De liefste zou zeggen dat deze persoon ver boven alle anderen zou staan, maar ik moet zeggen dat ik dat in mijn leven niet kan zeggen
Ik vind mijn man de allerliefste. Ik ben tenslotte niet met hem getrouwd vanwege de vele miljoenen die hij op de bank heeft

maar omdat hij alles is wat ik ooit als klein meisje hoopte te vinden in mijn toekomstige partner, maar dan meer en beter. Mijn rots, maatje, minnaar die er altijd is, me het gevoel geeft de mooiste vrouw van de wereld te zijn, bij wie ik me geborgen en veilig voel, met wie ik zo ontzettend veel plezier heb, nog steeds iedere dag.
Ik vind mijn moeder de allerliefste, omdat ik zo vaak verhalen hoor waardoor ik denk: Ik heb het zó getroffen met haar. Ze is zo wijs, verstandig, ik voel me zo geborgen bij haar, ik weet dat ze me in alles steunt en ik hoop maar dat, als ik het geluk heb later moeder te worden, ik ook maar een fractie van een moeder zal kunnen zijn als dat zij altijd is voor mij.
En mijn zus is de allerliefste. Behalve zus ook vriendin, bij wie ik alles kwijt kan, die me altijd steunt, met wie ik ontzettend veel plezier heb en ik een verbondenheid voel die ik lang niet met al mijn broers en zussen voel.
En wat vriendinnen van me. Om alles wat ik met ze deel, hoe ze er altijd voor me zijn, altijd achter me staan zelfs als ze het niet met me eens zijn, uit wie ik zoveel energie en vreugde kan halen.
Ze zijn allemaal de allerliefste, maar allemaal op een totaal ander level, en hun 'liefheidgehalte' is dan ook in de verste vertes niet met elkaar te vergelijken.
Ik denk dat ik gewoon ontzettend veel geluk heb met al die lieve mensen om me heen