Advertentie | |
|
![]() |
|
![]() |
Ja, dan is het moeilijk kiezen.
Dat word dan muntje ofzo opgooien, want kiezen is moeilijk. Het zou er ook aan liggen hoe oud de kinderen zijn. Een baby heeft denk ik nog weinig besef en een ouder kind kan misschien nog het verhaal doorvertellen. Het oudere kind zou ik dan niet mee nemen. Het blijft altijd wel lastig. |
![]() |
||
![]() |
Citaat:
Dit is dus echt een onmogelijk dilemma, maar als het er op aan zou komen zou ik denk ik het kind in leven laten, die de meeste kans heeft iets van zijn/haar leven te maken. Een hele harde keuze, maar de enige correcte. |
![]() |
|||
Citaat:
![]() ![]() Bij deze vraag heb je nog de kans één kind zijn leven te gunnen. De oudste nemen lijkt me het meest logisch, omdat je daar in principe de meeste energie hebt ingestoken. Als dit nu minder overlevinskansen heeft door een aandoening of wat dan ook kun je voor de ander kiezen. Sorry Kirk22 dat ik zomaar een stukje van je quote uit het topic "vuilnisbakken" maar ik vond het wel toepasselijk. Citaat:
REIE
__________________
Nu zal ik doden u beide, Elegast u ende uw paard. Ten zi dat gi ter vaart, Nederbeet optie moude: Zo mag uw ors t lijf behouden.
|
![]() |
|
Dit kan je niet zomaar beslissen, en ik heb meelij met ieder die dit soort keuzes met maken (met alleen maar slechte uitkomsten).
Aan de ene kant zou ik geen van beide willen kiezen, want hoe zal dat kind zich later voelen zonder moeder en broer/zus, wetende dat er voor jou gekozen is (en als ze het nog niet kan bevatten komt ze het vast wel te weten ooit). Maar ja, om nu 2 levens te doden terwijl je de mogelijkheid hebt om er 1 te sparen... Misschien is het beste dan wel om te vragen of de duitsers zel kiezen en te vragen of je nooit achter de keuze komt (dus dat je 2 kinderen en jij elkaar nooit meer zien vanaf dan). Je weet dan niet welke van de 2 het geworden is en dus is het draaglijker (lijkt me) dan dat je bewust voor 1 van de 2 kiest. Moeilijk, en ik hoop nooit de keuze te hoeven maken...
__________________
Hope is the one crop that can grow in any climate
|
![]() |
|
Verwijderd
|
Dames en heren, ik zal nu u alles verlossen van dit vermeende drama. Ik heb hier de oplossing met argumentatie, uiteraard vanuit mijn pespectief gezien, en ik denk dat er wellicht iets zinnigs uit kan worden opgepikt door een ieder van jullie. Ik hoop dat jullie dit stuk even serieus willen doornemen.
Ik heb hier namelijk al een tijd geleden mijn hoofd over gebroken, toen in aantal andere vormen. Misschien willen jullie daar ook over nadenken. Bij mij ging het om martelen; Stel je wordt als beschermer van een willekeurig gezocht iemand gemarteld, net zo lang totdat je ze verteld waar hij is. Je weet dat als je het vertelt hij/zij bijna zeker doodgaat. Wat doe je dan? Volgens het utilisme, dat streeft naar een zo groot mogelijk geluk voor zo veel mogelijk mensen, zou je hem moeten verraden, als er een kans is dat jij het overleeft, aangezien er dan nog 1 iemand gelukkig kan zijn. Dit ligt anders als het om hele groepen gaat, maar dan gaat het om het grootste aantal, zo gaat dat daar. Daarom ben ik, en met mij de grote meerderheid van de beroepsbevolking ook tegen die denkwijze. Aan de andere kant kun je je afvragen wat voor zin jouw leven nog heeft nadat je medeplichtig bent aan de moord van iemand die jou vertrouwde. Je hebt verraad gepleegd. Dat is een van de zwaarste zondes en teken van groote zwakte. Dilletantie, decadence, par excellence. Wat dat betreft ben ik een beetje Nietzscheaans. Op het moment dat dit voorkomt moet je dus altijd je mond houden, tenzij je in het empirisme gelooft; dat mag natuurlijk wel, aangezien wij nog niet zo ver zijn dat we goed en kwaar kunnen onderscheiden. Back to the point, dit is in zekere zin ook van toepassing bij Sophie. Bij een soortgelijk onrecht kan alleen het lot ongestraft een beslissing nemen. Het enige wat je kan doen op het moment dat je er eentje wilt overhouden is een munt opgooien of een dobbelsteen. Hoewel ik het antwoord van Soulflame ook uiterst bevredigend vind (De Duitsers laten kiezen). Je kan er eindeloos over blijven discussieren als je dat wilt. Het is in zekere zin ook verraad om de Duitsers te laten kiezen. En de overlevenden zullen waarschijnlijk niet gelukkig worden, dus het utilisme is hier al uitgeschakeld. Alledrie dood tegelijk zou dan beter zijn. Maar nu is het tijd om een ander licht