[verhaal] Papa

Ik streel mijn hand over haar wang. Ze is zo mooi, zo onschuldig en klein. Met haar blauwe guitige ogen kijkt ze naar me op. "Ik hou van u papa!" Ik glimlach. Ik hou ook van haar, zielsveel.
Ik mis haar. Sinds ik gescheiden ben zie ik mijn dochter maar af en toe. Ik vind dat niet eerlijk, ik ben haar vader en ze zou bij mij moeten wonen. Maar de rechter bepaalt.
Ze is zo mooi. Ik zou die gedachte niet mogen hebben, maar ik krijg 'm maar niet uit mijn hoofd.
"Wil je me masseren, Els?" vraag ik haar. Ik ben moe. Ik ben echt aan een massage toe. Zoals bij alles reageert ze enthousiast.
"Natuurlijk!" roept ze uit en ze gaat op zoek naar de massage-olie. Ik glimlach weer. Wat heb ik toch geboft met mijn dochter. Ze doet alles wat ik wil, alles.
Ik doe mijn overhemd uit en voel de koude massage-olie op mijn rug. Al snel verdwijnt de kou en voel ik haar kleine, warme handjes strelend op mijn rug. Ik doe mijn ogen dicht en geniet. Wat is dit lekker. Ik wil meer en ik zal ervoor zorgen dat ik het krijg. Ik zeg tegen haar dat ze moet stoppen.
"Papa weet nog een veel lekkerder plekje"
Ze kijkt me met grote ogen aan, twijfelt even, maar doet toch wat ik wil. Misschien had ik het niet moeten doen. Ik wil haar geen pijn doen. Maar ze is zo mooi en het voelt zo goed.
Ze kijkt me met betraande ogen aan.
"Ik wil niet meer papa." zegt ze met een klein stemmetje. Hoe kan iets dat zo goed voelt slecht zijn? Ze zal later wel beseffen dat het niet erg is. Dat de pijn verdwijnt en dat het fijn is.
Ze is zo mooi, zelfs met die tranen in haar ogen. Als ik klaar ben zeg ik haar nog één ding:
"Het is ons geheimpje."
Ze rent de kamer uit. Waar zal ze heengaan? Ik wilde het niet doen, echt niet. Maar ze is zo mooi, zo onschuldig nog. Zo erg zal het toch niet zijn? Ik zal het nooit meer doen. Ik neem het mezelf voor. Ik ga op bed liggen en zucht diep.

Er is wat gebeurd vandaag. Ik was bij papa en papa deed een beetje vreemd. Hij keek steeds zo raar naar me. Ik weet niet waarom. En toen moest ik iets doen, maar dat mag ik niet vertellen. En toen deed hij iets. Het deed pijn. Ik voel het nog steeds. Ik moet denk ik een beetje huilen, maar dat durf ik niet zo goed. Papa wordt dan altijd zo boos.
Ik denk dat papa een beetje in de war was. Hij zei ook allemaal niet-lieve dingen over mama. Morgen is het vast weer goed.

Ze zit naast me op de bank. Ik aai met mijn hand over haar bolletje. Ze is zo mooi, zo onschuldig en klein. Ik heb het weer gedaan. De eerste keer is nu al bijna een jaar geleden. Het is een soort ritueel geworden. Gelukkig laat ze geen tranen meer zien. Ik denk dat ze het niet meer erg vindt. Mijn lieve dochter.
“Ik hou van u Papa!” zegt ze, met haar zachte lieve stem. Wat fijn dat ze van me houdt. Ik hou ook van haar. Ik zou niet weten wat ik moest doen zonder mijn bijzondere dochter. Acht jaar is ze nu en nog steeds mooi.
Ze gaat steeds meer op haar moeder lijken. Haar moeder is een mooie vrouw. Zo mooi, ik mis haar nog iedere dag. Ze heeft me in de steek gelaten. Ik haat haar, omdat ik zoveel van haar hou. Hoe kan ze mij alleen laten? Ik ben zo boos op haar. Ik pak haar beet en leg haar over mijn knie. Ik til mijn hand op en begin te slaan. Dat verdient ze. Ze verdient zelfs nog erger. Even stop ik en ik haal mijn riem uit mijn broek. Harder en harder begin ik haar te slaan. Ik straf haar, voor al haar fouten. Ze maakt geen geluid. Dat maakt me nog bozer.
Ik heb spijt. Ik wil mijn dochter geen pijn doen. Mijn mooie lieve dochter. Waarom moet ze ook zoveel op haar moeder lijken?
“Sorry”

