trots zijn op jezelf

Ik heb ooit mezelf een hele moeilijke tijd bezorgt, en nu langzamerhand ( eigenlijk sinds september ) begin ik daaruit te krabbelen.

Het gaat eigenlijk heel goed met me, objectief gezien, ik heb na mijn herintreding op mijn studie, alles aangepakt wat er moest gebeuren, en nu aan het einde van het jaar, blijkt dat dat loont, want ik heb al mijn tentamens gehaald.
Ook de overige problemen die ik uit voorgaande periode heb overgehouden, beginnen zich op te lossen ( uiteraard omdat ik ze aanpak ).

Ik heb een aantal mensen door mijn gedrag heel erg gekwetst, zoals mijn ma, en wat andere mensen.

Nu ik eigenlijk mijn leven op de rails heb, durf ik niet trots op mezelf te zijn, bang dat ik weer in de vergissing ga, bang om weer te verzanden in laksigheid, die me een aantal jaren de kop heeft gekost.
Ook zit ik met een soort van schaamtegevoel, naar diezelfde mensen toe, maar ook naar mijn huidige vriendin.

Ik heb uitgebreid mijn excuses gemaakt over mijn gedrag, naar alle betrokken mensen toe. Maar ik zou mijn vriendin ook moeten vertellen wat er allemaal gebeurd is in de periode voordat ik haar leerde kennen, en daar zie ik vreselijk tegenop.
Bang dat ik haar verlies, bang dat ze er niet mee om wil gaan.

Ik wil eigenlijk best wel trots zijn op wat ik heb bereikt, en mijn vriendin vertellen over het hoe en wat, van de periode voor ik haar leerde kennen, maar hoe pak ik dat het best aan.

sorry, lang verhaal.

[laura]

Als ze van je houdt kan er niets mis gaan
Gewoon er rustig voor gaan zitten en zeggen dat je iets kwijt moet...Gewoon bij het begin beginnen

Doe maar gewoon trots zijn meneertje, dat mag best

En dat je daar nou eenmaal mensen mee pijn hebt gedaan is verleden tijd, daar kun je eens sorry voor zeggen als je dat nodig vindt maar meer dan dat kun je niet doen. Dingen gebeuren. Soms is het ene deel van je leven belangrijker dan het andere deel en zal het andere deel eventjes het onderspit moeten delven. Je mág egoistisch zijn, het is per slot van rekening joúw leven.

Wat betreft je vriendin; als de relatie goed/sterk genoeg is zal het er echt niet slechter op worden omdat er meer verleden bekend is hoor, dat schept alleen maar meer duidelijkheid en ik neem aan dat dat opweegt tegen de details.

[HeS-VdW]

Louis Armstrong schreef op 16-06-2006 @ 18:47 :
Ik heb uitgebreid mijn excuses gemaakt over mijn gedrag, naar alle betrokken mensen toe. Maar ik zou mijn vriendin ook moeten vertellen wat er allemaal gebeurd is in de periode voordat ik haar leerde kennen, en daar zie ik vreselijk tegenop.
Bang dat ik haar verlies, bang dat ze er niet mee om wil gaan.

Ik wil eigenlijk best wel trots zijn op wat ik heb bereikt, en mijn vriendin vertellen over het hoe en wat, van de periode voor ik haar leerde kennen, maar hoe pak ik dat het best aan.

sorry, lang verhaal.

Dit heb ik precies hetzelfde.

Wou ik ff kwijt

ja, ach ik ga haar wel inlichten, ten slotte is eea al gebeurt, ver voor ik haar leerde kennen.

Desalniettemin, blijft het moeilijk om mezelf te vergeven, en trots te zijn op wat ik inmiddels wel bereikt heb.

Relativeren werkt niet echt, want dan blijf je toch rondlopen met weggerelativeerde emoties. Dus als iemand daar nog tips voor heeft, graag

[Urineer de beer]

Louis Armstrong, heel goed van je dat je je leven weer op de rails hebt gezet. Vaak is er in een vervelende periode een gebeurtenis nodig om je ogen te openen voor de dingen waarmee je bezig bent. Dat is blijkbaar nu bij jou gebeurd, en daar mag je best gelukkig mee zijn.

