Waarom zien sommige mensen geesten wel en andere niet?

[GoddessOfDesire]

Is dat misschien omdat ze er niet in geloven en ze dan ook duidelijk het neit WILLEN zien, of gewoon omdat ze er geen 'gave' voor hebben? Zou iedereen ze dan dus ook in principe kunnen zien of moet je daarvoor dan 'speciaal' zijn?

[Raven]

aanleg denk ik .. ik "zie" ze ook nooit maar kan wel hun aanwezigheid voelen van andere wezens (mensen / dieren) ook trouwens

[GoddessOfDesire]

Raven schreef op 14-03-2005 @ 15:52 :
aanleg denk ik .. ik "zie" ze ook nooit maar kan wel hun aanwezigheid voelen van andere wezens (mensen / dieren) ook trouwens

dieren kunnen ze ook zien en voelen.

Kleine kinderen hebben dat zowiezo, aanlef ervoor omdat ze niet weten dat het 'niet zou kunnen bestaan'.

Maar of het aanleg is, ik weet eht neit, ik denk dat je 'gekozeb' daarvoor bent.

[I love stars]

Aangenomen dat er geesten bestaan -> denk ik dat het met gave en het geloven te maken heeft.

Hoewel ik denk dat ze waarschijnlijk niet bestaan en dus een logische verklaring voor de verschijning moet bestaan.

[haplo]

GoddessOfDesire schreef op 14-03-2005 @ 15:43 :
Is dat misschien omdat ze er niet in geloven en ze dan ook duidelijk het neit WILLEN zien, of gewoon omdat ze er geen 'gave' voor hebben? Zou iedereen ze dan dus ook in principe kunnen zien of moet je daarvoor dan 'speciaal' zijn?

Dit is omdat sommige mensen erin willen geloven en daarom dingen aan geesten toeschuiven en niet op zoek gaan naar een rationele verklaring.

[Raven]

haplo schreef op 14-03-2005 @ 16:50 :
Dit is omdat sommige mensen erin willen geloven en daarom dingen aan geesten toeschuiven en niet op zoek gaan naar een rationele verklaring.

ik vraag me af aan welke dingen jij dan denkt..
zal je eens iets vertellen wat mij overkomen is..

ik fietste na een verjaardagsfeestje naar huis door een afgelegen gebied en ik kreeg zonder dat daar op dat moment een aanleiding voor was een heel sterk gevoel van je MOET stoppen .. nou ik rem en een stem vraagt me of ik 'm helpen wil .. ik loop om mijn gevoel af een zijweggetje in en daar ligt een vent bijna midden op straat. ( ben me een aap geschrokken, maar hij was alleen maar ladderzat ) dus ik gevraagd van meneer is alles inorde .. werdt ie wakker en heb 'm naar huis begeleid en ben toen weer weg gegaan ..

toen ik net bij 'm was voelde en zag ik een schim "opstaan" en weggaan ...(was ook de enige keer dat ik iets gezien heb )

nou welke andere verklaring heb jij dan ?
buiten het feit dat geesten voor mij net zo rationeel zijn als koeien in de wei

[squat]

Weet je wat het is. Ik geloof er gewoon geen moer van. Je hele verhaal, het lijkt alleen (in mijn ogen) labiele en domme personen te overkomen. Ik heb nog nooit iets meegemaakt wat paranormale activiteiten impliceert.

[Raven]

ow dus als iemand iets ziet wat jij niet ziet of weet wat jij niet weet dan is ie dom ?

slim hoor

bovendien ik heb al zo vaak gezegt paranormaal bestaat niet

[=zwart wit=]

willen en geloven.
ik denk dat een gave hebben op zich zelf wel een loze term is.

[GoddessOfDesire]

Raven schreef op 14-03-2005 @ 18:14 :
ow dus als iemand iets ziet wat jij niet ziet of weet wat jij niet weet dan is ie dom ?

slim hoor

bovendien ik heb al zo vaak gezegt paranormaal bestaat niet

waarom zou paranormaal niet bestaan?

[Raven]

GoddessOfDesire schreef op 14-03-2005 @ 18:57 :
waarom zou paranormaal niet bestaan?

nou paranormaal / boven natuurlijk bestaat niet omdat die dingen ook gewoon bij de natuur horen

[haplo]

Raven schreef op 14-03-2005 @ 17:45 :
*knip*

Ik kan niet zomaar een verklaring geven, omdat ik er niet bij was en geen onderzoek naar heb gedaan.

