Een sprankje hoop ('Verrader. Moordenaar.')

[Nona]

Lucky Duck schreef op 17-08-2003 @ 16:34:
Ik begon ook als een grap. Gewoon omdat ik het wel eens leuk vond. Maar toen werd de grap leuker dan de werkelijkheid; het was leuker om in een 'fantasiewereld' te leven dan in de 'echte wereld'. En in vier jaar kan veel gebeuren en ik werd er zodoende steeds meer en meer in meegesleept. Ik denk eigenlijk dat het in principe iedereen zou kunnen gebeuren, maar dat de meeste mensen toch iets hebben waardoor dat niet gebeurt. Maar dat doet er niet toe

Voelde je dan op een zeker moment niet dat het je eigen ik in gevaar bracht? Je moet toch door hebben dat er iets mis is als je liever in een fantasiewereld leeft dan in je eigen leven...

[Juliah]

Kruimel schreef op 17-08-2003 @ 16:41:
Voelde je dan op een zeker moment niet dat het je eigen ik in gevaar bracht? Je moet toch door hebben dat er iets mis is als je liever in een fantasiewereld leeft dan in je eigen leven...

Ik heb het ook wel een beetje gehad, als je er te ver in zit heb je het niet echt meer door of je negeert het of het is gewoon te fijn...zo was het iig bij mij. En waarom zou je op die manier je eigen ik in gevaar brengen...?

[Gwenniej]

Marcade schreef op 17-08-2003 @ 10:35:
Heu geef je niet beetje antwoord op je eigen vragen? Quintus was bij sommige misschien bekend; maar in geval van Wes en Etienne, was het bij niemand bekend. En ook was het niet bekend dat het allemaal door een 16 jarig meisje was verzonnen?

Bedenk ik me trouwens nu wel; dat als het idd. uit kwam dat Quintus nep was, in januari, en er toen al hevig gereageerd werd, waarom Lucky Duck dan doorging met Caelis (Etienne & Wes), maar ja ..

neej
want.... het verbaasd mij dat veul mensen niet eens wisten dat het allemaal verzonnen was, en ik wist het wel (en ik ben een complete buitenstaander, want was geen die hard forummer toen)
en andere wel
mjuh dat vind ik krom...

Het was in januari bekend, (of daarvoor al) dat alles verzonnen was

Een heel verhaal dat ik maar offline helemaal heb gelezen (modempje, hoge rekeningen ).
Het komt me een beetje bekend voor, met het verschil dat de persoon waar ik nu aan denk de personen niet verzon. MPS dus. Helemaal overspoeld worden door andere personen die een heel eigen leven leidden. Enorm lastig voor de persoon zelf en nog lastiger voor de omgeving. Maar het is een ziekte en hoewel moeilijk te bgrijpen voor de omgeving, het zit er gewoon. Maar er valt ook iets aan te doen.
En je leert uiteindelijk dat je eigen persoon wel de moeite waard is (wat de reden ook mocht zijn dat ze er waren, ontstonden,...) en dat andere mensen die persoon ook graag zien. Het is de moeite waard om voor te vechten en om jezelf te zijn en dat kan een rottige weg zijn en een hel om door te gaan, maar uiteindelijk kun je ook beter met jezelf leven. Niet dat het iets is dat verdwijnt, het zal op de achtergrond altijd een rol blijven spelen, maar als je sterk genoeg bent om ermee te leven en het aan de kant zet om jezelf te zijn, hoef je er niet meer bang voor te zijn.

Maar dat is mijn ervaring over dat geval en totaal mijn mening natuurlijk.

Aan Lucky Duck veel sterkte gewenst evenals aan iedereen die er op de een of andere manier bij betrokken is.

Oh My God

Nu ik er zo over nadenk ben ik dan wel erg extreem naief geweest.

Want hoe groot is nou de kans dat je chat met een homo-stel waarvan er eentje Duits is en de andere Joods?

