Ik was me wat aan het vervelen en heb even hier wat bedacht, vinden jullie hem leuk voor een vervolg?!
‘Waar ga je heen?!’ vroeg John de PR man
‘ Zijn we niet klaar?!’’ Vroeg Dave.
‘ Nee we hebben nog die ene interview met die Dante, uit Amerika .’ Las John van het papier. Dave ging met een zucht zitten. Hij keek op zijn horloge het was al kwart over vier dat betekent dat hij al zeven uur vragen had moeten beantwoorden.
Hij was eigenlijk al anderhalf uur vrij, maar je kon nooit verwachten dat die krengen op tijd zijn, en nu kwam er zo een vette Amerikaan die hem weer met vragen over Keira zou overladen en hem zou vertellen dat hij de volgende Hugh Grant zou zijn.
Hij mocht geen van de Amerikaanse journalisten, zij waren het die roddels over hem verspreiden en hem bleven vragen wat het verschil van acteren van nu en hen van twaalf jaar geleden is. Dat irriteerde hem behoorlijk, toen hij tien was dacht hij dat in films spelen een groot avontuur zou zijn: hij zou vliegen , vechten , beste vrienden hebben en geld veel geld. Nou hij had geld veel geld. Maar heeft nooit gevlogen zonder vleugels en als er gevochten moest worden mocht hij een paar mensen op het gezicht raken en toen werd er een stuntman ingezet. En de make-up! O, dat moest het ergste zijn, elke tien minuten zat er iemand aan zijn haar, zijn gezicht. Dave rilde van de gedachte alleen al.
En toch was hij terug, nadat hij erachter kwam dat studeren toch niks voor hem was , hij had helemaal geen andere ambities zocht hij het toneel op en een paar maanden later ook de film wereld. Nu zat hij hier, de bedoeling om over zijn nieuwste film te praten.
‘ Nevada Dante.’ Zei iemand die bij de deur stond, het was geen vette Amerikaan zoals Dave dacht maar een jonge vrouw , correctie een mooie jonge vrouw. Zijn hart maakte een driedubbele salto achteruit. Ze droeg een vage zwart wit gestreepde rok dat aan een kant een sleep had tot haar knie, de andere kant was tot boven de knie geknipt, een zwarte mouwloze T-shirt. Met het logo van Guns N Roses. Een knalroze touw met bedeltjes hing om haar nek . Ze had Doc. Martens aan die al waren afgedragen en haar zeker een paar maten te groot waren met knalroze veters. Het zou iedereen idioot staat maar bij haar was het perfect. Ze had een zwart wit geblokte met knal roze hartjes om haar linkerpols. Haar zwarte haar hing in een snel bij elkaar gebonden staart. Ze had groene achtige ogen die wat dicht bij elkaar stonden en een ronde neus, haar lippen waren de mooiste die Dave ooit had gezien , ook deze waren knalroze. Een veel te grote tas ging om haar rechterschouder, er zaten allemaal dingen op geplakt.
‘ ..dus ik wat eten maar ik vergat de tijd en…’ legde ze in een adem tegen John uit.
‘ Het is al goed mevrouw Dante, als Dave hoort waar u van bent vindt hij het vast niet erg, gaat u zitten.’ Antwoordde John.
‘ Dank u, dank u, noem me alstublieft geen mevrouw Dante, Nevada is de naam.’
‘ David, David Hill.’ Zei Dave en schudde haar hand, zij stak de hare uit en haar tas viel op de grond, ze doken er beide naar, Dave had hem eerder was en hij pakte de tas op.
‘ Sorry, ik eh , jah hoi ik ben Nevada Dante van de A.N.D.Y. magazine, weet je ik..’ Zei Nevada. Dave viel met de tas op de grond, A.N.D.Y. magazine?! Zij?! DAT KON GEWOON NIET….
__________________
Learn the rules, then break them
|