Je moet je niet schamen voor de dingen die in het verleden zijn gebeurd. Dat werkt jou alleen maar tegen. Wees ervan bewust dat je daden in het verleden niet bepalen wie jij bent op dit moment. Jij hebt heel duidelijk voor een andere richting gekozen en dat is heel wijs van je. Daar mag je ook trots op zijn.

Jij was geen slecht persoon, de dingen die jij deed - jouw gedrag - was misschien slecht. Wees trots op het feit dat je je gedrag verandert hebt.

Relativeren helpt misschien inderdaad niet, maar je kan wel proberen te accepteren hoe je je voelt en hoe je was in het verleden.

Het is misschien goed om je vriendin te vertellen over je verleden. Het is niet alleen goed voor jezelf, maar ook voor jouw vriendin en jouw relatie.

Bedenk dat wie je nu bent, dat je zo bent geworden door je verleden. En nu ben je een goed mens. Wees er trots op dat je uit zo'n situatie bent gekomen. Dat lukt maar weinig mensen.

Urineer de beer schreef op 19-06-2006 @ 15:50 :
Louis Armstrong, heel goed van je dat je je leven weer op de rails hebt gezet. Vaak is er in een vervelende periode een gebeurtenis nodig om je ogen te openen voor de dingen waarmee je bezig bent. Dat is blijkbaar nu bij jou gebeurd, en daar mag je best gelukkig mee zijn.

Je moet je niet schamen voor de dingen die in het verleden zijn gebeurd. Dat werkt jou alleen maar tegen. Wees ervan bewust dat je daden in het verleden niet bepalen wie jij bent op dit moment. Jij hebt heel duidelijk voor een andere richting gekozen en dat is heel wijs van je. Daar mag je ook trots op zijn.

Jij was geen slecht persoon, de dingen die jij deed - jouw gedrag - was misschien slecht. Wees trots op het feit dat je je gedrag verandert hebt.

Relativeren helpt misschien inderdaad niet, maar je kan wel proberen te accepteren hoe je je voelt en hoe je was in het verleden.

Het is misschien goed om je vriendin te vertellen over je verleden. Het is niet alleen goed voor jezelf, maar ook voor jouw vriendin en jouw relatie.

Dat is bijna exact wat mijn moeder me ook zei.



Naja inderdaad, ik kan maar beter mijn best blijven doen, om er maar niet teveel over te blijven somberen.
Meer dan dat kan ik niet doen.

Thnx voor jullie antwoorden. Ik ga door, want dat moet, dat staat als een paal boven water

[BleuEyes]

Pm.. misschien heb je hier wat aan?

Liefs.

Ik denk dat je sowieso al trots kunt zijn op het feit dat jij je problemen hebt aangepakt. Er zijn niet veel mensen die dit doen en kunnen. Trots zijn op jezelf is niks mis mee.
Wat betreft je vriendin, als ze echt van je houdt zal ze het begrijpen en nog steeds evenveel van je houden als eerst, misschien nog wel meer doordat je zo eerlijk bent geweest over je verleden
succes!

thanks.

ik zal het wel vertellen op afzienbare tijd.

wat betreft de problemen: ze zijn nog niet de wereld uit, maar de oplossing is al bekend, en nu moet ik dat dus uitbreiden, en volhouden

[BleuEyes]

Pm.

Ik heb dat ook wel een beetje gehad. Bij mij zijn de schuldgevoelens vanzelf overgegaan. Ik leef nu helemaal in het heden en dat bevalt me prima. Natuurlijk zijn er nog dingen die me doen denken aan het verleden, maar als ik me daarvoor schaam, weet ik ook dat ik nu anders ben, dus me nu niet meer hoef te schamen! Misschien zit je nog een beetje in het "genezingsproces" en komt het allemaal vanzelf goed als er wat tijd overheen is gegaan. Zo ging het bij mij althans.

Veel succes!

het is des te moeilijker om je goede acties te erkennen dan dat je je slechte daden erkent.

[Nona]

Slechte daden... Zoals topics van een half jaar oud uppen?