Vang je mijn tranen?

[Secreet]

Vang je de tranen?

Als onder mijn warme deken,
het teken van veiligheid verlaat.
En de zingende stemmen zeggen,
dat je me tegen de morgen verlaat.
Vang je mijn tranen,
als lig ik zacht tegen je aan.
Hou je je vast aan onze liefde,
blijven wij bestaan?

Als onder regevallen,
jou armen net zo veilig zijn,
en de onweer ons niet kan deren,
zullen wij dan vereeuwigd zijn?
Vang je mijn tranen,
kun je ze aan.
Hou je nog net zo veel van mij,
blijven wij bestaan?

[Dreampoet]

Ik moet iets bedenken bij het lezen van jouw nieuw werk (miste het een beetje de laatste week, blij dat je er enkele poste ). Een liefdesband verstevigd door poëzie, dat maakt liefde groter. Maar eigenlijk doen gedichten dat met elk gevoel. En daarom is het zo goed om te schrijven, want schrijven maakt het gevoel groter en paradoxaal ook gemakkelijker te begrijpen en eventueel (natuurlijk niet altijd nodig) te verwerken.
Mooie gedichten, het moet een grote liefde zijn.

Groetjes, Dreampoet

[Secreet]

Misschien, misschien een die nooit toe zal geven

[AnTaRTiCa]

triest gedicht man maar wel mooi