Oud 06-07-2006, 15:51
Anne1988
Anne1988 is offline
Dit is mijn eerste post op dit forum. Ik ben bezig met mijn tweede boek. Omdat ik het nog nooit aan iemand heb laten lezen zou ik graag willen weten wat jullie ervan vinden. Dus hier is de eerste bladzijde van het tweede boek (ik ben inmiddels al op bladzijde 40).
Onder het fragment heb ik nog uitgelegd waar de rest van het boek over gaat.

>
Filo fietste het schoolplein op. Ze zag een grote, cirkelvormige groep mensen staan die met iets aan het overgooien waren. Toen ze dichterbij kwam zag ze dat het schoenen waren. Ze zette haar fiets in de bewaakte fietsenstalling (waar bijna geen fietsen stonden, omdat bijna iedereen met de auto, of beter gezegd de limousine werd gebracht). Daarna liep ze terug naar de groep scholieren die nog steeds met de schoenen bezig waren. Het waren afgetrapte sneakers, niet de meest gedragen schoenen hier op school. De meeste jongens droegen zwartgelakte schoenen en als ze al sneakers droegen dan waren het de duurste die er te vinden waren en zo zagen deze schoenen er niet uit. De ouders van de kinderen die hier op school zaten waren óf zelf miljonair óf ze werkten voor miljonairs. De rest van de mensen in de stad, de niet-miljonairs, werden schooiers genoemd.
Filo probeerde zich door de massa heen te dringen. Midden in de kring stonden, het was te verwachten, haar zus Sofie met haar meelopers Tessel en Hannah. Aan de andere kant van de kring stond Felix met zijn ‘wannabees’ Wout en Mees. Met z’n zessen de populairste kakkers van de school, omdat ze de mooiste kleren en het meeste geld hadden. Zij waren natuurlijk degenen die de schoenen van iemand hadden afgepakt en ermee aan het gooien waren. Haar zus Sofie was een soort uitgeschoten versie van haarzelf. Alles aan haar lichaam was langer, zelfs haar haar.

Ze probeerde nog iets dichterbij te komen door zich door de massa heen te dringen. Ze zag in het midden van de kring een donkere jongen staan die ze nog niet eerder hier op school had gezien. Filo tikte haar zus op haar schouder. Sofie keek verstoord om.
‘Geef die schoenen nú aan mij,’ zei Filo dwingend.
‘Tss, wie denk je wel niet dat je bent.’
‘Geef ze nu aan mij of ik zorg ervoor dat al jouw schoenen vandaag nog tussen het vuilnis liggen.’
‘Ieuw!’ riepen Tessel en Hannah in koor.
‘Oké, oké, jij je zin,’gaf ze toe.
Sofie drukte Filo de schoenen toe en de massa van mensen loste langzaam op. De lol was eraf. Filo liep naar de jongen toe die nog steeds stokstijf op dezelfde plek stond.
‘Je eerste dag hier?’ vroeg Filo terwijl ze de schoenen in zijn handen drukte.
‘Hoe raad je het zo.’
‘Het schijnt een soort ontgroeningritueel te zijn. Bij mij zijn ze er jammer genoeg nooit mee opgehouden.’
De jongen deed zijn schoenen aan.
‘Dank je,’ zei hij. ‘Ik ben Julius.’
‘Ik ben Filo.’
<

Het boek gaat over de zestienjarige Filo. Zij wordt haar hele leven al genegeerd door zowel haar ouders als haar klasgenoten. De jongen die ze op het schoolplein ontmoet wordt een goede vriend en samen gaan ze op zoek naar het geheim van haar leven. Uiteindelijk komen ze erachter dat Filo's ouders haar negeren, omdat ze geboren is als donor voor haar zus (die kanker had). Maar ze was geen geschikte donor. Haar zus bleef daardoor langer ziek. Er werd net op het nippertje een nieuwe behandeling ontdekt waardoor haar zus toch bleef leven. Maar haar ouders vinden dat het Filo's schuld is dat haar zus langer ziek was.
De hoofdpersoon heet Filo, omdat haar zus Sofie heet (samen Filosofie). Dit is ook weer een aanwijzing naar het geheim, omdat Filo Sofie beter moest maken.
Ik hoop dat jullie het een beetje snappen! Wat vinden jullie van de eerste bladzijde? En wat vinden jullie van het hele concept voor het boek?
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 06-07-2006, 15:54
Orpheus
Orpheus is offline
Na een tijdje haak ik (helaas) echt af. Beschrijvend, beschrijvend, beschrijvend.

