teveel indrukken

Ik ben de laatste tijd heel gauw en heel vaak moe en dan voelt het alsof mijn hoofd 'vol' zit.

Ik weet al jaren dat ik HSP ben (hoog sensitief persoon) en nu lees ik daar een boek over en ben ik ergens achter gekomen.

Mijn dag begint vrij vroeg, en ik zit dan een uur in de trein. Als ik dan op mijn werk aankom, ben ik eigenlijk al moe en vol gedachtes.

Ik heb ontdekt dat dit komt, omdat ik bij alles wat ik zie wel iets denk. Ik kan niet gewoon doelloos voor me uitstaren of uit het raam, en niet zomaar relaxt een krantje lezen.

Nee ik bekijk alle mensen, kijk hoe ze zich gedragen, hoe ze zich zouden voelen. Ik lees alle letters die ik tegenkom onderweg op borden etc. Bij elk artikeltje in de krant denk ik na wat ik er van vindt, hoe de zinsopbouw is, hoe ik zou reageren in een dergelijke situatie....het meest gek word ik nog van al die gevoelens van andere mensen die op me afkomen en die mijn stemming beïnvloeden.

Dan kom ik een uur later op mijn werk en dan wil ik het liefst onder de dekens kruipen en slapen...maar dan begint het pas: telefoon, spoedbrief, status zoeken, brieven typen, post verwerken, telefoon...8 uur lang...en dan ook nog sociaal doen met collega's.

Wat een indrukken in deze wereld...ik wil een keer rust en helemaal tot mezelf komen!

Herkennen mensen dit? Hoe zorg jij dat je nog energie hebt voor de 'normale, dagelijkse dingen' naast alle extra impulsen waar anderen misschien geen erg in hebben? Sluit je je compleet af of laat je het toe? Hoe ga je er mee om?

Ben erg benieuwd

Ik herken het zeker...daarom probeer ik in het weekend ook dingen te doen die ik leuk vind en waar ik min of meer van "uitrust". En ik probeer geen tien dingen tegelijk te willen doen, soms kan het niet anders, maar soms wel. TV en radio tegelijkertijd aan bv. dat is niet nodig en dat is ook niet handig. Of gewoon de hele dag de tv of de radio aan, dat is ook niet handig en bovendien niet nodig. Enz. Ik studeer nog en loop stage, ik heb mijn studie en stageplek er ook wel een beetje op uitgezocht...en als ik thuis kom, dan hoef ik van mezelf weinig meer als ik te moe ben. En ik ga op tijd naar bed, ik denk dat dat ook erg belangrijk is. Daarnaast waterpolo ik en als dat goed gaat, dan denk ik daarbij niet echt na, alleen maar aan het waterpolo'en, na een training of wedstrijd voel ik me dan dus echt uitgerust. Misschien kun je ook zo iets zoeken. En toch proberen te leren je te ontspannen en selectief dingen door te laten ipv alles. En/of je tussen de dingen die je moet doen door af en toe even terug te trekken, al is het maar even naar de wc gaan. En ik het weekend dingen doen waardoor je tot rust kunt komen.

En als je toch een boek over HSP aan het lezen bent, volgens mij staan in dat soort boeken ook vaak tips. En anders op internet wel. Ik denk dat je daar ook wel wat mee kunt. De natuur schijnt bv. vaak een positieve werking te hebben, misschien kan je (oa) daar iets mee.

[leucomelas]

mijn hoofd zit altijd vol problemen, nadenkend waarom ik niet en zoals ik wil, waarom ik zo reageer etc etc... daardoor wordt ik heel snel moe, ben er de hele dag mee bezig en dat werkt natuurlijk niet in combinatie met school oid. door dat vele denken droom ik ook veel, ik herinner me meestal al mijn dromen *iig heel veel* want voordat ik ga slapen lig ik nog en uur tot anderhalf uur te malen en val dan pas in slaap, met een vol hoofd. dan droom ik veel en heb ik 's ochtends ook niet het gevoel dat ik geslapen heb. daar wod ik nog vermoeider van

In dat geval ben ik ook een HSP.

Ga is mediteren, dat helpt.