Papa is boos. Ik heb iets gedaan, maar ik weet niet wat. Hij zegt dat ik billenkoek moet krijgen. Ik vind het steeds minder leuk om naar papa te gaan. Vroeger deden we altijd leuke dingen, maar nu niet meer. Hij is altijd boos, of hij doet me pijn. Ik denk dat ik iets verkeerds heb gedaan. Ik zeg ook altijd dat ik van papa hou. Misschien komt het dan wel weer goed. Vandaag heeft hij mij geslagen. Het deed pijn, maar ik vond het minder erg dan die andere pijn. Maar daar mag ik niet over praten.

Ze wil me niet meer kennen. Ze is nu vijftien en heeft het contact verbroken. Ik voel me boos, woedend. Ze is mijn kind, ik ben de baas over haar. Niet andersom. Ok, ik heb wat foutjes gemaakt in het verleden. Maar iedereen maakt fouten.
Het deed me pijn om te zien hoe het nu met haar gaat. Mooi is ze allang niet meer. Haar sprankelende ogen van toen staan dof. Haar mooie blonde haren zijn zwart geverfd. En haar mooie ongeschonden lichaam zit vol met littekens. Ik vraag me af wat er gebeurd kan zijn. Er moet iets gebeurd zijn waardoor ze zo met haarzelf in de knoop is gaan zitten. Ik mis haar, mijn dochter.

Verder niet zoveel te zeggen. (Heb je dan ook weinig aan, maar ik wilde het toch even laten weten. )

[Barones]

Je verhaal op zich vind ik mooi beschreven. Ook een leuk perspectief, zo van de vader uit. Maar die 'dagboek'stukjes of wat het dan ook zijn vind ik er niet zo mooi tussen passen.

Ik vind die 'dagboekstukjes' juist veel toevoegen.

[Tink*]

Ik vind het ook leuk geschreven. Die dagboekstukjes zijn een leuke wisseling van perspectief.

[Soapsie]

Titel plagiaat

[Roosje]

Soapsie schreef op 16-01-2006 @ 21:20 :
Titel plagiaat

Dat was ook het eerste waar ik aan dacht. (a)

Goed, ontopic. Ik vind dit wel een mooi verhaal, denk ik. Niet van hoogstaande kwaliteit, maar dat hoeft ook helemaal niet. Het is iig pakkend, of nou ja, dat is best wel het verkeerde woord. Aangrijpend is alleen te heftig, dus ik weet niet zo goed wat ik dan wel moet zeggen.

Er staan een paar kleine foutjes in en doordat je niet elk citaat op een nieuwe regel zet, vind ik het er een beetje warrig uitzien. Als je daar iets aan kunt doen, is het beter denk ik. En is stoor me aan de "u" in "ik hou van u", maar goed, dat ben ik dan. Ik vind vous-voyeren niet zo geweldig, maar dat is mijn mening. Verder mis je op sommige plaatsen in je citaten wat interpunctie, misschien moet je daar nog even naar kijken. Verder gaat het best snel, misschien zou je het uit kunnen smeren over een langer verhaal? Dan denk ik dat je er nog meer uit kunt halen, want de inhoud zelf, vind ik best mooi.

Nja, goed gedaan iig.

Leonoor schreef op 16-01-2006 @ 10:10 :
Verder niet zoveel te zeggen. (Heb je dan ook weinig aan, maar ik wilde het toch even laten weten. )

Dankjewel

Barones schreef op 16-01-2006 @ 15:29 :
Je verhaal op zich vind ik mooi beschreven. Ook een leuk perspectief, zo van de vader uit. Maar die 'dagboek'stukjes of wat het dan ook zijn vind ik er niet zo mooi tussen passen.

Hoi, dankjewel ik vind die dagboekstukjes er juist wel horen.

Tink* schreef op 16-01-2006 @ 20:59 :
Ik vind het ook leuk geschreven. Die dagboekstukjes zijn een leuke wisseling van perspectief.