Maar ja, dat is mijn mening.
__________________
Naamloos kun je niet schuilen// Het pseudoniem is gelogen vandaag.
Met citaat reageren
Oud 06-07-2006, 15:56
Anne1988
Anne1988 is offline
Owja, nog vergeten te zeggen: het is een boek voor tieners (ongeveer 12 t/m 16 jaar) en het is nogal een dramatisch boek, maar wel wat luchtige stukjes erin.
Met citaat reageren
Oud 06-07-2006, 18:47
Alwien
Avatar van Alwien
Alwien is offline
"Ik ben bezig met mijn tweede boek."
Een tekst die niet is uitgegeven noem ik geen boek.

Inhoudelijk: saai beschreven (te lange zinnen, idd te beschrijvend) Ongeloofwaardig ook, door die lakschoenen.
En verder, te dramatisch naar mijn smaak...Filo en Sophie, sja. Beetje gezocht.
__________________
Als je luistert naar de wolken, als je luistert naar de wind
Met citaat reageren
Oud 06-07-2006, 19:14
Rita Pavlovic
Avatar van Rita Pavlovic
Rita Pavlovic is offline
Ik vind vooral je idee voor het boek een beetje onrealistisch: zelfs als een behandeling niet aan zou slaan zou zelfs de meest evil ouder z'n pasgeboren kind hier niet de schuld van kunnen geven. En die zus heeft het toch overleefd, dus kom nou? Slaat een beetje helemaal nergens op dus.
Verder vind ik het stukje zelf ook te beschrijven en rammelt het van alle kanten.

"(...) omdat bijna iedereen met de auto, of beter gezegd de limousine werd gebracht (...)"

En waar in übercalvinistisch Nederland gebeuren zulke dingen in godsnaam nog? Daarnaast vind ik je personages cliché en ongeloofwaardig overkomen. Een goede tip die mij ook eens is gegeven: onthoud dat je je in moet kunnen leven in je personages (en je verhaallijn), ongeacht het feit dat je het wel of niet eens zou zijn met hun denk-/leefwijze, gewoontes of manieren. Pas dan is het zo dat een verhaal voor een lezer tot leven komt. Als je je kunt indentificeren met een bepaald persoon of een bepaalde gebeurtenis, komt zoiets pas echt voor je tot leven en zit je er ook echt 'in'.
Daarom ook is gebruik maken van stereotype's (populaire zus met meelopers vs het verwaarloosde, o zo niet-hippe jongere zusje, 'american high school'-setting, ouders doen niet lief tegen het jongere zusje en ze is o zo zielig, jeetje jeetje e.d.) erg 'vlak'. Iets dat je te vaak gezien hebt in films of gelezen in boeken maakt iets minder leuk en spannend om nogmaals te lezen.

En die lakschoenen inderdaad . Welk zichzelf respecterende puber zou zoiets nou dragen? Vooral als ie ook nog eens in het bezit was van genoeg geld om normale kleding te kopen?

