Het-grote-lucht-je-hart-topic #30

[Nijn*]

Lang weekend..doodop.

Nijn* schreef op 05-06-2005 @ 20:42 :
Lang weekend..doodop.

Precies hetzelfde hier.

En ik weet nogsteeds niet wat ik nu moet doen..

[Isiyanka]

da leentjuh schreef op 05-06-2005 @ 20:06 :
Kloterug. Hoe kan ik ooit arts worden als ik niet eens een avondje uit kan zonder die verschrikkelijke pijn?!!

Dokter:'wees blij dat je nog zo intelligent bent en kunt lopen, de rest van de SB-kinderen heeft bijna allemaal een waterhoofd en zitten in een rolstoel'
Nou fijn zulke intelligentie als je rug je opeens in de steek laat. En niemand die je begrijpt. Als je heel erg gehandicapt bent mag je klagen, ik mag alleen maar blij zijn dat ik nog zo 'goed' ben.

Ik ben ook al maanden bezig met lijnen en ik ben nog steeds vet. Eigen schuld ook, moet ik me maar niet zo laten gaan.

Sterkte *knuffelt* Je hebt die vraag vast al heel vaak gehad en als je t niet wil vertellen is t prima natuurlijk maar wat is SB?
Oh, en je bent absoluut niet vet. Doe je voorzichtig met jezelf?

OT: I'm such a selfish needy bitch Ben bang dat ik het allemaal weer ga verpesten door mijn eigen gedrag. Waarom kan ik niet normaal doen tegen ze?

[Nona]

Au.

[Hawahaai]

Verdorie. Ik kan echt niet autorijden. En als het dan tenminste nog énigszins gaat, laat ik me opfokken en doe ik gevaarlijke dingen... Ik wil ook gewoon fatsoenlijk auto kunnen rijden zonder dat mijn passagiers (en ikzelf ook) en mijn medeweggebruikers zich ergeren aan mij omdat ik bij het schakelen schok of te langzaam optrek of te voorbarig rem voor een rotonde. Bah.
En verder mis ik vriendje nu al weer... Ik snap het echt niet, wist niet dat ik zo erg kon zijn... Maar op zich weet ik wel dat ik van hem hou, no matter what.
Morgenvroeg weer ijverig aan mijn schoolwerk en dan morgenmiddag eerder naar school om nog aan dat werkstuk te werken. Dat zal de rest van mijn weekplanning ook wel wezen, als we vrijdag onze eerste versie in willen leveren.

[malaika]

ga volgende week op kamp... ik heb dus echt geen zin... ik voel me daar toch alleen maar weer alleen...lekker gezellig...
ik wilde dat ik eindelijk aan iedereen kon vertellen wat er met me is... ik ben zo bang dat als ik het ze vertel dat ze zeggen dat ik me aanstel ofzo. maar dat is niet zo..ik voel wat ik voel..en dat is meestal niet veel goeds

Don't you know you've got your daddy's eyes?
Your daddy was an alcoholic.
But you mother kept it all inside,
and she threw it all away.
I was looking for another you,
I found another one.
I was looking for another you,
And I looked round by you were gone.

[leucomelas]

relax om 7 uur opgestaan na twee dagen uitgaan en weinig slaap... met ma mee naar de beurs, lekker beestjes kijken en blij rondhuppelen. zeker goed voor mijn humeur, alhoewel, kan het wel beter?
voel me goed, lekker, happy en springerig
heb me lang niet zo gevoeld en ik leef helemaal op het is een geweldige keuze geweest *is trots*

[Mark Almighty]

Kruimel schreef op 05-06-2005 @ 21:34 :
Au.

Hoofdpijn. Teveel Palm gehad vanmiddag.

