Advertentie | |
|
11-08-2006, 17:41 | ||
Citaat:
Kijk, ik ben niet bang dat hij zomaar bij mij weg gaat of mij verlaat voor een ander. Ik ben zeker genoeg van onze liefde en onze relatie om te weten dat die heel wat kan hebben en dat wij ook de minder leuke kanten van een relatie kunnen ervaren en beleven, zonder dat dit gelijk het einde betekent. Angst om hem daadwerkelijk te verliezen heb ik niet, enkel inderdaad af en toe door een ongeluk oid. Maar soms, op momenten dat ik al niet lekker in mijn vel zit, overspoeld mij opeens de angst voor het alleenzijn. Niet dat hij mij alleen zou laten, maar puur het alleen-zijn opzich. Ik ben vaak genoeg zonder hem en dan heb ik die ansgt echt niet altijd. Maar een enkele keer kan die angst mij opeens volledig grijpen en kan ik verschrikkelijk intens en overstuur reageren op zijn weg gaan. Op dat moment zelf weet ik al dat mijn reactie té hevig is en dat er niks ergs is aan het feit af en toe alleen te zijn. Maar toch kan mij dat soms verschrikkelijk bang maken. En zo heb ik wel meer angsten die naar mijn idee niet duiden op een slechte of instabiele relatie, maar die wel degelijk aanwezig zijn en op een bepaald emanier ook wel effect kunnen hebben op de relatie.
__________________
Alles gaat fout, maar het is goed zolang ik het beleef. Want ik leef.
|
11-08-2006, 17:56 | |||||
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
__________________
Alles gaat fout, maar het is goed zolang ik het beleef. Want ik leef.
Laatst gewijzigd op 11-08-2006 om 18:08. |
11-08-2006, 18:12 | |||||
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Een interessante topic moet ik zeggen
__________________
The German army is your friend...we do not shoot you, for just taking cover. | The sword itself incites to violence...
|
11-08-2006, 18:27 | ||||
Citaat:
En als er inderdaad door beiden iets gemist wordt in de relatie, moet daar zeker over gepraat worden. Ik kom nog zoveel mensen tegen die om de een of andere reden niet goed kunnen praten met hun partner. En dat vind ik zo zonde, aangezien dat naar mijn mening 1 van de basisprincipes is van een relatie. Maar ook het niet kunnen of willen praten met de ander, komt vaak voort uit een bepaalde angst... Citaat:
Maar dat is juist het rare. Ondanks dat ik niet onzeker ben over mezelf en prima kan relativeren, heb ik toch af en toe last van bepaalde angsten. Vandaar dat ook de vraag bij mij op kwam, waar dat dan vandaan zou kunnen komen. Uiteraard ben ik daar voor mezelf ook al een tijd mee bezig en blijkt dit een vrij diep gelegen probleem te zijn. Zo ben ik bijvoorbeeld niet onzeker over mijzelf, maar kan ik me wel onzeker gaan voelen over bepaalde situaties, puur vanuit mijn eigen negatieve gedachtengang. Ik ben ook iemand die dingen heel intens kan ervaren, zowel positieve als negatieve emoties. Citaat:
__________________
Alles gaat fout, maar het is goed zolang ik het beleef. Want ik leef.
|
11-08-2006, 19:08 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
11-08-2006, 19:08 | ||
Citaat:
Ik zie iets als angst als iets niet uit een toevallige onzekerheid komt bijvoorbeeld door hormonen, maar dat het een terug komend en structurele angst is. |
11-08-2006, 20:14 | ||
Citaat:
__________________
Alles gaat fout, maar het is goed zolang ik het beleef. Want ik leef.
Laatst gewijzigd op 11-08-2006 om 20:46. |
12-08-2006, 00:47 | ||
Citaat:
__________________
Nothing says "I love you" like fisting.
Een gat is een gat en mijn lul heeft geen ogen. |
12-08-2006, 15:43 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
12-08-2006, 17:20 | ||
Citaat:
En de keren dat die angst heel hevig is, merkt hij het vanzelf wel. Mijn stemming slaat om, ik kan heel afstandelijk en bot gaan doen en een enkele keer raak ik dus zelfs helemaal overstuur. Hij kent dit ondertussen, omdat we het er in het begin wel veel over hebben gehad. Bovendien kan hij me op zo'n moment niet geruststellen, omdat die angst simpelweg niet vanuit hem of onze relatie komt. Het is iets dat in mijzelf zit, door gebeurtenissen in het verleden, maar wat helaas wel af en toe weer naar boven komt bij mij en zich dan op die manier uit in onze relatie. Ik moet dus iets met dat verleden gaan doen, dat is waarschijnlijk de enige manier om er mee om te kunnen gaan. Want er vanaf komen zal nooit helemaal lukken, omdat het gewoon een stukje 'mij' is. Het zou alleen wel fijn zijn als ik er dan wat beter mee om zou kunnen gaan en ik niet telkens schrik van mijn eigen gedachten.