Ik raad je aan om je personages wat meer diepgang te geven en wat beter na te denken over je verhaal/boek. want het is namelijk wel duidelijk dat je één zeer goede eigenschap tot schrijven hebt: geduld. Je hebt immers naar eigen zeggen al eerder iets ter grote van een boek geschreven, dus dat zit wel snor.
__________________
Tem me dan als je kan, je kan me toch niet krijgen
Met citaat reageren
Oud 07-07-2006, 12:02
Roosje
Avatar van Roosje
Roosje is offline
Ik vind je verhaal ongeloofwaardig en kinderlijk. Het doet me enorm denken aan een verhaal dat ik twee jaar geleden schreef, over een meisje dat door iedereen genegeerd werd. Het is zo cliché, die eenzaamheid. Je stijl en ook de verhaallijn doen me denken aan boeken die ik las toen ik acht was. Twaalf tot en met zestien lijkt me dus niet echt een realistische doelgroep. Schrijf je echt met het plan om je verhaal uit te laten geven? Dan denk ik dat je nog een heleboel moet veranderen aan je schrijfstijl en de diepgang van je verhaal. Dit is zo van "ik stond erbij en keek ernaar". Dat is niet zo leuk om te lezen.

Verder vind ik, evenmin als de mensen boven me, niet dat je een lang verhaal een boek kunt noemen. Nu zal ik niet beweren dat ik dat zelf niet ook deed, want ik heb het heel lang gedaan, maar zolang iets niet is uitgegeven, is het geen boek. Naar mijn mening dan. Ik vind het heel goed van je dat je zulke lange dingen schrijft, dat je het geduld en de fantasie ervoor hebt, maar ik betwijfel of het echt goed is voor je schrijfstijl. Je vervalt al snel in oude, simpele dingen: steeds dezelfde zinsopbouw (onderwerp - persoonsvorm - rest van de zin), geen mooie zinnen, het lijkt alsof je niet nadenkt over wat je schrijft, maar gelijk je allersimpelste gedachten op papier hebt gepend - althans, als je met de hand schrijft. Zelf prefereer ik dat, aangezien ik dan naar hartelust kan strepen en krassen.

Dramatiek... tja. Daar heb ik eigenlijk niet zoveel over te zeggen, behalve dan dat het maar weinig mensen echt boeien kan, denk ik. Dingen die dramatisch zijn, komen al snel als aanstellerig over als je het schrijft op jouw manier. Schrijf dan eens over het lieveheersbeestje dat je een grasspriet op ziet klimmen, het vlindertje dat door de tuin fladdert of de kaping van een koopvaardersschip. Maak het iets minder cliché.

Wat ik je vooral zeggen wil: blijven schrijven! Oefen zoveel je wilt, maar stop vooral niet mee. Laat je niet uit het veld slaan door negatieve kritiek, maar leer ervan. Probeer eens iets anders dan hoe je nu schrijft, iets nieuws. Iets wat onorthodox is, zo je wilt. Blijf vooral ook om commentaar vragen. Ik heb altijd het liefst commentaar van mensen die ik niet echt ken, omdat zij veel objectiever naar de tekst kijken. Als ik vraag of mijn ouders een verhaal van me willen lezen, krijg ik toch wel te horen dat het o zo leukgeweldigsuperduperfantastisch is. Wat niet betekent dat het dat ook echt is. Hetzelfde geldt vaak voor commentaar dat je van vriend(inn)en krijgt; zij zijn banger om echte kritiek te leveren, denk ik. Zo kijk ik bijvoorbeeld min of meer onbevooroordeeld naar jouw stukje en geef ik er alleen maar mijn mening over. Niets meer, niets minder.

Nu ja. Blijven oefenen dus.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 10:48
I C U
Avatar van I C U
I C U is offline
Te beschrijvend. Ik heb niets tegen dit soort onrealistische verhalen, maar dan moet de stijl wel gewoon goed zijn, en misschien dat er dan meer humor in moet, en minder drama. Tja, als ik jou was zou ik eerst beginnen aan korte verhalen, als oefening, en daarna pas verder gaan met daadwerkelijk boeken. Tenminste, ik heb op die manier mijn schrijfstijl wel verbeterd, geloof ik. Boeken zijn gewoon veel lastiger om te schrijven.
__________________
Ik ben ook maar een product van mijn opvoeding.
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 11:05
Anne1988
Anne1988 is offline
Hoezo is het een onrealistisch verhaal? Artsen vertellen je dat je kind niet beter wordt, behalve als er een geschikte donor is. Je wordt eigenlijk gedwongen om een tweede kind te nemen, terwijl je dat eigenlijk niet wilt. Dan blijkt ook nog dat de behandeling niet aanslaat en je ziet dat als de schuld van het kind wat net geboren is.

