Welke film heb je het laatst gezien en wat vond je etc etc. deel 17

The Recruit - Erg standaard allemaal.

[sjakodrako]

saw..................wat een film

vooral het einde zeer VET

gegroet

[Dexter_M]

The devil rejects (unrated)

Al veel gezien maar blijft gewoon een goede film.
Met weer een paar leuke nieuwe scenes. 9/10

[BCR]

Requiem for a dream. .

[Floris_22]

Blue Steel

Een western van krap 53 minuten uit 1934 met John Wayne. Erg bijzonder dus. Het was het bekijken waard, ondanks het houterige en soms slechte acteerwerk. En die statieven waren kennelijk erg roestig want de camera beweegt niet bepaald vloeiend mee. Een flinterdun verhaaltje maar de landschappen maken het wel goed.

The Maltese Falcon

Fantastische film! Zoals al eerder gezegd, Bogart is echt een coole sarcastische detective in deze film. Niet helemaal zuiver op de graat, maar dat doet hem erg goed in deze film. Ik had hoge verwachtingen door imdb en die zijn dubbel en dwars waargemaakt. En het einde vind ik boven verwachting, geen standdaard einde iig.

[Dinalfos]

Succubus

Jess Franco is altijd een no-talent hack geweest, maar deze film is echt het dieptepunt der dieptepunten. Absolute bagger.

Grootste pluspunt: de film duurt gelukkig niet langer dan 91 minuten.

Grootste minpunt: de film duurt helaas wél langer dan 1 minuut.

[Menahem]

Lord of war

Mooie film met humor (ondanks het onderwerp)
Maar toch heb ik het gevoel dat er iets mist...

[Uice]

Dinalfos schreef op 26-10-2005 @ 18:37 :
Succubus

Jess Franco is altijd een no-talent hack geweest, maar deze film is echt het dieptepunt der dieptepunten. Absolute bagger.

Grootste pluspunt: de film duurt gelukkig niet langer dan 91 minuten.

Grootste minpunt: de film duurt helaas wél langer dan 1 minuut.

Het leuke aan Jess Franco is dat hij, ondanks het feit dat de hele filmwereld hem als talentloos ziet, blijft proberen kwaliteitsfilms te maken. Uiteindelijk wordt het niet meer dan pulp, maar ik vind zijn pogingen er iets meer van te maken wel aandoenlijk. En point & shoot als handelsmerk hebben is gewoon hilarisch.

Dinalfos schreef op 25-10-2005 @ 21:00 :
Je probeert hier toch hoop ik niet te zeggen dat een film een kijker persé “wijzer” moet maken om artistieke waarde te hebben? Want dat is echt onzin. Artistry binnen cinema kent meerdere facetten dan alleen het inhoudelijke informatieverstrekking en (politieke) sturing van een kijker. Dus aan cinematografie, acteursregie, geluid, camera etc etc. Dat alles vormt definitie die maakt dat films kunst genoemd kunnen worden. Een film als The Green Mile mag dan publieksvriendelijker zijn, de regie, cinematografie en algemene compositie zijn(even los gezien van het budget) van een zeer degelijk niveau. Dat alleen al geeft de film een zekere artistieke waarde. Dus als product van een stel mensen die actief zijn in een zeer omvangrijk en belangrijk segment van de kunstwereld is het zeker kunst.

Dat vind ik een wat arbitrair criterium, 'als product van (...) is zeker kunst'. Er dient toch echt wat meer uit voort te komen dan 'een product'. Om dit te illustreren haak ik in op je eerste vraag: Ja, ik stel dat een film ter verrijking moet dienen, in de vorm van reflectie, confrontatie e.d. Dit is een verplichting aan onze rede, als spil tegen de afstomping. 'Why settle for less'. Wij mensen hebben nu eenmaal het middel -de taligheid- om innerlijke en uiterlijke ontwikkeling te duiden en vorm te geven. Conformeer je aan het kunstwezen zijnde een bedrijvigheid, of zoals je het zelf noemt 'omvangrijk en belangrijk segment', dan is dat niks anders dan moedwillige degradatie van 's mens potentie. Kunst is een personal effort, geen concrete verhandeling van iets waar de middelen reeds van voorhanden zijn. De bedrijvigheid bij het maken van een film is 'a means to'. Voorts: De kijker heeft niks te maken met de totstandkoming van de film; men krijgt het alleen het eindproduct onder ogen. Het is hierom dat ik American Pie, Police Academy, The 40 Year Old Virgin etc. 'slechte' films vind, en Rear Window, Taxi Driver, Glengarry Glen Ross 'goede' films. Goed en slecht tussen aanhalingstekens, omdat ik in tegenstelling tot jou het accent leg op de artistieke uitdraging, niet op het... bedrijfsmatige fundament, al geloof ik niet dat jij dat zaligmakend acht. Doch, in mijn ogen is het een volstrekt non-issue. Dit maakt het dat een film als Citizen Kane velen malen beter is en blijft dan een moderne film als Jurassic Park of Godzilla die louter trouw blijven aan de basisconcepten van film.
Een film is een film, akkoord, maar ons intellect maakt het mogelijk een vrij nauwkeurig onderscheid te maken in kwaliteit (zijnde artistieke uitdraging). Als jij zegt dat je het accent op het zijn van film an sich legt, dan kan ik dat enkel accepteren, maar verschillen wij in standpunt. Jouw redenatie volgende is een film als Festen waarschijnlijk een slechte tot matige film, het plot terzijde gesteld?
Om terug te komen op The Green Mile: Cinematografisch gezien uitstekend, doch artistiek niet relevant.

Natuurlijk heeft The Green Mile geen echte maatschappelijk of intellectueel relevante waarde(hoewel de film wel degelijk iets te zeggen heeft, is het vermoedelijk de versmelting met publieksentertainment die de film enigszins terughoudt), maar als dat een criterium voor het bepalen van wat nou eigenlijk wel of geen art is, dan konden we ruim de helft van alle “art” films ook wel bij het grof vuil zetten.

Met die eerste zin raak je wat mij betreft de kern. Dat maakt de film voor veel mensen niet interessant, maar voor veel meer mensen wel.

Dat maakt dat de film Als je er iets wijzer van wordt is dat uiteraard mooi meegenomen, maar dat heeft in- en op zichzelf helemaal niets met kunst te maken.

Als een film de kijker bewust niet wijzer maakt, dan is dat ook verrijkend, snap je wat ik bedoel? Ergens 'wijzer van worden' bedoel ik heel abstract, de verrijking laat zich niet zomaar grijpen... Het is dat gevoel bij het einde van film, dat je nog met de film in je hoofd blijft zitten - de film is niet 'uit'. Aanzetten tot denken is het uitgangspunt. Dat is de vereiste pretentie van een film, of kunst in het algemeen. The Green Mile hééft die pretentie enigszins, akkoord, maar faalt een gedachte te construeren, want: transparantie. In die zin kun je redeneren dat The Green Mile geen verrijking biedt.