[Daantje_0705]

Damn, ik voel gewoon dat het weer niet goed gaat. Ik voel me heel de dag al zo wankelig en zit uit voorzorg maar weer aan de valeriaanpillen, dat werkt wel goed. Al werkt het placebo-effect nog het beste voor me geloof ik. Ik heb geen zin meer om te leren en zeker niet als het zo gaat als vandaag dat ik nu al niets meer weet van wat ik vandaag geleerd heb. Ik wil weten of ik mijn jaar ga halen of ik wil weten wat ik anders volgend jaar moet gaan doen. Dat onzekere daar kan ik niet tegen.

Ik wil een weekend samen zijn met mijn vriend en het ziet er naar uit dat dat echt wel een gaaf weekend gaat worden. Eerst gezellig samen met de trein en ook minder om te leren. Als het goed is ben ik donderdag klaar met mijn Engelse celbio boek en daar zou ik zo blij mee zijn, dan heb ik nog tot dinsdag om de rest te leren en mijn aantekeningen en te herhalen enzo. Dat moet wel lukken hoop ik. Ik hoop zo dat ik dat examen haal maar ik heb zo het gevoel dat het me niet gaat lukken al weet ik dat ik er met die instelling ook niet ga komen.

Van de week eens zien of ik al mijn kleren + spullen + boeken in mijn rugzak + koffer ga krijgen, daar zou ik zo blij mee zijn als dat gaat lukken. Dan gezellig een weekendje met mijn vriend op mijn kot in Leuven, mischien wel ons allerlaatste weekendje in Leuven. Alles voelt zo tegenstrijdig. Alles is misschien de laatste keer, ik wil zekerheid over volgend jaar. Heb me opgegeven als gangverantwoordelijke en ze hebben mij gekozen dus ik vind dat ik eigenlijk ook niet weg kan gaan daar maar als de omstandigheden er naar zijn dan kies ik toch voor mezelf. Ik wil absoluut mijn jaar niet overdoen maar misschien is dat nog wel de enige optie. Eigenlijk moet ik er nu totaal niet mee zitten en gewoon mijn examens afwachten maar daar ben ik te ongeduldig voor geloof ik.

[Stefanie]

Ik voel me alleen in zo'n grote kamer

[honnepon]

denk je iets aardigs te zeggen en dan wordt het weer verkeerd opgevat en wordt je bijna uitgescholden en ben je stom enzo! wtf...
en... ik ben weer in love!!!!! (dat is WEL leuk... JES)

omg

ik ga eraan, figuurlijk. door het niet kunnen slapen.
ik wil het lef hebben me morgen af te melden van stage.

pff...

[Mariekje*]

*zucht* "Stomme onzekere doos..." - Ik moet zeggen: Ik voel me de laatste dagen niet zo fijn, het zal wel weer aan mij liggen, gevoel verandert ook vast wel weer, maar toch. Godverdomme.

Nu de laatste paar tranen maar weer wegvegen, en dan beneden maar wat tosti's klaarmaken of iets dergelijks en mams gezelschap houden. Ik voel me schuldig, heel schuldig.

En godverdomme Michiel bel me dan, zoals belooft op het juiste tijdstip en niet nu net 4min. geleden. Afijn, allemaal lief bedoelt natuurlijk. Hmm.. Ik zadel zometeen toch maar eventjes m'n paard, een paar rondjes bos doen vast wel weer wonderen

@Nattigheid: Gecondoleerd. (})

Kwam gister bij m'n oma, was d'r hele gezicht blauw. Ze scheen (om)gevallen te zijn, niemand die dat even meldt ofzo... Ze had ook een dikke knie en d'r benen zien er verder al slecht uit... Ze gaat (heel) hard achteruit (zowel lichamelijk als 'psychisch'). En het is net een klein meisje...

Zelf heb ik buikpijn en ben ik zo ontzettend moe...zou het extra 'eindejaarsmoeheid' zijn ofzo? Ik heb geen trek in eten, word misselijk bij de gedachte aan eten, maar ik moet toch eten...