Dukko schreef op 27-02-2005 @ 15:55 :
In dat geval ben ik ook een HSP.

Ga is mediteren, dat helpt.

precies.
Je kunt je gedachtengang nooit volledig uitschakelen, probeer maar eens nergens aan te denken. Dat is heel lastig, de kunst bij mediteren is dat je je gedachten negeert. Zodra er iets binnen komt laat je dat meteen weer los door bijvoorbeeld te denken aan een lege (witte) ruimte waar totale stilte heerst en/of je te concentreren op je ademhaling (via je neus in en via je mond uit).

Dit kun je ook dagelijks toepassen, probeer niet aan alle prikkels gehoor te geven maar concentreer je op één 'onderwerp'. Het denken wordt minder chaotisch en dus minder vermoeiend.

Klik!

Bedankt voor de link, mooie site. Ik mediteer af en toe al, maar doe dit alleen thuis, op een rustige plek, als ik alleen ben. Ik kom dan wel tot rust en tot mezelf, maar mijn probleem is juist dat ik knetter word van alle indrukken die ik ergens anders krijg...

Zorgen dat je minder indrukken krijgt, meer rust tussendoor neemt, iets zoekt waardoor je je ook tussendoor kunt ontspannen/tijdelijk de indrukken tot een minimum kunt beperken en als je thuis komt goed uitrusten (dus bv. door mediteren, als je dat bevalt).

[Lorelei]

Ik vind HSP altijd een beetje klinken als een excuus voor dingen. Ik denk dat als je mensen de "symptomenlijst" van high sensitive persons zou geven, dat meer dan 50% zich daarin zou herkennen. Ik zeg daarmee niet dat het er niet is, oid. Ik vind het alleen een 'we moeten alles maar een naampje geven want dat klinkt beter dan "ik kan hier niet zo goed tegen" 'eh.. syndroom? (ik weet de juiste benaming er niet voor) Dit klinkt nu misschien offtopic en voor een deel is het het ook wel.. maar voor een deel ook niet. Want wat nou als je dat hele hsp verhaal gewoon eens loslaat. Niet als reden hiervoor gaat gebruiken. En dan in de trein gaat zitten met je ogen dicht (ja, dat is moeilijk) en je gaat concentreren op je ademhaling. Dat werkt een stuk beter dan overal een oorzaak voor proberen te zoeken en die te gebruiken als "excuus"/reden (ik zet het tussen aanhalingstekens omdat ik begrijp dat het niet een excuus is.. maar zo klinkt het wel).

now, don't kill me!

grl schreef op 27-02-2005 @ 23:25 :
Ik vind HSP altijd een beetje klinken als een excuus voor dingen. Ik denk dat als je mensen de "symptomenlijst" van high sensitive persons zou geven, dat meer dan 50% zich daarin zou herkennen. Ik zeg daarmee niet dat het er niet is, oid. Ik vind het alleen een 'we moeten alles maar een naampje geven want dat klinkt beter dan "ik kan hier niet zo goed tegen" 'eh.. syndroom? (ik weet de juiste benaming er niet voor) Dit klinkt nu misschien offtopic en voor een deel is het het ook wel.. maar voor een deel ook niet. Want wat nou als je dat hele hsp verhaal gewoon eens loslaat. Niet als reden hiervoor gaat gebruiken. En dan in de trein gaat zitten met je ogen dicht (ja, dat is moeilijk) en je gaat concentreren op je ademhaling. Dat werkt een stuk beter dan overal een oorzaak voor proberen te zoeken en die te gebruiken als "excuus"/reden (ik zet het tussen aanhalingstekens omdat ik begrijp dat het niet een excuus is.. maar zo klinkt het wel).

now, don't kill me!

I don't kill you...you are a wise girl...uh grl

Je hebt helemaal gelijk dat ik me niet moet focussen op het HSP zijn. Ik hou er eigenlijk ook helemaal niet van om eigenschappen in hokjes te duwen en te zeggen: ik ben een HSP en jij bent ongevoelig, ofzo.

