Artificiële Talen #3

ik ben = apooje (of: je-ja apoo, wanneer nadruk op 'ik').
jij bent = apoote / apoota (vrouw/man) (of: te-ja apoo / ta-ja apoo)
wij zijn = apoçej (of: jeç-ja apoç)
jullie zijn = apoçej (of: teç-ja apoç)

ik was = aboje (of: je-ja abo)
jij was = abote / abota (of: te-ja abo / ta-ja abo)
wij waren = aboçej (of: jeç-ja aboç)
jullie waren = aboçet (of: jeç-ja aboç)

En nu iets cools:
Ik ben Andrea = apuuje Andrea-jy (of: je-ja apuu Andrea-jy)
Ik ben Rogier = apuuja Rogier-jy (of: ja-ja apuu Rogier-jy)

ik was me = lafpuje jema-jy / je-ja lafpu jema-jy (wederkerend)
wij wassen elkaar = lafuçej jiça-jy / jeç-ja lafuç jiça-jy (wederkerig)

Beetje een overzichtje van mijn werkwoordsvormen, hoe ze vervoegen en ook de transitieve vorm.
Onderwerp krijg uitgang '-ja' en object bij transitief werkwoord uitgang '-jy'.
Zinnen kunnen dus ook door elkaar gezegd worden, om de focus te verschuiven:
ik heb een boek = dipuje koode-jy, of; je-ja dipu koode-jy, of; koode-jy dipu je-ja, of zelfs; je-ja koode-jy dipu / koode-jy je-ja dipu

Ik weet nog niets of dat mogelijk blijft, of dat ik voor een vaste volgorde ga kiezen.

Voor nu vind ik m'n werkwoorden wel stoer

'ik heb jouw dikke boeken' = dipuje techy feeçe kooe-jy / je-ja dipu techy feeçe kooe-jy

al enig idee hoe het klinkt?

Sylph schreef op 02-04-2007 @ 13:43 :
al enig idee hoe het klinkt?

Ik probeer 't telkens te lezen, maar het verschil tussen de korte en lange klinkers is echt vervelend. Ik kan een 'i' niet kort uitspreken aan het einde van een woord, dat wordt vanzelf een 'ie'. Maar ik ga oefenen, en dan kom ik er wel Misschien moet er maar een regel komen dat korte klinkers aan het einde van een woord lang worden uitgesproken ofzo

ç = tj
ch = harde g
y = lange i
verder zoals in 't nederlands

Vraagje, misschien kunnen jullie me helpen

Soms kan je bijvoeglijke naamwoorden bijwoordelijk gebruiken, bijvoorbeeld snel
(1) een snelle fiets (bijvoeglijk naamwoord, zegt iets over het zelfstandige naamwoord)
(2) ik fiets snel (bijwoord, zegt iets over het werkwoord)

Nu werk ik nogal met geslachten. In zin (1) zou 'snel' het geslacht van het znw aangeven. (wytera byke, het onderstreepte is het geslacht)
Nu moet 't bijwoord ook een geslacht aangeven, dat van 't werkwoord lijkt me logisch, maar is het dat ook? (bykerapooje wyteos, het onderstreepte is weer het geslacht, eerst van het werkwoord, dan van het bijwoord (dat dus hetzelfde is als dat van het werkwoord; het bijwoord zelf kent geen geslacht). )

Of is het logischer om het anders te doen?
Of misschien het geslacht van het werkwoord laten vervallen? (Dat gebeurt ook met het geslacht van znw's als er een bijvoeglijk nw voor komt. Dan zou de zin 'ik fiets snel' dus worden bykeraje wyteos....)

Dat zijn dus dingetjes waar ik op blijf haken, hoewel dit niet zoveel voorstelt

Ik denk dat ik ga voor het aangeven van het geslacht van het werkwoord én het ook gewoon laat staan in het werkwoord zelf. (Dus; bykerapooje wyteos )

Hoe doen/deden jullie dat met bijwoorden?

Ik zou geslachten op bijwoorden gewoon laten vervallen en ook op de werkwoorden. Een werkwoord heeft toch alleen een 'geslacht' door degene die het doet? Dan zou je het werkwoord een geslacht geven om te laten congrueren met de agens en het bijwoord om het te laten congrueren met het werkwoord. Dat lijkt me zo leeg.

Aan de andere kant: het is wel handig als het duidelijk is waar de bijwoorden in de zin bij horen, herinner ik me uit het Latijn. Ik heb niet echt een punt meer.

