb je een voorbeeldfunctie, en volgens mij hoort daar geen geweld gebruiken zeker bij. Op het moment dat hij zich bedreigt voelde en er fysiek geweld werd gebruikt, zaten die ouders fout ongeacht hoe TS zich gedroeg. Misschien had TS beter anders kunnen handelen, maar de situatie is nu zo dat volgens mij de verstandhouding voorgoed verpest is (en zoals TS gehandeld heeft is niet abnormaal, veel mensen zullen op eenzelfde manier gereageerd hebben).

[juno]

Les 1. Als je met agressie te maken krijgt blijf je zelf heel rustig. Geef die mensen hun zin, vertoon de-escalerend gedrag. Blijf rustig, geef ze gelijk. Wat jij deed was olie op het vuur gooien.

Goed. Wil jij nog verder met dat meisje? Want daar gaat het nu om. Kijk, met je schoonfamilie komt het nooit meer goed, maar ja, dat is eerder regel dan uitzondering. Het is maar aangetrouwd hoor.

[In_stilte]

Als een moeder in vertrouwen tegen haar dochter "aanzeikt", snap ik wel dat zij het niet echt beleefd vind als jij naar boven roept dat ze dat maar tegen jou moet zeggen. Misschien dat die vader het ook niet echt op prijs stelde dat je riep dat zijn vrouw "niet zo moest zeiken".

Verder is het natuurlijk geen stijl dat die vader geweld gebruikt, dit is gewoon belachelijk! Ik hoop dat jij er niet al te veel schade aan over hebt gehouden en dat alles nog goedkomt tussen jou en je vriendin

[elledc]

Het is niet jouw huis maar het huis van je vriendin en haar ouders dus heb jij helemaal niet zo te zeuren zeg, alsof jij die ouders een lesje moet spellen, het zal wel andersom zijn zeker
Ik hoor hier spreken over 'fysiek geweld', wedden dat het nog niet eens zo erg was? Trouwens zoals ik al zei moet jij als snotaap in iemand anders huis niet doen alsof jij de baas bent. Ik zou je als moeder ook eens een flinke trap gegeven hebben, zeurpiet.
En dat je dan nog voor zoiets DUrft naar de politie te stappen

[dathomaz]

DiGiTracker schreef op 04-05-2004 @ 08:36 :
Het klinkt als een verhaal van religieuze fanatiekelingen die hun dochter willen beschermen tegen onzedelijke handelingen.

Heb je dat meisje nog gesproken? Was zij ook zo gelovig? In ieder geval kan zij het niet helpen dat haar ouders zo zijn als ze zijn.

En dit soort mensen kunnen best in een waas van woede je van de trap duwen maar ze staan er dan echt niet bij stil dat ze je kunnen vermoorden. Als hij je had willen vermoorden had hij het wat minder subtiel aangepakt. Of als hij je echt pijn had willen doen je snapt me wel

Nee, nadat ik weggelopen ben heb ik haar niet meer gesproken. Zij was een beetje gelovig.

Ja, ik snap je van dat vermoorden

[dathomaz]

koekiemonstertje schreef op 04-05-2004 @ 13:21 :
Mocht je ook niet bij je vriendin op de kamer slapen?

Wat een toestand joh, ook voor je vriendin. Ik hoop dat zij nu niet met allerlei gevolgen zit. En ik snap dat je daar nooit meer wil komen maar hoe zit het nu met jullie relatie?

Succes ermee!

Nee, ik mocht niet bij mijn vriendin op de kamer slapen. Maar als ik s'ochtends eerder wakker was dan mijn vriendin, dan stapte ik meestal bij haar in bed. Daar zeiden ze nooit wat over.

Hoe het met mijn relatie verder moet. Geen idee. Ik hou nog steeds heel veel van haar, maar ik heb wel zoiets nadat dit gebeurd is, ik er geen zin meer in heb.