Dat is in tegenstelling tot wat veel mensen denken geen regel of inherente standaard. Wel is het zo dat veel kunstenaars/artiesten erg bezig zijn met het betrekken van zaken als politiek bij hun producten, maar het wezenlijke verschil qua inhoud met The Green Mile reikt veelal niet verder dan het elimineren van de entertainmentwaarde en het opvoeren van de artistry en documentatiewaarde.

Wellicht dat wij een verschillende definitie van verrijking hebben. Verwondering, dat is ook verrijking; men ziet iets wat men voorheen niet kende/voor onmogelijk hield, DUS de mens is het voorbehouden van die mogelijheid rijker. Een schilderij van Van Rijn is dus kunst; hij excelleerde in iets wat toen boven het menselijke kunnen uitsteeg. Recombinante kunst is dus in feite geen kunst, daar het aan een verwachtingspatroon (conform een tijdgeest) voldoet. Hier valt o.a. veel reactionaire 'kunst' onder (Michael Moore bv. al predendeert hij geen kunst te maken). Een heel voornaam voorbeeld is de Scary Movie-reeks, deze ontstijgen het kader 'parodieëren op' niet, en aangezien Airplaine! al jaren oud is, is Scary Movie dus volstrekt irrelevant als 'kunst' - het is dan ook geen kunst. Verder spreek je over 'elimineren' en 'opvoeren', deze termen zijn echter zelden van toepassing, omdat het een moedwillig proces betreft, nl: het accentueren van het e.e.a.

Word je daar dan echt zo veel wijzer van? En is dat echt zo vreselijk belangrijk? Tja, als het “goed” gedaan wordt natuurlijk wel. Maar dat is dus meer een doodgewone kwaliteitsissue dan wat dan ook, en kwaliteit is geenszins een vanzelfsprekendheid, laat staan dat het altijd even objectief te beschouwen is. Noch bij entertainment, noch bij kunstzinnigheid.

Films met aanzienlijke pretentie kunnen ook falen, uiteraard. Zoals cinematografie niet zaligmakend werkt, zo geldt dat ook voor een artistieke inslag. Het bekendste voorbeeld van een film die met oog op dat aspect faalt is The Matrix. Interessant gegeven, maar de diepte blijft uit.
'Belangrijk' is subjectief en aan willekeur onderhevig, maar om het toch werkbaar te maken, kan ik stellen dat een film die faalt de kijker te bewegen NIET belangrijk is.

Bovenstaande definitie is al buitengewoon subjectief, wat best wel eens zou kunnen betekenen dat een film zijn artistieke legitimatie(en dus zijn waarde) zal moeten ontlenen aan wat de meerderheid(van het intelligente deel van het publiek en de pers)er van vindt.

Ik vertrouw op de rede. En op de mening van sommige mensen.

Let wel, ik zeg hier niet dat dát een film ook gelijk goed maakt of dat jij als individu het goed moet vinden(in dit geval wel, wat mij betreft, maar dat even terzijde), maar wel dat “kunst” zo’n los begrip is dat een film als The Green Mile volgens de een wél en volgens de ander niét voldoet aan het criterium. Dat lijkt misschien een gevalletje Captain Obvious van mijn kant, maar het viel me in je vorige post ook al op dat jij zo’n merkwaardige standpunt inneemt wat dit betreft. Maar wellicht begrijp ik je gewoon verkeerd?

Merkwaardig standpunt, hmm, dat vind ik niet. Ook al ben ik het zelf, die dat standpunt inneemt. Laat ik 't eens over een heel andere boeg gooien: Als een film door een aanzienlijke groep mensen écht goed bevonden wordt, doch onderling élk mogelijk dispuut uitblijft, wat zegt dit over een film? Mag ik dan óók refereren aan de omvang van die groep en desnoods de pers? Dan moet ik wel toegeven dat de film succesvol is, maar kan daarbij stellen dat de film vlak is. Als jij stelt dat een goede (lees: succesvolle) film kunst is, dan zijn we het met elkaar eens; ik doe dat niet. Onze definities van kunst verschillen namelijk.

Ten tweede denk ik dat je niet helemaal goed inschat wat sentiment behelst. Dat je film manipulatief noemt is prima, maar sentimenteel? Als je bedoelt dat het publiek geacht wordt te huilen om de dood van een onschuldig kind(Coffey), dan is dat niet vanzelfsprekend sentimenteel. Sentiment in films wordt voornamelijk geschapen door uitvoering van schrijfsel, niet persé het schrijfsel zelf. Natuurlijk beoogt men met The Green Mile een bepaalde feedback, maar in fimische zin blijft het allemaal keurig binnen de perken. Het wrange en het grimmige ondertoontje blijft consequent, ook in de zeer persoonlijke scénes, gehandhaafd.

Dit is uiteraard persoonlijk bejag, want:

JA - het publiek wordt 'geacht' te huilen om het sterven Coffey.
NEE - het blijft in filmische zin NIET binnen de perken - het blijft in de film The Green Mile binnen de perken.
NEE - het wrange en grimmige ondertoontje blijft niet consequent, omdat het geen eigenlijke grond kent (bovennatuurlijk fenomeen t.o.v. een deathrow, zonder verdere nuancering).

Maar dit is slechts wat ik er van vind, zie je? Zo heb ik het beleefd, en op grond hiervan beschrijf ik de desbetreffende kenmerken van de film. Zo kom ik tot de conclusie dat The Green Mile een ongebalanceerde en ongenuanceerde film is. Jij gaat naar mijn idee aan de beleving te buiten, door het concreet te duiden. Maar losgekoppelde elementen van een film zeggen niks over de samenstelling -en dus het uiteindelijke werk- van de film zelf. Het nuanceverschil dat je maakt tussen uitvoering van... en schrijfsel zelf is dan ook niet afdoende, mijns inziens. Coffey is een schrijfsel an sich, máár is als element binnen de film een uitvoering. M.a.w: Zoals het karakter wordt uitgevoerd (dus niet per sé zoals hij IS) is sentimenteel. Nu geef ik al te veel toe, want Coffey als karakter is ook buitengewoon sentimenteel. Toelichting hiervoor heb ik eerder al gegeven.

Dat alleen is genoeg om te voorkomen dat het publiek al te makkelijk wordt meegesleurd in de ellende.

