extravert introvert

[Judy2]

Kan je van/na extravert ook heel introvert worden?

[Marcade]

Ja dat kan.

[Mariekje*]

Uhm je zou denken van wel... Maar volgens mij is het enige wat bij bijv. je geboorte vast is gelegd; of je een introvert of een extravert persoon bent ja of de nee. Alleen zal dit door bepaalde gebeurtenissen misschien minder goed zichtbaar zijn/worden. Het kan dus niet veranderen.

[Broeder]

Ja. Dat is ook wetenschappelijk aangetoond. Er bestaat wel een zekere mate van stabiliteit in de persoonlijkheid, maar er is ook ruimte voor verandering.

[Broeder]

HvJ schreef op 01-08-2005 @ 18:29 :
Uhm je zou denken van wel... Maar volgens mij is het enige wat bij bijv. je geboorte vast is gelegd; of je een introvert of een extravert persoon bent ja of de nee. Alleen zal dit door bepaalde gebeurtenissen misschien minder goed zichtbaar zijn/worden. Het kan dus niet veranderen.

Nee. Er bestaat niet zoiets als één dimensie van introvertie/extravertie dus ook niet een bepaald gen/bepaalde genen die ervoor coderen. Samenspel etc.

Ik ben extavert én extreem geremd. weet je hoe lastig. das de schuld van andere mensen.

dus ik denk dat je ook van extravert heel introvert kan worden. er hoeft maar iets mis te gaan en een mens kan volledig dichtklappen.

vanwaar deze vraag, als ik zo nieuwsgierig mag zijn?

Oef, ik zocht eerst maar eens op wat het preciés betekende

Ik denk wel dat het mogelijk is. Dat sommige mensen door omstandigheden opeens heel erg in zichzelf gekeerd worden. Ik denk eigenlijk dat van extravert naar introvert veel sneller voorkomt. Ook van uitersten eigenlijk. Van introvert naar extravert is denk ik een veel langere weg omdat je veel meer hindernissen moet overwinnen.

[martijn1985]

Broeder schreef op 01-08-2005 @ 19:19 :
Nee. Er bestaat niet zoiets als één dimensie van introvertie/extravertie dus ook niet een bepaald gen/bepaalde genen die ervoor coderen. Samenspel etc.

dat hangt er maar net vanaf hoe je het bekijkt. De Big Five (een van de meest gebruikte schalen om een persoonlijkheid te beschrijven) gaat wel uit van 1 dimensie met aan de ene kant extreem introvert en aan de andere kant extreem extravert. Er zullen ongetwijfeld schalen bestaan die introversie en extraversie als aparte waarden zien. Overigens lijkt mij dat wel een vrij moeilijk standpunt, want je zult een definitie van beide eigenschappen moeten geven die elkaar niet uitsluiten.

Overigens is het onwaarschijnlijk dat er 1 bepaald gen of een aantal genen zijn die jouw introversie/extraversie regelen, maar dat volgt niet logisch uit jouw redenatie. Het er wel of niet zijn van 1 dimensie doet niets af aan het feit dat er best 1 gen kan zijn. Je zou heel goed meerdere schalen kunnen gebruiken voor oogkleur (hoeveelheid blauw, hoeveelheid groen, etc). Toch zijn er maar een beperkt aantal genen die de kleur van je ogen regelen. Het punt is: die twee dingen hebben niet zo heel veel met elkaar te maken. Je kunt heel makkelijk een schaal ontwerpen, terwijl je niets kunt veranderen aan je genetische make-up.

[Broeder]

martijn1985 schreef op 01-08-2005 @ 20:14 :
dat hangt er maar net vanaf hoe je het bekijkt. De Big Five (een van de meest gebruikte schalen om een persoonlijkheid te beschrijven) gaat wel uit van 1 dimensie met aan de ene kant extreem introvert en aan de andere kant extreem extravert. Er zullen ongetwijfeld schalen bestaan die introversie en extraversie als aparte waarden zien. Overigens lijkt mij dat wel een vrij moeilijk standpunt, want je zult een definitie van beide eigenschappen moeten geven die elkaar niet uitsluiten.