[dathomaz]

sybje schreef op 04-05-2004 @ 14:47 :
Hm, mijn mening wijkt af van de rest.

ik had die mensen gewoon eens een belletje gegeven. Want zij hebben contact gezocht misschien wel om sorry te zeggen.

Tuurlijk de band zal er niet beter van worden, maar misschien mag zij wel naar jou toe als je het uitgesproken hebt.

Mocht je ze ooit tegen komen dan hoef je ook niet bang te zijn.

Wat mij opviel was dat jij nog wel ietjes moet veranderen in je gedrag als er mensen boos zijn op je of staan te roddelen over je, het is moelijk dat weet ik. Maar je had ook tegen die moeder kunnen zeggen, uhm ik sta hier ook zou u misschien zo vriendelijk willen zijn om het tegen mij te zeggen en niet uw dochter er mee te belasten.

Of je kon gewoon omhoog lopen.

Dat je bang bent voor die pa kan ik wel begrijpen je weet maar nooit. Maar toch had ik contact gezocht met ze.

Ook al is het alleen maar om te laten merken dat je boven ze staat. En gewoon verder kan met je leven. Ook al doen zij zo. Let op mijn woorden zoek contact en zij zullen gaan nadenken.

Zelf ben ik vroeger ook redelijk tot zeer agressief geweest. En ik weet heel goed dat als je eenmaal boos bent dat je vaak dingen doet waar je achteraf spijt van hebt.

The choice is up to you.

Succes met je vriendin, want zij zit ook in een K*T situatie.

Ja, zij hebben contact gezocht. Maar let op, dit was wel pas nadat mijn moeder naar mijn vriendins huis had gebeld, vragen waar ik was. Hierover hebben ze gelogen en niet gezegd dat er ruzie was geweest en dat ik weg gelopen was.

Ja, achteraf gezien had ik het beter op een andere manier kunnen zeggen dat ik dat zeuren van haar (doet ze niet alleen over mij, maar ook over bij mijn thuis, over mijn ouders) tegen mijn vriendin, beter tegen mijzelf had kunnen zeggen.
Maar al had ik het rustig / op een andere manier gezegd, dan was ze ook woedend geweest.
Maar ik zei er wat van, omdat ze zo ontzettend vaak zit te zeuren - over mij, hoe het bij mij thuis is en over mijn ouders.
En ik was dat gewoon effe zat.

[dathomaz]

*sunrise1986* schreef op 04-05-2004 @ 15:51 :
Er is geen reden om geweld te gebruiken. Zeker als ouder heb je een voorbeeldfunctie, en volgens mij hoort daar geen geweld gebruiken zeker bij. Op het moment dat hij zich bedreigt voelde en er fysiek geweld werd gebruikt, zaten die ouders fout ongeacht hoe TS zich gedroeg. Misschien had TS beter anders kunnen handelen, maar de situatie is nu zo dat volgens mij de verstandhouding voorgoed verpest is (en zoals TS gehandeld heeft is niet abnormaal, veel mensen zullen op eenzelfde manier gereageerd hebben).

Het punt is, dat mijn vriendins vader volledig fout zit. Geweld hoor je niet te gebruiken.
Ja, naar mijn weten is de verstandverhouding voorgoed verpest. Hoe jammer ik dit ook vind, ik zoek geen contact met haar ouders op. Ik laat eerst alles bezinken voordat ik mijn vriendin opbel, als zij mij in iedergeval niet voor is.

[dathomaz]

juno schreef op 04-05-2004 @ 16:03 :
Les 1. Als je met agressie te maken krijgt blijf je zelf heel rustig. Geef die mensen hun zin, vertoon de-escalerend gedrag. Blijf rustig, geef ze gelijk. Wat jij deed was olie op het vuur gooien.

Goed. Wil jij nog verder met dat meisje? Want daar gaat het nu om. Kijk, met je schoonfamilie komt het nooit meer goed, maar ja, dat is eerder regel dan uitzondering. Het is maar aangetrouwd hoor.

