mijn eerste post, gedichtje

[Saartje_Pluis]

Tweestrijd

Springend van blijdschap,
van het eeuwig diepe ravein
Je lacht de wereld toe
al is het de latste keer

De mooie dagen in je
of voor je, of onder je
De wind door je haren
en een gelukkig hart

De laatste keer voor jou
Nee, dit was eigen belang,
Dit was van mij, mij, mij!
Nog even, heel even, even.

Bijna, nog niet, maar bijna
vang me op, nog 1 keer
houd me vast, laat me gaan
laat me me in je armen storten..

Blij dat je niet zo blij was, meisje?
Achteruit, vooruit en weer terug
Morgen, nooit, nu, vanavond, later?
Vang me op, laat me gaan
Ga weg, houd me vast
En de wind door je haren.

[halve gare]

de eerste twee strofe zijn echt mooi...
de rest ook wel maar de eerste twee springen er gewoon uit!

[Gwen.]

[girlspider]

Dit is echt een prachtig gedicht!!!
De eerste twee strofes zijn idd uitzonderlijk mooi, maar ik vind het einde ook heel erg mooi!!

xxx
Gs

[Saartje_Pluis]

dank jullie wel )

[Saartje_Pluis]

Internationalist schreef:
Het vechten tegen me eigen ik,
Zinloos als altijd.
Proberen is ook een kunst
Bij deze strijd.

Winnen doe ik niet
Strijdend ten onder.
Ik delf het onderspit
Maar wacht op een wonder.

Het geloven in een utopie
Is misschien wel dom.
Maar het geeft houvast
En bevredigd het waarom.

De fatale klap die mijn ziel
Total loss heeft laat verklaren.
Is door jou toegediend
Met woorden die uit de naam de liefde waren

wauw ook echt phat!!!