Maar jaren geleden merkte ik dat ik in een bepaald opzicht anders was dan de meesten. Toen ik van HSP hoorde, ging ik daar dingen in herkennen en dat was een verademing. Nu wil ik al mijn eigenschappen niet aan HSP toekennen, maar het is voor mij een heel duidelijke verklaring WAAROM ik dingen zo voel.

Net als ziek zijn bijv: als je overal pijn hebt en er is geen oorzaak voor aan te wijzen, zul je veel onbegrip tegenkomen en misschien jezelf zelfs niet snappen. Terwijl als er een naam voor is, is het gelijk duidelijk.

Maar inderdaad, nu ik mijn beginpost lees, lijkt het net of ik alles op mijn HSP zijn afschuif, en zo bedoel ik het niet. HSP zijn is voor mij meer een hele ontdekking en een logische verklaring...

Thanks grl! Verhelderende reactie.

[Lorelei]

bugge schreef op 28-02-2005 @ 00:03 :
I don't kill you...you are a wise girl...uh grl

Je hebt helemaal gelijk dat ik me niet moet focussen op het HSP zijn. Ik hou er eigenlijk ook helemaal niet van om eigenschappen in hokjes te duwen en te zeggen: ik ben een HSP en jij bent ongevoelig, ofzo.

Maar jaren geleden merkte ik dat ik in een bepaald opzicht anders was dan de meesten. Toen ik van HSP hoorde, ging ik daar dingen in herkennen en dat was een verademing. Nu wil ik al mijn eigenschappen niet aan HSP toekennen, maar het is voor mij een heel duidelijke verklaring WAAROM ik dingen zo voel.

Net als ziek zijn bijv: als je overal pijn hebt en er is geen oorzaak voor aan te wijzen, zul je veel onbegrip tegenkomen en misschien jezelf zelfs niet snappen. Terwijl als er een naam voor is, is het gelijk duidelijk.

Maar inderdaad, nu ik mijn beginpost lees, lijkt het net of ik alles op mijn HSP zijn afschuif, en zo bedoel ik het niet. HSP zijn is voor mij meer een hele ontdekking en een logische verklaring...

Thanks grl! Verhelderende reactie.

Ja, ik begrijp dat het fijn is om een naam te hebben voor je klachten en zo. Alleen soms is het goed om de oorzaak even los te laten en te kijken naar hoe je de gevolgen kunt oplossen of verminderen aangezien je de oorzaak niet kan veranderen in dit geval. Ik zette excuus ookal tussen aanhalingstekens omdat ik wist dat je het niet zo bedoelde, maar het was de makkelijkste en duidelijkste manier om duidelijk te maken wat ik bedoelde.

En dat van dat ogen sluiten en concentreren om je ademhaling was overigens serieus bedoeld.

grl schreef op 28-02-2005 @ 00:18 :
Alleen soms is het goed om de oorzaak even los te laten en te kijken naar hoe je de gevolgen kunt oplossen of verminderen aangezien je de oorzaak niet kan veranderen in dit geval.

Daarom opende ze toch ook deze topic...?

[Nona]

Ik ken het wel een beetje ja, maar ik heb het de laatste weken niet. Dat komt doordat ik het godsgruwelijk druk heb en helemaal geen tijd heb om me druk te maken om anderen (of in ieder geval: anderen die niet belangrijk voor me zijn). Dat is denk ik ook mijn oplossing: mijn agenda echt helemaal volboeken in plaats van me alleen maar indenken dat ik het erg druk heb.

Vooral het ervaren van alle emoties van iedereen om je heen herken ik erg. Als iemand geïrriteerd kijkt voel ik me vaak meteen een stuk minder goed en als iemand vrolijk op me af komt stappen heeft dat ook invloed op mij. Ook rustig lezen in de trein kan ik niet zo vaak. En zo af en toe lees ik ook ieder lettertje dat ik zie (en als ik ermee wil stoppen doe ik het na een minuut toch wel weer).
Het volboeken is nu de oplossing geweest: ik heb sinds kort een bijbaantje, en met mijn studie, mijn vriend, dat baantje en de rest van mijn vrienden is mijn leven gewoon meer dan vol (zeker nu ik nog ingewerkt word). Ik weet niet hoe het komt. Maar hoewel ik veel meer werk te verzetten heb en veel minder slaap kan krijgen voel ik me er toch beter door.