Verder zijn er gelukkig ook nog leuke dingen. Morgen weer langs bij mijn stageplaats voor volgend jaar. Verder de weken aftellen tot de vakantie, over vier weken hoef ik even niets meer. Tenzij ik nog een baantje vind, maar als niemand reageert op m'n sollicitaties, dan houdt dat een beetje op.

Net weer in het ziekenhuis geweest..

Weenie, ga me er altijd een beetje Naar van voelen. Ik ben het ook nu alweer zat hoewel ik de komende tijd 2 keer per week zal moeten gaan . Ik heb over paar uurtjes repetities maar ik kan er niet echt met m'n koppie bij blijven, dus dat zal ook wel niks worden.

KUT TOETS

bah zeg, echt een vette 3 denk ik en daar het hele weekend op zitten leren
ook altijd leuk, ongesteld worden tijdens een tentamen:\

nja zometeen maar leren voor mn andere toets..

Anneka schreef op 06-06-2005 @ 10:32 :
KUT TOETS

bah zeg, echt een vette 3 denk ik en daar het hele weekend op zitten leren
ook altijd leuk, ongesteld worden tijdens een tentamen:\

nja zometeen maar leren voor mn andere toets..

Ik word ook áltijd ongesteld met een toetsweek of iets Dat is echt vervelend

[Mariekje*]

Ik voel me iets beter nu, ruim een uur buiten gelopen met de honden

[Daantje_0705]

Jolankaas schreef op 06-06-2005 @ 10:39 :
Ik word ook áltijd ongesteld met een toetsweek of iets Dat is echt vervelend

Dan is de pil wel handig, kan je ff doorslikken

Vooral als je (net als ik) examens van vier uur hebt die regelmatig uitlopen naar vijf uur is dat wel fijn

[Gothic]

Zo tentamen, ben bang dat ik het niet goed genoeg ken, heb het weliswaar altijd voorbereid en nog een keer geleerd, maar toch... heb het gevoel dat ik er net niet genoeg inzit .

[Daantje_0705]

Thoughtful schreef op 06-06-2005 @ 11:26 :
Het is al weer 6 juni... Het klinkt zo stom cliché, maar de tijd gaat zo snel. En ik kan nu wel het idee hebben dat ik een beetje vastzit, maar als ik kijk wat ik in het afgelopen jaar allemaal zélf veranderd heb, dan valt het best wel mee
Dat moet ik niet allemaal zomaar vergeten.

Dat komt me wel bekend voor. Vorig jaar leefde ik heel anders dan nu, woonde ik nog thuis en zat ik nog op de middelbare school. Nu woon ik op mezelf, studeer, in een andere stad, in een ander land. Heb nieuwe vrienden en met mijn vriend ben ik alweer een jaar verder.

Toen ik een paar weken terug keek op mijn leven was ik eigenlijk best wel teleurgesteld. Als je jong bent en vooruitkijkt naar je 19e dan verwacht je niet dat je je dan zo ontzettend rot kan voelen, dat is niet je toekomstbeeld en toch gebeurt het. Ik vind alleen dat ik ook naar de positieve kanten moet kijken en niet alleen naar de dingen die niet gegaan zijn zoals ik wil maar waarom is dat toch zoveel moeilijker?

[Droomvlucht]

Daantje_0705 schreef op 06-06-2005 @ 11:31 :
Dat komt me wel bekend voor. Vorig jaar leefde ik heel anders dan nu, woonde ik nog thuis en zat ik nog op de middelbare school. Nu woon ik op mezelf, studeer, in een andere stad, in een ander land. Heb nieuwe vrienden en met mijn vriend ben ik alweer een jaar verder.

Toen ik een paar weken terug keek op mijn leven was ik eigenlijk best wel teleurgesteld. Als je jong bent en vooruitkijkt naar je 19e dan verwacht je niet dat je je dan zo ontzettend rot kan voelen, dat is niet je toekomstbeeld en toch gebeurt het. Ik vind alleen dat ik ook naar de positieve kanten moet kijken en niet alleen naar de dingen die niet gegaan zijn zoals ik wil maar waarom is dat toch zoveel moeilijker ?