Mogelijkheden:
1. Drank en/of drugsgebruik
2. Verbeelding/inbeelding.
3. Het stemmetje in je hoofd was gewoon de stem van de man in kwestie.
4. Combinatie van bovenstaande.

Als je er maar hard genoeg in gelooft dan gebeurt er van zelf wel iets wat hier op aansluit. Tenminste in jouw gedachtenwereld.

[Raven]

haplo schreef op 14-03-2005 @ 19:03 :
Ik kan niet zomaar een verklaring geven, omdat ik er niet bij was en geen onderzoek naar heb gedaan.

Mogelijkheden:
1. Drank en/of drugsgebruik
2. Verbeelding/inbeelding.
3. Het stemmetje in je hoofd was gewoon de stem van de man in kwestie.
4. Combinatie van bovenstaande.

Als je er maar hard genoeg in gelooft dan gebeurt er van zelf wel iets wat hier op aansluit. Tenminste in jouw gedachtenwereld.

ahem ..

ik drink niet en gebruik geen drugs
en iemand die snurkend op straat ligt die zegt niet zo veel. en zeker niet hard genoeg om 200 meter verder te horen
en ALS het verbeelding is.. die vent was zeker geen verbeelding..

[Flip!]

Geen idee. Een vriendin van me ziet geesten. En dat is geen pretje volgens haar. Maar veel mensen zeggen tegen haar dat ze er niet bang voor moet zijn, en het moet accepteren.

[MissCabaret]

Ik had een keer in één of ander spiritueel tijdschrift gelezen dat er een onderzoek was geweest naar de gevoeligheid van dit soort dingen. En uit het onderzoek was gebleken dat leeftijd een grote rol speelde. tieners/pubers (mensen tussen de 12 en de 18 jaar) waren het meest gevoelig hiervoor. Mensen die op die leeftijd geesten zagen, waren deze "gave" na een paar jaar weer kwijt...

[Halogeen]

Ik ben blij dat ik geen geesten zie. Op dit moment is mijn bestaan al angstig genoeg .

Misschien heeft het te maken met een zekere "gave" of "puurheid". Ik zou er in ieder geval niet actief naar opzoek gaan. Ik leef nu.

[haplo]

Raven schreef op 14-03-2005 @ 19:07 :
ahem ..

ik drink niet en gebruik geen drugs
en iemand die snurkend op straat ligt die zegt niet zo veel. en zeker niet hard genoeg om 200 meter verder te horen
en ALS het verbeelding is.. die vent was zeker geen verbeelding..

Het waren maar voorbeelden hoor, zoals ik al zei ik kan ook niet zomaar zeggen wat de oorzaak van iets is. Verder hoeft die vent geen verbeelding te zijn geweest, maar is het goed mogelijk dat je dat stemmetje er later onbewust hebt bij bedacht of dat je dacht iets te horen en dat je toevallig op die vent stuitte en daarna de gehele situatie hebt herwaarderd.

[Raven]

haplo schreef op 14-03-2005 @ 21:02 :
Het waren maar voorbeelden hoor, zoals ik al zei ik kan ook niet zomaar zeggen wat de oorzaak van iets is. Verder hoeft die vent geen verbeelding te zijn geweest, maar is het goed mogelijk dat je dat stemmetje er later onbewust hebt bij bedacht of dat je dacht iets te horen en dat je toevallig op die vent stuitte en daarna de gehele situatie hebt herwaarderd.

kijk je kan altijd iets zoeken om het anders uit te leggen. en waarom het bestaan van geesten voor jou zo vreemd lijkt weet ik niet.
voor mij is het dood normaal

[=zwart wit=]

wie ben ik om te oordelen over dingen waar ik het bestaan noch het niet bestaan niet vanaf weet of kan bewijzen, maar ik moet toch zeggen dat raven zich wel even mag realiseren dat men zijn ervaring, die wij sowieso niet kunnen bemerken of kunnen controleren, doodsimpel af te doen is.

ik zie een geest, daar in de lamp. en god, hij praat nog tegen me ook. dat wil niet zeggen dat er mss geen geesten bestaan, of dat jij ze niet gezien hebt, maar wel dat het heel logisch is dat je het bestaan van geesten eerder af kunt wijzen, dan kunt bewijzen.

hmm

[haplo]

Raven schreef op 14-03-2005 @ 21:09 :
kijk je kan altijd iets zoeken om het anders uit te leggen. en waarom het bestaan van geesten voor jou zo vreemd lijkt weet ik niet.
voor mij is het dood normaal

Ik heb een sceptisch agnostische houding tegenover dergelijke zaken. Ik zie graag eerst empirische bewijzen of minstens een aanleiding die in de richting wijst. Je moet dit niet opvatten als in dat ik je niet serieus neem hoor. Ik kan best begrijpen dat iemand in dit soort dingen gelooft, maar ik denk gewoon dat er een andere oorzaak is. Dit betekent niet dat ik mensen zoals jij dom of naïef vind.