op de zaak te werpen. We gaan deze hele zaak nu in een keer voorkomen, al zal dit de nodige tegenspraak opleveren. Ik geloof dat je van het leven exact kunt maken wat jezelf wilt. Je zal altijd slechts dingen meemaken die jouw keuzen waren, ook al slechts indirect. Ik geloof, dat je, als het niet is voorbestemd, je ten alle tijde in zo'n gebeurtenis kan komen. Het komt erop neer dat iemand niet authentiek is geweest. Slechts door conditioneringen en dwalingen kom je in situaties als deze. Bij een optima forma van het karakter zul je altijd overwinnen. Het Dionysische is de oplossing. Er is altijd nog een uitweg. Je hebt het allemaal in eigen handen. Ik weet dat het erg moeilijk is om te zien, maar als je alles eens goed nagaat zie je dat bij elke actie jij precies doet wat je wilt, hetzij bewust, hetzij onbewust en dat iedereen die conditioneringen toelaat precies doet wat jij wil dat ze doen, ook al wil je niet dat ze dat doen. Dit kan nogal verwarrend klinken en daarom zal ik een voorbeeld geven ter illustratie. Moeder An en Kind Bo hebben ruzie. Bo moet naar school, maar er komt elke minuut 1 druppel water uit de lucht vallen en An wil dat Bo een jas aandoet. Zij wil dit niet, en Bo gaat bijna weg. An zegt: 'Nou goed, dan doe je toch lekker geen jas aan!' Stomme zet, dat heet omgekeerde psychologie, alleen verkeerd uitgevoerd. Bo stemt toe en loopt weg. An rent haar achteraan met de jas. Bo zet het op een lopen en komt een beetje nat, maar voldaan, op school aan. Als ze thuiskomt is er uiteraard nog steeds een gespannen sfeer. Waar ik op doelde is de uitspraak van de moeter waarin ze Bo aanraad om dan maar geen jas aan te doen. Door dat te zeggen wil ze blijkbaar iets anders dan wat ze eigenlijk wil, namelijk dat Bo een jas aandoet. Iets anders is waarom An überhaubt zeikt over dat stukje stof, anders wordt de jas nat, boeie, klotewijf! (sorry, persoonlijk trauma), ![]() Maar goed, ook hier geldt dus dat deze hele situatie, die geluk minderde, tijd verspilde en tweespalt zaaide voorkomen had kunnen worden als An haar conditioneringen onder controle had gehouden en dis geheel natuurlijk, authentiek met Bo was omgegaan. Helaas doet meer dan 99% dit nog zo. Kort samengevat is de oplossing slechts 4 woorden lang. Be yourself!!! hartelijk dan voor uw aandacht, P.S. Ja hoor, ik kan heus wel tellen, dit moest gewoon ff ![]() |
![]() |
||
Citaat:
Ten tweede is het 'opofferen van 1 ten gunste van velen' ook een moeilijk twistpunt. Het is makkelijk om iemand op te offeren als het iemand is die je niet kent. Moeilijker is het om jezelf op te offeren en het wordt pas echt moeilijk als je iemand die enorm veel voor je betekent op te offeren. Kan je met jezelf leven als je je kind hebt opgeofferd? Je gaat in het laatste deel van je verhaal ervan uit dat mensen volledig rationeel zijn en volledige informatie bezitten. Maar niemand kan precies vantevoren zeggen wat het effect van zijn/haar acties wordt. Om maar even je voorbeeld te gebruiken; het had best mogelijk kunnen zijn dat Bo wel de jas had aangetrokken nadat de moeder omgekeerde psychologie had toegepast, aangezien dit in sommige gevallen wel werkt. Voor iedereen die interesse heet, er is nog zo'n soort film; "The storm of the century". Hij is erg goed, en ik raad hem iedereen aan.
__________________
Hope is the one crop that can grow in any climate
|
![]() |
|
Verwijderd
|
sorry, ben ik het niet mee eens. en ik ben zelf ook joods, dus niet gaan zeiken, maar ik vind nog steeds niet dat je over iemand kan oordelen of diens eigenschappen goed of slecht zijn. Wie is het met mij eens?
P.S. Ik bedoel dat je het niet als feit kan zeggen, oordelen kan altijd, maar het zal geen waarde kunnen hebben voor buitenstaanders. Laatst gewijzigd op 03-09-2002 om 14:05. |
![]() |
||
![]() |
Citaat:
|
![]() |
|
iemand zei hier dat allebei de kinderen uiteindelijk sterven, maar volgens mij loopt het anders af...
Ik dacht dat ze dan toch een keuze heeft gemaakt, en dat ze dus met haar ene kind ene nieuw leven begon. Maar jaren later ontmoet ze iemand, waarvan ze ontdekt dat het haar ander kind is... zo heeft mijn godsdienstlerares het toch verteld (ofwel zit ik bij de verkeerde film) Manlómë
__________________
Manlómë
|
![]() |
||
Citaat:
__________________
In Memoriam: Matthew Shepard(1976-1998)-Wake up, meet reality! mccaine.blogspot.com|geengodengeenmeesters.blogspot.com
|
![]() |
|
|