Misschien ga ik nu wel een paar eigen talen ontwerpen, nu ik er tijdens mijn studie niet meer zo mee bezig ben.

Ik noem het geslachten bij werkwoorden, maar eigenlijk zijn het gewoon een soort stam-uitgangen. Maar ik zou inderdaad gewoon een kaal bijwoord kunnen nemen... *denkt* Ja, dat ga ik overwegen

Ik moet ook nog een oplossing vinden voor werkwoorden als zullen, moeten, willen etc....

Ik heb dit echt zooo vaak gehad, maar toch kom ik er niet uit

worden, blijven, schijnen, lijken, blijken, dunken, heten, vóórkomen

dit zijn allemaal eigenlijk vormen van 'zijn' toch?
worden = toekomstig zijn
blijven = continueel zijn
schijnen = mogelijk zijn
lijken = mogelijk zijn
blijken = ontdekking van zijn
dunken = soort lijken = mogelijk zijn
heten = soort 'benoemend' zijn
voorkomen = soort gebeuren = aan het zijn

Dus de belangrijkste functies zijn toekomst, continueel, mogelijkheid... Toch?

En dan moet ik nog een soort oplossing voor het voltooiddeelwoord zien te vinden...

Kun je daarvoor niet een markering aanbrengen op het werkwoord? Of een aparte groep werkwoorden maken die allemaal beginnen met bijvoorbeeld put en dan het woord voor willen er aan vast plakken.

Ik wilde ook al komen met een vorm van zijn en dan in het werkwoord de waarschijnlijkheid aangeven, maar dat wordt misschien erg ingewikkeld, omdat je dan zo'n groot verschil moet overbruggen als je je eigen taal gaat leren.

Ik maak wel uitgangen - of heel misschien een apart werkwoordje - voor toekomstigheid, continualiteit en mogelijkheid.

Ik hoop dat ik snel een complexe zin kan vertalen, als dat eenmaal lukt, dan gaat 't heel snel

[Vogelvrij]

Het ziet er heel professioneel uit

Ik met mijn rare neiging om nee consequent als nì uit te spreken heb volstrekt geen moeite met een korte i aan het eind


ch als harde g vind ik trouwens erg tegennatuurlijk

Vogelvrij schreef op 02-04-2007 @ 21:17 :
Het ziet er heel professioneel uit

Ik met mijn rare neiging om nee consequent als nì uit te spreken heb volstrekt geen moeite met een korte i aan het eind


ch als harde g vind ik trouwens erg tegennatuurlijk

ja, is het ook, maar de 'g' is al bezet

[Vogelvrij]

Andijvie schreef op 02-04-2007 @ 21:23 :
ja, is het ook, maar de 'g' is al bezet

Door wat dan? Kun je die niet omdraaien?

Vogelvrij schreef op 02-04-2007 @ 21:29 :
Door wat dan? Kun je die niet omdraaien?

Mja, ik gebruik die 'g' inderdaad niet, dus ik kan 't omdraaien... is beter ja *gaat doen*

edit; nu moet ik wel niet ineens de g gaan uitspreken zoals in goal, maar dat went wel

toekomstigheid, continualiteit, mogelijkheid en wenselijkheid zijn nieuwe vervoegingen voor mijn werkwoorden

ik ga fietsen (ik zal gaan fietsen) -> bykerapooloje (gewoon een soort feit over de toekomst; zo zeker als je maar kan zijn over de toekomst, hier zit dus geen twijfel in)
ik ben aan het fietsen (ik fiets nu) -> bykerapootaje
ik fiets misschien -> bykerapoojykje
ik zal misschien fietsen / ik ga misschien fietsen -> bykerapoolojykje (onzekerheid over toekomst)
ik wil fietsen -> bykerapoojurje

combineren kan;
ik zal misschien aan het fietsen willen zijn -> bykerapoolotajykjurje

Haha, belachelijk
*onthoudt lotajykjur*

Ik koppel ze toch maar los van het werkwoord, zodat ze zelf ook werkwoorden zouden kunnen vormen:

ik ga fietsen (ik zal gaan fietsen) -> lo bykerapooje (gewoon een soort feit over de toekomst; zo zeker als je maar kan zijn over de toekomst, hier zit dus geen twijfel in)
ik ben aan het fietsen (ik fiets nu) -> ta bykerapooje
ik fiets misschien -> jyk bykerapooje
ik zal misschien fietsen / ik ga misschien fietsen -> lojyk bykerapooje (onzekerheid over toekomst)
ik wil fietsen -> jur bykerapooje
ik zal misschien aan het fietsen willen zijn -> lotajykjur bykerapooje

Denk ik... en dan dit nog:
ik blijf -> tapooje
ik wil ... -> jurpuuje ...-jy

Ja

[MickeyV]

Welk een enthousiasme!

