bang voor verandering

[Blackeyed]

Heye,

Ik heb al een tijdje een relatie met een jongen van 22. We zijn al 2.5 jaar samen en wonen een 50tal km van elkaar.
Hij is ondertussen afgestudeerd en werkt nu, ik zit op unief. Het probleem is dat ik echt schrik heb voor verandering in elke betekenis van het woord. Al sinds jaren echt spreken ik en mn vriend af in het weekend,vrijdag ga ik naar daar,blijf bij hem slapen en zaterdagavond ga ik naar huis. Vroeger zag ik hem ook nog door de week maar dat gaat niet meer wegens afstand en werk. Mijn vriend wilt doordat hij nu minder tijd heeft door de week hobbies van hem in het weekend doen,waar ik dan niet aan mee kan doen. En daardoor heb ik het gevoel dat hij mij 'onze tijd' afneemt. Ik weet dat ik hem zijn tijd moet gunnen maar ik wil dat niet omdat ik bang ben dat alles dan verandert. Nu ook dat ik naar de unief ga, heb ik allemaal nieuwe vrienden gemaakt die nu stilaan ook allemaal van de richting die ik volg,afhaken. Ook zoiets waar ik problemen mee heb omdat ik het gevoel heb er op het laatste alleen voor te staan. Ik ben werkelijk bang voor verandering. En kan er niks aan doen, of weet niet wat ik eraan kan doen.
Misschien jullie?

Alvast bedankt voor het lezen van het iets wat lange verhaal.

[Myuki]

Dit klinkt als een ernstig probleem dat je niet op kunt lossen door hulp van mensen hier.

Als ik jou was zou ik professionele hulp zoeken... Anders heb je hier waarschijnlijk je hele leven last van.

Heel vervelend is dit, want verandering is eigenlijk het enige waar je zeker van kunt zijn. Misschien moet je je meer verdiepen in wat er verandert, zodat je ongeveer weet wat er aan komt en wat de gevolgen hiervan zijn. Als je bang bent of onzeker bent over de gevolgen, zou dat kunnen helpen. Verder weet ik het eigenlijk ook niet helemaal, dit gaat verder dan forumkrachten, vrees ik.

[x-spekkie-x]

Laat je vriend op zondag aan die hobbies gaan werken

[Roos]

Ik denk niet per se dat dit een extreem probleem is, waar je professionele hulp voor nodig hebt.

Ik denk dat veel mensen in zekere mate bang zijn voor verandering. Tenminste, als alles op rolletjes loopt qua vrienden, relatie, opleiding, kan het rot zijn als daar veranderingen in komen.

Ik weet niet waar je nu precies bang voor bent? Ja, voor verandering, maar wat dan precies?
Als je bang bent dat je je vriend nu bijna nooit meer ziet, vind ik dat best een reele angst, waar je het best eens over kunt hebben met je vriend.
Als je bang bent voor elk klein dingetje (zovan: oh help, ze hebben de macaroni in de supermarkt ergens anders gezet), is het geen reeele angst. Hopelijk zie je dat verschil zelf ook wel

[Anijs]

Ik vind dit ook niet echt een probleem waar je professionele hulp voor moet zoeken.

Iedereen is in een zekere zin bang voor veranderingen, bang om op kamers te gaan, bang om het uit te maken met je vriendje, bang om iets nieuws te gaan doen.

Je vriend wil gewoon tijd voor zichzelf in het weekend omdat hij nu minder tijd heeft doordeweeks, opzich klinkt dit best logisch. Ik vind het ook heel logisch klinken dat jij bang bent voor deze verandering, jij was altijd bij hem in het weekend, dit was gewoon normaal voor jou. Je zal er waarschijnlijk even aan moeten wennen, maar alles went zeg ik altijd maar, veranderingen zijn goed voor je persoonlijke ontwikkeling, je merkt dat je ook hier tegen opgewassen bent, goed voor je zelfbeeld!

Je kan ook denken; ik zie hem minder, dus de momenten dat ik hem zie zijn extra leuk!
Ga ook eens met hem praten hoe hij erover denkt, misschien kan hij je wel gerust stellen, zeggen dat er niets zal veranderen tussen jou en hem, maar dat hij alles alleen nu een beetje moet combineren!

Sterkte ermee iig, ik denk dat het allemaal wel goedkomt

[Blackeyed]

Tis niet alsof ik overal schrik van heb ofzo. Het blijft nog binnen de perken. Maar ik heb het gevoel dat alles wat ik probeer op te bouwen zowel op vriendschappelijk gebied als op relationeel gebied, gaat veranderen. Ik heb hier al met mijn vriend over gepraat en hij heeft mij gerust gesteld dat hij altijd voor mij zal maken. Ik geloof hem ook wel en ik weet zelf ook een beetje dat ik soms dramatiseer . Maar iedere keer als er iets in de weg komt te staan van mijn 'normale gangetje' geraak ik een beetje in paniek en boos. En dat is natuurlijk niet fijn voor andere rond mij.

[vedetje]

Hmm, een paar maand geleden heb ik een boekje gelezen over omgaan met veranderingen. Via een verhaal presenteerde de auteur 4 types mensen en hoe ze omgaan met veranderingen.
Je hebt de mensen die het zelf niet beseffen dat er iets verandert en gewoon door doen, je hebt de mensen die het beseffen en doordoen, dan de mensen die zich laten tegenhouden maar dan beseffen dat ze moeten doordoen en doordoen, en dan de gene die het helemaal niet kunnen aanvaarden dat er iets verandert en bij de pakken blijven zitten.

Uhm, ik heb het in het spaans gelezen dus de exacte titel kan ik je niet geven (iets in de aard van 'wie heeft mijn kaas meegenomen?') maar het is geschreven door Spencer Johnson.

Ik vond het best boeiend geschreven, hij legt via een fabeltje duidelijk uit hoe je moet omgaan met veranderingen, dat je je moet aanpassen of dat je niet vooruit kan gaan, en hoe vlugger je de verandering accepteert, hoe beter.

Misschien heb je er iets aan?

[x-spekkie-x]

vedetje schreef op 17-04-2006 @ 03:31 :
Hmm, een paar maand geleden heb ik een boekje gelezen over omgaan met veranderingen. Via een verhaal presenteerde de auteur 4 types mensen en hoe ze omgaan met veranderingen.
Je hebt de mensen die het zelf niet beseffen dat er iets verandert en gewoon door doen, je hebt de mensen die het beseffen en doordoen, dan de mensen die zich laten tegenhouden maar dan beseffen dat ze moeten doordoen en doordoen, en dan de gene die het helemaal niet kunnen aanvaarden dat er iets verandert en bij de pakken blijven zitten.

Uhm, ik heb het in het spaans gelezen dus de exacte titel kan ik je niet geven (iets in de aard van 'wie heeft mijn kaas meegenomen?') maar het is geschreven door Spencer Johnson.

Ik vond het best boeiend geschreven, hij legt via een fabeltje duidelijk uit hoe je moet omgaan met veranderingen, dat je je moet aanpassen of dat je niet vooruit kan gaan, en hoe vlugger je de verandering accepteert, hoe beter.

Misschien heb je er iets aan?

Mijn vader kreeg dat boek mee van zijn werk!
(Het gaat inderdaad over kaas, volgens mij heet het "Wie heeft mijn kaas gepikt?")