Misschien is het niet helemaal geloofwaardig dat die zus dan nog leeft, dus misschien moet ik er nog een oudere zus of broer bij bedenken die wel overleden is.
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 13:05
Vogelvrij
Avatar van Vogelvrij
Vogelvrij is offline
Is je eerste boek echt uitgegeven, of bedoel je gewoon een verhaal?

Verder heb ik er niet zoveel aan toe te voegen. Ik ben het eens met I C U dat je beter eerst wat kortere verhalen kan schrijven, omdat je verhaalopbouw nu nogal standaard is, hoewel je wel "netjes" schrijft (geen spelfouten, de zinnen lopen meestal ook wel oké).
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 13:21
mjk
Avatar van mjk
mjk is offline
De eerste zin was hoopvol, daarna werd het snel minder. Mooie alliteratie direct, veel o's en oo's in eerste zin, dat leek nog wat. Nee sorry, geen fijne schrijfstijl.
__________________
Through the sorrow, all through our splendour, don't take offence at my innuendo
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 14:59
Roosje
Avatar van Roosje
Roosje is offline
Citaat:
Anne1988 schreef op 08-07-2006 @ 11:05 :
Hoezo is het een onrealistisch verhaal? Artsen vertellen je dat je kind niet beter wordt, behalve als er een geschikte donor is. Je wordt eigenlijk gedwongen om een tweede kind te nemen, terwijl je dat eigenlijk niet wilt. Dan blijkt ook nog dat de behandeling niet aanslaat en je ziet dat als de schuld van het kind wat net geboren is.

Misschien is het niet helemaal geloofwaardig dat die zus dan nog leeft, dus misschien moet ik er nog een oudere zus of broer bij bedenken die wel overleden is.
Het ligt toch niet aan dat tweede kind dat die behandeling niet aanslaat, of wel? En daarnaast vind ik het wel heel vreemd als je een tweede kind mee omdat je andere kind anders overlijdt. Ik denk niet dat mijn ouders dat zouden doen. Verder, waarom zou dat tweede kind dan wel een goede donor zijn en alle andere kinderen ter wereld niet?

Nu ja, dat is dus wat het voor mij onrealistisch maakt.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 15:14
Sanctus
Avatar van Sanctus
Sanctus is offline
Waar vind ik jouw boek op bol.com? Ik heb al gezocht, maar kan niets vinden
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 15:50
SiemdeCyper
Avatar van SiemdeCyper
SiemdeCyper is offline
Het is wel een erg simpele manier om duidelijk te maken dat je op een rijke school zit, met rijke mensen door te zeggen, dat ze allemaal lakschoenen dragen en dat sneakers uit zijn. Het is een hele kinderlijke manier van schrijven en ook een heel kinderlijk idee, van dat er een 'geheim' zou zijn. Mijn zusje van twaalf wil deze vakantie een verhaal gaan schrijven en dat met een 'geheim' doet me daar wel heel erg aan denken. Misschien zou het helpen als je niet zou gaan beschrijven, van ja ze zijn allemaal rijk en het zijn kakkers en die heeft veel geld en die draagt dit. Maar het meer als normaal beschouwen dat het zo is en dat het een rijke school is kom je gaande weg wel achter. Niet van BOEM je bent hier op een rijke school beland, want zie hier... Het moet niet zo zijn dat je in een verhaal stapt en dat je dan een hele beschrijving krijgt van de situatie, maar dat je er zelf gaande weg wel achterkomt. Ik hoop dat ik dit een beetje duidelijk heb beschreven...
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 16:22
kruizer
kruizer is offline
Kom op jongens, denk aan de doelgroep.
Juist door de overdreven stereotypering van de personen kunnen kinder van pakweg twaalf jaar zich beter inleven in een groep mensen waar ze waarschijnlijk niks mee hebben.