En dan dat verhaal over die SS'ers...

Nou ja...sterkte er mee zou ik zeggen

Ik ben nog nooit zo veel zinloos zeurende mensen tegengekomen als in dit topic.

Wat dat meisje gedaan heeft is moediger dan je je kunt voorstellen. Met het opgeven van die personages heeft ze een deel van zichzelf weggegeven. Enkel voor het beste. Ik vind het onterecht dat ze gestraft wordt om haar oneerlijkheid, terwijl ze juist geprezen zou moeten worden om dat ze nu wel eerlijk is geweest.

Het is rot voor Linda, natuurlijk. En ik kan me voorstellen dat het enorm hard aan komt/kan aankomen. En ik vind dat ze er enorm goed mee om gaat. (*aait*) Sowieso is zij volgens mij de enige die de situatie een beetje juist heeft ingeschat. Ik gok dat menig ander Lucky Duck zou hebben laten vallen, terwijl het juist goed is wat ze gedaan heeft.

Uit sommige reacties in dit topic kun je afleiden dat die mensen het bijna beter zouden vinden als Lucky Duck gewoon doorging met liegen en verzinnen. Achterlijk.

[Ninpo Otaku]

Realiteit, fantasie..
Het loopt allemaal door elkaar..
Niets is wat het lijkt..
Zo blijkt maar weer..
Wanen we ons dagelijks niet in onze "fantasie"..
Het is maar net wat jij voor realiteit of voor "echt" aan neemt..

Hoewel ik dit nog nooit eerder heb gezien/gehoord, is dit toch wel het meest absurde verhaal over iemand die bezeten raakt door iemand anders te zijn..

[Chimera]

Paranoide schreef op 19-08-2003 @ 05:26:
Wat dat meisje gedaan heeft is moediger dan je je kunt voorstellen. Met het opgeven van die personages heeft ze een deel van zichzelf weggegeven. Enkel voor het beste. Ik vind het onterecht dat ze gestraft wordt om haar oneerlijkheid, terwijl ze juist geprezen zou moeten worden om dat ze nu wel eerlijk is geweest.

Inderdaad. Het was voor haar zo veel makkelijker geweest om gewoon door te gaan. "Lucky Duck" heeft serieuze problemen, en aangezien ze tenminste onderkent dat ze die problemen heeft, is ze in ieder geval op weg.

@Fleet Admiral: Je overschat jezelf, bovendien heeft ze WEL serieuze hulp nodig. Jezelf zo erg inleven is gruwelijk ongezond.

Ik herinner me nog dat Quintus ooit tegen me zei op het forum dat hij met de bus reed en helemaal duizelig werd. Hij vond het zo eng en ik leefde met hem mee. Het beeld in mijn hoofd ervan bleef hangen, ik moest ook aan de film Philadelphia denken. Al helemaal toen later op het forum stond dat hij overleden was.

Het raakte me echt. Nu blijkt dat het allemaal verzonnen is en ik weet niet hoe ik erop zou moeten reageren. Lucky Duck kwam juist gevoelig over, ik leefde destijds ook mee met het verlies van haar goede vriend En ik had ook helemaal niet het idee dat hij nep was. Leuke touch was het ook, om nog als Quintus onder zijn naam te posten en te zeggen dat je bij hem thuis zat

Tsja. Allerlei details springen door mijn hoofd.. leuk dat ik deel van een hersenspinsel was

Internet *zucht*

Paranoide schreef op 19-08-2003 @ 05:26:
Ik ben nog nooit zo veel zinloos zeurende mensen tegengekomen als in dit topic.

Fijn dat je meningen van anderen zo bestempeld.

Wat dat meisje gedaan heeft is moediger dan je je kunt voorstellen. Met het opgeven van die personages heeft ze een deel van zichzelf weggegeven. Enkel voor het beste. Ik vind het onterecht dat ze gestraft wordt om haar oneerlijkheid, terwijl ze juist geprezen zou moeten worden om dat ze nu wel eerlijk is geweest.