Hmpf, meen je dat nou? Ik noem:

- De gesaboteerde executie
- Het doodstampen van de muis
- De blijk van Billy als moordenaar i.p.v. Coffey

Wat mij betreft is het feit dat men het toch over een emotionele ervaring heeft er het bewijs van dat Duncan degene is geweest die dat veroorzaakt heeft. Niet de muziek, of de schriftelijke manipulatie o.i.d. Nu kun je wel zeggen dat het script John Coffey pende als iemand die het verdient me berouwd te worden, maar daar lijkt me niets mis mee zolang er geen goedkope filmische trucjes worden aangewend om hetzelfde effect te verkrijgen. De makers van The Green Mile lieten de emotionele impact van de film afhangen van de kijker zelf. Het staat je verder vrij om bovenstaande manier van filmmaken af te keuren, natuurlijk. Ik betwist alleen dat goedkoop sentiment de boventoon voert.

Okay, dan zijn we het gewoonweg niet met elkaar eens.

Wat bedoel je trouwens met ‘all the way’ gaan? Bedoel je daarmee dat filmmakers alles moeten conformeren aan een bepaalde, zeer specifieke mindset omtrent film maken? Onwaarschijnlijk. Op deze manier lijkt het namelijk net alsof jij het een appel kwalijk neemt dat hij geen peer is ofzo.

Nee, ik bedoel dat het gegeven (bovennatuurlijke gave) niet afdoende is uitgewerkt om er een abstract karakter aan te geven. Dat betreffende element is ondergeschikt aan de uitdraging van het verhaal. Als ze 'all the way' gegaan waren, dan hadden ze een minder concrete voorstelling van het verhaal kunnen geven, maar wél een interessant punt om vanuit te werken. Dat bovennatuurlijke 'doet' niks, het 'is' er gewoon. Dit is kenmerkend voor King-verhalen en daarom ook niet verwonderlijk. Mensen die het verhaal goed vinden zullen dit niet belangrijk vinden, maar ik zocht naar meer in die film, en dan kom ik uit op 'gelegenheidskenmerken' - voorvallen/gedragingen die er 'gewoon zijn', om als ondergeschikt een spil in een verhaal te zijn. Voorbeelden van wat ze met Coffey's gave hadden kunnen doen:

- Wat - Waarom?
- Waarom Coffey? (granted, erg cheesy)
- Moraal - waarom een rijke vrouw genezen die gewoon dood had moeten gaan (according nature's way)?
- Karakterontwikkeling - waarom was/bleef John Coffey zo ontzettend dom? Is hij omwille van zijn infantiele geesteszijn 'uitgekozen' zodat hij de oorsprong/bedoeling niet zou kunnen duiden (zie punt 2)? Anders: Is Coffey het wonder zelf? Of heeft hij het gekregen?

Waarom dit in de film niet voorgelegd werd is duidelijk, omdat het verhaal de boventoon voerde. Aangezien ik het verhaal oversentimenteel vond, pleit juist het achterblijven van informatie omtrent die gave tegen de film. M.a.w: De nuance ontbreekt.

Dat doe ik ook. Dit was slechts bedoeld om aan te geven dat de inhoudelijke samenstelling van popular films gewoon anders is, en niet persé slechter. De manier waarop jij sommige van je verlangens in films formuleert, doet vermoeden dat er een permanente standaard is waar alle films aan getoetst dienen te worden.(ongeacht thematiek e.d.). Dat is niet zo. Tis all.

Dan kan ik terugwerpen: De manier waarop jij sommige van mijn verlangens in films nuanceert en uitvlakt doet vermoeden dat er een permanente standaard is waar alle films aan getoetst dienen te worden. Snap je? Mijn voorkeuren zijn JUIST gebaseerd op het onderscheid tussen films. Je stelde eerder dat een film een film genoemd kan worden op grond van de totstandkoming et al, dus is het bekijken van films aan een vaste tendens onderhevig. Daar kan je niet omheen. Zoals jij het stelt moet men van te voren weten wat een film gaat 'doen' bij de kijker, en daar ga ik uiteraard niet van uit. Ik heb het idee dat jij water bij de wijn doet, omwille van dat onderscheid. Dit acht ik niet nodig, omdat ik vertrouw op de rede. Een film als American Pie is lachen-gieren-brullen, dit besef ik kijkenderwijs. 2001: A Space Odyssey is serieuze kost, dit besef ik eveneens kijkenderwijs. Kijkenderwijs dus, niet gespecificeerd of bevooroordeeld, zoals een standaard doet suggeren. Men kan gewoonweg niet redeneren vanuit een standaard, omdat je dan met reactionaire films te maken krijgt - films die inspelen op een standaard (ze bestaan natuurlijk wel, de zgn. 'formulefilms'). Het heeft dus óók geen zin om op voorhand te stellen dat populaire films een andere samenstelling kennen, maar daardoor niet slechter zijn...

Als er al een standaard zou bestaan, dan komt het voort uit een voorkeur, me dunkt.

Nee. Met karakterkoppeling bedoelde ik in dit verband dat het verhaal draait om de verhouding tussen Edgecomb en Coffey. Dat ze enigszins(maar ook niet zichtbaar veel, aangezien Edgecomb wordt neergezet als een man met een adequaat gevoel voor integriteit ) naar elkaar toegroeien te midden van de constante beslommeringen met zijn collega’s en de andere gevangenen. Dat is dus het verhaal in concreto samengevat. Nu kun je wel zeggen dat dat het “reeds vanaf van het begin duidelijk was dat hij sympathie zou krijgen voor Coffey”, maar dat is nogal wiedes. Daar gaat de film ook over en er wordt geen geheim van gemaakt. Sterker nog, het staat zelfs op de achterkant van de hoes! Ik vind dit soort verwijten dan ook een beetje een stretch, neigend naar nitpicking.

Ehm... het is voorspelbaar en transparant, en dat nuanceer je met 'dat is nogal wiedes' en 'daar gaat de film ook over'? Dan kan het toch nog wel een zwak gegeven zijn?

Kijk, dat je een schuchtere relatie van een death row’er met een cipier op zichzelf niet origineel vindt, kan ik me voorstellen. Dat is het namelijk ook niet. Het gaat erom wat er gedaan wordt met het materiaal, en in het geval van The Green Mile bevalt het mij prima.

Prima, maar mijn aanklacht ertegen is niet uit de lucht gegrepen.

Trouwens, even met betrekking tot de vermeende goedaardigheid van karakters in de film; zo glazuurversplinterend goedaardig is Edgecomb in ieder geval niet. Ja, het is een goede man met een bepaald gevoel voor rechtvaardheid, maar dat maakt hem niet meteen een zwart-wit Ghandi-figuur. Hij is niet perfect, niet braaf, niet vrij van hypocrisie en ook niet overdreven behulpzaam. Dat kon je aan alles zien, met name de bewust terughoudende, soms wat geheimzinnige under playing door Hanks. Bij een echte stereotype filmgoedzak of een vrolijke spring-in-’t-veld zoals jij hem ziet zou Hanks veel luider en sneller spreken, meer mimiek vertonen, vaker lachen(een minder vermoeide en depressieve indruk maken), minder terughoudend zijn, niet de guts kunnen opbrengen om in een dodencel aan de slag te gaan etc. etc.