Overigens is het onwaarschijnlijk dat er 1 bepaald gen of een aantal genen zijn die jouw introversie/extraversie regelen, maar dat volgt niet logisch uit jouw redenatie. Het er wel of niet zijn van 1 dimensie doet niets af aan het feit dat er best 1 gen kan zijn. Je zou heel goed meerdere schalen kunnen gebruiken voor oogkleur (hoeveelheid blauw, hoeveelheid groen, etc). Toch zijn er maar een beperkt aantal genen die de kleur van je ogen regelen. Het punt is: die twee dingen hebben niet zo heel veel met elkaar te maken. Je kunt heel makkelijk een schaal ontwerpen, terwijl je niets kunt veranderen aan je genetische make-up.

Introvertie en extravertie zijn twee 'extremen' ja. Maar de mate van intro/extravertie verschilt voor iedereen per situatie. Je kunt heel extravert zijn in het gezelschap van bekenden, terwijl je bij onbekenden veel meer naar het introverte uiteinde neigt.

Uiteraard is er een beperkt aantal genen. Niet elk gen draagt er aan bij. Maar zoals ik al aangaf is het niet zo dat de genen die erbij betrokken zijn coderen voor één soort introvertie/extravertie, maar meer dat bepaalde genen coderen voor een bepaalde mate van levendigheid, anderen weer voor impulsiviteit, etc etc. Dat samen vormt het 'introvert' of 'extravert' zijn van iemand. Dat verklaart ook mede waarom de mate waarin het zich manifesteert per persoon per situatie kan verschillen.

[Maurice]

omgeving bepaalt alles. dus ja.

ik ben beide, afhankelijk van de situatie, dus ja

[martijn1985]

Broeder schreef op 01-08-2005 @ 20:21 :

1) Introvertie en extravertie zijn twee 'extremen' ja. Maar de mate van intro/extravertie verschilt voor iedereen per situatie. Je kunt heel extravert zijn in het gezelschap van bekenden, terwijl je bij onbekenden veel meer naar het introverte uiteinde neigt.

2) Uiteraard is er een beperkt aantal genen. Niet elk gen draagt er aan bij. Maar zoals ik al aangaf is het niet zo dat de genen die erbij betrokken zijn coderen voor één soort introvertie/extravertie, maar meer dat bepaalde genen coderen voor een bepaalde mate van levendigheid, anderen weer voor impulsiviteit, etc etc. Dat samen vormt het 'introvert' of 'extravert' zijn van iemand. Dat verklaart ook mede waarom de mate waarin het zich manifesteert per persoon per situatie kan verschillen.

1: ik heb ook nooit anders beweerd. Het enige wat ik stelde is dat het best mogelijk is om introversie en extraversie als 1 schaal te bekijken

2: Ik geloof niet dat het hele punt van introversiteit vastligt in de genen. Een deel ervan misschien wel, maar een groot deel zal ook komen van ervaringen. We komen al weer op het klassieke nature/nurture debat. En volgens mij verklaart dat veel meer dan je genetische make-up waarom het per situatie verschilt.

Overigens was mijn punt in mijn vorige bericht alleen dat jou logica niet klopte, en ik wilde aangeven waar dat aan lag. Ik was het al met je eens dat het niet door 1 gen geregeld kan worden.

[Judy2]

Nattigheid schreef op 01-08-2005 @ 19:35 :
Ik ben extavert én extreem geremd. weet je hoe lastig. das de schuld van andere mensen.

dus ik denk dat je ook van extravert heel introvert kan worden. er hoeft maar iets mis te gaan en een mens kan volledig dichtklappen.

vanwaar deze vraag, als ik zo nieuwsgierig mag zijn?

Volgens mij was ik vroeger heel extravert. Nu ben ik introvert, denk ik.