Ik ben gewoon rustig gebleven. Als ik hem een klap had geven, nou dan had hij mij zeker van de trap af geslagen of geschopt. Ik heb het maar op safe gespeeld.
Ik heb ze geen gelijk of ongelijk gegeven. Waarover zou ik dat eigenlijk moeten doen?
Wat is volgens jou de handeling die ik deed, waarmee ik volgens jou olie op het vuur gooide?
Kun jij mij dat even uitleggen?

[dathomaz]

In_stilte schreef op 04-05-2004 @ 16:04 :
Als een moeder in vertrouwen tegen haar dochter "aanzeikt", snap ik wel dat zij het niet echt beleefd vind als jij naar boven roept dat ze dat maar tegen jou moet zeggen. Misschien dat die vader het ook niet echt op prijs stelde dat je riep dat zijn vrouw "niet zo moest zeiken".

Verder is het natuurlijk geen stijl dat die vader geweld gebruikt, dit is gewoon belachelijk! Ik hoop dat jij er niet al te veel schade aan over hebt gehouden en dat alles nog goedkomt tussen jou en je vriendin

Ik heb zo'n voorgevoel dat het niet goed komt met onze relatie.
Zelf lig ik er wel wakker van, ik zie het steeds voor me.

[Bloedpropje]

utopia5 schreef op 04-05-2004 @ 16:10 :
Het is niet jouw huis maar het huis van je vriendin en haar ouders dus heb jij helemaal niet zo te zeuren zeg, alsof jij die ouders een lesje moet spellen, het zal wel andersom zijn zeker
Ik hoor hier spreken over 'fysiek geweld', wedden dat het nog niet eens zo erg was? Trouwens zoals ik al zei moet jij als snotaap in iemand anders huis niet doen alsof jij de baas bent. Ik zou je als moeder ook eens een flinke trap gegeven hebben, zeurpiet.
En dat je dan nog voor zoiets DUrft naar de politie te stappen

Dus omdat het niet zijn huis is mag hij geen discussie met die mensen aangaan?
Hoe weet jij nou of het fysiek geweld waar hij het over heeft ernstig was of niet?
Door die moeder te laten weten dat de kritiek over hem ook aan hem gericht moet worden speelt hij toch niet de baas. En als die vader inderdaad probeerde hem van de trap te duwen heeft hij een goede reden om naar de politie te stappen.

[dathomaz]

utopia5 schreef op 04-05-2004 @ 16:10 :
Het is niet jouw huis maar het huis van je vriendin en haar ouders dus heb jij helemaal niet zo te zeuren zeg, alsof jij die ouders een lesje moet spellen, het zal wel andersom zijn zeker
Ik hoor hier spreken over 'fysiek geweld', wedden dat het nog niet eens zo erg was? Trouwens zoals ik al zei moet jij als snotaap in iemand anders huis niet doen alsof jij de baas bent. Ik zou je als moeder ook eens een flinke trap gegeven hebben, zeurpiet.
En dat je dan nog voor zoiets DUrft naar de politie te stappen

Ik heb niet zitten zeuren. De moeder van mijn vriendin zat de hele tijd over mij te zeuren, ze bleef maar doorgaan. Die middag zeurde ze alleen over mij. Maar vaak zeurt ze niet alleen over mij, maar ook over mij thuis en mijn ouders.
Ze heeft altijd overal wel wat op te zeggen, altijd. Overal.