Die lakschoenen vind ik, ook al is het totaal niet realistisch, daarom ook prima.
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 16:24
SiemdeCyper
Avatar van SiemdeCyper
SiemdeCyper is offline
Citaat:
kruizer schreef op 08-07-2006 @ 16:22 :
Kom op jongens, denk aan de doelgroep.
Juist door de overdreven stereotypering van de personen kunnen kinder van pakweg twaalf jaar zich beter inleven in een groep mensen waar ze waarschijnlijk niks mee hebben.

Die lakschoenen vind ik, ook al is het totaal niet realistisch, daarom ook prima.
haar doelgroep was 12 t/m 16 jaar. Dit lijkt meer op 10 jaar e.o
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 16:30
Verwijderd
Citaat:
Sanctus schreef op 08-07-2006 @ 15:14 :
Waar vind ik jouw boek op bol.com? Ik heb al gezocht, maar kan niets vinden


edit: Dit maakt zoveel reacties los dat ik hier ook maar mijn mening op ga geven. Later on

Grimm naamzoek
Jon naamzoek zoekfunctie maken
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 19:31
Uice
Avatar van Uice
Uice is offline
Citaat:
Anne1988 schreef op 06-07-2006 @ 15:51 :
Filo fietste het schoolplein op. Ze zag een grote, cirkelvormige groep mensen staan die met iets aan het overgooien waren. Toen ze dichterbij kwam zag ze dat het schoenen waren. Ze zette haar fiets in de bewaakte fietsenstalling (waar bijna geen fietsen stonden, omdat bijna iedereen met de auto, of beter gezegd de limousine werd gebracht).
Ga nou niet jezelf corrigeren, dat staat alsof je het ook allemaal niet zo goed weet. Zeg gewoon meteen limousine.

Citaat:
Daarna liep ze terug naar de groep scholieren die nog steeds met de schoenen bezig waren. Het waren afgetrapte sneakers, niet de meest gedragen schoenen hier op school. De meeste jongens droegen zwartgelakte schoenen en als ze al sneakers droegen dan waren het de duurste die er te vinden waren en zo zagen deze schoenen er niet uit. De ouders van de kinderen die hier op school zaten waren óf zelf miljonair óf ze werkten voor miljonairs. De rest van de mensen in de stad, de niet-miljonairs, werden schooiers genoemd.
Filo probeerde zich door de massa heen te dringen. Midden in de kring stonden, het was te verwachten, haar zus Sofie met haar meelopers Tessel en Hannah. Aan de andere kant van de kring stond Felix met zijn ‘wannabees’ Wout en Mees. Met z’n zessen de populairste kakkers van de school, omdat ze de mooiste kleren en het meeste geld hadden. Zij waren natuurlijk degenen die de schoenen van iemand hadden afgepakt en ermee aan het gooien waren.
Je hoeft niet alles uit te leggen. Nu al vertellen dat het meelopers zijn is ook niet nodig, dat ontdekken we als het goed is in het verhaal wel.

Citaat:
Haar zus Sofie
Nu weten we wel dat het haar zus is.

Citaat:
was een soort uitgeschoten versie van haarzelf. Alles aan haar lichaam was langer, zelfs haar haar.
Zelfs? Is dat zo vreemd?

Citaat:
Ze probeerde nog iets dichterbij te komen door zich door de massa heen te dringen.
Hoe anders, door zich onder ze door te graven?

Citaat:
Ze zag in het midden van de kring een donkere jongen staan die ze nog niet eerder hier op school had gezien. Filo tikte haar zus op haar schouder. Sofie keek verstoord om.
‘Geef die schoenen nú aan mij,’ zei Filo dwingend.
Hoe anders?


Citaat:
‘Tss, wie denk je wel niet dat je bent.’
‘Geef ze nu aan mij of ik zorg ervoor dat al jouw schoenen vandaag nog tussen het vuilnis liggen.’ ‘Ieuw!’ riepen Tessel en Hannah in koor.
Wat een karikaturen. Niemand roept echt 'Ieuw!' bij zo'n dreigement.