__________________
Alles gaat fout, maar het is goed zolang ik het beleef. Want ik leef.
|
Ads door Google |
12-08-2006, 17:55 | ||
Citaat:
Je geeft aan dat je zelf al weet dat het komt door dingen uit het verleden, maar weet hij dit ook? Als hij dat niet weet, vertel het hem gewoon, dan zal hij ook beter begrijpen hoe jij je voelt en waarom. Als hij het al weet, praat er gewoon nog eens over als je daar behoefte aan hebt en lucht gewoon je hart bij hem. Je zult moeten proberen het verleden een plaatsje te geven in je leven, het is nu eenmaal gebeurd en veranderen kunnen jullie het allebei niet. Maar als jullie er samen genoeg over praten dan zal vanzelf het kwartje vallen dat je nergens angst voor hoeft te hebben. Hoe komt het eigenlijk dat hij je niet gerust kan stellen? Je zit toch duidelijk met onprettige gevoelens die betrekking hebben op je vriend, dat hij je verlaat of hem iets overkomt.
__________________
The German army is your friend...we do not shoot you, for just taking cover. | The sword itself incites to violence...
|
12-08-2006, 18:09 | |||
Citaat:
Ik ben echt heel blij dat mijn vriend en ik zulke goede gesprekken hebben samen, er is echt maar heel weinig dat wij niet van elkaar weten. Citaat:
Waar het dus op neer komt, is het feit dat ik bang ben voor het gevoel en het idee ergens alleen te zijn. Ik ben niet bang dat hij mij verlaat en dat ik dus in die zin alleen ben. Ik ben soms bang voor het alleen-zijn als hij de deur uit gaat en ik dus alleen thuis blijf bijvoorbeeld. Zeker als dit onverwachts gebeurd. Ik ben dus niet bang voor het feit dat hij mij misschien zou verlaten, maar puur het niet goed alleen kunnen zijn; het liefst zo vaak mogelijk bij hem willen zijn. Dus daarom kan hij mij ook niet geruststellen, omdat ik wéét dat ik hem niet kwijt ben. En ik weet ook dat er echt niks ergs gebeurd als ik alleen ben en dat dat ook helemaal niet verkeerd is. Maar toch kan ik heel moeilijk omgaan met het onverwachts ergens alleen achterblijven. Kijk, als ik het van te voren weet, is het allemaal prima. En ik vind het soms ook juist heerlijk om alleen thuis te zijn, alle ruimte te hebben. Maar soms kan ik daar juist ook helemaal niet tegen en komt er een angst van vroeger naar boven. Misschien juist wel een angst die zich uit in het niet alleen willen zijn, en is dat alleen-zijn dus niet de angst zelf. Ik denk eerder dat dat het is.
__________________
Alles gaat fout, maar het is goed zolang ik het beleef. Want ik leef.
|
12-08-2006, 18:12 | ||
Citaat:
__________________
Alles gaat fout, maar het is goed zolang ik het beleef. Want ik leef.
|
12-08-2006, 18:30 | |||
Citaat:
Jullie hebben samen alvast geänalyseerd waar de problemen zitten, dat is alvast de helft van de oplossing. De moed verzamelen om stappen te zetten zal het moeilijkste deel zijn van dit probleem op te lossen. Maar zo lang op je vriend blijft vertrouwen dat hij je steunt, want dat zal ie, zal het wel loslopen. Het heeft gewoon tijd nodig. Citaat:
__________________
The German army is your friend...we do not shoot you, for just taking cover. | The sword itself incites to violence...
|
12-08-2006, 18:31 | ||
Citaat:
__________________
The German army is your friend...we do not shoot you, for just taking cover. | The sword itself incites to violence...
|
13-08-2006, 13:19 | ||
Citaat:
__________________
Alles gaat fout, maar het is goed zolang ik het beleef. Want ik leef.
|
Advertentie |
|
13-08-2006, 17:52 | ||
Citaat:
Het kan zijn dat je hierdoor bang bent om alleen te zijn, omdat je van thuis uit altijd gewend bent dat je anderen om je heen had. Je hebt jezelf niet echt bezig hoeven houden, omdat je een oudere broer hebt, dus konden jullie dingen samen doen. Ik denk dat het er zo ingeroest is, volkomen normaal hoor , dat je altijd wel iemand om je heen hebt die geluid produceert. Als je dan alleen thuis bent en je hebt nog dingen te doen dan gaat het over het algemeen goed, maar zodra je gaat zitten en niet meer weet wat je moet doen, dan kunnen deze angst gevoelens wel ineens opkomen. Gewoon omdat je gewend bent dat er iemand is, en nu is het stil.