Ik ga bezig met het schrift. Dat wordt gewoon een alfabet-systeem, beetje sierlijk als het kan (Maar dat is moeilijk zelf te maken in zo'n font-maakprogramma'tje...)
Geen verschil tussen hoofdletters en kleine letters, lange klinkers krijgen een soort trema ofzo. Of een puntje. Zoiets... Sommige medeklinkerparen zullen ook varianten van elkaar zijn (p/b, d/t etc). Leuk leuk!

Dan weer verder met de grammatica. Ik wil morgen weten hoe ik een zin met bijzin moet vertalen En morgen wil in dingen bedenken voor een poster ofzo. Als me dat lukt, dan ben ik echt zooo trots (Het maken van een taal is leuk, maar vervolgens met die taal werken vind ik veel cooler )

Edit; het lukt niet, dat schrift. Zoo moeilijk om een sierlijk schrift te maken in zo'n font-programma

Hmz, ik ga proberen de letters heel groot en netjes te tekenen en dan in te scannen, om ze vervolgens te importeren in FontCreator. Hoop gedoe, maar ik hoop dat het werkt...

Ik ga een blokschrift maken voor getypte teksten en een cursief schrift voor handschrift, want dat is makkelijker

[MickeyV]

Grijns nog maar eens, want ik geef dat hele suffe schrift gewoon op. Ik ga het gewoon met ons alfabet doen

Ik ga lekker voor veel naamvallen

Ik heb nu 15 naamvallen voor plaats en tijd;
addesief, apudessief, inessief, temporeel, subessief, superessief, ablatief, delatief, agressief, elatief, allatief, illatief, sublatief, terminatief en prolatief.

Dat lijken er veel, maar bedenk je dat ik zodoende heel weinig voorzetsels nodig ga hebben.

Nu nog de rest uitzoeken, dus morfosyntactische, relationele, semantische en statische naamvallen.

Oké, ik heb de rest nu ook

Sasmin wordt een ergative-absolutive taaltje Dat is cool

Mijn naamvallen na de vorige 15;
absolutief, ergatief, ablatief, aversief, causaal, distributief, genitief, sociatief, partitief, vocatief, abessief, equatief, essief en translatief.

29 in totaal dus

Straks of anders morgen een paar zinnen opzetten met die naamvallen

[Vogelvrij]

29 naamvallen

Ik vond zes al veel, bij Turks En daar gebruiken ze ook geen voorzetsels (wel achterzetsels, ik geef het toe)

Ze worden extreem regelmatig, dus niet moeilijk

Kun je ze toelichte, die naamvallen>?

Zal ik straks doen, met voorbeeldjes

Andijvie schreef op 12-04-2007 @ 21:44 :
Oké, ik heb de rest nu ook

Sasmin wordt een ergative-absolutive taaltje Dat is cool

Mijn naamvallen na de vorige 15;
absolutief, ergatief, ablatief, aversief, causaal, distributief, genitief, sociatief, partitief, vocatief, abessief, equatief, essief en translatief.

29 in totaal dus

Straks of anders morgen een paar zinnen opzetten met die naamvallen

Wil je nooit meer 'ergatief-absolutief' hier vermelden, daar heb ik nog steeds trauma's van.

Waarom heb je daar trauma's van?

Ik heb voorbeeldjes

Eerst en ergatief-absolutief-gedoe:
ik was -> je-jy lafpaa ; je (= ik) krijgt absolutief (want subject van intransitief werkwoord)
ik was de jongen -> je-ja lafpaa pulra-jy ; je (= ik) krijgt ergatief (want agent van transitief werkwoord) en pulra (= jongen) krijgt absolutief (want object van transitief werkwoord)