Citaat:
‘Oké, oké, jij je zin,’gaf ze toe.
Gaf ze toe? Zei ze. Wat is er toch mis met zeggen? Door het lezen van de uitspraak wordt ook wel duidelijk dat ze iets toegeeft. Dat benadrukken is overbodig en irritant.

Citaat:
Sofie drukte Filo de schoenen toe en de massa van mensen loste langzaam op. De lol was eraf. Filo liep naar de jongen toe die nog steeds stokstijf op dezelfde plek stond.
‘Je eerste dag hier?’ vroeg Filo terwijl ze de schoenen in zijn handen drukte.
‘Hoe raad je het zo.’
‘Het schijnt een soort ontgroeningritueel te zijn. Bij mij zijn ze er jammer genoeg nooit mee opgehouden.’
De jongen deed zijn schoenen aan.
‘Dank je,’ zei hij. ‘Ik ben Julius.’
Zo heet ik ook.


Citaat:
Het boek gaat over de zestienjarige Filo. Zij wordt haar hele leven al genegeerd door zowel haar ouders als haar klasgenoten. De jongen die ze op het schoolplein ontmoet wordt een goede vriend en samen gaan ze op zoek naar het geheim van haar leven. Uiteindelijk komen ze erachter dat Filo's ouders haar negeren, omdat ze geboren is als donor voor haar zus (die kanker had). Maar ze was geen geschikte donor. Haar zus bleef daardoor langer ziek. Er werd net op het nippertje een nieuwe behandeling ontdekt waardoor haar zus toch bleef leven. Maar haar ouders vinden dat het Filo's schuld is dat haar zus langer ziek was.
De hoofdpersoon heet Filo, omdat haar zus Sofie heet (samen Filosofie). Dit is ook weer een aanwijzing naar het geheim, omdat Filo Sofie beter moest maken.
Ik hoop dat jullie het een beetje snappen! Wat vinden jullie van de eerste bladzijde? En wat vinden jullie van het hele concept voor het boek?
De eerste bladzijde doet me dus niet echt iets, het concept is wel aardig maar het lijkt me vrij onrealistisch dat twee mensen opeens samen op zoek gaan naar 'het geheim van iemand's leven'. Het leukste vind ik eigenlijk dat de zussen Filo en Sofie heten.
__________________
That's what happens when you look, lady. Now you're a salt pillar, and all the deer are gonna lick ya.
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 20:12
Anki
Avatar van Anki
Anki is offline
Citaat:
Roosje schreef op 07-07-2006 @ 13:02 :
Ik vind je verhaal ongeloofwaardig en kinderlijk. Het doet me enorm denken aan een verhaal dat ik twee jaar geleden schreef, Twaalf tot en met zestien lijkt me dus niet echt een realistische doelgroep.

Máár, twee jaar geleden viel jij ook nog steeds in die categorie. En schreef jij nog veel kinderlijker dan dit..Ik denk dat je je er gigantisch op kan verkijken hoe kinderlijk sommige 12-16 jarigen kunnen zijn. Maargoed..

Ontopic: Ik vond het verhaal idd jong..Maar het verhaal wat je eronder typte, die achterliggende gedachte, ik vond dat met die namen toch wel weer grappig.
Ik vind alleen de intro, de manier waarop de twee kinderen contact leggen, wel erg standaard. In bijna al die boeken begint het op zo'n manier..
Maargoed, ben op zich wel benieuwd naar de rest
__________________
Tsja...nou zeg...
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 08-07-2006, 21:11
Verwijderd
Citaat:
Anne1988 schreef op 06-07-2006 @ 15:51 :

(waar bijna geen fietsen stonden, omdat bijna iedereen met de auto, of beter gezegd de limousine werd gebracht).
Ik zou zelf niet beginnen aan dingen tussen haakjes te zetten, omdat het er niet zo mooi uitziet. Verder, zoals al eerder gezegd, niet jezelf corrigeren. Jij bent de auteur dus je hebt feitelijk oppermacht over wat er in je verhaal gebeurt. Durven durven durven.

Citaat:
Alles aan haar lichaam was langer, zelfs haar haar.
Haar haar staat niet zo naast elkaar, vind ik zelf.