__________________
The German army is your friend...we do not shoot you, for just taking cover. | The sword itself incites to violence...
|
13-08-2006, 18:16 | ||
Citaat:
Ik ben een aantal jaar geleden op gegeven moment ook in 1 klap heel veel mensen om me heen kwijt geraakt (gelukkig niet in de zin van overlijden). Ik verhuisde op mijn 12de naar de andere kant van het land, waardoor ik in 1 keer al mijn zekerheden en vrienden kwijtraakte. Wat ik helaas die 7 jaar in de nieuwe woonplaats niet meer heb teruggevonden, ik heb me daar nooit echt gelukkig gevoeld. Ook leerde ik 2 mensen kennen waar ik een hele hechte vriendschap mee opbouwde, maar die beiden op gegeven moment veel te moeilijk werden en een stuk verminderd zijn. 1tje heb ik zelfs helemaal af moeten kappen. Daarbij kwam ook nog dat zowel mijn moeder als broer deppressief waren/zijn, wat ook tijdens die periode heel erg naar voren kwam. En alsof dat nog niet genoeg was, werd ik zelf ook erg ziek en ben ik in een hele lange vervelende medische molen terecht gekomen. Kort gezegd komt het er dus op neer, dat mijn hele leven in een aantal jaar tijd flink werd veranderd. De mensen om mij heen raakte ik kwijt, of veranderden zo erg dat ze niet meer waren wie ze altijd voor mij geweest waren. In die tijd ben ik heel erg alleen geweest, maar dat heb ik nooit echt durven toelaten en durven laten zien. Mijn ouders hadden het immers druk genoeg met zichzelf en mijn broer. Ik vond dat ik het allemaal wel alleen moest kunnen en dat ik me er gewoon maar overheen moest zetten. Maar nu binnen mijn relatie merk ik dus dat alle verdriet en eenzaamheid van toen er nog goed zitten. En flink naar boven komen, doordat ik nu wel iemand heb waar ik volledig op kan rekenen en vertrouwen; mijn vriend. Maar ik ben zelf bang dat ik dit iets te veel aan het doen ben. Ook is het voor mij nog betrekkelijk nieuw dat je met iemand zo'n hechte band op kan bouwen die ook blijft bestaan en zelfs alleen maar steeds sterker wordt. Door alle dingen die gebeurd zijn, heb ik dat vertrouwen nogal verloren. Ik denk dat daar ook een stuk angst vandaan komt. Nu ik inmiddels ergens anders woon (sinds ik het huis uit ben), heb ik het leven dat ik nooit gehad heb, maar wel altijd wilde. Ik heb een hechte groep vrienden om mij heen, een huis waar ik me echt thuis voel, duidelijke plannen voor de toekomst en heel veel liefde om te geven en te krijgen. En ik vind het heerlijk. Maar daarmee komt wel heel sterk het gemis van die 7 jaar naar boven. Heel logisch eigenlijk, maar ik vind wel dat ik dat nu moet gaan afsluiten. Hmm, en zo persoonlijk ben ik hier eigenlijk nog nooit geweest
__________________
Alles gaat fout, maar het is goed zolang ik het beleef. Want ik leef.
|
13-08-2006, 19:57 | ||
Citaat:
In heel je verhaal komt genoeg ellende naar voren en vanzelfsprekend verwerk je dit niet van vandaag op morgen. Je hebt er goed aan gedaan om niet nog meer druk op de ketel te zetten thuis, met alles wat er gebeurd is. Maar je woont nu niet meer thuis, en nu is het tijd om de dingen uit je verleden een plaatsje te geven zodat jij nu zélf gelukkig kunt worden. Verder moet je je vooral geen zorgen maken over het bouwen op je vriend. Hij staat het dichtste bij je en het is zo ontzettend belangrijk dat hij weet wat er in jou omgaat, dan kan hij jou beter opvangen en beter voor je klaar staan als je dat nodig hebt. Hij wil je graag helpen met het afsluiten van je verleden en alles een plaatsje te geven, dus maak je daar vooral niet druk om
__________________
The German army is your friend...we do not shoot you, for just taking cover. | The sword itself incites to violence...
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Liefde & Relatie |
Vertrouwen en Verleden Straciatella* | 18 | 20-08-2008 14:28 | |
Psychologie |
Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #118 Pruts0r | 494 | 17-01-2008 22:06 | |
Verhalen & Gedichten |
[Verhaal] verloren tss liefde en vrijheid *nerwen elensar | 28 | 15-08-2004 20:35 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
De hemel als 'eindstation'? wondersbestaan | 151 | 23-03-2004 09:35 | |
ARTistiek |
De bijsluiter van de liefde ( sigaretten zijn je beste vriend) Koningin van de Nijl | 7 | 16-03-2002 19:20 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
Liefde ?_€uro_? | 26 | 16-01-2002 14:25 |