Nu eerst en plaats/tijd-naamvallen:

adessive -> vomaraon = bij het huis
apudessive -> vomaraar = naast het huis
inessive -> vomarani = in het huis
temporal -> gikisti = om zeven (uur)
subessive -> vomarallu = onder het huis
superessive -> vomarallo = op het huis

ablative -> vomarama = weg van het huis
delative -> vomaraom = van het huis af
egressive -> vomaraka = vanaf het huis
elative -> vomarapo = het huis uit

allative -> vomarato = naar het huis toe
illative -> vomarahin = het huis in
sublative -> vomarata = het huis op
terminative -> vomarade = tot het huis

prolative -> vomaraja = door/middels het huis

En nu de rest:

Ablative -> vomaratin = betreffende het huis
Aversive -> vomaraabin = vermijdende het huis
Causal -> vomarakada = vanwege het huis
Distributive -> vomaraasa = per huis
Genitive -> vomaraga = van het huis
Sociative -> vomarawi = met het huis

Partitive -> giki vomarava = zeven huizen
Vocative -> Andrea-te = aanspreekvorm

Abessive -> vomarane = zonder het huis
Equative -> vomaraha = zoals het huis
Essive -> pulrajara = 'toen ik nog een jongen was', dus 'als jongen' maar dan wel een tijdelijke staat; een jongen wordt een man
Translative -> vomaranari = een huis worden / in een huis veranderen

Dat waren ze

Ik ben in het mooie huis:
Apóje sogilani vomarani.

Zij zijn in de mooie huizen:
Aoçom sogiçani vomaani.

Zij zijn in de huizen:
Aoçom vomaçani.

De zeven dikke boeken zijn onder de mooie tafel.
Giki feeleva koodeva-jy aoç sogilollu pokapollu.

Vanaf de fiets tot het huis.
Bykeraka vomarade.

Het zijn er 30 inmiddels, ik bleek ook nog een datief nodig te hebben, om 't meewerkend voorwerp mee aan te geven.

Ik geef Piet een fiets:
Duvapáje bykera-jy Pietmane. (let.: Geven-ik fiets_ABS Piet_DAT)
Of:
Ik geef Piet een fiets;
Je-ja duvapá bykera-jy Pietmane. (let.: Ik_ERG geven fiets_ABS Piet_DAT )
Of:
Ik geef Piet een fiets;
Pietmane duvapáje bykera-jy. (let.: Piet_DAT geven-ik fiets_ABS )
Of:
Ik geef Piet een fiets;
Bykera-jy duvapáje Pietmane. (let.: Fiets_ABS geven-ik Piet_DAT )

In principe kan je schuiven wat je wil, maar de bovenste volgorde is het normaalst/neutraalst. (Dus werkwoord vooraan!)

Ik ben tevreden Nu ga ik wel mijn rare systeem voor transitief/intransitief aanpassen; de naamvallen geven nu wel duidelijk aan hoe het zit, speciale vervoegingen zijn dus niet meer nodig.

[Sanctus]

Geen instrumentalis?

omg jullie zijn gewoon verder gegaan zonder mij


ik wilde btw een nieuwe gaan beginnen, eerst een nieuw collegeblok kopen

komt door het mooie weer, dat mn linguolibido wederkeert

Sanctus schreef op 14-04-2007 @ 18:22 :
Geen instrumentalis?

Volgens mijn aantekeningen gebruik ik daar de inessief voor, maar dat is natuurlijk niet correct... even zoeken hoe ik dat ook weer had bedacht

Edit; Ik vind het niet Duss... dat betekent dat er weer een nieuwe naamval bij is gekomen

Mr Soija schreef op 14-04-2007 @ 19:00 :
omg jullie zijn gewoon verder gegaan zonder mij


ik wilde btw een nieuwe gaan beginnen, eerst een nieuw collegeblok kopen

komt door het mooie weer, dat mn linguolibido wederkeert

Ik merk dat nu ik een fatsoenlijke basis heb, het weer wat meer vanzelf gaat. Ik weet nu eindelijk hoe het werkt
Ben nu alles op een rijtje aan het zetten voor mezelf, een paar simpele zinnen vertalen enzo. Dan ga ik denken over hoofd- en bijzinnen...

Andijvie schreef op 13-04-2007 @ 11:45 :
Waarom heb je daar trauma's van?

Ik deed een presentatie over Baskisch en ik moest per se de ergativiteit van die taal aantonen. En ik hield dus die presentatie en het was nog niet goed genoeg en toen moest ik allerlei dingen er bij bedenken en uiteindelijk had ik maar een zes het vak heb ik overigens niet gehaald, wat voorspelbaar.

Afgelopen nacht in bed had ik wat beginselideeën, en gelukkig ook gewoon onthouden.