Dit zijn allemaal persoonlijke tegendragingen jegens een staande observatie. Inderdaad, zijn karakter is niet héél cliché, maar dat maakt het nog niet tot een uitgedacht, of gewaagd karakter. Twee punten wil hiertoe aandragen:

- De maïsbroodjes die hij voor Coffey meebrengt.
- De onwrikbare goedheid van Edgecomb. Akkoord, hij is niet een good-doer pur sang, maar hij zit al vrij gauw met twijfels over de ter dood veroordeelde Coffey, dit THUIS.
- De verstandverhouding tussen hem en 'die andere goede cipier' (de naam weet ik nu niet). Het gemoedelijke tussen die twee, dat duidt op niks anders dan gereserveerde genegenheid t.o.v. zijn... 'cynisme'. Zijn gevoel van gerechtigheid is in die zin zelfs opmerkelijk, omdat hij middels een grap (de gereïncarneerde muis) de 'slechte' cipier op zijn plaats zet. Was Edgecomb niet in die mate 'goed' geweest, dan had hij zakelijkerwijs zijn onvrede moeten uiten. Maar nee, hij moest wraak nemen op het moorden van een muis.

Wat je de makers misschien wel zou kunnen verwijten is dat Hanks überhaupt een goed personage met flaws moest zijn, en niet gewoon bijvoorbeeld een gematigd slechte met een paar goede eigenschappen.

De flaws van Edgecomb zijn volledig te verwaarlozen. Hádden er maar een paar echte flaws ingezeten, dan had het het e.e.a. wat tegenwicht kunnen geven. Het is mijns inziens al te toevallig dat Tom Hanks een Joe-average neerzet in de film. Dit an sich de maker verwijten is ondoenlijk, omdat het een wezenlijk onderdeel uitmaakt van een al te soepel lopend verhaal.

De meeste cipiers in die tijd hadden toch nog wel enig gevoel voor verantwoordelijkheid en normbesef. Ze waren echt niet allemáál corrupte, gewelddadige barbaren die bij de eerste de beste scheet met de wapenstok begonnen te zwaaien. Weet je, ik zou het in de context van The Green Mile nogal geforceerd vinden om voor de sake of art maar even wat pathetische karaktervariaties aan te brengen of ze gewoon door de war te schoppen. Dat maakt de boel er echt niet perse beter op. Ik zie liever een goed personage dat niet helemaal perfect is, dan een onsympathieke cipier die uiteindelijk bij zinnen komt omdat men dat verwácht van zijn karakterboog.

'Barbaren' is wel een uiterste, anders. En ik 'verwacht' helemaal niks. Als er een slechte cipier is die slecht blijft, c'est ca. Want zoals jij stelt dat van een slechte cipier verwacht zou worden dat-ie bijdraait, zo kan men van Edgecomb, conform het verhaal, verwachten dat hij min of meer een goedzak is. Het mes snijdt aan twee kanten... Daarom is het -in deze- beter om vanuit het verhaal te redeneren. De film is namelijk geen karakterstudie, maar leunt al te zeer op een verhaaltrant.

Dat soort dingen zijn leuk om over te filosoferen, dat geef ik toe, maar je kunt het de film verder niet objectief aanrekenen.

Indien het accent op het ontbreken van een abstracte uitdraging (aanzet tot overdenking) gelegd wordt, kan men wel degelijk ter illustratie dat aspect aanwenden. Hebben we het over de film The Green Mile, dan 'klopt' het karakter. Het is in die zin een solide film, maar wel één die écht is afgelopen zodra de endcredits verschijnen.

In het geval van Coffey denk ik dat het weer wat anders ligt. Hij is in feite een wat dommig, wellicht ontoerekeningsvatbaar mannetje met een goed hart. In feite is hij dus onschuldig. Hem slechte eigenschappen toedichten om zijn persoon te “nuanceren” is eveneens iets dat moet passen bij de insteek van het script. Alsof nuance in alle gevallen alleen met een mix van goed en slecht te bewerkstelligen is…..

Ik blijf aangaande het karakter Coffey met teveel vragen zitten, in die zin is het karakter te vlak. Ik redeneer nu wel weer buiten de film The Green Mile om, moge dat duidelijk zijn.

Huh? Wie heeft het nu weer over de gemiddelde King-lezer? En hoezo wispelturig? Dat King een verhaal vertelt over een Death Row wil toch niet zeggen dat hij vindt dat die mensen ter dood veroordeeld moeten worden? En wat is je punt als je zegt dat hij mensenrechten ook had vóórdat hij het gevang in ging?

Jij had het over de rechten van een mens (zijnde een soort van overlevingsdrang). Dus óók die van de Fransman met zijn muis. Ik stelde dat die rechten van de mens oneigenlijk voorgelegd worden omdat de geschienis ontbreekt, terwijl het zich wel afspeelt op death row. M.a.w: King snijdt een menselijke kant aan, maar verzaakt hierbij een nuance te bieden. Want: Als was gebleken dat de Fransoos een kinderverkrachter was, dan zou iedereen vallen over die mensen rechten (hoe abstract deze ook mogen zijn), want 'zo iemand' is volgens hen vogelvrij. Zo kwam ik ook op mijn stelling: Geen geschiedenis = geen muis. Want zó kan iedereen wel 'mensenrechten' hebben, en wordt er eigenlijk NIKS mee gezegd.

Ik begrijp eerlijk gezegd niet waar je nu precies op reageert.

Jouw toelichting op de Fransman en zijn muis dus.

Er valt niets te ontkrachten. Je hebt die stelling zelf verzonnen, dus het is niet alsof er sprake is van een feit ofzo.

De stelling is gebaseerd op een geaccepteerde vanzelfsprekendheid. Dat lijkt me grond genoeg.

Maar goed, je moet me nu toch eens uitleggen hoe een achtergrondverstrekking bij een bijrol per definitie moet bijdragen aan het verhaal? Sommige karakters hebben nu eenmaal andere(of in ieder geval meerledige) functies.