Hoe vol is ouw agenda?

Door een volle agenda krijg je juist nog meer indrukken...

[Nona]

Leonoor schreef op 28-02-2005 @ 17:00 :
Door een volle agenda krijg je juist nog meer indrukken...

Jamaar je hebt geen tijd meer om zo veel indrukken te verwerken waar je verder niets aan hebt, denk ik.

Kruimel schreef op 28-02-2005 @ 17:13 :
Jamaar je hebt geen tijd meer om zo veel indrukken te verwerken waar je verder niets aan hebt, denk ik.

Ik denk dat alles wat binnenkomt, toch op de één of andere manier verwerkt moet/zal worden.

[Nona]

Leonoor schreef op 28-02-2005 @ 17:24 :
Ik denk dat alles wat binnenkomt, toch op de één of andere manier verwerkt moet/zal worden.

Ja, maar naarmate er meer indrukken binnenkomen of de indrukken indringender zijn kan de verdeelde aandacht niet breed genoeg zijn en moet er een filtersysteem in werking komen, waardoor alleen de relevante informatie geheel doorgelaten wordt en alleen daar aandacht aan besteed wordt.

Hoe dan ook, voor mij helpt het om rustiger te worden. Hoeft niet per se voor iedereen zo te zijn.

[Lorelei]

Maar Kruimel, slaap je dan niet heel onrustig?

Kruimel schreef op 28-02-2005 @ 17:28 :
Ja, maar naarmate er meer indrukken binnenkomen of de indrukken indringender zijn kan de verdeelde aandacht niet breed genoeg zijn en moet er een filtersysteem in werking komen, waardoor alleen de relevante informatie geheel doorgelaten wordt en alleen daar aandacht aan besteed wordt.

Zo werkt het bij mij niet; dat filtersysteem is er niet. (Helaas.)

Hoe dan ook, voor mij helpt het om rustiger te worden. Hoeft niet per se voor iedereen zo te zijn.

Als het bij jou werkt, dan moet je dat idd vooral doen. Ik wilde alleen aangeven dat het niet bij iedereen werkt en waarom.

[mrsjones]

Probeer eens te mediteren. Dit helpt echt.

Kijk anders eens op deze site

Probeer anders yoga of gewoon een sport. Ik heb vaak als ik ga sporten dat ik dan me hoofd helemaal leeg kan maken.

suc6!

[Marcade]

*fluister* .. trance muziek helpt mij met focussen

[Daantje_0705]

Is het geen optie om iets te gaan doen in de trein zoals lezen, muziek luisteren, een tijdschrift lezen, puzzeltje maken ofzo zodat je niet zo bezig ben met de mensen en de wereld om je heen?

Daantje_0705 schreef op 28-02-2005 @ 20:23 :
Is het geen optie om iets te gaan doen in de trein zoals lezen, muziek luisteren, een tijdschrift lezen, puzzeltje maken ofzo zodat je niet zo bezig ben met de mensen en de wereld om je heen?

ik lees de krant...en daar doe ik mee wat ik in mijn beginpost zei

Kruimel schreef op 28-02-2005 @ 13:30 :
Ik ken het wel een beetje ja, maar ik heb het de laatste weken niet. Dat komt doordat ik het godsgruwelijk druk heb en helemaal geen tijd heb om me druk te maken om anderen (of in ieder geval: anderen die niet belangrijk voor me zijn). Dat is denk ik ook mijn oplossing: mijn agenda echt helemaal volboeken in plaats van me alleen maar indenken dat ik het erg druk heb.

Vooral het ervaren van alle emoties van iedereen om je heen herken ik erg. Als iemand geïrriteerd kijkt voel ik me vaak meteen een stuk minder goed en als iemand vrolijk op me af komt stappen heeft dat ook invloed op mij. Ook rustig lezen in de trein kan ik niet zo vaak. En zo af en toe lees ik ook ieder lettertje dat ik zie (en als ik ermee wil stoppen doe ik het na een minuut toch wel weer).
Het volboeken is nu de oplossing geweest: ik heb sinds kort een bijbaantje, en met mijn studie, mijn vriend, dat baantje en de rest van mijn vrienden is mijn leven gewoon meer dan vol (zeker nu ik nog ingewerkt word). Ik weet niet hoe het komt. Maar hoewel ik veel meer werk te verzetten heb en veel minder slaap kan krijgen voel ik me er toch beter door.