Het is rot voor Linda, natuurlijk. En ik kan me voorstellen dat het enorm hard aan komt/kan aankomen. En ik vind dat ze er enorm goed mee om gaat. (*aait*) Sowieso is zij volgens mij de enige die de situatie een beetje juist heeft ingeschat. Ik gok dat menig ander Lucky Duck zou hebben laten vallen, terwijl het juist goed is wat ze gedaan heeft.

Uit sommige reacties in dit topic kun je afleiden dat die mensen het bijna beter zouden vinden als Lucky Duck gewoon doorging met liegen en verzinnen. Achterlijk.

Ben ik het niet mee eens. Wat is een situatie fout inschatten? Als je gevoel aangeeft dat je op zo'n manier geen vriendschap in stand kunt houden, dan moet je dat gevoel denk ik niet negeren. Ik ben het wel met je eens dat het goed is dat ze het nu gezegd heeft en als Linda het kan om vrienden te blijven ed , maar je kunt iemand dat niet verplichten, dat lijkt me logisch.

[de ijsprinses]

Jeeej, wat een verhaal.. Lucky Duck, ik vind het heel knap van je dat je nu zo'n groot deel van je leven hebt durven opgeven. Ik hoop dat je snel de hulp zal krijgen die je nodig hebt, want dat je die nodig hebt is duidelijk. Heel veel sterkte en kracht.
3 jaar geleden kwam ik ook wel es op dit forum, ik had toen een andere naam. Ik heb die site van Quintes iig toen wel es gezien en die maakte heel veel indruk op mij. Ik ben er eigenlijk heel erg van geschrokken dat dit allemaal verzonnen en niet echt is, terwijl ik die mensen helemaal niet kende en geen contact met ze had. Linda, ik wil ook jou veel sterkte wensen, het lijkt me vreselijk ineens twee vrienden kwijt te zijn. Ik vind het heel knap hoe je er, in dit topic, op reageerd.

Op één of andere manier heb ik toch het gevoel dat ik hierop moest reageren. Ik heb nu alleen nog geen flauw idee wat ik zeggen moet. Ik bedoel, Lucky Duck (wat is je echte naam trouwens?) waarom zat jij op je twaalfde achter de computer en verzon je een jongen die aids had en stierf? Waarom was je niet buiten? aan het spelen? verzamelde je geen flippo's en keek je geen tv? Waar waren je ouders? Waar is het mis gegaan? Ben je gepest op scool? Is je jeugd moeilijk geweest? Wat is de reden dat een twaalf jarig meisje dit soort dingen/mensen verzint?
Wat je gadaan hebt was niet goed. Maar dat weet je zelf inmiddels ook wel. Ik denk niet dat je jezelf prijzen kunt voor je eerlijkheid nu. Repend for the sorrow you've brought to others.
Verstop je niet. en dat je zegt dat je je op school zo onopvallend mogelijk opsteld... Waarom doe je dat? Ben je bang dat mensen je veroordelen voor wie je bent? Vind je jezelf niet interessant genoeg? Zoals je zegt heb je dit niet bewust gedaan maar overspoelde de "mensen" je. Als golven. Wat is de garantie dat je niet weer overspoeld word? Waarom zou je niet gewoon overnieuw beginnen?
Veel vragen. Waarmee je misschien niets kan. maar wel mijn reactie... Dit is wat je verhaal bij mij oproept.
en Para! hoewel ik je nog nooit echt gesproken heb. (wel opgemerkt en af en toe ge-onzint) ik prijs je om je vergevingsgezindheid. Dat zal best moeilijk voor je zijn!

[Lucky Duck]

waarom zat jij op je twaalfde achter de computer en verzon je een jongen die aids had en stierf?
Waarom was je niet buiten? aan het spelen? verzamelde je geen flippo's en keek je geen tv?