Vroeger wist ik heel goed dat er gekke en slechte mensen waren, maar ik dacht dat het er niet zoveel waren en op het moment zelf was mijn gedrag naar andere mensen toe altijd op de manier naar mijn verwachting. Deze verwachting van hun reactie was een reactie zoals ik zelf ook zou reageren: behulpzaam, meer als een team, aardig. Ik besefte dat er slechte mensen waren maar nooit op het moment zelf.

De ervaringen hebben mij compleet veranderd. Ik wou het eerst nooit inzien, ik wou het niet weten, maar het is toch zo. Na het lezen van een aantal geschiedenisboeken blijkt bijvoorbeeld maar hoe weinig mensen goed zijn en hoe weinig mensen behulpzaam zijn. Ook als er mensen ergens worden gepest lijk ik, sorry maar dat is mijn eigen ervaring, de enige te zijn die er voor die of geen is. Al staan er 200: het interesseert ze allemaal geen zak. Het lijkt er soms ook op dat 95% van alle mensen alleen maar werkt voor het geld. Het lijkt erop dat er heel wat mensen alleen de dingen doen dat hun taak is ( in zekere zin wel goed natuurlijk maar..). En het raakt me echt als mensen snel voorbij zappen als er een noodkreet wordt uitgeroepen over een crisissituatie ( tuurlijk hebben wij dat al heel vaak gezien, maar... weet je... zap dan niet puur om die reclame). MMja soms zijn er dingen waar je inderdaad geen verandering in aan kan brengen enzo, maar dat wil nog niet zeggen dat ik een slecht of blind mens zou willen zijn. En eigenlijk zijn ook blinde mensen indirect schuldig.

Het klinkt misschien allemaal wat fanatiek of sullig, vaag wat dan ook: intepreteer zoals je het wilt, maar je moet je voorstellen als je nu naar iedereen kijkt en je ziet allemaal mensen voor je die waarschijnlijk allemaal net ff wat slechter zijn dan jou...Wie vertrouw je? En dan moet je ook nog eens oppassen voor zwart wit denken.

Het mag wat arrogant overkomen, maar er zullen ook onder jullie, lezers, maar weinig echt goeden zijn, in mijn ogen dan. Het is de ervaring. Die liegen niet.

Over de reacties verwacht ik eiig wel wat onweer.

[Judy2]

Evatjuhhhh schreef op 01-08-2005 @ 20:11 :
Oef, ik zocht eerst maar eens op wat het preciés betekende

Ik denk wel dat het mogelijk is. Dat sommige mensen door omstandigheden opeens heel erg in zichzelf gekeerd worden. Ik denk eigenlijk dat van extravert naar introvert veel sneller voorkomt. Ook van uitersten eigenlijk. Van introvert naar extravert is denk ik een veel langere weg omdat je veel meer hindernissen moet overwinnen.

Ja, dat denk ik ook.

[coopergirl]

Maurice schreef op 01-08-2005 @ 20:40 :
omgeving bepaalt alles. dus ja.

Het biologisch bepaalde deel laat je dus buiten beschouwing?

[Fantôme]

Judy2 schreef op 01-08-2005 @ 18:11 :
Kan je van/na extravert ook heel introvert worden?

Ik weet niet of ik je vraag helemaal goed begrijp maar een extravert persoon kan bij een bepaalde gebeurtenis wel helemaal niet zo extravert zijn omdat het gewoon heel erg spannend is bijv. en/of de persoon in die situatie onzeker is en niet de aandacht op zich gevestigd wil hebben. Het ligt voor veel mensen eraan wáár en bij wíe ze zijn of ze meer naar het extraverte neigen of meer naar het introverte. Maar het is wel zo dat het in je persoonlijkheid ligt. De één zou bijvoorbeeld in de ene situatie tot het extreme toe extravert zijn en in een andere situatie 'gewoon' zijn (wat voor de persoon dan introvert is) en voor iemand met een introverte persoonlijkheid kan het omgekeerde gelden. Het zit in je persoonlijkheid maar het lijkt me niet altijd even stabiel.