Het karakter van die Fransman is te eenduidig. Waarom? Waarom moet het publiek zonder meer die relatie met die muis accepteren? Want, die relatie van die muis wordt ook geprojecteerd op Edgecomb en de zijnen (ik sprak eerder al over die wraakactie). Ik vind het helemaal niet leuk om te kijken naar een ter dood veroordeelde die met een muis speelt, omdat het 'vertedert' - waarom vertedert het? Omdat er achtergrondinformatie mist. De muis is een ongenuanceerd element in de film, en ontkracht daarmee de integriteit van de setting, death row. Ter verduidelijking: Als Billy the Kid die muis als vriendje had, was het dan nog oprecht geweest? Wat het dan 'lief' geweest? Nee, dus in déze film had het geen functie vervult. Zie daar: Transparantie; het is vanzelfsprekend dat de Fransman de muis als vriend heeft, want hij is niet 'slecht'.

Wat die Fransoos betreft: Het is niet noodzakelijk een kwestie van hart, aangezien hij onder andere(lees: gewone) omstandigheden wellicht net zo met die muis was omgesprongen als Percy. Nee, het illustreert een bijna autistische vorm van houvast zoeken in iets kleins en daar helemaal in opgaan. Geen onbekend verschijnsel bij langdurig gestraften, en m.i. mooi neergezet in de film. Dat het wellicht beter kan zal ik niet ontkennen, maar voor een bijrol was voldoende.

De kijker wordt belazerd, want men heeft geen reden om de Fransman een klootzak te vinden. Als hetgeen jij beschrijft, 'houvast zoeken in iets kleins', zich nu bij Billy had gemanisfesteerd, dan had het 'geklopt'. Mijn punt is, is dat iedereen de Fransman dat stukje houvast zonder meer gunt. Dat, terwijl we spreken over een terdoodveroordeelde. Wil je het gegeven terdoodveroordeelde nuanceren, prima, maar geef de muis dan aan Billy the Kid.

Maar goed, dat even terzijde. Eigenlijk is alleen Billy een 100% zwart wit personage te noemen, aangezien hij nooit een moment van goedheid of variatie laat zien. Percy is een iets ander verhaal. Hij is intens verrot van binnen, maar ook duidelijk onwetend, onzeker, bangig en in staat tot enige reflectie. Van het laatste getuigt bijvoorbeeld de gezichtsuitdrukking van Percy tijdens executie van onze Franse vriend, waarmee gesuggereerd wordt dat hij even lijkt te beseffen wat hij gedaan heeft. Dus ja, Percy is een onbetwiste klootzak en het publiek wordt geacht hem te haten, maar het is wel een menselijke klootzak. Kunnen we van onze ongrijpbare helleveeg Billy(die we echt alleen monotoon kwaadaardig zien)niet zeggen.

Ik persoonlijk had het meeste respect voor Billy. Waarom? Omdat hij een keuze had gemaakt, en daar bij bleef. Dat hij verder niet bijzonder subtiel is en verder geen pretenties heeft, maakt hem minder helleveeg dan Percy. Percy is moedwillig aan zoeken naar mogelijkheden om zijn sadisme te botvieren. Dat hij in wezen een bangig figuur is, doet hier niets van af, gezien zijn positie (hij wéét dat hij er mee weg kan komen, dus hij dóet het. Dit in tegenstelling tot Billy). Maar ja, dat maak ik er zelf van; uit de film blijkt het geenszins.

Ik kan me enigszins voorstellen dat het je niet zint dat ze niet wat meer goede eigenschappen bezitten om hun slechtheid uit te balanceren, maar er is natuurlijk ook voldoende mogelijk binnen één kant van emotionele spectrum. Daar komt ook nog bij dat sommige mensen nu eenmaal “slecht” zijn, waarmee ik wil zeggen dat je moet oppassen met het altijd willen nuanceren van karakters over meerdere emotionele lijnen. Dat kan namelijk nogal geforceerd overkomen binnen bepaalde contexten

Inderdaad, maar ik ben niet moedwillig op zoek naar zwakke punten. Dus ik zou in deze willen stellen dat het gebrek aan nuance geforceerd aan doet. Temeer de positie die het karakter Billy in het verhaalt inneemt toch wel min of meer 'logisch' is. Let ook op de scene waarin Coffey de keuze voorgelegd wordt zijn maïsbroodjes te delen met Billy. Hij doet dit uiteraard niet, om dat Coffy het orakel van moraal is, en 'weet' wie goed of slecht is. Billy is slecht, en mag dus geen broodje hebben. Het is een makkelijk contrast om aan te geven dat Coffey niet alleen goed is (of de Fransman for that matter), maar dat hij ook 'weet' wie slecht is. En met dat gegeven, zijn wijsheid, wordt verder niks gedaan - het 'is' er gewoon. Net zoals Billy 'is'.

[Mark Almighty]

Der Untergang

Ik ben zwaar onder de indruk. Mijn hoge verwachtingen zijn in het geheel niet teleurgesteld. Steker nog: ze zijn overtroffen. Wat een aangrijpende film. Boeiend verhaal, meesterlijk verteld en schitterend geacteerd, vooral door Bruno Ganz. En Alexandra Maria Lara (Traudl Junge) is een plaatje om naar te kijken.

Topfilm.

Riding in cars with boys

Ach ja, ik kwam toevallig binnenvallen toen mijn ouders die film aan het kijken waren. Op zich een aardige film, maar wel erg sentimenteel af en toe (vooral aan het einde).

[DanielC]

Sullivan's Travels - De tweede keer en nog steeds: wat een film! Echt geweldig, alles klopt gewoon. Een film die iedereen toch wel eens zou moeten zien.

9/10

[ook hallo]

MadameMinke schreef op 26-10-2005 @ 23:48 :
Riding in cars with boys

Ach ja, ik kwam toevallig binnenvallen toen mijn ouders die film aan het kijken waren. Op zich een aardige film, maar wel erg sentimenteel af en toe (vooral aan het einde).

[DanielC]

The Royal Tenenbaums - Ik ging naar de videoboer om Batman Begins te huren, maar die hadden ze nog niet omdat 'ie vertraging had. En tot mijn verbazing hadden ze deze staan en ik wilde 'em nog zien dus heb ik deze maar genomen. Ik vond 'em wel oké, af en toe moest ik wel lachen, ik vond The Life Aquatic iniedergeval een stuk leuker. Misschien had ik iets te hoge verwachtingen van deze film.

Ik geef 'em een 7, dat lijkt me wel prima, of niet?

[Rohit]

uzak-de film is werkelijke adembenemend.

Mille mois- cliche-matige film over een marrokaans dorpje uit de jaren 80. Alles is al een keer gedaan en zelfs beter

[King Ralph]

How2Pk schreef op 27-10-2005 @ 22:01 :
The Royal Tenenbaums - Ik ging naar de videoboer om Batman Begins te huren, maar die hadden ze nog niet omdat 'ie vertraging had. En tot mijn verbazing hadden ze deze staan en ik wilde 'em nog zien dus heb ik deze maar genomen. Ik vond 'em wel oké, af en toe moest ik wel lachen, ik vond The Life Aquatic iniedergeval een stuk leuker. Misschien had ik iets te hoge verwachtingen van deze film.

