De Dodenmist

[Dreampoet]

DE DODENMIST

Sommige vrienden kunnen leven in glas
Dat danst naar de wanden van de tunnel
Op de balken van het schreeuwende lied
De gebroken mist doordringt mijn hand

Zonder ogen, mond, gevoelens in de wolk

Celan toont me in de hemel het zandoog
Hij weet dat ik niet huilen kan zonder jou
Schoppen tegen het leven wreet de storm
En gooit daar mijn veiligheid in het ravijn

Kon ik maar stikken in deze glasschilfers
Kon ik maar vergeten te vallen in alleen

Groetjes, Dreampoet
ps: dit gedichtje maakt even gebruik van het zandoog van Ancel/Celan. Het idee dat er achter zit is bij hem: het huilen van zand (geen druppel water, alleen pijnlijk zand), maar het oog in mijn gedicht huilt geen zand, het is een woestijn: droog, geen tranen

[truman]

dit vind ik echt een mindere van je,
sorry maar dat vind ik,
ik vind het onsamenhangend en geeft me echt het gevoel dat het niet klopt of niet af is.

er zitten wel leuk gevonden zinnen in, dat moet ik je nageven

[Dreampoet]

truman schreef:
dit vind ik echt een mindere van je,
sorry maar dat vind ik,
ik vind het onsamenhangend en geeft me echt het gevoel dat het niet klopt of niet af is.

er zitten wel leuk gevonden zinnen in, dat moet ik je nageven

Ik moet eerlijk zijn en bekennen dat er een klein experimentje in zit: er zijn maar 2 woorden die het gedicht op het gebied van beelden samen houden: gebroken mist als een glazen plaat (mat glas, wel te verstaan), die op het einde terugkeer als een verstikkende wolk glasschilfers. Al de woorden die rond deze band 'kleven', zijn gevoelens die in mij spelen. 'Die vrienden' zijn wel fictief, en hoe ze leven in de liefde zeker (wild, zonder na te denken en zonder doel). De rest, over eenzaamheid enz., is persoonlijk gevoel... maar ik ben geen uitzondering, dat doet pijn. De 'ik' en misschien ook Dreampoet zelf kan er soms even niet over (wie voelt zich niet eens zo...). De stap naar de dood, zoals ik die wil suggeren, daar wil ik niet van weten. En daarom schrijf ik naast een nieuwe versie van deze 'De Dodenmist' ook een ander gedicht: 'De Levenswolk'. Om mijn evenwicht te herstellen

Groetjes, Dreampoet
ps: ben blij dat je altijd zo eerlijk blijft

Groetjes, Dreampoet

[damaetas]

ik vin um wel goed maar 'kan tegen et einde niet zo goed meer volgen. komt door dat wreet: is het wreed/vreet/weet ?????????

[Dreampoet]

damaetas schreef:
ik vin um wel goed maar 'kan tegen et einde niet zo goed meer volgen. komt door dat wreet: is het wreed/vreet/weet ?????????

Het is eerlijk een typfoutje waar ik overkeek, bedankt he voor het zien van dat beestje hihi.

Groetjes, Dreampoet
ps: natuurlijk ook bedankt voor de leuke opmerking

[Woodstock]

misschien ben ik bevooroordeeld, maar ook deze vind ik een juweel. het is de taal die het hem doet, die poëtische woorden, die zeggen zelf al zoveel, meer nog dan je bedoelt. zoals moderne kunst. dit is echte Modern Art Poetry.

[Dreampoet]

Woodstock schreef:
misschien ben ik bevooroordeeld, maar ook deze vind ik een juweel. het is de taal die het hem doet, die poëtische woorden, die zeggen zelf al zoveel, meer nog dan je bedoelt. zoals moderne kunst. dit is echte Modern Art Poetry.

*Slik* Ben even sprakeloos, ben ik dan toch modern? Hihi

Groetjes, Dreampoet

[Woodstock]

soms zeker wel ja

[Dreampoet]

Woodstock schreef:
soms zeker wel ja

Het probleem is dat ik nooit een idee heb wat de mode is. Ik hoop: jezelf zijn, voor even

Groetjes, Dreampoet

[damaetas]

wat moet het dan zijn????????

[Dreampoet]

damaetas schreef:
wat moet het dan zijn????????

Ik ben even niet mee: wat bedoel je eigenlijk met deze vraag?

Groetjes, Dreampoet

[Woodstock]

Dreampoet schreef:

Het probleem is dat ik nooit een idee heb wat de mode is. Ik hoop: jezelf zijn, voor even

Groetjes, Dreampoet

jah, dat is altijd goed, of het nou de mode is of niet

[damaetas]

ewel
wreet
=> vreet wreed weet
?

[Dreampoet]

damaetas schreef:
ewel
wreet
=> vreet wreed weet
?

Sorry voor de verwarring: de juiste oplossing is: vreet...

Groetjes, Dreampoet