Ook ná een bepaalde gebeurtenis kan dit bij de persoon veranderen. Vaak bij ingrijpende gebeurtenissen.
Je hoort wel eens dat iemand door een traumatische gebeurtenis niet/nauwelijks meer praat en er geen emotie meer van het gezicht af te lezen is, terwijl dit eigenlijk helemaal niet bij de persoon past. het omgekeerderde kan ook het geval zijn.

kus! fantome

[Maurice]

coopergirl schreef op 02-08-2005 @ 10:45 :
Het biologisch bepaalde deel laat je dus buiten beschouwing?

nee, maar ik denk niet dat het de omgeving compenseert.

[Broeder]

Maurice schreef op 02-08-2005 @ 13:09 :
nee, maar ik denk niet dat het de omgeving compenseert.

Het is geen kwestie van compenseren.

[Maurice]

nee, dat zeg ik. maar ik heb 't idee dat de omgeving bepalend is voor hoe je biologische opmaak tot uiting komt.

[Broeder]

Dan bepaalt de omgeving dus niet alles.

[Denkie]

Broeder schreef op 02-08-2005 @ 13:16 :
Dan bepaalt de omgeving dus niet alles.

Nee... de omgeving doet bepaalde dingen met jou, maar daarnaast ligt natuurlijk ook een groot gedeelte hoe jij met de omgeving om gaat en hoe jij daar zelf op reageert, doet enzo.. toch?

[Maurice]

'beïnvloedt' dan?

[Fantôme]

Denkie schreef op 02-08-2005 @ 16:44 :
Nee... de omgeving doet bepaalde dingen met jou, maar daarnaast ligt natuurlijk ook een groot gedeelte hoe jij met de omgeving om gaat en hoe jij daar zelf op reageert, doet enzo.. toch?

ja lijkt me wel idd

[vosje16]

Het schijnt dat mijn vriend vroeger (tot 8 jaar geleden) redelijk extrovert was maar toen is er iets ergs gebeurt (ga ik hier niet vertellen) en daardoor is hij gedurende 6 jaar volledig dichtgeklapt. Langzamerhand en door verschillende omstandigheden is hij uiteindelijk gelukkig weer open gebloeid.
Daaruit concludeer ik dat je automatisch terug wordt hoe je echt bent (extravert of introvert) maar dat dat dus door gebeurtenissen heel sterk beïnvloedt kan worden...Weet natuurlijk niet of het klopt hé

[mara18]

Ik zat me dat vandaag ook af te vragen, maar dan in de omgekeerde richting: introvert => extravert

Ikzelf ben namelijk al mijn hele leven introvert. En als animator bij kinderen moet je blijkbaar over een zekere 'luidruchtigheid' beschikken. Die heb ik dus niet
Ik probeer hier al jaren iets aan te verhelpen. Het lukt me echt niet om extraverter te worden. het zit vastgeroest in mijn karakter. Dus ik vroeg me ook af of hier uberhaupt wel iets aan te verhelpen valt? Als het in de genen zit kan dit niet, maar als je enkel extravert / introvert wordt door je omgeving of door bepaalde ervaringen moet er wel iets aan te doen zijn.

Very interesting topic dus

Ik was vroeger ook heel extravert, "zorgeloos" enzo. Ik was spontaan, mijn broer maakte lastig vrienden..

Nu is het just the other way around Ik heb geen idee wat precies de reden is dat het allemaal is omgeslagen.. misschien een aaneenschakeling van dingen, die er blijkbaar dieper inhakten dan ik dacht ofzo.

Ik ben nu introverter, meer het "kat uit de boom kijk" type, moet "wennen" aan een omgeving om er los te komen. Vind het soms wel jammer, het lijkt me makkelijk om extravert te zijn. Maar het forceren, dat werkt ook niet..