Ik geef 'em een 7, dat lijkt me wel prima, of niet?

Royal Tenenbaums > The Life Aquatic With Steve Zissou
The Lady Eve > Sullivan's Travels

Ontopic :

Grave Of The Fireflies - 9.0
Kingdom Of Heaven - 6.0
Spellbound (1945) - 7.5

[Menahem]

Dirk_Diggler schreef op 26-10-2005 @ 20:10 :
a whole bunch a crap

Nu heb ik niet alles van je post gelezen (eigelijk alleen de eerste zin), maar als ik naar de topic titel kijk weet ik zeker dat het een beetje overdreven is om zo'n lap tekst neer te zetten.

[Floris_22]

Houseboat

Absoluut niets bijzonders. Ik vind Sophia Loren sowieso niet erg bijzonder, maar ik ben bang dat ik dan in de minderheid ben. Zelfs Cary Grant is iets minder in deze film dan in de meeste van zijn films die ik heb gezien, al is hij nog steeds keigoed. Ik vond dat de 3 kinderen ook een positieve bijdrage leverden aan de film.
Erg aardige stukjes zijn als Cary Grant zijn kinderen meeneemt naar een klassiek concert en op het bal met Sophia Loren.

[Mark Almighty]

Menahem schreef op 28-10-2005 @ 01:41 :
Nu heb ik niet alles van je post gelezen (eigelijk alleen de eerste zin), maar als ik naar de topic titel kijk weet ik zeker dat het een beetje overdreven is om zo'n lap tekst neer te zetten.

Hè ja, laten we vooral alles wat verder gaat dan 'het was een goede film' of 'welles-nietes' bestempelen als crap. Vooral als we alleen maar de eerste zin hebben gelezen..

The Terminal

Nou weet ik dat het een onzin-film is, dat het een verzonnen verhaal is, dat een feel-good-movie met Tom Hanks zo hoort te lopen, maar zelfs dat in acht nemend slaat het he-le-maal nergens op! Viktor Navorski verstaat geen één woord Engels, begrijpt helemaal niet wat men hem duidelijk probeert te maken, maar net wél dat hij niet voorbij de uitgang van het vliegveld mag. Viktor besluit Engels te gaan leren met behulp van reisgidsen, waarin informatie zowel in het Engels als in zijn taal staan. Er wordt voorbij gegaan aan het feit dat zinnen in verschillende talen nooit op dezelfde manier zijn opgebouwd. Dus uit een reisgids kun jij niet het ene woord in een zin vertalen met hetzelfde woord op die plaats in de zin in een andere taal. Viktor lukt het wel en begrijpt opeens *alles*. Het meest onwaarschijnlijke is nog wel dat [spoiler]de Indiër zichzelf laat arresteren, zo kans op uitzetting naar India en zeven jaar cel in India riskeert, om Viktor een dagje New Yortk te gunnen.[spoiler]

Kortom: er zijn grenzen aan de ongeloofwaardigheid.

Mark Almighty schreef op 28-10-2005 @ 02:17 :
Hè ja, laten we vooral alles wat verder gaat dan 'het was een goede film' of 'welles-nietes' bestempelen als crap. Vooral als we alleen maar de eerste zin hebben gelezen..

Laten we wel wezen, de discussie is al echt zo enorm uitgewijd dat er gewoon geen fuck aan is om die hele lap tekst te lezen.

En het is wel een veredelde welles-nietes discussie geworden.

[Mark Almighty]

N00dles schreef op 28-10-2005 @ 02:28 :
Laten we wel wezen, de discussie is al echt zo enorm uitgewijd dat er gewoon geen fuck aan is om die hele lap tekst te lezen.

En het is wel een veredelde welles-nietes discussie geworden.

Ik heb de discussie met veel belangstelling gevolgd. Ik vind het geen veredelde welles-nietes discussie. Er worden tenminste goede argumenten aangedragen en er wordt dieper over de film nagedacht. Als je het niet leuk vindt, lees het dan niet, maar ga niet op basis van één regel zeggen dat het crap is.

[Dinalfos]

Ik moet eigenlijk zeggen dat ik het zelf ook wel een beetje zat ben. Niet om het feit dat we discussieren, maar omdat ik geen zin heb om steeds maar weer bezig te blijven.

Maar goed, er volgt nog een reply van mij op Dirk. Ik ga nu slapen

[DanielC]

King Ralph schreef op 28-10-2005 @ 01:27 :
Royal Tenenbaums > The Life Aquatic With Steve Zissou
The Lady Eve > Sullivan's Travels

Dat eerste zijn de meningen over verdeeld. The Lady Eve heb ik helaas nog niet gezien.

[lovetear]

King Ralph schreef op 28-10-2005 @ 01:27 :
Grave Of The Fireflies - 9.0

[Carn]

Requiem for a Dream; aardige film, filmtechnisch mooi gemaakt maar ik had m zelf wat "harder" verwacht.

Dinalfos schreef op 28-10-2005 @ 03:51 :
Ik moet eigenlijk zeggen dat ik het zelf ook wel een beetje zat ben. Niet om het feit dat we discussieren, maar omdat ik geen zin heb om steeds maar weer bezig te blijven.

Maar goed, er volgt nog een reply van mij op Dirk. Ik ga nu slapen

Jep, alle feiten en argumenten liggen nu wel op tafel, en ik meen dat we elkaars standpunten op z'n minst begrijpen. Hier nog verder op doorgaan zou als een touwtrekwedstrijd zijn, denk ik. Wat mij betreft wordt jouw laatste reactie -als je wilt - wat mij betreft is het 'af'- de hekkensluiter, of mij moet daarin nog iets in het oog springen, haha.

[nps]

transporter

omdat ik transporter 2 zo leuk vond heb ik 1 ook maar gekeken, en oef die jason statham als frank martin lijkt net een mens in deel 1, waar hij in 2 alleen maar moeilijk keek. het slaat grotendeels weer nergens op, maar jason en zijn auto en chick maken alles goed. (behalve het 2e gedeelte, waar hij eigenlijk alleen maar bezig is om legers badguys af te maken, en daarbij zijn shirt verliest. toeval?)

[Menahem]

Mark Almighty schreef op 28-10-2005 @ 02:48 :
Ik heb de discussie met veel belangstelling gevolgd. Ik vind het geen veredelde welles-nietes discussie. Er worden tenminste goede argumenten aangedragen en er wordt dieper over de film nagedacht. Als je het niet leuk vindt, lees het dan niet, maar ga niet op basis van één regel zeggen dat het crap is.