Op mijn twaalfde bestond Quintus nog niet. Beter lezen. En waarom ik niet buiten aan het spelen was? Met wie had ik moeten spelen? Met die drie kinderen uit de wijk die mij niet moesten, als een vijfde wiel? Nee bedankt.

Waar waren je ouders?

Waarom ik hier antwoord op geef weet ik niet, maar mijn vader was straalbezopen en mijn moeder had het druk genoeg met haar eigen problemen.

Waar is het mis gegaan?

Ik dacht dat dat al wel duidelijk was; op het punt dat de 'fantasiewereld' leuker werd dan de echte wereld.

Ben je gepest op scool? Is je jeugd moeilijk geweest? Wat is de reden dat een twaalf jarig meisje dit soort dingen/mensen verzint?

Dat heb ik net al wel beantwoord denk ik...

Ik denk niet dat je jezelf prijzen kunt voor je eerlijkheid nu.

Ik denk dat ik dat wel kan en dat doe ik dan beslist ook. Wat iemand -wie dan ook- die eigenlijk niets van de situatie weet en nooit zoiets heeft meegemaakt zegt, maakt mij niet meer uit. Ik ben trots op mezelf, al ben ik er nog lang niet.

Verstop je niet. en dat je zegt dat je je op school zo onopvallend mogelijk opsteld... Waarom doe je dat? Ben je bang dat mensen je veroordelen voor wie je bent? Vind je jezelf niet interessant genoeg? Waarom zou je niet gewoon overnieuw beginnen?

Mensen hebben me altijd veroordeeld voor wie ik ben en zullen dat ook altijd blijven doen. De mensen op school interesseren mij helemaal niets; zij vinden mij raar omdat ik niet rook, drink, drugs gebruik, me niet als een slet kleed en gedraag, niet naar hun muziek luister et cetera. Ik vind hen raar omdat ze zich niet interesseren voor dingen die in mijn ogen belangrijk en interessant zijn; kunst, cultuur, de situatie in de wereld. Wat moet ik dan met die mensen?

Lucky Duck schreef op 19-08-2003 @ 14:35:
Mensen hebben me altijd veroordeeld voor wie ik ben en zullen dat ook altijd blijven doen. De mensen op school interesseren mij helemaal niets; zij vinden mij raar omdat ik niet rook, drink, drugs gebruik, me niet als een slet kleed en gedraag, niet naar hun muziek luister et cetera. Ik vind hen raar omdat ze zich niet interesseren voor dingen die in mijn ogen belangrijk en interessant zijn; kunst, cultuur, de situatie in de wereld. Wat moet ik dan met die mensen?

Er zijn genoeg mensen die net zo denken als jij...alleen moet je ze wel tegenkomen. Ga dingen doen buiten school, wordt lid van een politieke partij voor jongeren, de gemeenteraad of weet ik het wat, iets waar je mensen vindt met dezelfde interesses. Maak je eigen leven de moeite waard om in te leven.

[Lucky Duck]

Leonoor schreef op 19-08-2003 @ 14:49:
Er zijn genoeg mensen die net zo denken als jij...alleen moet je ze wel tegenkomen. Ga dingen doen buiten school, wordt lid van een politieke partij voor jongeren, de gemeenteraad of weet ik het wat, iets waar je mensen vindt met dezelfde interesses. Maak je eigen leven de moeite waard om in te leven.

Ik heb dat wel geprobeerd, maar daar komt het punt ook nog bij dat ik irl heel erg verlegen ben en uitstraal 'Blijf weg! Ik moet je niet!'. Dat komt het contact natuurlijk ook niet echt ten goede.

Inmiddels ben ik voor een nieuwe poging met een positievere benadering op zoek, maar dan moet ik wel iets vinden wat ik leuk vind. En daar zit het punt; ik kan niets vinden om met anderen te doen waarvan ik ook maar een beetje denk 'Ja, dat zou leuk kunnen zijn.'