Jij zegt dat dit fysieke geweld niet een zo erg was. Nou, ik weet niet wat jij onder erge fysieke geweld verstaat. Maar ik vond wat er gebeurd was, behoorlijk fysiek geweld.
Vergeet niet, dat hij ineens de trap op komt stormen en mij aan de arm trekt. Ik kon me nog vastgrijpen aan de leuning van de trap, maar ik stond niet meer op de overloop maar 5/6 treden lager.
Vergeet niet dat als ik mij niet vast had gegrepen, ik onderaan de trap zou liggen. Als dat gebeurt was, dan had ik mijn nek wel kunnen breken of ergens anders letsel aan over heb kunnen houden.
Deze situatie was zeer bedreigend, omdat zijn eigen zoon hem in bedwang moest houden. Ik ben niet gauw bang, loop gerust s'nachts door achterwijken heen, langs grote groepen jongeren etc. maar toen was ik echt wel bang. Omdat hij zo'n waas voor zich had, zo agressief keek bedacht ik mij wel dat als ik niet weg zou gaan, hij mij zou van de trap af had kunnen slaan of schoppen.

Gelukkig is het nog goed afgelopen, maar je hoort en leest zo vaak dat mensen van de trap vallen (door hunzelf of door iemand anders) en dat ze wat breken of dood gaan.

Want zeg nou zelf, het is toch niet normaal dat ik door zijn agressiviteit bijna van de trap ben gevallen? Of vind jij dit wel normaal?

En trouwens, ik ben geen snotaap en al helemaal geen zeikerd. En baas spelen in iemands huis doe ik al helemaal niet.

Jij vind het raar dat ik naar de politie ben gegaan. Ik voelde mij zeer bedreigd door de vader. De politie is ingeschakkeld om even duidelijk te maken dat ik geweld/agressiviteit niet tolereer, signaal afgeven dat hij volledig fout zit.
Hopelijk heeft het politiebezoek bij hem thuis ook aan het denken gezet dat hij wat aan zijn agressiviteit moet doen.

[Boeing 747-400]

utopia5 schreef op 04-05-2004 @ 16:10 :
Het is niet jouw huis maar het huis van je vriendin en haar ouders dus heb jij helemaal niet zo te zeuren zeg, alsof jij die ouders een lesje moet spellen, het zal wel andersom zijn zeker

Wat is er mis met het niet eens zijn met de ouders van je vriendin? Ik ben het ook wel eens niet eens met de ouders van mijn vriend. Daar probeer ik dan altijd over te praten, maar soms is dat ook wel eens uitgelopen op ruzie. Dat hebben we later altijd weer uitgepraat. Maar er is niets mis mee om je eigen mening tegen anderen te vertellen, bovendien vind ik het ook niet meer dan normaal dat je er wat van zegt als anderen over jou praten. Dat hoort niet, dat is laf, en vooral als ze dat tegen je vriend/vriendin doen.

Nog even voor de TS: Ik vind het echt een heel raar verhaal. Ik kan het gewoon bijna niet geloven wat er is gebeurd... Als ik jou was zou ik zeker proberen weer contact op te nemen met je vriendin, als je nog echt van haar houdt, zul je tot een oplossing moeten komen. Natuurlijk zal dat niet makkelijk zijn, maar misschien zijn die ouders (en dan vooral de vader) wel zo geschrokken dat jij de politie hebt ingeschakeld, dat ze jou ook met iets meer respect zullen behandelen. Hoe oud zijn jij en je vriendin eigenlijk?

[ABrules]

mmmz, ik zou mezelf toch wel verdedigt hebben... tenminste zoals ik het begreep stond die vader onder jou... ik zou er niet 2 keer over nagedacht hebben en die gozer van de trap af hebben getrapt... maar ja dat ben ik dan...

tja wel lullig voor je vriendin ook... maar euh... volgende keer vind ik dat je wat meer voor jezelf op moet komen hoor en niet wegrennen... net als met dat telefoontje... ontwijkend gedrag allemaal wordt je alleen maar banger van...