De topic titel geeft aan "wat VOND je" .
Dus er wordt naar een mening gevraagd. Mensen mogen nu eenmaal verschillende meningen hebben.
Dus om nou je mening te verdedigen over een film met zo'n lap tekst vind ik persoonlijk crap

[battlestar]

als je geen zin hebt om die lappen tekst te lezen scroll je gewoon verder

ontopic:

nobody knows (dare mo shirenai) - japanse film over een groepje kinderen wat verlaten wordt door hun moeder. confronterend en mooi.

Lila dit ça: de moeite waard

[Sithan]

Crash

Prachtige film!

Mark Almighty schreef op 28-10-2005 @ 02:17 :

The Terminal

Kortom: er zijn grenzen aan de ongeloofwaardigheid.

Nou ben ik zelf ook van mening dat het een matige film is, maar de punten die jij aandraagt zijn wel erg ver gezocht en mierenneukerig.

Gangs of New York

Matige film met een slechte cast, weinig overtuigend acteerwerk,
slechte montage en een hoop langdradigheid.

Het eind is nog enigszins boeiend.

[Mark Almighty]

Sithan schreef op 29-10-2005 @ 00:53 :
[The Terminal]Nou ben ik zelf ook van mening dat het een matige film is, maar de punten die jij aandraagt zijn wel erg ver gezocht en mierenneukerig.

Dat een man die geen Engels begrijpt nou net wél begrijpt dat hij het vliegveld niet af mag; is dat mierenneukerig? De hele film is erop gebouwd.

Dat je een taal niet kan leren door reisgidsjes te vergelijken; is dat mierenneukerig? Zo wordt anders wel verklaard hoe Navorski zich verstaanbaar maakt.

Dat iemand 7 jaar cel in India riskeert zodat Navorski een dagje New York in kan; is dat mierenneukerig? Het is voorbij iedere vorm van geloofwaardigheid.

Echt, sommige mensen kan ik niet begrijpen. Dat je het niet met me eens bent, dat kan. Geef dan fatsoenlijke argumenten of zeg dat het je niet kan schelen dat de hele film gebaseerd is op poep. Maar zeg niet zoiets stoms als: iemand die de zwakke punten waar de film op gebaseerd is, onderuit haalt, is een mierenneuker.

[Mark Almighty]

Menahem schreef op 28-10-2005 @ 22:38 :
De topic titel geeft aan "wat VOND je" .
Dus er wordt naar een mening gevraagd. Mensen mogen nu eenmaal verschillende meningen hebben.
Dus om nou je mening te verdedigen over een film met zo'n lap tekst vind ik persoonlijk crap

Jongen, wat is joúw probleem nou eigenlijk? Als het je niet bevalt, lees je het toch gewoon niet? Maar moet je daarom zoveel aandacht erop vestigen dat jij het niet interessant vindt? Denk je dat wij het wél interessant vinden dat ene Menahem zo'n discussie niet interessant vindt? Als die jongens het nou leuk vinden om er op zo'n manier in op te gaan: laat ze lekker. Ik heb dat op andere fora ook, dan ga ik dat soort ellenlange lappen tekst plaatsen over Boudewijn de Groot en z'n muziek, en de andere geïnteresseerde reageert daarop met evenzoveel tekst. Etc. etc. Heerlijk. Dus als je het 'crap' vindt, negeer het dan of onderbouw het tenminste fatsoenlijk. Je bent gewoon te lui om de moeite te nemen zo'n stuk te lezen of om zélf even dieper door te denken over een film.

[Mark Almighty]

Kalifornia

Geweldige film. Een nietsvermoedend hoogopgeleid koppel neemt een redneck-koppeltje mee op reis naar Californië, niet wetend dat de man Early een gewetenloze moordenaar is. Het verhaal is gelukkig helemaal niet voorspelbaar, zoals de meeste andere films met dit thema. Alle karakters worden goed uitgewerkt. Early en z'n vriendin Arlene worden ook positieve eigenschappen toegedicht. Als kijker weet je dat Early niet deugt, maar je krijgt gaandeweg toch symphatie voor hem. Tot het moment dat hij doorslaat en de 'goeien' gijzelt. Tot dan toe is zijn karakter veelzijdiger dan de gemiddelde film-moordenaar. Brad Pitt geeft hem uitstekend gestalte. Het beste wat ik tot nu toe van hem heb gezien. Arlene wordt neergezet als onwetend meisje, die de slechte kant van Early niet wil zien. Uiteindelijk gaan haar ogen open,

Spoiler

maar het kost haar het leven.

Prima neergezet door Juliette Lewis! Al met al: 8,5/10

Om me maar even te mengen in de The Terminal discussie:

Mark Almighty heeft gelijk wat betreft die volstrekt ongeloofwaardige rommel die je voorgeschoteld krijgt in die film.

Nog een voorbeeld: eerst wil de luchthavendirecteur hem van het vliegveld af krijgen, en wanneer hij eindelijk kan, ziet hij het opeens als een persoonlijke 'gevecht' en mag Navorski opeens het vliegveld niét verlaten. Dat sloeg echt nergens op.

Deze gebeurtenissen -plus degene die Mark beschrijft- zijn de basis van deze film. Het is daarom echt niet vergezocht om ze als minpunten aan te duiden.

[Dinalfos]

N00dles schreef op 29-10-2005 @ 01:36 :
Om me maar even te mengen in de The Terminal discussie:

Nog een voorbeeld: eerst wil de luchthavendirecteur hem van het vliegveld af krijgen, en wanneer hij eindelijk kan, ziet hij het opeens als een persoonlijke 'gevecht' en mag Navorski opeens het vliegveld niét verlaten. Dat sloeg echt nergens op.

Ik vond het ook geen goede film, mind you, maar.....Waarom slaat dat gegeven an sich nergens op?

[Mark Almighty]

Dinalfos schreef op 29-10-2005 @ 01:39 :
Ik vond het ook geen goede film, mind you, maar.....Waarom slaat dat gegeven an sich nergens op?

Eerst wil de directeur hem persé uit de terminal hebben, naar buiten toe, naar New York. Hij probeert van alles om hem naar buiten te lokken: hij laat zelfs opzettelijk de bewaking voor 5 minuten verslappen zodat Navorski naar buiten kan. Dan op het einde wíl Navorski eindelijk naar buiten en mag-ie het niet... van diezelfde directeur. Waarom? Waar is de motivatie?

Op zich klinken de genoemde punten logisch... maar het enige wat ik weet, is dat ik me tijdens het zien van de film er niet aan gestoord heb, en de algemen sfeer zeer kon waarderen. Al met al heb ik me goed vermaakt met The Terminal.

[Mark Almighty]

MetalliCat schreef op 29-10-2005 @ 01:41 :
Op zich klinken de genoemde punten logisch... maar het enige wat ik weet, is dat ik me tijdens het zien van de film er niet aan gestoord heb, en de algemen sfeer zeer kon waarderen. Al met al heb ik me goed vermaakt met The Terminal.

