Ja, ik weet het.. Maar het is gewoon egt een kut situatie. Vooral omdat je ook gewoon, nja, it sucks. En wat betreft mijn moeder, die zegt zelf dat ze het niet goed durft op te brengen omdat ze, idd, vindt dat het toch ligt bij die moeder zelf. Ze durft het niet zo geod omdat e niet weet hoe ze gaat reageren erop.
die echtscheiding. Ja dat doe je niet zo snel, met een klein kind waarvan ej weet dat die er egt nietmee overweg zou kunnen. Das niet zo maar een makkelijke beslissing om te maken.. Die jongen zelf zegt dat hij het wel zou snappen omdat hij ziethoe moe ijn moeder is en hij vraagtook vaak aan mij of ik wil vragen aan mijn omoeder of die weer wat wilt afspreken enzo.
Een dorp roddelt. Hier weet iedereen alles over elkaar. Ik weet bijna precies wat iemand van 3 straten verder op mee maakt. Dus alles gaat hier rond en aangezien de mens gewoon een achterlijk wezen is wat kickt op ander mans zorgen, en wel houdt van vermaak om neit aan zijn eigen lijden te denken, moet je vanuit die richting geen hulp verwachten.
Ik snap gewoon niet dat het kan, die mensen daar ben ik mee opgegroeid en nu draait die vent helemaal door

ik wíl er wat aandoen. Ik weet wel dat het niet kan..