Ik vind het mooi dat je sommige dingen achterwege laat, zoals: wat maakt het dat de zij in het gedicht de hoop van het leven weer moet oppakken, wat maakt het dat de lerende rol tegerlijkertijd troostend voor de zij-persoon is. Wat is er met haar gebeurd en hoe staan zij in verhouding tot elkaar? Dat vind ik prachtig. Het doet vermoeden dat de hij een soort visioen of ervaring voor haar is die niet helemaal past in de werkelijkheid of het dagelijkse leven, door de 'en zij vergat'. Dat die droom, de leermeester, weer ineens wegvaagd en dat ze weer door moet met haar gewone leven. En weer terugvalt.
Maar dat is slechts hoe ik het zie. Een opmerkelijk gedicht, één van de betere dingen die ik laatst hier las, voornamelijk inhoudelijk gezien.
__________________
eight days a week
|