Ook jij dankjewel

Roosje schreef op 17-01-2006 @ 16:46 :
Dat was ook het eerste waar ik aan dacht. (a)

Goed, ontopic. Ik vind dit wel een mooi verhaal, denk ik. Niet van hoogstaande kwaliteit, maar dat hoeft ook helemaal niet. Het is iig pakkend, of nou ja, dat is best wel het verkeerde woord. Aangrijpend is alleen te heftig, dus ik weet niet zo goed wat ik dan wel moet zeggen.

Er staan een paar kleine foutjes in en doordat je niet elk citaat op een nieuwe regel zet, vind ik het er een beetje warrig uitzien. Als je daar iets aan kunt doen, is het beter denk ik. En is stoor me aan de "u" in "ik hou van u", maar goed, dat ben ik dan. Ik vind vous-voyeren niet zo geweldig, maar dat is mijn mening. Verder mis je op sommige plaatsen in je citaten wat interpunctie, misschien moet je daar nog even naar kijken. Verder gaat het best snel, misschien zou je het uit kunnen smeren over een langer verhaal? Dan denk ik dat je er nog meer uit kunt halen, want de inhoud zelf, vind ik best mooi.

Nja, goed gedaan iig.

Welke titel heb ik gestolen? kunt u mij vergeven?

Dankjewel voor je uitgebreide reactie. Interpunctie ben ik nooit zo sterk in Ik zal er nog eens naar kijken, maar op de een of andere manier maak ik daar altijd fouten in en dan ga ik het nakijken en twijfelen hoe het nou ook alweer moet enzo.

Het u-zeggen. Tsja, het meisje waar het over gaat moest altijd u zeggen tegen haar vader. Dat hoort bij de macht die hij over haar had.

Ik wil het zeker nog een keer uitwerken tot een langer verhaal. Daar komt ook nog heel wat omheen, maar dat ga ik nu niet doen. Het is namelijk best heftig om te schrijven allemaal.

Bedankt voor je feedback! ik zal er zeker wat mee gaan doen!

[Roosje]

leekah schreef op 17-01-2006 @ 17:24 :
Dankjewel voor je uitgebreide reactie. Interpunctie ben ik nooit zo sterk in Ik zal er nog eens naar kijken, maar op de een of andere manier maak ik daar altijd fouten in en dan ga ik het nakijken en twijfelen hoe het nou ook alweer moet enzo.

Het u-zeggen. Tsja, het meisje waar het over gaat moest altijd u zeggen tegen haar vader. Dat hoort bij de macht die hij over haar had.

Ik wil het zeker nog een keer uitwerken tot een langer verhaal. Daar komt ook nog heel wat omheen, maar dat ga ik nu niet doen. Het is namelijk best heftig om te schrijven allemaal.

Bedankt voor je feedback! ik zal er zeker wat mee gaan doen!

Soapsie heeft ook een verhaal geschreven dat Papa heette, vandaar.

Graag gedaan trouwens, en interpunctie is op zich niet heel moeilijk, als je de regeltjes maar even weet. Die heb ik laatst nog ergens gepost, geloof ik. Nu je uitleg geeft over het u-zeggen, snap ik dat ook beter.
En ik begrijp idd dat het heftig is om te schrijven.

[Soapsie]

leekah schreef op 17-01-2006 @ 17:24 :
Welke titel heb ik gestolen? kunt u mij vergeven?

Ja hoor, tenslotte was mijn titel met dubbel -p.



Waar toen nog een hele discussie over was...

[Roosje]

Offtopic:

Soapsie schreef op 17-01-2006 @ 19:49 :
Ja hoor, tenslotte was mijn titel met dubbel -p.



Waar toen nog een hele discussie over was...

O ja, was dat met dubbel P?

[Soapsie]

Roosje schreef op 17-01-2006 @ 19:56 :
Offtopic:

O ja, was dat met dubbel P?

Het woord 'mama' kwam er ook in voor, met dubbel -m. En volgens meedere moest dat met een enkele -n, omdat het anders iets betekende wat niet de bedoeling was...

[Muchacha]

Als je dit zelf heb meegemaakt, vind ik het geweldig hoe je dit vanuit de vader zijn positie kan neerschrijven

[Sasjeliefff]

Ik vind het ook erg mooi geschreven, hoewel ik denk dat een vader toch degelijk andere woorden gebruikt en daarom toch iets te 'kinderlijk' beschreven, maar het blijft mooi