Offtopic: Dat laatste zet ik er bij, omdat ik soms nogal kan overkomen alsof ik mensen zoals jij nogal achterlijk vind. Dit vind ik dus niet en ik wil je bij voorbaat duidelijk maken dat dit niet zo is.

[Raven]

=zwart wit= schreef op 14-03-2005 @ 22:21 :
wie ben ik om te oordelen over dingen waar ik het bestaan noch het niet bestaan niet vanaf weet of kan bewijzen, maar ik moet toch zeggen dat raven zich wel even mag realiseren dat men zijn ervaring, die wij sowieso niet kunnen bemerken of kunnen controleren, doodsimpel af te doen is.

ik zie een geest, daar in de lamp. en god, hij praat nog tegen me ook. dat wil niet zeggen dat er mss geen geesten bestaan, of dat jij ze niet gezien hebt, maar wel dat het heel logisch is dat je het bestaan van geesten eerder af kunt wijzen, dan kunt bewijzen.

hmm

ik heb nooit beweerd dat je het kan "bewijzen" dat geesten bestaan .. mar voor mij is het een essentieel onderdeel van de natuur .. alle geesten samen ( ook wij ) maken nl weer deel uit van een opperwezen ( moeder natuur , gaia .. hoe je het noemen wil)

[Raven]

Halogeen schreef op 14-03-2005 @ 20:41 :
Ik ben blij dat ik geen geesten zie. Op dit moment is mijn bestaan al angstig genoeg .

Misschien heeft het te maken met een zekere "gave" of "puurheid". Ik zou er in ieder geval niet actief naar opzoek gaan. Ik leef nu.

nix engs aan ..

ik zou het veel enger vinden als alleen de fysieke wereld bestond.
zou je nieteens een eigen persoonlijkheid hebben

Raven schreef op 15-03-2005 @ 10:16 :
nix engs aan ..

ik zou het veel enger vinden als alleen de fysieke wereld bestond.
zou je nieteens een eigen persoonlijkheid hebben

En waarom zouden geesten niet in te passen zijn in de 'fysieke' wereld? Of hanteer jij gewoon een heel bot onderscheid tussen 'stoffelijk' en 'onstoffelijk'?

[Raven]

nare man schreef op 15-03-2005 @ 10:45 :
En waarom zouden geesten niet in te passen zijn in de 'fysieke' wereld? Of hanteer jij gewoon een heel bot onderscheid tussen 'stoffelijk' en 'onstoffelijk'?

hu zoals ik al zei volgens mij is dat onderscheid er dus niet .. het hoort bij elkaar .. ik zei het ff zo om duidelijk te maken wat ik bedoel

misschien moet ik stoffelijk en onstoffelijk zegen .. maarja ook dat weten we eig niet dus .. vandaar

[Katertje]

haplo schreef op 14-03-2005 @ 22:31 :
Ik heb een sceptisch agnostische houding tegenover dergelijke zaken. Ik zie graag eerst empirische bewijzen of minstens een aanleiding die in de richting wijst. Je moet dit niet opvatten als in dat ik je niet serieus neem hoor. Ik kan best begrijpen dat iemand in dit soort dingen gelooft, maar ik denk gewoon dat er een andere oorzaak is. Dit betekent niet dat ik mensen zoals jij dom of naïef vind.

Offtopic: Dat laatste zet ik er bij, omdat ik soms nogal kan overkomen alsof ik mensen zoals jij nogal achterlijk vind. Dit vind ik dus niet en ik wil je bij voorbaat duidelijk maken dat dit niet zo is.

In andere woorden, je zou het nog niet geloven als er eentje vlak voor je neus stond.

[Katertje]

=zwart wit= schreef op 14-03-2005 @ 22:21 :
wie ben ik om te oordelen over dingen waar ik het bestaan noch het niet bestaan niet vanaf weet of kan bewijzen, maar ik moet toch zeggen dat raven zich wel even mag realiseren dat men zijn ervaring, die wij sowieso niet kunnen bemerken of kunnen controleren, doodsimpel af te doen is.

ik zie een geest, daar in de lamp. en god, hij praat nog tegen me ook. dat wil niet zeggen dat er mss geen geesten bestaan, of dat jij ze niet gezien hebt, maar wel dat het heel logisch is dat je het bestaan van geesten eerder af kunt wijzen, dan kunt bewijzen.

hmm

Waarom zou dat zo logisch zijn?