Omdat je zeerwaarschijnlijk de negatieve dingen veel zwaarder laat wegen dan de positieve. In zwart-wit termen is er dus in jou ogen zeerwaarschijnlijk meer zwart dan wit, waardoor het moeilijk lijkt om er van overtuigd te raken dat het witte, ook al is het minder, veel meer waarde kan hebben.

Klinkt een beetje vaag, maar vond het wel een goed voorbeeld om het uit te leggen.

Knuf,

Laura

[indelebile]

mijn lieve poesje is aan het doodgaan, en dat mag helemaal niet van mij

[Marcade]

Leonoor schreef op 06-06-2005 @ 08:39 :
Zelf heb ik buikpijn en ben ik zo ontzettend moe...zou het extra 'eindejaarsmoeheid' zijn ofzo? Ik heb geen trek in eten, word misselijk bij de gedachte aan eten, maar ik moet toch eten...

Lijkt me niet zo gezond .. zeker gezien 't feit dat we midden in een jaar zitten en niet aan 't begin of 't einde van een jaar.

[farai]

indelebile schreef op 06-06-2005 @ 12:32 :
mijn lieve poesje is aan het doodgaan, en dat mag helemaal niet van mij

oeh.....sterkte meid. ik ga aan je denken ook al ken ik je niet eens. ik heb zelf ook altijd ontzettend veel verdriet as mn huisdieren sterven so I think I know how you feel. *knuff*

OT: gister zooooooo leuk feestje gehad. mensen gezien die ik nog niet kende maar die mij wél het gevoel gaven alsof ze me al jaren kende. 'k voel me een stukje van de familie.
eng gevoel cause ik wéét dak ni te veel mag verwachten en ben bang dak da (on)bewust mss toch ga doen maar het voelt zoooooooooooo super dat ik het nimeer los wil laten. zo gewoon en toch.....*zucht*....so special....

net zoals met hem....het lijkt zo gewoon, zo vanzelfsprekend maar tis zoooo breekbaar, heel kwetsbaar....kortom "gewoon" speciaal.

Maar door al die supergevoelens heb ik nu wel het gevoel dak werkelijk àlles aankan. Ik moet strax gaan babbelen over mn toekomst en 'k zie er als een berg tegenop maar tis wel belangrijk dus het moet gewoon. och, ze doen/zeggen maar, ik heb tot nu toe nog geen zenuwen en ik laat het gewoon op me afkomen. Laat ze maar....ik weet wie 8er me staat en wie écht om me geeft en wa er ook gebeurd, da gevoel pakt nix of niemand mij nog af.

[Redhair]

Hij is zo lief, ik ben zo verrot. We hebben de nacht van zaterdag op zondag over zoveel gepraat, we vielen pas in slaap om 9 uur 's ochtends. Bij elkaar. Ik heb hem verteld hoe kut ik me voel, wat ik doe met eten, hoe erg het snijden is. Ik liet hem de brandwonden zien en zei wat het was. Toen vertelde hij dat hij vroeger ook gesneden heeft, dus mij in dat opzicht begreep. Ik wilde hem zoenen, of tegen hem aanliggen, maar ik kon het niet. We bleven maar naast elkaar liggen, met een kleine afstand ertussen. Soms raakte hij mijn arm even aan, maar niet te lang. Hij houd zo ontzettend veel rekening met me. Ook zei hij dat hij ervan uit ging dat het niets meer zou worden tussen ons, maar dat hij er voor me zal zijn. Ik kon wel janken. Ik verdien het helemaal niet. Gisteravond weer stomme dingen gedaan. Mijn benen doen zoveel pijn van de wonden, mijn keel schrijnt van het gekots. Ik vroeg wat hij met me moest, hij zei dat ik lief en leuk was. Maar dat ben ik niet, dat is mijn masker. Ik hoop dat hij die nacht wat meer de echte ik heeft leren kennen en wat is afgeschrikt. Ik haat mezelf, ik walg van mezelf, ik lieg en bedrieg, daar kan je niets mee beginnen.