Hoe vol is ouw agenda?

Mijn agenda is niet overvol...ik werk 4 dagen van 8 uur en verder doe ik 1 avond per week aan moderne dans. Verder heb ik geen vaste afspraken en ik heb dus 3 dagen de tijd om rustig aan te doen en meestal doe ik dat ook. Maar van die drukte gaat het nog erger stormen in mijn hoofd Ik kan dan wel als een gek doorgaan, maar ik krijg dan echt een soort 'druk' op mijn hoofd en als ik dat negeer dan gaat het helemaal mis...migraine en ik val dan bijna in slaap etc.

Ik zeg ook niet dat al mijn klachten geestelijk zijn hoor, ik loop lichamelijk ook behoorlijk te tutten momenteel. Maar al die indrukken geven me geen rust.

[coopergirl]

bugge schreef op 28-02-2005 @ 20:52 :
Ik zeg ook niet dat al mijn klachten geestelijk zijn hoor, ik loop lichamelijk ook behoorlijk te tutten momenteel. Maar al die indrukken geven me geen rust.

Psychische klachten kunnen (vaak) somatische klachten tot gevolg hebben.. (Bijv. spanningshoofdpijn, buikpijnklachten en andere aan stress gerelateerde lichamelijke klachten. Ieder mensch heeft een lichamelijk 'zwakkere' plek. Indien je bijvoorbeeld erg gestresst bent, kan die lichamelijke klacht (weer) opduiken.)

Kun je niet bewust alles proberen te filteren? Het is het proberen waard.. Dat je jezelf tot een halt roept wanneer je over allerlei dingen te veel en te diep nadenkt die op dat moment niet relevant zijn. Jij bent immers degene die bepaalt wat je wel of niet denkt. Het lijkt nu alsof je je machteloos voelt ten opzichte van je gedachten..

Take care,

Mja, op zich wel, maar ik kan er niet tegen als men zegt dat ik minder moet nadenken...zo zit ik nu eenmaal in elkaar en ik heb er geen behoefte aan om oppervlakkiger te leven...

Ik heb trouwens ook nog de tip gekregen om op mijn werk na elke brief die ik typ een minuut pauze te nemen. Gewoon een minuut niks doen. Is voor mij erg lang en erg veel, maar kijken hoe ik me vanavond voel

"Zo zit in nu eenmaal in elkaar", klinkt mij een beetje als een soort van "excuus" in de oren...je geeft aan dat je het niet prettig vindt, zoals het nu gaat, waarom zou je dat dan niet proberen te veranderen? Je hoeft jezelf niet te veranderen, alleen hoe je met de indrukken om gaat. Indrukken bewust (proberen te) filteren is niet hetzelfde als minder nadenken en/of oppervlakkiger leven.

[coopergirl]

bugge schreef op 01-03-2005 @ 09:11 :
Mja, op zich wel, maar ik kan er niet tegen als men zegt dat ik minder moet nadenken...zo zit ik nu eenmaal in elkaar en ik heb er geen behoefte aan om oppervlakkiger te leven...

Ik heb trouwens ook nog de tip gekregen om op mijn werk na elke brief die ik typ een minuut pauze te nemen. Gewoon een minuut niks doen. Is voor mij erg lang en erg veel, maar kijken hoe ik me vanavond voel

Je gaf zelf te kennen er hinder van te ondervinden, vandaar. Je kunt wellicht met jezelf een soort van tijdafspraak maken.. Je geeft jezelf -ik roep maar wat- een half uur de tijd ergens intens over na te denken/ te filosoferen. Na dat half uur kom je weer terug tot jezelf, en houdt je gedurende 4 uur op met overmatig denken. In principe is er niet iets mis met nadenken, tenzij het je functioneren gaat belemmeren (dat kan op verschillende fronten). Je geeft aan bewust te willen leven (dat herleid ik uit 'niet oppervlakkig willen leven'). Je kunt ook bewust leven op een andere manier dan zaken overdenken. De natuur in trekken en bewust stil staan bij alles wat je ziet is eveneens een vorm van bewustwording.