[legatus]

Katertje schreef op 15-03-2005 @ 10:54 :
In andere woorden, je zou het nog niet geloven als er eentje vlak voor je neus stond.

Als er vandaag een geest voor mij verschijnt, dan ben ik een gelover.

[Katertje]

legatus schreef op 15-03-2005 @ 11:01 :
Als er vandaag een geest voor mij verschijnt, dan ben ik een gelover.

Helaas zijn die voorwaarden niet aan ons om te stellen.
Ik heb er zelf nog nooit 1 gezien, hoogstens een schim die je zou kunnen uitleggen als geest maar ook als een schaduw van het een of ander dus die bewering durf ik niet te maken.
Maar ik heb wel het 1 en ander gevoeld.

[Katertje]

Hm maar stel je geloofd niet in geesten, geloof je dan wel in een God een Jezus en engelen?

[Halogeen]

Raven schreef op 15-03-2005 @ 10:16 :
nix engs aan ..

ik zou het veel enger vinden als alleen de fysieke wereld bestond.
zou je nieteens een eigen persoonlijkheid hebben

ah maar dat bedoelde ik ook niet echt. Ik ben er zeker wel van overtuigd dat er iets onstoffelijks achter deze stoffelijke wereld schuilt (en dan heb ik het vanzelfsprekend niet over energie o.i.d. maar werkelijk niet-stoffig). Maar het hele idee van geesten (als in doden die na het leven 'rondspoken') is iets waar ik me liever niet mee bezig wil houden. Misschien bestaan ze wel, maar als ik de keuze zou hebben zou ik toch liever niet met geesten in aanraking komen. Omdat wat ze ook zijn, ze zijn niet levend. Ik denk dat ik ze meer als een soort van bedreiging zou ervaren.

[AngelLena]

Het is idd niet aan ons om te bepalen wie mag zien en wie niet. Of we kunnen spreken van een gave of aanleg is discutabel. Ligt er ook aan op welke manier je in contact komt. Als je zelf bent wezen glaasje draaien of wat dan ook, dan ben je ten eerste dom bezig geweest en ten tweede ben je niet op een natuurlijke manier in aanraking gekomen (mocht het voorkomend dat je erin slaagt om wat op te roepen dan he, mislukte pogingen tellen we niet mee). In dit geval zou ik dus absoluut niet willen spreken van een gave, dan spreek ik van op een domme manier zaken afdwingen waar jij nog helemaal niet klaar voor bent.

Zelf zie ik het zo dat de entiteit zelf bepaald aan wie hij zich laat zien/merken en aan wie niet. En dat heeft te maken met of je er klaar voor bent. Hierin speelt in mijn visie de reincarnatie een grote rol. In elk leven heb jij bepaalde lessen te leren om een optimaal niveau te kunnen bereiken aan het eind van de rit (reincarantie houdt een keer op en dan voegt je geest zich bij een hogere macht en krijgt daar een nieuwe taak, ga ik nu even niet uitgebreid op in).

Tegen de tijd dat je op een bepaald niveau gekomen bent, ben je klaar om de wereld achter de wereld te zien/horen/voelen. En dan is de kans vrij groot dat hulpzoekende entiteiten of hulpgevende entiteiten zich aan jou kenbaar maken alszij in jou een geschikt persoon zien om hun te kunnen helpen of om jou te helpen. Pas vanaf dat punt speelt de factor mee of jij er als persoon voor openstaat en het toelaat of niet. En daar haalt men weer nieuwe lessen uit om weer mee door te kunnen naar een volgend leven. Zo gaan we steeds een stapje verder.

Kwaadwillende entiteiten laat ik eerst even buiten beschouwing. Voor degenen die dat echt willen kan ik daar ook nog wel nadere toelichtingen op geven, maar vind ik eerst even niet nodig, is dus op aanvraag.

In mijn visie kan ik dus niet echt spreken van een gave... Meer van een natuurlijk verloop van het leven.

[legatus]

Halogeen schreef op 15-03-2005 @ 13:45 :
Omdat wat ze ook zijn, ze zijn niet levend.

We zouden de definitie van leven moeten aanpassen. Want als geesten bestaan, dan leven ze wel degelijk. Enkel het lichaam is gestorven.