[dathomaz]

ABrules schreef op 04-05-2004 @ 17:42 :
mmmz, ik zou mezelf toch wel verdedigt hebben... tenminste zoals ik het begreep stond die vader onder jou... ik zou er niet 2 keer over nagedacht hebben en die gozer van de trap af hebben getrapt... maar ja dat ben ik dan...

tja wel lullig voor je vriendin ook... maar euh... volgende keer vind ik dat je wat meer voor jezelf op moet komen hoor en niet wegrennen... net als met dat telefoontje... ontwijkend gedrag allemaal wordt je alleen maar banger van...

Ik heb me ook verdedigt, ben weg gegaan.
Nee, ik stond eerst op de overloop. Hij komt de trap op gerend. Hij pakte mij beet, ik kon me nog vastgerijpen aan de leuning en ik stond 5/6 treden lager op de trap.
Hij stond dus hoger als mij.

Hoe bedoel je dat met dat telefoontje? Welk telefoontje? Dat snap ik niet.

Ja, ik ben voor mijzelf opgekomen. De moeder van mijn vriendin zei een aantal dingen waar ik totaal niet mee eens was. Dat heb ik op een rustige manier ook proberen uit te leggeen, maar het is net als je tegen een boom praat.
Totaal geen zin!!!!!

[ABrules]

oké... neej, dan had ik het verkeerd begrepen... met waar je precies stond enzo...

met dat telefoontje van toen zij jou probeerden te bellen... het kan je vriendin zijn geweest... of die ouders maar ja, ik bedoel dat je daar voor wegloopt... niet om je te beoordelen ofzo, maar als je zulke dingen ontloopt dan kom je niet op voor jezelf ... en aan die moeder rustig uitleggen en dat werkt niet... tja... dat was het dan?

ik heb het idee dat je er mee zit en je graag bij je vriendin wilt zijn en deze angst daar tussen zit je er iets aan moet doen... kom het onder ogen...

maar ja, je hoeft niet naar mij te luisteren hoor... ik denk alleen dat dit misschien wel helpt... maar ik ben niet in jouw situatie geweest dus ik weet niet hoe je je voelt...

[dathomaz]

ABrules schreef op 04-05-2004 @ 21:34 :
oké... neej, dan had ik het verkeerd begrepen... met waar je precies stond enzo...

met dat telefoontje van toen zij jou probeerden te bellen... het kan je vriendin zijn geweest... of die ouders maar ja, ik bedoel dat je daar voor wegloopt... niet om je te beoordelen ofzo, maar als je zulke dingen ontloopt dan kom je niet op voor jezelf ... en aan die moeder rustig uitleggen en dat werkt niet... tja... dat was het dan?

ik heb het idee dat je er mee zit en je graag bij je vriendin wilt zijn en deze angst daar tussen zit je er iets aan moet doen... kom het onder ogen...

maar ja, je hoeft niet naar mij te luisteren hoor... ik denk alleen dat dit misschien wel helpt... maar ik ben niet in jouw situatie geweest dus ik weet niet hoe je je voelt...

Om 14.45 ben ik weg gelopen.
Om 17.30 heeft mijn moeder naar mijn vriendins huis gebeld: Waar is Thomas (Ik zou rond 4uur mijn telefoon over laten gaan als ik in de trein zat).
Om 19.15 ben ik gevonden langs de kant van de weg.
Om 20.00 zijn mijn ouders, broer en oom me komen ophalen.
Om 20.15 belde mijn vriendinshuis naar mijn thuis. (Op dat moment wisten ze niet waar ik was, wat ik gedaan had en hoe het met mij was). Ook niet dat de politie er straks aan zou komen. Ze wisten toen ook niet dat mijn ouders onderweg naar mij waren. Niemand was toen thuis.
Om 20.30 was de politie bij mij.
Rond 21.00 was de politie bij mijn vriendins huis.


Dus ik heb het telefoontje niet ontweken, mijn ouders/broer ook niet. Niemand was thuis.

[Boeing 747-400]

Maar nu zit ik nog steeds met de vraag hoe oud jullie zijn?