Citaat:

Ik hoop dat jullie het een beetje snappen! Wat vinden jullie van de eerste bladzijde? En wat vinden jullie van het hele concept voor het boek?
Verder, Filo Sofie vind ik echt ontzettend flauw en afgezaagd. De eerste bladzijde beschrijft heel veel, zegt heel weinig. Het hele concept, zo ontzettend veel heb je er niet van laten zien. Maar verder denk ik dat het wel een leuk jeugdboekje zou worden. Verder ga ik met Juice mee en moet Roosje inderdaad niet vergeten dat twaalf tot zestien niet zoveel is als het niveau dat Roosje zelf heeft Weinig over te zeggen op dit moment. Er kan meer uitgehaald worden
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 21:26
Sketch
Avatar van Sketch
Sketch is offline
Citaat:
Roosje schreef op 08-07-2006 @ 14:59 :
Het ligt toch niet aan dat tweede kind dat die behandeling niet aanslaat, of wel? En daarnaast vind ik het wel heel vreemd als je een tweede kind mee omdat je andere kind anders overlijdt.Ik denk niet dat mijn ouders dat zouden doen.
Het gebeurt wel hoor.

Citaat:
Verder, waarom zou dat tweede kind dan wel een goede donor zijn en alle andere kinderen ter wereld niet?
Omdat dat tweede kind waarschijnlijk genetisch meer overeenkomt met het zieke kind dan de meeste andere kinderen ter wereld en er dus een grotere kans is dat het lichaam van het zieke kind de donororganen niet afstoot.
Daarnaast is er een grote wachtlijst voor donororganen en zo, en de meeste andere kinderen ter wereld doneren in hun kinderjaren geen organen, dus zou het wel een tijdje kunnen duren.

En zo.
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 21:56
Rita Pavlovic
Avatar van Rita Pavlovic
Rita Pavlovic is offline
Het klopt dat het wel eens voorkomt dat mensen een kind nemen om hun andere kind te redden. Echter, zélfs als de behandeling niet aanslaat geloof ik niet dat de ouders het kind als een voetveeg zouden behandelen: het kind blijft toch een beetje een held, ook al is zijn reddingspoging niet aangeslagen. En vooral vanwege het feit dat de zus het wél heeft overleefd zie ik echt absoluut geen reden om het tweede kind te haten. Kijk, als ze dood was gegaan zou ik begrip hebben voor enkele wrokgevoelens van de kant van de ouders, of misschien dat ze in het tweede kind een surrogaat van het eerste zien. Maar echt serieus niet als de grote zus gewoon weer springlevend is.

Daarnaast vind ik dit niét in de doelgroep vallen. Ken je die reeks 'Hoe overleef ik...?' van Francine Oomen (om maar een voorbeeld te noemen)? Dat is ook specifiek voor kinderen (jongere kinderen zelfs), maar het is zeker met een grote mate van intelligentie en inlevingsvermogen geschreven, omdat het niet gebruik maakt van heel erg voorgekauwde personages maar de lezertjes (of hun voorlezertjes) gebruik laat maken van hun eigen stel hersenen en interessante, uitgebreide personages voorschotelt. Van wat ik uit je stuk af heb kunnen leiden maak jij het de lezer te makkelijk .

(En ja, ik vind de 'Hoe overleef ik...?'-reeks gaaf. Mijn oppaskinderen vinden het geweldig en het is tenminste ook boeiend om zelf te lezen. En dat moet wel, anders krijg je zó snel een hekel aan voorlezen, geloof me. )
__________________
Tem me dan als je kan, je kan me toch niet krijgen
Met citaat reageren
Oud 08-07-2006, 22:01
Verwijderd
Citaat:
Sketch schreef op 08-07-2006 @ 21:26 :
Het gebeurt wel hoor.

Omdat dat tweede kind waarschijnlijk genetisch meer overeenkomt met het zieke kind dan de meeste andere kinderen ter wereld en er dus een grotere kans is dat het lichaam van het zieke kind de donororganen niet afstoot.
Daarnaast is er een grote wachtlijst voor donororganen en zo, en de meeste andere kinderen ter wereld doneren in hun kinderjaren geen organen, dus zou het wel een tijdje kunnen duren.