[legatus]

AngelLena schreef op 15-03-2005 @ 15:01 :
En dat heeft te maken met of je er klaar voor bent. Hierin speelt in mijn visie de reincarnatie een grote rol.

Dus er bestaan geen mensen die geesten op een 'natuurlijke' wijze zien en er niet klaar voor zijn? Of beredeneer je dat mensen die slechte gevoelens hebben bij het zien van geesten geplaagd worden door slechtbedoelende entiteiten?

[legatus]

Katertje schreef op 15-03-2005 @ 11:04 :
Hm maar stel je geloofd niet in geesten, geloof je dan wel in een God een Jezus en engelen?

Dan zou men zichzelf tegenspreken.

[AngelLena]

legatus schreef op 15-03-2005 @ 15:21 :
Dus er bestaan geen mensen die geesten op een 'natuurlijke' wijze zien en er niet klaar voor zijn? Of beredeneer je dat mensen die slechte gevoelens hebben bij het zien van geesten geplaagd worden door slechtbedoelende entiteiten?

Mensen die er niet klaar voor zijn maar wel zien, hebben het idd niet op een natuurlijke manier verkregen, die hebben geslaagd opgeroepen, dat is niet natuurlijk.

Dat wil ik niet zeggen nee. Zoals ik zei, kwaadwillenden zijn een verhaal apart, die laat ik er even buiten. Dat men een slecht gevoel kan krijgen bij het zien of merken van een entiteit is vooral in het begin volledig normaal. Het is nieuw, niet rationeel, niet te verklaren, dat roept angst op. Kom je niet onderuit. Vanaf daar staat men voor een keuze: men bedwingt zijn nieuwsgierigheid, doet het af met een rationele verklaring en sluit zich voor verdere aanvaringen af, of men laat de nieuwsgierigheid de vrije loop, wacht op een volgende aanvaring, gaat zich erin verdiepen en merkt dat er niets is om bang van te worden, het wordt 'normaal' en natuurlijk.
Nogmaals: kwaadwillende entiteiten reken ik niet mee.

[=zwart wit=]

Katertje schreef op 15-03-2005 @ 10:58 :
Waarom zou dat zo logisch zijn?

omdat ik altijd kan beweren dat jij gek bent als je ze ziet. waarom?
omdat het niet te controleren valt. en daarom kan een niet-gelover zich altijd vrijwaren.

[Halogeen]

Ik weet het niet over kwaadwillende entiteiten. Krijg daar van die vage (foute) beelden bij.

Ik weet wel dat het huis (20 jaar oud) waarin ik woon staat op een 15e eeuwse begraafplaats. Toen mijn ouders besloten (2jaar geleden)een vijver in de tuin te graven kwamen we o.a. schedels en andere botten (vreemd genoeg verspreid en geen complete lijken) tegen. De overburen die er al hun hele leven hadden gewoond zeiden dat het stukje grond vroeger een begraafplaats was en dat er al vaker opgravingen en archeologen waren geweest. Toen ben ik als rebel het gemeente archief ingedoken en kwam tot de ontdekking dat het dus echt een middeleeuwse begraafplaats was.
Het verklaarde voor mij, voor een deel, een hoop gevoelens en situaties die ik als klein kind had en nu af en toe nog steeds heb. Silverchair zong: I live in a cemetery. Nou dat doe ik dus echt. Ik vind het nog steeds vreemd en ik weet niet precies hoeveel ik me inbeeld en hoeveel ik werkelijk waarneem of wat ik ermee aanmoet. (niet dat het zo heel problematisch is, maar) Misschien dat je nu wat beter mijn gedachten kunt begrijpen

[AngelLena]

Halogeen schreef op 15-03-2005 @ 15:56 :
Ik weet het niet over kwaadwillende entiteiten. Krijg daar van die vage (foute) beelden bij.