[Daantje_0705]

Aragnabite schreef op 06-06-2005 @ 11:38 :
Omdat je zeerwaarschijnlijk de negatieve dingen veel zwaarder laat wegen dan de positieve. In zwart-wit termen is er dus in jou ogen zeerwaarschijnlijk meer zwart dan wit, waardoor het moeilijk lijkt om er van overtuigd te raken dat het witte, ook al is het minder, veel meer waarde kan hebben.

Klinkt een beetje vaag, maar vond het wel een goed voorbeeld om het uit te leggen.

Knuf,

Laura

Ik denk dat het wel klopt wat je zegt al denk ik dat je beter kan zeggen dat er ongeveer evenveel wit als zwart is maar dat het zwarte zwaarder meetelt. Het is ook zo dat je volgens mij veel makkelijker down bent van een klein iets als je eenmaal vrolijk bent dan dat je vrolijk wordt van een klein iets als je eenmaal down bent.

Ik snap wat je bedoelt dus zo'n slecht voorbeeld is het helemaal niet hoor

Thoughtful schreef op 06-06-2005 @ 11:41 :
Omdat je waarschijnlijk net zoals ik, je vaak vooral/alleen maar richt op de negatieve dingen en er slecht tegen kunt als dingen niet gaan zoals je wilt.
Oh, wat Aragnabite ook al zegt dus.

En toch is het inderdaad ontzettend moeilijk. Maar als je bedenkt wat er in zo'n jaar allemaal in positieve zin is veranderd, zou je daar toch ook wel blij mee moeten zijn.
.
En ik ben dat in ieder geval wel Al is het maar omdat het moet van mezelf.

Ik heb een poosje terug ook tegen mijn vriend vertelt dat dit niet was wat ik ervan verwachtte en toen zei hij ook tegen me dat het best wel knap is dat ik nu op mezelf woon en studeer en het helemaal niet zo slecht doe als ik mezelf soms wijs maak dus dat helpt ook wel. Alleen lukt het mezelf vaak niet om daar ook aan te denken.

[moon]

sinds een week ben ik zelf begonnen de efexor af te bouwen, I know...ontzettend stom. Maar ik heb er zo'n genoeg van om meer last van de bijwerkingen te hebben, die efexor helpt toch voor geen meter dus waarom zou ik gewoon niet stoppen? Dan moet die spver gewoon maar eens naar me luisteren en gewoon eens een keer haar best doen om andere medicatie voor me te zoeken, inplaats van me verslaafd te proberen maken aan slaapmiddelen...rot op!

[Vogelvrij]

Hm.. Autorijles ging wel ietsjepietsje beter. Misschien leer ik het toch wel ooit.

Het is vakantie, maar het voelt niet zo. Ik voel me echt brak, eigenlijk, terwijl ik gewoon blij en tevreden zou moeten zijn

En nu ben ik volgend die enneagrammentest ineens een zes, kom nou! Een vier en een vond ik net zo leuk

[WolterB]

Mn pc werkt weer

Nu hopen dat hij niet weer kuren gaat vertonen

[Droomvlucht]

Hoe kon ze?!?!?! Mijn moeder ( ) neemt de hele tijd de telefoon niet op als mijn opa belt omdat ze hem lastig vindt en ja hij belt zoo vaak en doet dat zooo zielig en het is toch allemaal aanstellerij volgens haar, belt het verzorgingstehuis net dat hij een zeerwaarschijnlijk een lichte hersenbloeding heeft gehad. Het is verdomme haar vader!!

