Advertentie | |
|
06-10-2002, 09:08 | ||||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Ik denk dat 99% van de mensen alleen voor hun familie en/of vrienden niet tot de 'massa' wordt gerekend, maar door anderen wel. Er zijn ondertussen zoveel mensen die 'anders' willen zijn, dat ze al net zo goed tot de massa gaan behoren. Waarom toch dat 'anders' willen zijn? Is jezelf zijn niet goed genoeg? Laatst gewijzigd op 06-10-2002 om 09:21. |
06-10-2002, 09:14 | |
Verwijderd
|
Ja, ik denk dat je wel gelijk hebt (pienie)..
De mensen die 'anders' willen zijn, zoeken ook weer naar mensen die in hun ogen net zo 'vreemd' zijn als zijzelf, waardoor het cirkeltje rond is. Binnen hun groepje zijn ze immers weer normaal. Zelfs als ik morgen naar Zweden verhuis, afgelegen van de stad leef en niets anders doe dan boeken lezen, schrijven en in de bossen wandelen (wat me heerlijk lijkt, wie weet doe ik dat nog wel later ), dan zoek ik nog de nabijheid van het gedachtengoed van mensen die voor mij kwamen (bijv. van diverse auteurs die zelf zo leefden). Je zoekt - al dan niet bewust - altijd herkenning, je wilt jezelf met iemand identificeren.. |
Ads door Google |
06-10-2002, 10:09 | |
Aan de ene kant zou ik wel in de massa willen passen,
ook al is het maar doordat dat een hoop k*topmerkingen scheeld, en ik me dan toch wel iets zekerder zou voelen.. (bijv. qua styling oid) Mja, normaal ben ik denk ik niet echt, k ben gewoon anders.. Kwil ook niet veranderen, niet een soort kopie van andere mensen zijn.. Maar kwil ook niet de mensen om wie ik geef verliezen
__________________
Drie.
|
06-10-2002, 10:11 | |
Ja en nee.
Natuurlijk geeft het een veiliger gevoel op te gaan in de massa, niet op te vallen en zeker niet over belangrijke dingen na te hoeven denken, omdat dat allemaal voor je gedaan wordt. Maar aan de andere kant, wil ik net zoals Ninnoc wél weten wat er écht speelt, en niet wat de media je vertelt. En zelf over dingen nadenken. Helaas heb ik van weinig dingen genoeg verstand om daar een mening over te vormen. Maar daar werk ik aan, en het is een beetje offtopic Verder gedraag ik me niet abnormaal, en met kleding en muziekkeuze valt het ook allemaal wel mee. Ik doe iig geen dingen (bewust ) om te provoceren
__________________
Ik ben verliefd op het leven
|
06-10-2002, 10:21 | |
Verwijderd
|
Ohgod, de gedachte waar ik al jaren mee rondloop. Ik heb me zo lang ongemakkelijk, ongelukkig en onzeker gevoeld omdat ik het gevoel had en kreeg dat ik 'anders' was. Nog geeneens anders in de manier van kleden, van doen, maar wel van denken, van dingen zien. In wat ik wilde met mijn leven. Telkens stelde ik mezelf de vraag van: 'Wat wil je nou?' Want aan de ene kant wilde ik mezelf kunnen zijn, maar aan de andere kant.. Zij waren een groep. Dus.. Op een gegeven moment besloot ik 'Nou, dan ben ik ook maar normaal'. Ik begon me te kleden zoals de rest, naar dezelfde muziek te luisteren, mee te praten, over uitgaan, jongens, en de andere 'belangrijke' dingen in het leven, tot ik er achter kwam dat dit me zelfs nog ongelukkiger maakte.. Vanaf dat moment heb ik me voorgenomen om nooit meer 'normaal' te willen zijn, omdat ik mezelf op het moment dat ik me normaal voordeed nog geeneens in de richting van normaal vond komen, en op 't moment dat ik mezelf was, vond ik mezelf redelijk normaal, volgens mijn regel dan.