Lucky Duck schreef op 19-08-2003 @ 14:55:
Ik heb dat wel geprobeerd, maar daar komt het punt ook nog bij dat ik irl heel erg verlegen ben en uitstraal 'Blijf weg! Ik moet je niet!'. Dat komt het contact natuurlijk ook niet echt ten goede.

Inmiddels ben ik voor een nieuwe poging met een positievere benadering op zoek, maar dan moet ik wel iets vinden wat ik leuk vind. En daar zit het punt; ik kan niets vinden om met anderen te doen waarvan ik ook maar een beetje denk 'Ja, dat zou leuk kunnen zijn.'

Bedenk je wat je het belangrijkste vindt. En als je contact belangrijk vindt, probeer dan wat aan de dingen te doen die dit tegen gaan.

Wat vind je leuk dan? Die dingen die je in je vorige post aangaf?

[Lucky Duck]

Ik vind dat ik nu met recht trots op mezelf kan zijn

Ik heb vandaag twee sollicitaties proberen te regelen voor weekendbaantjes die me leuk lijken en een kan ik morgen komen en voor de andere moet ik even bellen als ik het echt wil. Een van de twee moet ik toch wel voor elkaar krijgen

Het is nog steeds niet alles, maar ik ben op weg. En ik ben vandaag gewoon de stad in geweest om een beetje winkeltjes te kijken. Weg van de computer dus

[de ijsprinses]

Lucky Duck schreef op 19-08-2003 @ 17:18:
Ik vind dat ik nu met recht trots op mezelf kan zijn

Ik heb vandaag twee sollicitaties proberen te regelen voor weekendbaantjes die me leuk lijken en een kan ik morgen komen en voor de andere moet ik even bellen als ik het echt wil. Een van de twee moet ik toch wel voor elkaar krijgen

Het is nog steeds niet alles, maar ik ben op weg. En ik ben vandaag gewoon de stad in geweest om een beetje winkeltjes te kijken. Weg van de computer dus

de ijsprinses schreef op 19-08-2003 @ 17:41:

[Chaucus]

[Tampert]

late up... Maar ik wil slechts toevoegen dat ik denk dat je je nu vooral moet richten op de toekomst, jezelf zijn en in contact komen met anderen die een beetje dezelfde interesses hebben als jij.

Ik weet dat het moeilijk is om met mensen in contact te komen als je verlegenheid uitstraalt.

Dat je werk zoekt is goed. Als je met mensen samenwerkt leer je elkaar bijna altijd waarderen en respecteren. Je hoeft niet de allerbeste maatjes te worden, maar ik denk dat je door veel samenwerking met iemand die persoon zeker wel goed leert kennen en ook goed gaat vertrouwen (op de lange termijn). Een activiteit buiten school om zoeken waarin je iets doet in een team of groep waarin ieder persoon onmisbaar is is volgens mij wel een manier om de kat uit de boom te kijken en tegelijkertijd toch in contact met mensen te komen.

[Scider]

Hey Lucky Duck...

ik las op aanraden van een vriendin je topic, en ik vind toch dat ik er even op moet reageren. Ook ik ben over een hele lange periode (zeker twee keer zo lang als jij nu) veel verschillende personen geweest. Ik heb er nooit anderen mee lastig gevallen, maar alles altijd in mijn eigen wereldje verwerkt...stil in hoekje. Huilen als er iemand was gestorven, lachen als er iemand trouwde of geboren werd. Verdriet om een liefde die niet kunnen, woede om een ongeneeslijke ziekte die ik niet had. Daarbij had ik nog wel zo gewoon vrienden en deed ik van alles, maar het fantasie-wereldje kwam natuurlijk altijd op een belangrijke plaats, te belangrijk vaak. Het was een warrige tijd, waarvan ik, netzoals jij denk ik, veel geleerd heb en heel veel personen ben geweest.