En zo.
Het gaat trouwens ook niet zozeer om het tweede kind, maar om de stamcellen die uit de placenta van de moeder komen. Stamcellen kunnen alles worden. Een tweede kind nemen om de eerste te genezen is voor de meeste gevallen zinloos, maar het wordt wel geprobeerd bij zekere bloedaandoeningen, waar de bloedproductie nagenoeg stil ligt omdat er te weinig van dat soort cellen zijn. Dan wordt er geprobeerd om stamcellen er in te zetten, die zich dan veranderen in de soort cellen die gewenst zijn. Het is van te voren ook nog altijd kijken of het kan. Bij de meeste andere mensen zou de overdracht niet slagen, alleen een bloedverwant heeft kans op een redelijk succesvolle overdracht. Die kans schijnt om en nabij de 60% te liggen, dus het is de gok wel waard. Wat beschreven wordt in het verhaal, is een tegenargument voor het legaliseren van het stamcelverhaal. De ouders zouden namelijk inderdaad niet van het tweede kind houden en het alleen zien als een middel om het kind dat ze 'gewoon', dus zonder bijbedoelingen, wilden, in leven te houden. Het lijkt me een beetje loos om een kind te verwekken met een zeker leeftijdsverschil om als orgaandonor te werken, maar dit buiten het verhaal gelaten.
Met citaat reageren
Oud 09-07-2006, 12:52
Roosje
Avatar van Roosje
Roosje is offline
Ach, ik als n00b wat dat betreft houd mijn mond wel, maar dat neemt niet weg dat ik het ongeloofwaardig vind. Mag dat?

En nu ja, dan zal ik wel buiten de doelgroep van twaalf tot zestien vallen. Blij toe.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
Met citaat reageren
Oud 09-07-2006, 12:54
Roosje
Avatar van Roosje
Roosje is offline
Citaat:
Anki schreef op 08-07-2006 @ 20:12 :
Máár, twee jaar geleden viel jij ook nog steeds in die categorie. En schreef jij nog veel kinderlijker dan dit..Ik denk dat je je er gigantisch op kan verkijken hoe kinderlijk sommige 12-16 jarigen kunnen zijn. Maargoed..
Ja, dat klopt. Toen was ik dertien. Dus? Ik val nu nog steeds binnen twaalf tot zestien, en nù vind ik het niet leuk. Misschien was dat toen anders, weet ik veel. Ik mag mijn mening toch wel geven?
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
Met citaat reageren
Oud 09-07-2006, 14:05
Vogelvrij
Avatar van Vogelvrij
Vogelvrij is offline
Citaat:
Rita Pavlovic schreef op 08-07-2006 @ 21:56 :


(En ja, ik vind de 'Hoe overleef ik...?'-reeks gaaf. Mijn oppaskinderen vinden het geweldig en het is tenminste ook boeiend om zelf te lezen. En dat moet wel, anders krijg je zó snel een hekel aan voorlezen, geloof me. )
Ik heb er gisteren nog eentje gelezen, die boeken zijn werkelijk heerlijk (al zijn die óók erg onrealistisch, op een bepaalde manier, maar minder dan de boeken van Carry Slee bijvoorbeeld)

[/offtopic]
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Verhalen & Gedichten Mjin eigen boek! Lees en kom op de Maillist!
anjer1000
1 16-02-2013 11:03
De Kantine Nederlands boek laten drukken?
Verwijderd
15 06-04-2012 18:40
Verhalen & Gedichten Een eigen boek maken!
Abzg
7 16-03-2010 23:42
Verhalen & Gedichten Eigen boeken/werk
Maresa
109 29-12-2006 08:58
Huiswerkvragen: Exacte vakken Wiskunde boeken VMBO .. hellup
Remma
8 31-10-2005 12:07
ARTistiek Je "eigen" boek
8 28-08-2001 22:25


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 21:03.