Tegenwoordig doe ik, luister ik naar, kleed ik me zo waar ik zelf zin in heb, wat bij mij past en het interesseert me niet zoveel of dit gezien wordt als normaal of abnormaal.. Voor mijzelf ben ik normaal, in tegenstelling tot sommige andere mensen, omdat ik.. nouja, omdat ik niet tegen mezelf lieg over wie ik ben en wie ik wil zijn. |
06-10-2002, 13:54 | |
Helemààl niet, en dat zeg ik niet uit puberale anti-reactie, maar ik meen het. Als je ziet wat normaal is in deze wereld, bedank ik er vriendelijk maar resoluut voor. Liever wat prettig gestoord, geloven in je eigen idealen en zoveel mogelijk je zin doen voor zover je er geen anderen mee kwetst, etc...Dan hoef je jezelf minder te verwijten dan wanneer je kansen, meningen,...aan je voorbij laat gaan omdat je niet uit het rijtje wilt/durft treden...
|
06-10-2002, 14:43 | ||
Citaat:
__________________
"Mathematics is a gigantic intellectual construction, very difficult, if not impossible, to view in its entirety." Armand Borel
Laatst gewijzigd op 06-10-2002 om 20:01. |
06-10-2002, 19:40 | |
ok, modaal...
onderdeel woordgebruik afgesloten; nu weer verder met de inhoud. Ik ben het er niet mee eens dat als je anders doet en soortgelijke mensen zoekt dat dat weer een massa zou worden zoals hij nu is. Want massa die we kennen is dom. Geleid door emoties en kuddegedrag. Er zal inderdaad gewoon een massa blijven maar dan zou het in mijn geval denk ik intelligente massa worden. Dus niet paniek zoals bij dood van meneer Fortuyn enzo waarna stembussen condoleanceregister worden maar kalmere reactie. Reactie wordt voortaan een denkende massa ipv een paniekerende massa.
__________________
Ik denk meer dan jij dus ik besta meer dan jij.
|
07-10-2002, 16:28 | |
Mijn opvatting is dat normaal zijn niet bestaat. Iedereen heeft iets aparts, iets wat hij/zij heel goed kan. Dus ik denk dat het onmogelijk is om normaal te zijn.
__________________
I hope to see my friend, and shake his hand. I hope the Pacific is as blue as it has been in my dreams. I hope.
|
07-10-2002, 17:09 | |
[QUOTE]Leonoor schreef:
[B]Ik denk dat dat best mee valt. Je hebt misschien alleen de mensen die er net zo als jij over denken nog niet ontmoet. Er leven weet ik het hoeveel miljard mensen op aarde, ik denk niet dat er ook maar iemand is die alleen is met zijn of haar ideeën. Dat zien ze als ik daar rond loop ook aan mij, waarom? Omdat ik er geen flikker aan vind. Je zit daar in een soort van 'groep', mensen die het daar over het algemeen naar hun zin hebben om wat voor reden dan ook, het is een klein groepje van de samenleving, waar jij misschien net niet op lijkt. Nogal overdreven vergelijking! Iedereen is anders! Je kunt niet zeggen dat mensen tot de MASSA horen. Iedereen leeft op zijn/haar manier! Ieder mens is anders. Nooit gehoord van de uitdrukking ooit een normaal mens ontmoet?
__________________
Half Shadow, Half Human.
|
08-10-2002, 20:53 | |
Ik ben wie ik ben, maar er is 1 punt waarbij ik mezelf niet normaal vind en wat ik probeer te/moet veranderen/verwerken :
Ik sluit mezelf op dit moment behoorlijk af, laat niemand dichtbij komen,praat niet veel, voel me niet op m'n gemak etc met onbekenden in de buurt.,(lang verhaal) en dit wil ik toch liever een keer achter me laten, aangezien dit een behoorlijke negatieve impact heeft op m'n leven op dit moment. Voor de rest doe ik geen vreemde dingen ofzo die je als niet normaal zou kunnen beschouwen. |
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Algemene schoolzaken |
Ben jij NORMAAL? Onderzoek naar normaliteit ClauRiss | 3 | 02-04-2006 01:12 | |
Psychologie |
een vraagje... love-THE-world | 52 | 26-09-2005 10:10 | |
Verhalen & Gedichten |
Weten jullie nog... Vlooienband | 146 | 02-12-2004 13:50 | |
Seksualiteit |
Preutsheid ginno2 | 72 | 12-06-2004 19:30 | |
Verhalen & Gedichten |
verhaaltje..zal die goed genoeg zijn voor verhalenwedstrijd... Carlie | 5 | 30-12-2003 12:56 | |
Lifestyle |
Speciaal voor iedereen met (een) buitenlandse (groot)ouder(s) Pan Am | 189 | 03-08-2003 13:18 |