Met de eerste twee punten kon ik -met moeite- wel leven, maar toen die Indiër de landingsbaan op ging, werd het me toch te gortig.

[Joostje]

24 hour party people

Niet echt bijzonder, toffe muziek though

[Sithan]

Mark Almighty schreef op 29-10-2005 @ 01:26 :
Echt, sommige mensen kan ik niet begrijpen. Dat je het niet met me eens bent, dat kan. Geef dan fatsoenlijke argumenten of zeg dat het je niet kan schelen dat de hele film gebaseerd is op poep. Maar zeg niet zoiets stoms als: iemand die de zwakke punten waar de film op gebaseerd is, onderuit haalt, is een mierenneuker.

Sommige mensen gaan het hele fenomeen film voorbij en dan denk ik doe niet zo moeilijk, als je zo makkelijk je eigen plezier laat bederven, zal dat me een worst wezen, maar ik vind het mierenneukerig. Al leerde ie de taal via de mc donalds menukaart t zou me weinig kunnen boeien, aangezien het in het verhaal absoluut niet draait om HOE Navorsky de taal leert, maar DAT ie m leert. En daar ligt het verschil...

Zelfde als met dat eindeloze geqout van foutieve spelling op het forum, dan denk ik, de boodschap komt toch over of niet?

Ik kan het me niet meer zo goed herinneren, maar daar maak ik juist uit op dat het - althans voor mij - blijkbaar niet storend was.

Trouwens, dat was die schoonmaker toch? Tja, ook al is het niet aanemelijk dat hij die keuze maakt, het is toch mogelijk. Dat is genoeg voor mij, zeker bij zo'n - idd feelgood - film.

[Escapism]

flirt

wel vermakelijk, cool gefilmd ook.

[Dinalfos]

Mark Almighty schreef op 29-10-2005 @ 01:41 :
Eerst wil de directeur hem persé uit de terminal hebben, naar buiten toe, naar New York. Hij probeert van alles om hem naar buiten te lokken: hij laat zelfs opzettelijk de bewaking voor 5 minuten verslappen zodat Navorski naar buiten kan. Dan op het einde wíl Navorski eindelijk naar buiten en mag-ie het niet... van diezelfde directeur. Waarom? Waar is de motivatie?

Nogmaals, waarom slaat dat nergens op? Dat kan toch? Wat begint als afkeer kan al snel leiden tot de drang om iemand tegen te werken.

[Mark Almighty]

Sithan schreef op 29-10-2005 @ 01:47 :
Sommige mensen gaan het hele fenomeen film voorbij en dan denk ik doe niet zo moeilijk, als je zo makkelijk je eigen plezier laat bederven, zal dat me een worst wezen, maar ik vind het mierenneukerig. Al leerde ie de taal via de mc donalds menukaart t zou me weinig kunnen boeien, aangezien het in het verhaal absoluut niet draait om HOE Navorsky de taal leert, maar DAT ie m leert. En daar ligt het verschil...

Zelfde als met dat eindeloze geqout van foutieve spelling op het forum, dan denk ik, de boodschap komt toch over of niet?

Wat is dan het fenomeen 'film' volgens jou? Alleen al het feit dat er hele wetenschappelijke studies aan worden gewijd, laat zien dat dat helemaal niet eenzijdig te formuleren is. Voor iedereen is film iets anders, of dient tot iets anders. Voor jou dient het lijkbaar tot hersenloos vermaak zonder erbij na te denken. Ik zie liever iets onderhoudends. En dat hoeft dan geen ingewikkeld Frans existentieël drama te zijn, maar ik zie graag dat een film klopt. De essentie is inderdaad dat Navorski de taal leert. Maar kan Spielberg dat dan niet op een andere manier aannemelijk maken? In de terminal zijn boekenwinkels. Laat hem een woordenboek erbij pakken ofzo. Het gaat erom dat er een wezenlijke fout zit in het verhaal. En fouten mogen -en moeten!- benoemd worden. Dat houdt juist niet alleen ons, maar ook de filmmakers scherp. Als jij persoonlijk het niet belangrijk *vindt*, zeg dat dan, maar zeg niet dat het niet belangrijk *is*, want het is een opvallende fout in de plot. Dus kom in het vervolg eens met argumenten in plaats van mensen af te zeiken.

En over die spelling: ja, laten we er vooral niks meer van zeggen. Laten we ook maar geen Nederlands meer geven op scholen. Laten we vooral voortaan onze essay's op de universiteit inleveren in sms- of breezah-taal. DaN sgReIfeN wUh 0fEr 20 jAeR s0w!!!!!11!!

[Mark Almighty]

Dinalfos schreef op 29-10-2005 @ 01:51 :
Nogmaals, waarom slaat dat nergens op? Dat kan toch? Wat begint als afkeer kan al snel leiden tot de drang om iemand tegen te werken.

Het wordt niet uitgelegd in de film. Zomaar slaat de directeur van het ene op het andere moment om. Als een personage zo'n omslag maakt, moet er een motivatie gegeven worden in de film, wil dat personage en zijn handelingen -en daarmee de film- geloofwaardig blijven.

[Dinalfos]

Mark Almighty schreef op 29-10-2005 @ 02:06 :
Het wordt niet uitgelegd in de film. Zomaar slaat de directeur van het ene op het andere moment om. Als een personage zo'n omslag maakt, moet er een motivatie gegeven worden in de film, wil dat personage en zijn handelingen -en daarmee de film- geloofwaardig blijven.

Waarom moet dat? Mensen veranderen soms van mening. En in dit geval kun je de oorzaak van zijn omslag prima zelf bedenken. Overigens reken ik het ontbreken van een verklaring de film wel aan, omdat het niet past binnen de crux van het script. Passieve karakterontwikkeling in een film die alles er veel te dik bovenop legt? Yeah right. Desalniettemin is het gegeven dat iemand zich plotseling bedenkt helemaal niet gek. Bovendien denk ik niet dat de directeur plotsklaps omslaat, maar dat hij op het laatste moment, gedreven door haat en afgunst, een beslissing nam.

Mark Almighty schreef op 29-10-2005 @ 02:04 :
En over die spelling: ja, laten we er vooral niks meer van zeggen. Laten we ook maar geen Nederlands meer geven op scholen. Laten we vooral voortaan onze essay's op de universiteit inleveren in sms- of breezah-taal. DaN sgReIfeN wUh 0fEr 20 jAeR s0w!!!!!11!!

essays!

[Mark Almighty]

MetalliCat schreef op 29-10-2005 @ 02:21 :
essays!

Bij mijn weten niet. In mijn cursushandleiding van de universiteit staat "essay's"