En nu moet ik me natuurlijk nergens mee bemoeien, want ja.. ik ben pas 17, te weinig levenservaring blabla, maar ik had het verdorie wel bij het rechte eind en lijk wel de enige te zijn die het door heeft dat het echt niet goed met m'n opa gaat.

[Dagdromer]

LERAREN

Marcade schreef op 06-06-2005 @ 12:37 :
Lijkt me niet zo gezond .. zeker gezien 't feit dat we midden in een jaar zitten en niet aan 't begin of 't einde van een jaar.

'Eindeschooljaarsmoeheid'.

[Marcade]

Leonoor schreef op 06-06-2005 @ 15:25 :
'Eindeschooljaarsmoeheid'.

Ahh .. daar heb ik nooit last van .. .. sinds ik fulltime werk .. *jank* .. .. ik heb 't continue ..

Marcade schreef op 06-06-2005 @ 15:39 :
Ahh .. daar heb ik nooit last van .. .. sinds ik fulltime werk .. *jank* .. .. ik heb 't continue ..

Wat heb je continue? Dat je moe bent? Dat heb ik ook, maar aan het einde van het schooljaar vaak nog meer dan normaal. Helaas.

Voor het eerst sinds dat ik op op de middelbare school zit te laat. Dat mag toch wel in de krant geloof ik. Omdat ik me verslapen had. Nu was ik maar een kwartier te laat, maar toch. Ze konden het bijna niet geloven in de klas *grinnikt*. Nougoed. Ik kan weer trots op mezelf zijn om dat nu 2 uur bezig geweest ben met mijn Nederlands. Ik ben er nu ook wel klaar mee. Nu heb ik honger dus ik denk dat ik eerst maar eens even wat moet gaan eten. Het is ook alweer half 4 geweest. Mijn zusje is naar de ortho nu, want ze moet een beugel. Best apart eigenlijk, ze wordt ook zo groot bedacht ik me vanmiddag. Nougoed, ik moet iets minder nadenken geloof ik, dat zou het allemaal een stuk makkelijker maken. En ik moet ook nog een cadeautje voor hem. Dat wordt nog moeilijk. Oh, en ik heb boekje gezien voor de Challenge, wel grappig, maar ik blijf het een raar principe vinden. We gingen nog even zingen in de klas. Oh en ik heb mijn beschouwing afgeschreven. En een oefenbrief voor duits gevraagd, dat was best goed van mij. Ik heb maandag en dinsdag vrij, dat is wel lekker, misschien gingen we nog wel iets leux doen. Dat is wel leuk. Verder heb ik eigenlijk een hele boel te bedenken en te ratelen, maar ik merk het alweer aan mezelf, ik heb veel te veel om over te denken en over te ratelen. Ik ga pianospelen geloof ik.


I'm sitting here, I miss the power
I'd like to go out taking a shower
But there's a heavy cloud inside my head
I feel so tired, put myself into bed
Where nothing ever happens, and I wonder

Daantje_0705 schreef op 06-06-2005 @ 11:01 :
Dan is de pil wel handig, kan je ff doorslikken

Vooral als je (net als ik) examens van vier uur hebt die regelmatig uitlopen naar vijf uur is dat wel fijn

Ja ik weet het, maarja ben pas sinds gister weer aan de pil want kwas er door omstandigheden mee gestopt.
Maar volgend jaar doe ik het zeker!

[Fruitcake]

Eindelijk mijn allerlaatste les aan de middelbare school zit erop!!!!!!!!