[Dinalfos]

Ja, het kan, want ik ben daar een voorbeeld van. Ik was vroeger extreem extrovert, uitbundig, speels etc etc. maar dat is later(zo rond mijn elfde) radicaal omgeslagen naar het andere uiterste. Ik ben nu dus zeer stil, verlegen, in mezelf gekeerd etc. Ik heb gewoon geen behoefte meer aan lange gesprekjes met andere mensen.

Maar ik ben dan ook autistisch.

[Nonaj]

Dinalfos schreef op 03-08-2005 @ 19:44 :
Ja, het kan, want ik ben daar een voorbeeld van. Ik was vroeger extreem extrovert, uitbundig, speels etc etc. maar dat is later(zo rond mijn elfde) radicaal omgeslagen naar het andere uiterste. Ik ben nu dus zeer stil, verlegen, in mezelf gekeerd etc. Ik heb gewoon geen behoefte meer aan lange gesprekjes met andere mensen.

Maar ik ben dan ook autistisch.

Ik heb precies hetzelfde, maar ik ben niet autistisch

[DO EE.B]

Ik ben/lijk heel extravert..maar tegelijk ben ik ook heel introvert,want de dingen waar ik me echt druk om maak of waar ik me kwetsbaar over voel,hou ik voor mezelf...

Van alcohol kan ik heel extravert gaan doen. Daar schaam ik me de volgende dag dan weer zo voor, dat ik heel introvert word.

[brinta]

Ik ben alleen extravert als ik me op mijn gemak voel in mijn omgeving en dat gebeurt niet vaak. Afgelopen studiejaar voelde ik me heel erg op mijn gemak in mijn klas/groep, ik ga me dan extravert gedragen.
Sommige personen kunnen op mij de uitwerking hebben dat ik van het ene op het andere moment introvert word, omdat ze me onzeker maken.
Als ik niet lekker in mijn vel zit ben ik vaak extreem introvert. Ik ben zowiezo introvert wat betreft het delen van gevoelens met andere mensen: ik heb vaak het idee dat andere mensen elkaar meer op te hoogte houden van waar ze mee bezig zijn, wat ze denken. Ik heb meestal de behoefte om bedoelingen te verbergen, plannen voor mezelf te houden. Ik word er steeds beter in om dit wel te delen, opener te zijn.
Ik kan me heel goed vermaken in mijn eentje omdat ik dan niet voortdurend rekening hoef te houden met een ander, luisteren naar een ander, etc, de ultieme introvertheid/introvertie eigenlijk. Ik ben ook een soort eeuwige puber omdat ik heel lang over mezelf na kan denken, gesprekken in mijn hoofd herhaal, op mezelf gericht en wat dat betreft dus introvert. Eigenlijk beschouw ik introvert als negatiever dan extravert, ik zou extraverter willen zijn.

[coopergirl]

Maurice schreef op 02-08-2005 @ 13:12 :
nee, dat zeg ik. maar ik heb 't idee dat de omgeving bepalend is voor hoe je biologische opmaak tot uiting komt.

Je kunt het ook andersom stellen; het biologische gebeuren bepaald hoe je op je omgeving reageert..

De wetenschap neemt echter het standpunt in van dat het een combinatie is van nature/ nurture is. (Biologisch, sociaal, psychisch).

[Yab-Yum]

Ja. Ik ben beide heel sterk. Ik heb bijna alles heel sterk.
Men doet het vaak voorkomen alsof het of-of is, maar het kan ook goed en-en zijn hoor.

[Al Murphy]

Judy2 schreef op 01-08-2005 @ 22:38 :
Vroeger wist ik heel goed dat er gekke en slechte mensen waren, maar ik dacht dat het er niet zoveel waren en op het moment zelf was mijn gedrag naar andere mensen toe altijd op de manier naar mijn verwachting. Deze verwachting van hun reactie was een reactie zoals ik zelf ook zou reageren: behulpzaam, meer als een team, aardig. Ik besefte dat er slechte mensen waren maar nooit op het moment zelf.

