...Vloeifee Twee. En die kon draaien als geen ander! Er werd dus gedraaid dat het een lieve lust was, en Jan en Krimson wisten het kaf niet meer van het koren te scheiden. Gelukkig hadden ze de hond nog, een ervaren getrainde politiehond. Niet veel later dreef er een heerlijke grill-lucht de neuzen onzes gezelschaps binnen. De hond draaide tevreden knisperend aan het spit, en het water liep onze vrienden in de mond. Maar toen werd hun aandacht afgeleid door een onverwachte en zeer onwelkome bezoeker. Het was Vloeifee Achtenveertig en Tweederde, die een pakje gorgonzolapasta bij zich had. Haar afwisselend bruin-, geel- zwarte tanden rammelden tussen haar droge gekloofde lippen, en taai slijm droop uit alle lichaamsopeningen die je maar kon zien. En dat waren er veel. Onze vrienden achtten beleefdheid echter bijzonder belangrijk, aldus probeerden zij met alle mogelijke middelen hun walging verborgen te houden voor het overgevoelige feetje. Krimson pinkte een traantje weg en gaf de dame een warme, liefdevolle omhelzing, die zij met meer dan genoegen beantwoordde. Toen begon de gorgonzola te smelten, waardoor VF 48.2/3 haar aandacht richtte op het te maken diner. Zodra zij de kamer verlaten had, zagen Jan, Krimson en Vloeifee Twee kans hun longen te vullen met pure, schone, heerlijke zuurstof, en terwijl zij elkaars longen leegzogen en weer vulden pruttelde in de keuken de rotte kaas en werd de hond besprenkeld met citroensap. Tijdens het matig gelukte, maar gemoedelijke diner besloten de heren...
|