Onthoud dat jij bent degene bent die patronen kan doorbreken en eigen gedachten kan beïnvloeden. Probeer je eigen weg in 'het leven' te vinden. Experimenteer met vanalles, op die manier kom je erachter wat er dan wel/ of niet bij jou als persoon past.

Cheerio, Jojz

[Daantje_0705]

bugge schreef op 28-02-2005 @ 20:50 :
ik lees de krant...en daar doe ik mee wat ik in mijn beginpost zei

Maar waarschijnlijk ga je mensen kijken omdat de krant je niet interesseert. Als je nou zorgt dat je iets te doen hebt wat je boeit zodat je je min of meer afsluit van de buitenwereld dan denk ik dat het heel wat minder druk wordt in je hoofd. Bij mij is dat iig wel zo.

Daantje_0705 schreef op 01-03-2005 @ 21:20 :
Maar waarschijnlijk ga je mensen kijken omdat de krant je niet interesseert. Als je nou zorgt dat je iets te doen hebt wat je boeit zodat je je min of meer afsluit van de buitenwereld dan denk ik dat het heel wat minder druk wordt in je hoofd. Bij mij is dat iig wel zo.

nee, een krant zet met juist (te veel) aan het denken...

coopergirl schreef op 01-03-2005 @ 11:06 :
Je geeft aan bewust te willen leven (dat herleid ik uit 'niet oppervlakkig willen leven'). Je kunt ook bewust leven op een andere manier dan zaken overdenken. De natuur in trekken en bewust stil staan bij alles wat je ziet is eveneens een vorm van bewustwording.

Onthoud dat jij bent degene bent die patronen kan doorbreken en eigen gedachten kan beïnvloeden. Probeer je eigen weg in 'het leven' te vinden. Experimenteer met vanalles, op die manier kom je erachter wat er dan wel/ of niet bij jou als persoon past.

Cheerio, Jojz

ja, je hebt heel erg gelijk.

Ik ga nog steeds in verder in mijn zoektocht...naar mijn eigen weg en naar mezelf.

Maar mijn gezondheid gaat nu even voor.

[Superfolkert]

Hey Bugge. Ik herken wel heel erg wat je schrijft, en bij ging het ook zo: ik kwam op gegeven moment een boek tegen over hoog sensitieve personen, en was ook wel opgelucht dat het een 'bekend begrip' was. Niet dat je dan in een hokje wordt gestopt, maar gewoon, dat er boeken over geschreven zijn, dat geeft aan dat er over na is gedacht, dat er meer mensen zijn.

Ergens is dat hoog sensitieve ook wel mooi. Bijvoorbeeld... je kan je misschien goed inleven in mensen, waarmee je ze kunt helpen. 't Is vaak zo dat dat je dan stemmingen aanvoelt, en nou zijn er vast talloze mensen hoor, die dat aanvoelen, maar het gaat om het totaalbeeld. Vind ik.

Het is gewoon lastig en bijzonder tegelijk.
Bij mij neemt het af, maar versterkt het toch ook wel. Ik heb enorm veel inlevingsvermogen bijvoorbeeld, neem alles in me op, maar ben er toch wel op vooruit gegaan. Vroeger kon ik niet tegen een spijkerbroek, veel kleren vond ik niet lekker zitten, en sokken waar je de draadjes van voelt, die kón ik niet aan. Wollen truien ook niet, die kriebelden veel te veel.

Ik heb heel lang last gehad van de gedachte dat iedereen op me let, nog steeds trouwens wel. Als ik bijvoorbeeld de stad ingaan, word ik niet goed van de indrukken! Daarom ga ik ook nooit op zaterdag

Maar ik denk dat je naast de lastige kant, ook blij kan zijn. Misschien kom je een keer iets tegen, waardoor je beseft dat het heel handig kan zijn. Het helpt je ook wel, afgezien van de lasten.