Wat doe je als je hem/haar mist?

[diaanbnaan]

Stel je heb 'n hond gehad.
En het diertje moest ingeslapen worden. Heel treurig allemaal.
Dan mist je een beestje om je heen.
Je neemt 'n ander dier om je ingeslapen hondje te vervangen: Konijnen.
De konijnen vind je leuk, maar je blijft wat missen.
Je neemt nog een dier, een vogeltje. Maar de leegte is niet gevuld.
Dan weetje wat je mist! Je hondje.. Misschien is het beter om een nieuw hondje te nemen.
Maar je ouders werken tegen..
Ze willen geen nieuwe hond. Reden; Er moet iemand op hem passen al ga je op vakantie/dag weg etc, hondenbelasting, uitlaten.
En je kan écht geen andere reden verzinnen waarom JIJ een hond nodig heb..!
Wat doe je?


ja, en dit is mijn probleem

[Lautitia]

Wat ik als eerste zou proberen, is mijn ouders meeslepen naar asiels/kennels waar vooral pups zitten; op een pup reageert vrijwel iedereen vertederd . Misschien denken je ouders dan ook nog eens terug aan hoe jullie hond was (als pup) en wat voor toegevoegde waarde dat huisdier had voor jullie gezinsleven. Help ze er desnoods aan te herinneren : "Weet je nog? Toen onze hond...".

Waar het ook mee te maken kan hebben dat je ouders deze 'uitvluchten' bedenken, is dat ze het er zelf nog erg moeilijk mee hebben dat jullie hond er niet meer is en dat ze dat verlies niet nog een keer willen meemaken. Vertel ze waar je mee zit, probeer te peilen of zij soms niet hetzelfde gevoel hebben en speel daar op in.

Óf je ouders beseffen dat jij over niet al te lange tijd hoogstwaarschijnlijk het huis uitgaat en zij dan nog met een hond zitten waar ze misschien wel niet genoeg tijd en aandacht voor hebben ? De kans dat je een hond mee mag op kamers is nu eenmaal niet zo groot...

Als je ouders het idee hadden gehad dat een nieuwe hond best zou kunnen hadden ze natuurlijk niet tegengestribbeld, lijkt me. Maar de grootste verantwoordelijkheid komt natuurlijk wel op hen neer, als ze dat niet willen of daar geen tijd voor hebben lijkt het me alleen maar verstandig dat ze zeggen dat er geen nieuwe hond komt, puur voor de hond zelf. Het zou toch supersneu zijn als die hond over een paar jaar weer verkocht moet worden omdat er niemand is die op hem kan passen of wat dan ook. Hoe kloten het ook is dat je vorige hond is overleden, en hoe veel je hem ook mist, je moet een nieuwe hond natuurlijk wel alle aandacht en liefde kunnen geven die hij verdient .

Ik zou nog een keer een rationeel gesprek met je ouders houden om te kijken of er écht geen enkele optie opengehouden wordt en als dat helaas niet zo blijkt te zijn dan zul je 't verlies van je hond denk ik zélf moeten verwerken. Zonder een 'vervanging' te zoeken voor een hond die natuurlijk uniek was (zoals elke hond). Moeilijke situatie, ik hoop in elk geval dat je 't verlies van je oude hond een beetje leert verwerken. Succes .

[AlopiA]

Je moet écht geen hond nemen omdat je je vorige hond mist. Het is beter om eerst dat verlies te verwerken, en pas later weer een andere hond te nemen.
Als je nu een andere hond neemt blijf je die vergelijken met de vorige, ook al wil je dat eigenlijk niet.
Ik denk echt dat het beter is als je eerst je verlies verwerkt, en dan pas weer aan een nieuw hondje gaat denken.

[machtigespa]

kat nemen

[Bloem]

Neem in ieder geval geen dieren om de leegte van je overleden dier op te vullen, want dat gebeurt niet. Elke hond heeft zijn eigen karakter en gewoontes, een konijn gaat dat niet vervangen.

[juno]

Tsja, je ouders hebben geen zin meer in het gedoe van weer een hond. Blijkbaar missen zij het niet zo erg. En jij gaat toch snel de deur uit, dan zitten zij weer met een blok aan hun been. Denken ze vrij te zijn als de kinderen eindelijk de deur uitzijn, zitten ze weer met die hond die die kinderen zonodig moesten maar waar ze niet zelf voor willen zorgen.

Ik kan het ze niet kwalijk nemen.

Jij neemt gewoon zelf een hond zodra jouw situatie het toelaat, zodra je er goed voor kunt zorgen.

[AngelLena]

Precies, neem een hond zodra jij zelf daar de mogelijkheid toe hebt, werkt veel beter.

[Qimm]

Alles wat hier boven stond + Verdriet gaat vanzelf weer over

[Dzjun]

ehmm niet echt... Ik moest mijn kat (van 4 jaar) ongeveer 8 maanden geleden laten inslapen.. Hij hield van vechten met andere katten (het was een echte macho) en liep daarom mank, was doof en had een oog eruit.. Oftewel: het kon echt niet meer..
Ik ben er een maand echt enorm verdrietig om geweest want ik was gek op dat beestje..
Maar dacht dat het nu we zo'n beetje over was inderdaad, maar nee hoor!! Ik zag een twee weken geleden op tv iemand die zn hond liet inslapen en ik ben huilend weggerend van de tv omdat ik zo erg aan mn kat moest denken, echt verdriet om zo'n beestje kan heel lang blijven...

[Qimm]

Het blijft wel heel lang, maar op den duur gaat het over hoor.

[madelief21]

Geen nieuwe nemen hoor... want dat deed ik ook en ik heb die pup al heel snel weer weggeven omdat ik alleen maar verdrietiger werd over mijn oude hond...