[Stefanie]

Redhair schreef op 06-06-2005 @ 13:04 :
Hij is zo lief, ik ben zo verrot. We hebben de nacht van zaterdag op zondag over zoveel gepraat, we vielen pas in slaap om 9 uur 's ochtends. Bij elkaar. Ik heb hem verteld hoe kut ik me voel, wat ik doe met eten, hoe erg het snijden is. Ik liet hem de brandwonden zien en zei wat het was. Toen vertelde hij dat hij vroeger ook gesneden heeft, dus mij in dat opzicht begreep. Ik wilde hem zoenen, of tegen hem aanliggen, maar ik kon het niet. We bleven maar naast elkaar liggen, met een kleine afstand ertussen. Soms raakte hij mijn arm even aan, maar niet te lang. Hij houd zo ontzettend veel rekening met me. Ook zei hij dat hij ervan uit ging dat het niets meer zou worden tussen ons, maar dat hij er voor me zal zijn. Ik kon wel janken. Ik verdien het helemaal niet. Gisteravond weer stomme dingen gedaan. Mijn benen doen zoveel pijn van de wonden, mijn keel schrijnt van het gekots. Ik vroeg wat hij met me moest, hij zei dat ik lief en leuk was. Maar dat ben ik niet, dat is mijn masker. Ik hoop dat hij die nacht wat meer de echte ik heeft leren kennen en wat is afgeschrikt. Ik haat mezelf, ik walg van mezelf, ik lieg en bedrieg, daar kan je niets mee beginnen.

Is het soms je ex

[Prr.]

Zien we het allemaal niet? Lopen we allemaal rond in een grote mistwolk? We moeten eens wat meer aandacht besteden aan de mensen die dat echt nodig hebben. En niet zielig naar ons zelf gaan kijken als er even een klein ietsiepietsie dingetje verkeerd gaat. Gotverdomme. Er zijn wel miljoenen die het erger hebben.

Dit moest ik even kwijt.

Prr. schreef op 06-06-2005 @ 17:38 :
Zien we het allemaal niet? Lopen we allemaal rond in een grote mistwolk? We moeten eens wat meer aandacht besteden aan de mensen die dat echt nodig hebben. En niet zielig naar ons zelf gaan kijken als er even een klein ietsiepietsie dingetje verkeerd gaat. Gotverdomme. Er zijn wel miljoenen die het erger hebben.

Dit moest ik even kwijt.

Offtopic: Dat boek uit je avatar is geweldig leuk.

Prr. schreef op 06-06-2005 @ 17:38 :
Zien we het allemaal niet? Lopen we allemaal rond in een grote mistwolk? We moeten eens wat meer aandacht besteden aan de mensen die dat echt nodig hebben. En niet zielig naar ons zelf gaan kijken als er even een klein ietsiepietsie dingetje verkeerd gaat. Gotverdomme. Er zijn wel miljoenen die het erger hebben.

Dit moest ik even kwijt.

Het kan ook omgekeerd. Constant maar anderen te hulp schieten en altijd het idee hebben dat de ander meer steun nodig heeft dan jijzelf, en er zo nu en dan toch achter komen dat jouw situatie vele malen erger is dan je het zelf toe wil geven.

[Xonzo]

Voel me wel kiplekker en herboren laatste tijd!
Nu die examens nog doorspartelen en dan vakantieeeeeeeeee
Zie wel zoo uit naar volgend jaar!

[Mark Almighty]

Pfff... Verliefdheid, daar heb je toch ook niks aan. Het zit je maar in de weg, bij alles wat je doet. Je zit constant met je gedachten ergens anders en je zit nergens op je gemak.

Met oma gaat het gelukkig wél veel beter. Woesdag mag ze weer naar huis!

[Redhair]

Stefanie schreef op 06-06-2005 @ 17:13 :
Is het soms je ex

Mijn ex, mijn ex. We waren een paar weken geleden wat begonnen maar ik heb het de volgende dag weer afgekapt, omdat ik het niet trok vanwege mijn verleden. Theoretisch wel dus. Hoezo?