Het is inmiddels ook al weer een paar jaar geleden dat die wereld uit elkaar spatte en ik hoop van harte dat het met jou net zo goed zal gaan als met mij naderhand. Wat ik destijds deed was het beste pakken van de personen uit mijn 'soap' en die gebruiken in de echte wereld...en ik kwam er achter dat ik nooit echt van een fantasie-wereld af zou komen. Die is er zelfs nu nog, maar in veel mindere mate en bijzonder gecontroleerd en te onderdrukken als het nodig is. Ik gebruik deze wereld nog vaak als ik mensen wil helpen met problemen, door me deze problemen intens in te denken in een persoon, deze persoon een leven en naam te geven en vervolgens objectief het leven van deze persoon te bekijken en het resultaat hiervan aan degene die in het echt geholpen moet worden te delen. (Ok, dat moet warrig overkomen...)

Eigenlijk weet ik niet precies wat ik wil zeggen. Misschien dat je niet de enige bent die dit heeft meegemaakt. Misschien wel dat anderen hier dus ook vanaf zijn gekomen of het iig gecontroleerd hebben, zodat het niet ten koste gaat van hun beeld van de realiteit en hun 'toekomst'. Misschien wel dat je geen moordenaar bent omdat je personen zijn verdwenen of je ze hebt laten sterven. De golven van inspiratie zullen waarschijnlijk soms nog komen en zo zullen er constant personen geboren worden en sterven. Het is een continu proces, zoals zoveel dingen in de natuur, en eigenlijk vind ik het zelf niet storend meer. Als het bij je hoort, dan is dat zo...zolang je maar probeert in te zien dat het een deel van jou is, en niet van de werkelijkheid om je. Je kan er wat aan hebben en het kan je kapot maken...

maar...

je hebt er nu goed aan gedaan om de zeepbel (voor het eerst?) door te prikken en de waarheid te vertellen, vooral tegen jezelf. Het voelt nu wellicht leeg, maar die leegte zal niet blijven want er is gewoon teveel in een mensenleven om die leegte op te vullen. Ik wens je veel sterkte en geluk, en een mooie toekomst...als je over de hele toestand een keer met me wil spreken kan dat altijd.

Scider.

"The Other World"

In this other world,
I've died so many times.
This bitterness is
all I kept inside.

We're part of some prophetic trust,
some dream that murdered all of us,
our mem'ries ebb against this cleansing tide.

In this other world,
I've dreamed of you before.
I've watched you walk
along this lonely shore.

I'm lost in your simplicity,
I wish I had those memories
to carry me through all they had in store.

In this other world,
we'll always be complete.
I'll never taste the
anguish of defeat.

But here, you see, I've lost the will
to live, to die, to care, to heal
these wounds -- they're all that I have left of me.

[cenerI]

ik heb je verhaal voor een deel gelezen.. ik snap er niet al te veel van, maar ik wens je wel veel sterkte!

[Zut Alors!]

Lucky Duck schreef op 19-08-2003 @ 17:18 :
Ik vind dat ik nu met recht trots op mezelf kan zijn

(...)

Het is nog steeds niet alles, maar ik ben op weg. En ik ben vandaag gewoon de stad in geweest om een beetje winkeltjes te kijken. Weg van de computer dus

Internet is wat dat betreft ook gewoon een ontzettend gevaarlijk medium. In principe is sowieso niemand hier helemaal zichzelf.
Goed dat je het hele verhaal(mooi geschreven btw) zo openbaar post, de reacties moeten vast wel een hoop steun geven.

Nooit geweten dat fantasie zulke ernstige ontwikkelingen kon maken...

cenerI schreef op 13-06-2004 @ 03:40 :
ik heb je verhaal voor een deel gelezen.. ik snap er niet al te veel van, maar ik wens je wel veel sterkte!

Het is niet de bedoeling dat je topics na 10 maanden weer upt, de kans dat TS het nog leest is ook erg klein, maar sowieso: mail of pm iemand gewoon als je iets op een oude topic wilt zeggen.