[ABrules]

dathomaz schreef op 04-05-2004 @ 21:42 :



Dus ik heb het telefoontje niet ontweken, mijn ouders/broer ook niet. Niemand was thuis.

je mist mijn point man!!

face die shit...!!! deal with it!!voor je eigen geluk en die van je vriendin!!! ofzo

dathomaz schreef op 04-05-2004 @ 16:40 :
Maar al had ik het rustig / op een andere manier gezegd, dan was ze ook woedend geweest.
Maar ik zei er wat van, omdat ze zo ontzettend vaak zit te zeuren - over mij, hoe het bij mij thuis is en over mijn ouders.
En ik was dat gewoon effe zat.

Dat weet ik niet zeker of ze dan ook zo had gedaan.

Kan mij prima voorstellen dat je het zat wordt zal ik ook wel worden. Maar mijn psychaloog zei altijd;

actie leidt tot reactie.

Think about that.

Heb ik ook gedaan en het werkt want dan kom je erachter dat mensen soms totaal anders reageren op je.

Maar ik keur jou niet af alleen je gedrag op dat moment. Maar ik vind het wel een logisch gedrag....

[Dotcom]

Kan me wel wat voorstellen bij die ouders hoor. Hoe jong is dat meisje?

Zomaar een vreemde jongen bij haar op de kamer die haar even "ontmaagd". Ik heb ook streng gelovige ouders en ik mocht ook absoluut geen meisje op de kamer hebben.

Ze zijn nu wel wat veranderd hoor maar ik kan me precies voorstellen wat ze denken. Het is tegenwoodig allemaal seks zonder liefde. De liefde is aan het verdwijnen in dit land en da's niet goed.

Neuken neuken neuken... zat van? Boeien! Even makkelijk uitmaken! Heeft de andere pijn daarvan? Boeien! Kan allemaal niks meer schelen. Tig relaties in je jeugd is heel normaal tegenwoordig! Liefde bestaat niet meer!

Kutmaatschappij, 'k zou best in de tijd willen leven dat iedereen zo in Nederland was als de ouders van jouw vriendin.

toch wel grappig om te lezen. Mijn vader is momenteel ontzettend veranderd, maar ik weet zeker dat hij een jaartje of 5 precies hetzelfde had gedaan. Bij mijn ouders heb ik absoluut gemerkt: meng je nooit in een woordenwisseling tussen een van de kinderen en hen als ouders, en als je het toch doet met respect, anders krijg je dus de andere ouder over je heen! Precies zoals bij jou gebeurt is.
Ik moet zeggen dat (ook al reageerde die vader misschien op emotie) ik vind dat je reactie zwaar overdreven was. Ik denk dat je er veel meer te redden geweest was als je het even had laten rusten en er later op terug was gekomen. In een brief, telefoontje of gesprek.
Tuurlijk kan het voorkomen dat jij niet hetzelfde geloof hebt als de ouders van je vriendin of je vriendin, maar dat wil nog niet zeggen dat je daarom regels van ze mag verbreken. Niet samen slapen is dus ook niet samen slapen. Of je er nou achter staat ofniet, het is en blijft hun huis en dochter.

Misschien dat er nog iets te redden valt als je nu nog een brief schrijft ofzo. Vertellen wat jij er van vindt, maar durf dan ook hand in eigen boezem te steken.
Heel veel sucses ermee en ik hoop dat het misschien nog goedkomt, al is het alleen maar in een normale afsluiting.