(1)

Na het lezen van een aantal geschiedenisboeken blijkt bijvoorbeeld maar hoe weinig mensen goed zijn en hoe weinig mensen behulpzaam zijn.

(2)

Ook als er mensen ergens worden gepest lijk ik, sorry maar dat is mijn eigen ervaring, de enige te zijn die er voor die of geen is. Al staan er 200: het interesseert ze allemaal geen zak.

(3)

Het lijkt er soms ook op dat 95% van alle mensen alleen maar werkt voor het geld. Het lijkt erop dat er heel wat mensen alleen de dingen doen dat hun taak is ( in zekere zin wel goed natuurlijk maar..).

(4)

En het raakt me echt als mensen snel voorbij zappen als er een noodkreet wordt uitgeroepen over een crisissituatie ( tuurlijk hebben wij dat al heel vaak gezien, maar... weet je... zap dan niet puur om die reclame).

(5)

MMja soms zijn er dingen waar je inderdaad geen verandering in aan kan brengen enzo, maar dat wil nog niet zeggen dat ik een slecht of blind mens zou willen zijn. En eigenlijk zijn ook blinde mensen indirect schuldig.

(6)

Het klinkt misschien allemaal wat fanatiek of sullig, vaag wat dan ook: intepreteer zoals je het wilt, maar je moet je voorstellen als je nu naar iedereen kijkt en je ziet allemaal mensen voor je die waarschijnlijk allemaal net ff wat slechter zijn dan jou...Wie vertrouw je? En dan moet je ook nog eens oppassen voor zwart wit denken.

(7)

on topic:
Ik denk niet dat je van de ene dag op de andere zal veranderen, maar introvert -> extravert : ik twijfel er niet aan dat dat zonder problemen kan.


(1) Ik volg je redenering niet helemaal. Ik geloof ook niet dat je mensen zomaar kunt labelen als goed of slecht. En zeker behulpzaamheid of vriendelijkheid bepaalt in se niet of iemand goed of slecht is.

(2) ??? Volgens mij is een geschiedenisboek niet echt de juiste plek om daarover te lezen. Ook, wanneer 50000 mensen keihard strijden voor een ideaal, en achteraf blijkt dat het het verkeerde ideaal is, maakt dat die mensen minder goed?

(3) Veel mensen proberen zich inderdaad en jammer genoeg afzijdig te houden van situaties waarmee ze niet rechtstreeks iets te maken hadden. Maar ook hier weer: ben je een slecht mens omdat je het niet slecifiek opneemt voor iemand die gepest wordt?

(4) Ik heb daar nooit cijfers over gezien, maar volgens mij zuig je die 95% gewoon uit je duim. En alleen maar om het geld?Als je andere studies gaat bekijken, zal je merken dat werk voor de meeste mensen heel wat meer inhoudt. Ik snap niet wat je bedoelt met het feit dat mensen alleen maar doen met dat wat ze als hun taak beschouwen.

(5) Geloof me, mensen smullen van het beeld van andermans leed en miserie. Jammer genoeg verkoopt dat inderdaad. Maar het werkt toch niet zoals jij het zegt. Het is zeker niet specifiek de bedoeling van nieuwsuitzendingen en duidingsprogramma's om te laten zien hoe zielig sommige mensen het wel hebben. Het gaat om informatieprogramma's, en het doel zou ook niet meer mogen zijn dan mensen te informeren. Als je mensen wil aanzetten tot actie (of tegenactie) moet je dat op een hele andere manier doen.

(6) Hier ben je me kwijt. Als je de wereld wil verbeteren, moet je bij jezelf en en je eigen omgeving beginnen. Het is niet aan één mens of één natie om het leed van de wereld te torsen. Dat gaat niet, dat leidt enkel tot chaos, en daarbij heeft niemand baat. Maar ik weet niet meer wat je precies wil. Dat we met zijn allen depressief worden omdat er zoveel mensen het slecht hebben? Of moeten we met zijn allen in de bus rechtveren zo gauw er een jongedame met een dikke buik opstapt? Moeten we ons de volgende keer tussen vechtersbaas en slachtoffer werpen?