Ik weet wel dat het huis (20 jaar oud) waarin ik woon staat op een 15e eeuwse begraafplaats. Toen mijn ouders besloten (2jaar geleden)een vijver in de tuin te graven kwamen we o.a. schedels en andere botten (vreemd genoeg verspreid en geen complete lijken) tegen. De overburen die er al hun hele leven hadden gewoond zeiden dat het stukje grond vroeger een begraafplaats was en dat er al vaker opgravingen en archeologen waren geweest. Toen ben ik als rebel het gemeente archief ingedoken en kwam tot de ontdekking dat het dus echt een middeleeuwse begraafplaats was.
Het verklaarde voor mij, voor een deel, een hoop gevoelens en situaties die ik als klein kind had en nu af en toe nog steeds heb. Silverchair zong: I live in a cemetery. Nou dat doe ik dus echt. Ik vind het nog steeds vreemd en ik weet niet precies hoeveel ik me inbeeld en hoeveel ik werkelijk waarneem of wat ik ermee aanmoet. (niet dat het zo heel problematisch is, maar) Misschien dat je nu wat beter mijn gedachten kunt begrijpen

Vrij logisch idd. Je hoort ook vrij vaak van mensen dat zij een onaangenaam gevoel in bepaalde kamers in hun huis hebben en er een X aantal jaren later achterkomen dat daar ooit iemand is vermoord of iemand daar zelfmoord heeft gepleegd. Dat wisten ze voorheen nog niet. Toch dat onaangename gevoel.

Met het wonen bovenop een kerkhof zal dat gevoel nog veel sterker zijn en door het hele huis en omgeving heen zwerven. Daar gaat het niet om 1 dode maar om weet ik hoeveel niet.

[legatus]

AngelLena schreef op 15-03-2005 @ 15:36 :
Mensen die er niet klaar voor zijn maar wel zien, hebben het idd niet op een natuurlijke manier verkregen, die hebben geslaagd opgeroepen, dat is niet natuurlijk.

En al die mensen die nog nooit geesten hebben opgeroepen of op andere niet-natuurlijke wijze contact hebben gelegd, waarom zien die geesten op bepaalde plekken en vinden het een onplezierige ervaring?

[AngelLena]

legatus schreef op 15-03-2005 @ 17:54 :
En al die mensen die nog nooit geesten hebben opgeroepen of op andere niet-natuurlijke wijze contact hebben gelegd, waarom zien die geesten op bepaalde plekken en vinden het een onplezierige ervaring?

Dat men een slecht gevoel kan krijgen bij het zien of merken van een entiteit is vooral in het begin volledig normaal. Het is nieuw, niet rationeel, niet te verklaren, dat roept angst op. Kom je niet onderuit. Vanaf daar staat men voor een keuze: men bedwingt zijn nieuwsgierigheid, doet het af met een rationele verklaring en sluit zich voor verdere aanvaringen af, of men laat de nieuwsgierigheid de vrije loop, wacht op een volgende aanvaring, gaat zich erin verdiepen en merkt dat er niets is om bang van te worden, het wordt 'normaal' en natuurlijk.

haplo schreef op 14-03-2005 @ 19:03 :
Ik kan niet zomaar een verklaring geven, omdat ik er niet bij was en geen onderzoek naar heb gedaan.

Mogelijkheden:
1. Drank en/of drugsgebruik
2. Verbeelding/inbeelding.
3. Het stemmetje in je hoofd was gewoon de stem van de man in kwestie.
4. Combinatie van bovenstaande.

Als je er maar hard genoeg in gelooft dan gebeurt er van zelf wel iets wat hier op aansluit. Tenminste in jouw gedachtenwereld.

Zoals je makkelijk kunt zien, ben ik ook fb van D&A. Ik weet dus wat d&a met je lichaam kan doen en ik kan je verzekeren dat er een groot verschil is. Verbeelding en inbeelding...
Verbeelding en inbeelding die overslaat op andere mensen?
Het is dan wel een reactie op Raven, maar ik kan voor mijzelf bepaalde dingen uitsluiten. EN als we het toch over dom hebben, ik loop niet graag te koop met mijn iq, maar ik denk niet dat ik volgens de normen van die 'rationele' maatschappij onder de term dom kan geschaard worden.

Labiel. Misschien, maar volgens de psycholoog was ik volkomen normaal indertijd en toen zag ik ook al vreemde dingen. En ik betwijfel of mijn gekwelde geest (de mijne dan) me gaat plagen en wakker maken door mensen op me af te sturen in mijn fantasie. Zeker niet als bepaalde dingen weer door anderen gemerkt worden.

Maar het zien van geesten is voor mij afhankelijk van de openheid van de persoon en de bereidwilligheid van de 'geest' om zich te laten zien. Volgens mij kiezen ze niet zomaar iemand uit, al laten ze hun aanwezigheid wel eens aan meerdere mensen merken. Volgens mij zal ook een 'ongelovige' geesten zien, maar door de 'bekrompenheid' zal hij dit misschien meerdere keren wijten aan andere dingen. En natuurlijk is niemand te bereiken als die geen moeite doet om bereikbaar te zijn. Je kunt nog zoveel naar iemand bellen, als die persoon niet opneemt, zal je hem nooit bereiken. Ik denk dat het in die zin ook belang heeft.