Het is erg vaak van die ouders, maar je mag wel iets meer respect tonen voor die moeder (je bent er ten slotte te gast)

[probeer]

inderdaad.. als ik bij mijn vriendin ben haal ik het me niet in mn hoofd om haar moeder met mens aan te spreken (ik ben nog steeds voor u, maar van mn vriendin mag dat niet meer), en dus zeker niet te zeggen dat ze loopt te zeiken. tegen een vader zeggen dat zijn vrouw loopt te zeiken is ook niet al te slim, en tsja sorry hoor maar ik maak uit je verhaal 2 dingen op: die ouders zijn idd wel wat te uhm.. tsja.. lullig? maar jijzelf moet ook es proberen een volwassen rustige en beleefde houding op te stellen (lees: help mee in het huishouden, ben altijd beleefd, ga niet lui liggen doen, enz enz..)

edit: hoe oud ben jij, en hoe oud is je vriendin?

edit2: die vader mag dan wel aggressief zijn, maar wat zou jij doen als jij in je eigen huis van een jongetje dat ook nog eens aan je dochter zit, te horen krijgt dat je vrouw een zeikerd is? ok dit praat niets goed, maare..

hint: tactvol en beleefd zijn, en ietswat subtieler mss?

[Caballero]

dathomaz schreef op 04-05-2004 @ 07:55 :
Ik keek hem in de ogen en ik zag me toch een dwaas in zijn gezicht. Zijn eigen zoon moest hem tot bedaren brengen. Hij was zo agressief. Ik zei herhaaldelijk tegen hem: jij bent zeer agressief. Hij keek steeds agressiever. Hij zei nog wat tegen mij - ik weet niet meer wat precies - maar het was in iedergeval dreigende taal.

Eerst ga je ruzie schoppen met zn vrouw, en daarna als hij ingrijpt ga jij recht in zijn gezicht, in zijn huis tegen hem herhaaldelijk zeggen dat hij agressief is. Persoonlijk ha dik je op dat moment van de trap gemept in zijn positie. Jij bent niet helemaal goed bezich als je bij vreemden op bezoek bent en daar ruzie gaat lopen schoppen, ookal zijn ze niet rechtvaardig of aardig tegen je.

Wat zou jij doen als iemand recht in jou gezicht in jou huis terwijl hij stennis loopt te schoppen tegen iemand die je dierbaar is je in je gezicht zegt, meerdere keren, dat je agressief bent. juist, je wilt met diegene dan de vloer aanvegen

Verder vind ik het ook wat vreemd dat jij op deze manier verdwaast door de buurt gaat lopen

Caballero schreef op 05-05-2004 @ 02:45 :
tegen hem herhaaldelijk zeggen dat hij agressief is.

Je had beter kunnen zeggen dat je het niet prettig vindt wat hij doet, hoe het op je over komt etc. Want dan zeg je wat het met jou doet en nu zeg je dat hij iets IS.


Jij bent niet helemaal goed bezich als je bij vreemden op bezoek bent en daar ruzie gaat lopen schoppen, ookal zijn ze niet rechtvaardig of aardig tegen je. [/b]

Hoelang hadden ze dan? Dat iedereen het over vreemden heeft.
Tuurlijk hoor je niet zo te reageren but still.


Verder vind ik het ook wat vreemd dat jij op deze manier verdwaast door de buurt gaat lopen [/B]

Dat vind ik juist goed, alleen had hij nadat hij weer rustig was geworden en zijn emoties onder de knie had, terug moeten gaan.
Ook al is dat nog zo moeilijk.

[dathomaz]

Boeing 747-400 schreef op 04-05-2004 @ 21:48 :
Maar nu zit ik nog steeds met de vraag hoe oud jullie zijn?

Ik ben 20 en zij bijna 18jaar

[dathomaz]

ABrules schreef op 04-05-2004 @ 22:23 :
je mist mijn point man!!

face die shit...!!! deal with it!!voor je eigen geluk en die van je vriendin!!! ofzo

Zou je mij dit kunnen uitleggen, want ik vat je even niet helemaal!!!!

ditchen die chick, dit is alleen maar gezeik

[dathomaz]

sybje schreef op 04-05-2004 @ 22:56 :
Dat weet ik niet zeker of ze dan ook zo had gedaan.