(7) Euh, inderdaad, pas maar eens goed op voor zwart-wit-denken. de werkelijkheid is toch iets genuanceerder.

[Daboman]

Judy2 schreef op 01-08-2005 @ 18:11 :
Kan je van/na extravert ook heel introvert worden?

Ik ben van heel introvert vrij extravert geworden, dus ik ben er zeker van dat andersom ook kan. Maar van de ene op de andere dag zal het niet gaan, zo ging het bij mij ook niet.

[mara18]

Daboman schreef op 08-08-2005 @ 13:02 :
Ik ben van heel introvert vrij extravert geworden, dus ik ben er zeker van dat andersom ook kan. Maar van de ene op de andere dag zal het niet gaan, zo ging het bij mij ook niet.

Hoe is het bij jou gelukt om extravert te worden?
(Klinkt mss een beetje dom maar ik zou het ook graag worden )

[Judy2]

Al Murphy schreef op 07-08-2005 @ 22:30 :
on topic:
Ik denk niet dat je van de ene dag op de andere zal veranderen, maar introvert -> extravert : ik twijfel er niet aan dat dat zonder problemen kan.


(1) Ik volg je redenering niet helemaal. Ik geloof ook niet dat je mensen zomaar kunt labelen als goed of slecht. En zeker behulpzaamheid of vriendelijkheid bepaalt in se niet of iemand goed of slecht is.

(2) ??? Volgens mij is een geschiedenisboek niet echt de juiste plek om daarover te lezen. Ook, wanneer 50000 mensen keihard strijden voor een ideaal, en achteraf blijkt dat het het verkeerde ideaal is, maakt dat die mensen minder goed?

(3) Veel mensen proberen zich inderdaad en jammer genoeg afzijdig te houden van situaties waarmee ze niet rechtstreeks iets te maken hadden. Maar ook hier weer: ben je een slecht mens omdat je het niet slecifiek opneemt voor iemand die gepest wordt?

(4) Ik heb daar nooit cijfers over gezien, maar volgens mij zuig je die 95% gewoon uit je duim. En alleen maar om het geld?Als je andere studies gaat bekijken, zal je merken dat werk voor de meeste mensen heel wat meer inhoudt. Ik snap niet wat je bedoelt met het feit dat mensen alleen maar doen met dat wat ze als hun taak beschouwen.

(5) Geloof me, mensen smullen van het beeld van andermans leed en miserie. Jammer genoeg verkoopt dat inderdaad. Maar het werkt toch niet zoals jij het zegt. Het is zeker niet specifiek de bedoeling van nieuwsuitzendingen en duidingsprogramma's om te laten zien hoe zielig sommige mensen het wel hebben. Het gaat om informatieprogramma's, en het doel zou ook niet meer mogen zijn dan mensen te informeren. Als je mensen wil aanzetten tot actie (of tegenactie) moet je dat op een hele andere manier doen.

(6) Hier ben je me kwijt. Als je de wereld wil verbeteren, moet je bij jezelf en en je eigen omgeving beginnen. Het is niet aan één mens of één natie om het leed van de wereld te torsen. Dat gaat niet, dat leidt enkel tot chaos, en daarbij heeft niemand baat. Maar ik weet niet meer wat je precies wil. Dat we met zijn allen depressief worden omdat er zoveel mensen het slecht hebben? Of moeten we met zijn allen in de bus rechtveren zo gauw er een jongedame met een dikke buik opstapt? Moeten we ons de volgende keer tussen vechtersbaas en slachtoffer werpen?

(7) Euh, inderdaad, pas maar eens goed op voor zwart-wit-denken. de werkelijkheid is toch iets genuanceerder.