[legatus]

AngelLena schreef op 15-03-2005 @ 15:36 :
Dat men een slecht gevoel kan krijgen bij het zien of merken van een entiteit is vooral in het begin volledig normaal. Het is nieuw, niet rationeel, niet te verklaren, dat roept angst op.

Toch merkwaardig, als je er klaar voor zou moeten zijn.

[legatus]

Mutant schreef op 15-03-2005 @ 18:23 :
En natuurlijk is niemand te bereiken als die geen moeite doet om bereikbaar te zijn. Je kunt nog zoveel naar iemand bellen, als die persoon niet opneemt, zal je hem nooit bereiken. Ik denk dat het in die zin ook belang heeft.

Ik sta naast de telefoon, controleer zo nu en dan of er een beltoon is en of de volume wel goed staat.

Mutant schreef op 15-03-2005 @ 18:23 :
Labiel. Misschien, maar volgens de psycholoog was ik volkomen normaal indertijd en toen zag ik ook al vreemde dingen.

Wat zei hij over de verschijningen die je zag?

[Chronocide]

Raven schreef op 14-03-2005 @ 19:01 :
nou paranormaal / boven natuurlijk bestaat niet omdat die dingen ook gewoon bij de natuur horen

Die dingen horen alleen tot de natuur die wij tot nu toe kennen. In 1800 dacht men ook dat men alles al wist, of tenminste bijna alles.

Wij hebben nu alleen nog de dingen onderzocht waarvan we het bestaan afweten, en niet wat we niet waar kunnen nemen. Het bestaan van geesten/zielen klinkt nu nog zo gek als Columbus die zei dat de aarde rond was, en hij had gelijk.

Geesten kunnen bestaan, maar als men de moeite niet wil nemen om te zoeken naar het (nu nog) paranormale, zullen we er misschien nooit achterkomen.

[legatus]

Chrome schreef op 15-03-2005 @ 19:44 :
Geesten kunnen bestaan, maar als men de moeite niet wil nemen om te zoeken naar het (nu nog) paranormale, zullen we er misschien nooit achterkomen.

Wat een merkwaardige uitspraak. Wordt er geen onderzoek naar gedaan? Waar baseer jij je op?

[haplo]

Mutant schreef op 15-03-2005 @ 18:23 :
Zoals je makkelijk kunt zien, ben ik ook fb van D&A. Ik weet dus wat d&a met je lichaam kan doen en ik kan je verzekeren dat er een groot verschil is.

Ik heb zelf meer dan genoeg (doe het nog steeds, maar dat terzijde) ervaring met drugs, dus ik weet ook heel goed wat het met je lichaam doet. Als FB zou je ook moeten weten dat als je onder invloed bent je de werkelijkheid anders kan zien en/of ervaren. Niet in de zin van "een stem horen" of "een geest zien", maar losstaande gebeurtenissen aan elkaar koppelen en herwaarderen waardoor er een vertekend beeld van de gebeurtenis ontstaat.

Verbeelding en inbeelding...
Verbeelding en inbeelding die overslaat op andere mensen?
Het is dan wel een reactie op Raven, maar ik kan voor mijzelf bepaalde dingen uitsluiten.

Waar staat dat het oversloeg op andere mensen? Verder is dit prima mogelijk, aangezien mensen elkaar aansteken met elkaars ideeën en eventueel later gezamenlijk een gebeurtenis herwaarderen.

EN als we het toch over dom hebben, ik loop niet graag te koop met mijn iq, maar ik denk niet dat ik volgens de normen van die 'rationele' maatschappij onder de term dom kan geschaard worden.

Begrijpend lezen is ook een kunst.

Ik zei juist dat ik mensen die in dergelijke zaken helemaal NIET dom vind.

Labiel. Misschien, maar volgens de psycholoog was ik volkomen normaal indertijd en toen zag ik ook al vreemde dingen. En ik betwijfel of mijn gekwelde geest (de mijne dan) me gaat plagen en wakker maken door mensen op me af te sturen in mijn fantasie. Zeker niet als bepaalde dingen weer door anderen gemerkt worden.

Slechte psycholoog? Ook een mogelijkheid. Misschien heeft het er wel mee te maken dat jij en de desbetreffende anderen er dusdanig sterk in geloven dat jullie er alles aan toe schrijven en dingen zo intrepeteren dat het binnen jullie plaatje valt.