Kan mij prima voorstellen dat je het zat wordt zal ik ook wel worden. Maar mijn psychaloog zei altijd;

actie leidt tot reactie.

Think about that.

Heb ik ook gedaan en het werkt want dan kom je erachter dat mensen soms totaal anders reageren op je.

Maar ik keur jou niet af alleen je gedrag op dat moment. Maar ik vind het wel een logisch gedrag....

Ik weet 200% zeker dat ze dat dan ook gedaan had. Als iemand iets zegt wat haar niet zint of ze is er niet mee eens, dan gaat ze nog net niet schreeuwen, maar wel heel luid praten zodat bij wijze van spreken de hele buurt mee kan genieten.

[juno]

Je hebt schoonouders waar je niet zo best mee overweg kunt. Dat is lullig, maar er valt best mee te leven, het gaat toch om je vriendin en niet om haar ouders. Je zult een manier moeten zoeken om de plooien weer glad te strijken, dit moet uitgepraat worden, eventueel met bemiddelaars erbij. Jouw ouders bijvoorbeeld.

Als je nu dwars gaat lopen doen, raak je je vriendin echt kwijt. Ik vind het ook raar dat zij niets van zich laat horen, tenzij ze haar hebben opgesloten en hebben verboden contact met jou op te nemen. Sommige ouders gaan daar heel ver in, en sommige kinderen hebben het lef niet om er tegenin te gaan, vooral niet de sub 18 categorie. Die kan nog geen kant op, minderjarig he.

[dathomaz]

Alex schreef op 04-05-2004 @ 23:41 :
Het is erg vaak van die ouders, maar je mag wel iets meer respect tonen voor die moeder (je bent er ten slotte te gast)

Ik heb ook genoeg respect getoond voor haar moeder.
Maar als zij voordurend zeurt over mij-bij mij thuis en over mijn ouders. Daarnaast zegt ze steeds dat ik meer voor mijzelf moet opkomen en meer aan mijzelf moet werken. Hier zie ik een duidelijke stijgende lijn in, maar gaat er een klein dingentje niet goed. Dan zegt ze steeds tegen mij: Je werkt niet aan jezelf, je werkt niet aan jezelf.

Door de negatieve kijk die zij op mij heeft en laat blijken, is mijn respect voor haar wel een stuk minder geworden vergeleken met het eerste half jaar van de relatie.
Maar dat vind ik ook niet vreemd.

[Caballero]

sybje schreef op 05-05-2004 @ 09:32 :
Dat vind ik juist goed, alleen had hij nadat hij weer rustig was geworden en zijn emoties onder de knie had, terug moeten gaan.
Ook al is dat nog zo moeilijk.

Ik vind het eerder provocatief en dom

[Elvira]

Naja het meeste is hierzo al gezegd, maar die moeder van haar is altijd en overal tegen je aan het zeiken over jou en over je ouders. Waarom kom je dan nog bij die mensen in huis? Als mijn schoonmoeder zou zeiken over mijn familie kan ze helemaal hartstikke dood vallen, familie is het allerbelangrijkste daar komt niemand tussen. En ik snap dat het dan een keer tot een grens komt en je kwaad wordt op haar. En dan die vader die je vast pakt, ik snap dat ie voor zijn vrouw op komt maar toch. Politie vind ik wel een beetje overdreven, ik zou het gewoon vergeten en verder gaan. Ik weet niet of je nog verder wil met dat meisje, maar lijkt me een beetje raar als toch beide families overhoop liggen. En als je toch verder met haar wil gaan zou ik iig nix met met die ouders te maken willen hebben.

[Annemiek!!]

ik vind dat je een beetje de zielige uithangt eigenlijk....
Er zal echt wel meer gebeurd zijn dan dat er staat...als die mensen zo achterlij kwaren had je dat eerder vast ook al doorgehad dusse: dan zou ik daar wel nog heen gaan maar dus ECHT niet een heel weekend blijven slapen etc....