[basisschoolverhaal]

[Static-Papillon]

dit vond ik in een stoffige uithoek van mijn PC
een oud basisschool-verhaaltje, toen ik ongeveer 10 jaar was, met als thema vrijheid.

Vrijheid!


‘Ring!’ De telefoon ging. Jicin nam op. Meteen tetterde haar nicht Elhana in haar oor: “Hoi Jicin, we hebben een vogeltje! Pappa heeft hem zelf gevangen in het bos!” Jicin zei, niet erg enthousiast: “Leuk.” Elhana tetterde door: “Je mag wel komen kijken hoor! Hij is heel lief en hij heet Tweety!” “Goed, ik kom eraan hoor.” zei Jicin en hing op. Een vogel. Vorige maand zeurde Elhana er al over. En als Elhana iets wil, dan krijgt ze het ook.

Jicin sprong op haar fiets en reed naar Elhana die een paar straten verderop woonde. Ze belde aan en haar tante Avendall deed open. “Hoi Jicin, kom maar binnen, Elhana is boven. Bij Tweety uiteraard. Ze is er echt helemaal gek van, maar ik zei dus dat hij beter beneden kan staan, want zo’n vogel gaat stinken, dus morgen gaat hij naar beneden.” Net als haar dochter praatte tante Avendall Jicin`s oren van haar hoofd. Voordat tante Avendall kon vragen hoe het op school ging, was Jicin al boven. Jicin opende de roze deur en stapte binnen in Elhana`s roze kamer. Haar nichtje zat op de grond bij een kooitje. In het kooitje zat een koolmeesje. “Hoi!” riep Elhana toen ze Jicin opmerkte. “Mooi en lief is ‘ie hé? Het is volgens mij een Nederlandse Kanarie!” Jicin zuchtte en hurkte bij het kooitje neer. “Het is een koolmeesje en die horen niet in kooitjes!” Elhana keek haar boos aan en zei: “Welles! Tweety wel, hé Tweety?” Het vogeltje keek haar droevig aan. “Zie je wel!” zei Elhana triomfantelijk. “Als je hem vrijlaat krijg je wel een kanarie van me.” probeerde Jicin. “Nee.” zei Elhana. “Ik wil alleen Tweety!” Jicin stond op en liep naar de roze deur. “Dan ga ik naar huis. Dag.” Ze liep de deur uit. “Ik zal je niet missen!” riep Elhana haar na. Toen Jicin weer op haar fiets zat dacht ze na over dat arme vogeltje. Hij zal in dat kooitje zeker doodgaan… Als ze hem nou kon bevrijden. Misschien kon ze, als tante Avendall het vogeltje beneden had gezet, proberen hem te bevrijden. Ze zette het idee meteen van zich af. Dat kon nooit. Ze zette haar fiets in de schuur en ging naar binnen. Ze ging naar boven en plofte neer op haar bed. Arm beestje… Toen haar moeder thuis kwam en ze gingen eten dacht ze opnieuw na over het vogeltje. En toen ze `s avonds naar bed moest kreeg ze een fantastisch idee…

De volgende dag was het mooi weer. En het was weekend, de perfecte dag voor haar plan. Jicin belde Elhana op en zei dat het haar speet van gisteren. Jicin maakte Elhana wijs dat Tweety zoveel van haar hield dat het diertje niet weg zou vliegen als Elhana hem ‘uitliet’ in het park. Zoals Jicin gehoopt had geloofde Elhana alles wat ze zei. Ze spraken af die middag met Tweety buiten te spelen in het park. Eindelijk was het tijd. Jicin fietste naar Elhana en hoopte dat haar plan zou werken. Bij Elhana`s huis aangekomen stond Elhana buiten te wachten, met de kooi in haar armen geklemd. “Hoi.”zei Jicin. “Pak je fiets maar, ik houd Tweety wel vast.” Elhana klemde de kooi nog steviger tegen zich aan en riep: “Nee! Dan laat je hem vrij en dat wil ik niet want hij is van mij!!!” Jicin zuchtte en zei: “Laat maar, ik haal je fiets wel.” Even later zaten ze op de fiets, op weg naar het park. Elhana had de kooi met het koolmeesje erin onder haar snelbinders gedaan. Het vogeltje was doodsbang en fladderde tegen de tralies aan. Jicin dacht: ‘Gelukkig is hij zo vrij, dan hoeft hij zijn vleugels niet langer kapot te vliegen.’ Elhana dacht: ‘Wat een goed idee van Jicin, op Tweety uit te laten! Hopelijk ziet het er leuk uit, hoe hij vliegt.’ Toen ze in het park aankwamen zetten ze hun fietsen neer. Elhana pakte Tweety`s kooi en riep: “Ik ga Tweety uitlaten!!” Jicin knikte en zei: “Goed!” Elhana deed de kooi open. Het vogeltje greep zijn kans. Hij vloog vlak langs Elhana`s gezicht heen. Die begon te huilen van schrik. Jicin keek de vogel na. Het koolmeesje floot hoog en maakte een blije salto. Met Elhana`s gehuil als begeleiding vloog hij de zon tegemoet. Hij was vrij.

< Einde >

[duivelaartje]

Haha, schattig. Leuk basisschool verhaaltje.

duivelaartje schreef op 01-08-2004 @ 16:50 :
Haha, schattig. Leuk basisschool verhaaltje.

[Verleden Tijd]

Best een knap verhaaltje... voor een tienjarige dan . Vooral het begin vond ik nog best mooi geschreven. Ik ben benieuwd naar de dingen die je nu schrijft.