Blij dat er iemand ffies serieus op reageert . Het klopt allemaal wel een beetje wat je zegt . Ik denk alleen: als je zelf in een dergelijke positie zit dat je wel wat hulp kan gebruiken van iemand die daar nauwelijks moeite voor hoeft te doen. 95%, heb ik niet uit mijn duim gezogen. Misschien kwam het omdat mensen die hard leren meer aan geld denken ( ??? ), *maar dat niet iedereen toch ook?* Dit zeg ik eigenlijk ook uit ervaring, maar het kan heel goed minder zijn hoor: was een ervaring uit een kleine groep mensen. En mensen kunnen ook werk nemen waarbij ze veel verdienen en dan ook kiezen voor iets wat ze nog een beetje leuk vinden. 95% zal wel hoog gegrepen zijn, maar het zijn er in ieder geval niet weinig die er zo over denken.

brinta schreef op 06-08-2005 @ 17:17 :
Ik ben alleen extravert als ik me op mijn gemak voel in mijn omgeving en dat gebeurt niet vaak. Afgelopen studiejaar voelde ik me heel erg op mijn gemak in mijn klas/groep, ik ga me dan extravert gedragen.
Sommige personen kunnen op mij de uitwerking hebben dat ik van het ene op het andere moment introvert word, omdat ze me onzeker maken.
Als ik niet lekker in mijn vel zit ben ik vaak extreem introvert. Ik ben zowiezo introvert wat betreft het delen van gevoelens met andere mensen: ik heb vaak het idee dat andere mensen elkaar meer op te hoogte houden van waar ze mee bezig zijn, wat ze denken. Ik heb meestal de behoefte om bedoelingen te verbergen, plannen voor mezelf te houden. Ik word er steeds beter in om dit wel te delen, opener te zijn.
Ik kan me heel goed vermaken in mijn eentje omdat ik dan niet voortdurend rekening hoef te houden met een ander, luisteren naar een ander, etc, de ultieme introvertheid/introvertie eigenlijk. Ik ben ook een soort eeuwige puber omdat ik heel lang over mezelf na kan denken, gesprekken in mijn hoofd herhaal, op mezelf gericht en wat dat betreft dus introvert. Eigenlijk beschouw ik introvert als negatiever dan extravert, ik zou extraverter willen zijn.

*Herken herken*

Het is zo moeilijk om aan te geven waarom je je ergens soms wel, en soms totaal niet op je gemak voelt.. De mensen zijn aardig, het is leuk.. en toch ben je zo introvert als ik weet niet wat. Raar. En irritant

[Daboman]

mara18 schreef op 08-08-2005 @ 14:03 :
Hoe is het bij jou gelukt om extravert te worden?
(Klinkt mss een beetje dom maar ik zou het ook graag worden )

In sommige situaties ben ik toch nog steeds wel introvert Maar ik heb in 2 jaar tijd van m'n 16e tot m'n 18e zo enorm veel meegemaakt dat ik het simpelweg niet meer voor mezelf kon houden of in m'n eentje kon oplossen. Ik moest gewoon even m'n ei kwijt. Toen bleek ook dat het juist een beter gevoel gaf als ik het aan anderen vertelde. En daarom vertel ik nu makkelijker over m'n problemen aan anderen. Dat geeft ook weer een beter gevoel en dan kruip je ook veel makkelijker uit je schulp.

[mara18]

Daboman schreef op 09-08-2005 @ 15:00 :
In sommige situaties ben ik toch nog steeds wel introvert Maar ik heb in 2 jaar tijd van m'n 16e tot m'n 18e zo enorm veel meegemaakt dat ik het simpelweg niet meer voor mezelf kon houden of in m'n eentje kon oplossen. Ik moest gewoon even m'n ei kwijt. Toen bleek ook dat het juist een beter gevoel gaf als ik het aan anderen vertelde. En daarom vertel ik nu makkelijker over m'n problemen aan anderen. Dat geeft ook weer een beter gevoel en dan kruip je ook veel makkelijker uit je schulp.

oh ok
Nu je het zegt. De extravertere mensen zijn vaak diegenen die ook gemakkelijk hun gevoelens prijsgeven. Nog zoiets waar ik best wel moeite mee heb