Maar het zien van geesten is voor mij afhankelijk van de openheid van de persoon en de bereidwilligheid van de 'geest' om zich te laten zien. Volgens mij kiezen ze niet zomaar iemand uit, al laten ze hun aanwezigheid wel eens aan meerdere mensen merken. Volgens mij zal ook een 'ongelovige' geesten zien, maar door de 'bekrompenheid' zal hij dit misschien meerdere keren wijten aan andere dingen. En natuurlijk is niemand te bereiken als die geen moeite doet om bereikbaar te zijn.

Ik zou het eerder omdraaien en zeggen dat mensen die dergelijke zaken "zien", dit alleen maar oden omdat ze er zo sterk in geloven dat ze geen enkele andere mogelijkheid of verklaring willen aannemen. Wie is er nu bekrompen?

Over bekrompenheid gesproken. Zelf sta ik aan de "wetenschapskant" en deze kant heeft er geen enkel voordeel bij om geesten te blijven ontkennen( eigenlijk wordt dat ook niet gedaan, wetenschap heeft bij aanvang een agnostische houding) als er enige vorm van bewijs voor is. Maar het zal wel zo zijn dat alleen mensen die open staan contact kunnen hebben met geesten en dat er verder totaal geen enkele fysisch element door beïnvloed wordt, zodat er geen onderzoek naar kan worden gedaan.

Je kunt nog zoveel naar iemand bellen, als die persoon niet opneemt, zal je hem nooit bereiken. Ik denk dat het in die zin ook belang heeft.

Deze persoon hoort de bel echter wel.

P.S. Ik zie mijzelf niet als bekrompen, maar als iemand die kritisch naar dingen kijkt en naar zo maar alles van een of ander vaag figuur aan neemt.


Edit: Quotefoutje.

[legatus]

Mutant schreef op 15-03-2005 @ 18:23 :
Zoals je makkelijk kunt zien, ben ik ook fb van D&A. Ik weet dus wat d&a met je lichaam kan doen en ik kan je verzekeren dat er een groot verschil is. Verbeelding en inbeelding...

Er is inderdaad een verschil tussen wanen en hallucineren.

Zoals iedereen persoon verschilt, heeft ieder verdovend middel een ander effect op de gebruiker. Sommige mensen worden agressief van alchohol, anderen niet.

[punxnotdead]

GoddessOfDesire schreef op 14-03-2005 @ 15:43 :
Is dat misschien omdat ze er niet in geloven en ze dan ook duidelijk het neit WILLEN zien, of gewoon omdat ze er geen 'gave' voor hebben? Zou iedereen ze dan dus ook in principe kunnen zien of moet je daarvoor dan 'speciaal' zijn?

Je kan het ook omdraaien. Stel geesten bestaan niet. Mensen zien ze omdat ze ze duidelijk(bewust of onbewust) WILLEN zien!

[Raven]

Halogeen schreef op 15-03-2005 @ 13:45 :
ah maar dat bedoelde ik ook niet echt. Ik ben er zeker wel van overtuigd dat er iets onstoffelijks achter deze stoffelijke wereld schuilt (en dan heb ik het vanzelfsprekend niet over energie o.i.d. maar werkelijk niet-stoffig). Maar het hele idee van geesten (als in doden die na het leven 'rondspoken') is iets waar ik me liever niet mee bezig wil houden. Misschien bestaan ze wel, maar als ik de keuze zou hebben zou ik toch liever niet met geesten in aanraking komen. Omdat wat ze ook zijn, ze zijn niet levend. Ik denk dat ik ze meer als een soort van bedreiging zou ervaren.

hmmja ik heb er nooit nare ervaringen mee gehad.. maar ik heb ze ook nooit opgeroepen ..
ik heb zoals ik vertelde) ook pas 1 keer echt iets gezien .. verder kan ik hun aanwezigheid soms wel voelen maar dan zie ik ze niet.

en ze zijn niet levend .. ik zou zeggen ze hebben geen stoffelijk lichaam, er zijn ook "geesten" die nooit een stoffelijk lichaam gehad hebben.
Gaia ( moeder natuur voor de outsiders) is ook een geest en een waar wij allemaal een deel van zijn . een geest hoeft dus niet perse de geest van een overleden persoon te zijn..
vaker niet dan wel zelfs

[Chronocide]

legatus schreef op 15-03-2005 @ 19:57 :
Waar baseer jij je op?

Ik baseer me niet specifiek ergens op, dit is gewoon wat ik denk.