T ging weer ietsje beter, had al een paar dagen niet gehuild, tenminste niet echt gehuild. Wel een lekker weekend gehad, sommige mensen gewoon maar genegeerd, was de enige oplossing. Ten minste ik probeerde me het niet aan te trekken, maar natuurlijk deed ik het wel, maar ik heb het meteen ver weg gestopt.
Ben redelijk wat weg geweest, verder vooral boven gezeten.
Ik wil gewoon niet zo veel meer huilen... Maarja, nu zit het er wel weer aan tekomen...
Vandaag kwam mn mentor naar me toe, met een brief: ik kan binnenkort op intake bij een psycholoog. Maar ik moest dus wel een hele vragenlijst invullen. Echt al die vragen... pfff.
Dus ik dacht: nou, dat ga ik maar thuis rustig doen. Maar ik ben er toch nog ruim drie kwartier mee bezig geweest. T was best zwaar. Die vragen zijn best serieus. Dan moest je bij dingen antwoorden of dat helemaal niet, soms of vaak/duidelijk was.
Dan bedacht ik me toch af en toe dat ik sommige dingen ook wel soms had... en die waren best erg...
Ik ben zo bang voor later...
ik wil hier zo graag weg.
Maar ik ben weer alles aan het wegstoppen, maar dat is niet goed. Maar constant huilen is ook niet goed...
Ik weet het ook even niet meer...

[da leentjuh]

Isiyanka schreef op 05-06-2005 @ 21:11 :
Sterkte *knuffelt* Je hebt die vraag vast al heel vaak gehad en als je t niet wil vertellen is t prima natuurlijk maar wat is SB?
Oh, en je bent absoluut niet vet. Doe je voorzichtig met jezelf?

Dank je.
SB is spina bifida (open rug). Ik ben misschien niet vet in jullie ogen, maar in de mijne wel. Ik kan niet sporten en dat zie je.

[moon]

Redhair schreef op 06-06-2005 @ 13:04 :
Hij is zo lief, ik ben zo verrot. We hebben de nacht van zaterdag op zondag over zoveel gepraat, we vielen pas in slaap om 9 uur 's ochtends. Bij elkaar. Ik heb hem verteld hoe kut ik me voel, wat ik doe met eten, hoe erg het snijden is. Ik liet hem de brandwonden zien en zei wat het was. Toen vertelde hij dat hij vroeger ook gesneden heeft, dus mij in dat opzicht begreep. Ik wilde hem zoenen, of tegen hem aanliggen, maar ik kon het niet. We bleven maar naast elkaar liggen, met een kleine afstand ertussen. Soms raakte hij mijn arm even aan, maar niet te lang. Hij houd zo ontzettend veel rekening met me. Ook zei hij dat hij ervan uit ging dat het niets meer zou worden tussen ons, maar dat hij er voor me zal zijn. Ik kon wel janken. Ik verdien het helemaal niet. Gisteravond weer stomme dingen gedaan. Mijn benen doen zoveel pijn van de wonden, mijn keel schrijnt van het gekots. Ik vroeg wat hij met me moest, hij zei dat ik lief en leuk was. Maar dat ben ik niet, dat is mijn masker. Ik hoop dat hij die nacht wat meer de echte ik heeft leren kennen en wat is afgeschrikt. Ik haat mezelf, ik walg van mezelf, ik lieg en bedrieg, daar kan je niets mee beginnen.

och meissie toch *knuff* heb je wel hulp? dit lijkt me niet de goede kant op gaan namelijk. Het lijkt me tijd hulp te zoeken als je die nog niet heb. Haal jezelf niet zo naar beneden, geloof me dat is echt nergens voor nodig. Maak jezelf alsjeblieft niet kapot, je verdient geen straf, je verdient heel veel liefde (mensen die om je geven). Zie dat alsjeblieft in, dat is de eerste stap vooruit. Ik typ dit echt met een brok in mijn keel omdat ik jou verhaal gedeeltelijk dingen zo goed herken, maar ook weet dat het anders kan. Het is moeilijk, maar het kan. Heel veel sterkte iig.

[Mark Almighty]

De mensen waar ik vroeger het meest mee sprak en het meest mee optrok, laten me nu links liggen.