Ik heb geen subjectieve persoonlijk voornaamwoorden (kan ik dat zo zeggen :') ).
Subject is te herkennen aan de werkwoordssuffixen.

Hoo (uitspraak ho-o) is infitief voor eten.

-  => inf           Hoo  => Eten

-i => ik            Hooi => Ik eet
-e => jij/u         Hooe => Jij/u eet
-u => hij/zij/het   Hoou => Hij/zij/het eet

-o => wij           Hooo => Wij eten
-e => jullie        Hooe => Jullie eten
-a => zij           Hooa => Zij eten

Alle zelfstandig naamwoorden zijn geslachtsloos. Er zijn ook geen verschillende woorden voor mannelijke en vrouwelijke mensen/dieren.
Daarom heb ik een geslachtelijk voornaamwoord ( pronomen sexuale). Een woord dat het geslacht benadrukt (bij mensen en dieren).
Het kan gebruikt worden vóór zelfstandig naamwoorden, persoonlijk voornaamwoorden en werkwoorden.

Mannelijke vorm : Hotoki
Vrouwelijke vorm: Kashasa

Hotoki hoou     =>  Zij eet
Hotoki hooo     =>  Wij, alleen de jongens/mannen, eten.
Kashasa "rund"  =>  Koe
Hotoki "rund"   =>  Stier

Het gsl. vnm is géén znw, bnw, bijw of iets dergelijks, maar gewoon een apart voornaamwoord.


Oh en ik ga geen lidwoorden hebben.

Jullie en jij is hetzelfde? Is dat niet onhandig?

Ik heb één lidwoord; na (= de/het). Ik ben afgestapt van zelfstandige naamwoorden met geslacht, want die hadden compleet geen functie; alleen iets onhandigs met bijvoeglijke naamwoorden. Die hebben dus nu ook geen geslacht meer.

Nu moet ik echt bezig met bijzinnen enzo.

Sylph schreef op 14-04-2007 @ 20:36 :
Ik deed een presentatie over Baskisch en ik moest per se de ergativiteit van die taal aantonen. En ik hield dus die presentatie en het was nog niet goed genoeg en toen moest ik allerlei dingen er bij bedenken en uiteindelijk had ik maar een zes het vak heb ik overigens niet gehaald, wat voorspelbaar.

Pfoe, dat soort dingen hoef ik gelukkig niet te doen. Ik heb nog maar 1 presentatie moeten geven in twee jaar - over de Sapir-Whorf hypothese, gewoon een hoofdstuk uit een boek samenvatten en presenteren. (En één keer een referaatje, maar die heb ik niet gedaan, want ik stopte met 't vak )

Andijvie schreef op 16-04-2007 @ 14:59 :


Jullie en jij is hetzelfde? Is dat niet onhandig?

Ik heb één lidwoord; na (= de/het). Ik ben afgestapt van zelfstandige naamwoorden met geslacht, want die hadden compleet geen functie; alleen iets onhandigs met bijvoeglijke naamwoorden. Die hebben dus nu ook geen geslacht meer.

Nu moet ik echt bezig met bijzinnen enzo.

engels is jij en jullie ook hetzelfde, maar die taal doet het nog altijd goed

idd, geslacht maakt alles alleen maar onnodig lastig
ik gebruik wel gewoon aanwijzend voornaamwoorden

Haha, helemaal niet aan het engels gedacht

Heeft iemand een idee hoe ik bijzinnen aan kan pakken? Ik wil een makkelijk en regelmatig systeem ervoor hebben, maar ik kom niet erg ver...

hmm, wat is het probleem?

Ik weet niet wat ik ermee aan moet Bijvoorbeeld een zin als;
De hond sliep in de tuin, maar de kat, die zich superieur voelde, sliep in het huis.

Ik weet niet wat ik met dat 'die zich superieur voelde' aan moet.

ik heb nog niet alle voorgaan de posts gelezen, dus ik kan nu niet zo zien wat voor moeilijkheden zorgt

dus je moet ff wachten dat ik weer bij ben, denk ik

Ik denk dat ik wel een oplossing heb; in die zin hierboven komt het voor het zelfstandige naamwoord (in dit geval dus voor 'kat'), en bij andere voegwoorden, komt het zoals in het Nederlands (of meer zoals in het Engels, eigenlijk).

Het nadeel van makkelijke en regelmatige systemen is dat het al snel gemaakt aan gaat voelen.