Jezelf

[Luki]

Ik start dit topic omdat ik er een keer achter kwam dat de persoon die je bent en de keuzes die je maakt beslissen waar je later zal zijn in je leven, jah toch. dus dit besef wil ik gewoon even delen.

Hoe goed ken je jezelf?

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.

En hoe beslis je wat je kiest??

Je kent jezelf gedeeltelijk als je weet wat je slechte eigenschappen zijn. Maar je kent jezelf pas echt goed als je weet wat je kwaliteiten zijn..

Ts begint dus zoals gebruikelijk.

....................

-- Denk dat ik mezelf doorkrijg nu..

-- Gewoon vanalles proberen. Ik doe maar wat en waar ik me het beste bij voel blijf ik doen. Hier ga ik dus op gevoel af.

-- Ik beslis dat waar ik me het beste bij voel, maar ook wat de slimste keuze is. Soms is de kortere weg niet persé beter, en soms is het onnodig de lange weg te nemen en kun je best een 'shortcut' nemen.

[CoolJessy]

Filosofisch....

Ik denk dat ik mezelf aardig ken, maar gezien mijn ik ook constant aan verandering blootgesteld is weet je het nooit zeker...

Ik ben redelijk tevreden met wie ik ben, ten eerste omdat mijn persoonlijkheid is wat mij uniek maakt, en ik wil niet iemand anders zijn. Met mijn persoontje zoals die is ben ik gekomen waar ik ben, en gezien ik mezelf over het algemeen best gelukkig vind tegenwoordig is er weinig dat ik wil veranderen.
Verder is een persoonlijkheid op een gegeven moment redelijk stabiel. Je veranderd wel maar de echte karaktereigenschappen veranderen niet snel (dat staat ook in de definitie van persoonlijkheid, als ik me niet vergis).

Er is eigenlijk maar een dingetje wat ik echt wil veranderen, en dat is dat ik wat comfortabeler wil om te spreken in (en voor) groepen. Hier werk ik aan door zoveel mogelijk in zulke situaties te komen, hoe eng het soms ook is, en dat werkt aardig.

Hoe beslis ik wat ik kies? Die vraag begrijp ik niet helemaal, want ik heb niet het idee dat ik mijn persoonlijkheid kies. Mijn persoonlijkheid is gedeeltelijk gevormd door situaties die ik heb meegemaakt, en ik kies misschien om sommige dingen te doen en andere niet, maar dat betekent niet dat ik mezelf in staat acht mijn persoonlijkheid te kiezen...

[Yerli]

Hoe goed ken je jezelf?
Ik ken mezelf erg goed, maar soms verlies ik mezelf uit het ook door de vele twijfels die ik heb en de vele dingen waar ik overna denk. Ik weet wat ik wil, maar van binnen ben ik best vaak aan het touwtrekken, zeg maar.

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.
Doen wat mijn hart me ingeeft. Liever falen dan het nooit geprobeerd te hebben.

En hoe beslis je wat je kiest??
Door heeeeel veeeeel na te denken, en heel diep. Nadenken over de mogelijke gevolgen op veel vlakken en dan afwegen wat me het beste lijkt. Maar soms doe ik dingen ook heel impulsief. Het wisselt nogal.

Pff, dat vind ik echt héél moeilijk. Ik denk soms dat ik mezelf goed ken, maar eigenlijk denk ik dat dat wel meevalt. Ik heb het gevoel dat ik net doe alsof ik mezelf ken, terwijl dat eigenlijk helemaal niet zo is. Maar soms heb ik dagen dat ik volledig weet wie ik ben en ben wie ik wil zijn. Die zijn er steeds meer

Ik doe daar eigenlijk niets aan, en dat is niet goed, want ik moet er wel aan werken. Ik moet weten wie ik ben, altijd.

Ik vind dit nogal confronterend Dus ik stop even...

[dallie]

Hoe goed ken je jezelf?
Ik ken mezelf vrij aardig, weet wat mijn zwaktes en sterke punten zijn.

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.

Ik denk na over hoe ik wil zijn en ik probeer te zijn zoals ik wil zijn. Als dat niet lukt denk ik na waarom het niet lukt en dan probeer ik het alsnog totdat ik ben zoals ik wil zijn.

En hoe beslis je wat je kiest??

Ik denk na over de uitkomstenruimte en welke gevoelens ik bij elke beslissing heb. Uiteindelijk maak ik die beslissing waar ik het meest vrede mee heb en dus uiteindelijk het meest gelukkig van denk te worden. Ik kan slechts rekening houden met mijn eigen gevoelens, voelen wat een ander voelt is onmogelijk. Ik kan slechts hun gevoelens vertalen naar mijn gevoelens (empathie). Ik hou dus ook slechts rekening met mijn eigen gevoelens en de gevoelens van anderen voorzover ze een rol spelen in mijn gevoelens. Dit klinkt heel egoistisch, maar dit doet iedereen naar mijn mening. Dit is slechts een kille analyse van de werkelijkheid

Luki schreef op 23-04-2007 @ 23:11 :
Ik start dit topic omdat ik er een keer achter kwam dat de persoon die je bent en de keuzes die je maakt beslissen waar je later zal zijn in je leven, jah toch. dus dit besef wil ik gewoon even delen.

Hoe goed ken je jezelf?

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.

En hoe beslis je wat je kiest??

Je kent jezelf gedeeltelijk als je weet wat je slechte eigenschappen zijn. Maar je kent jezelf pas echt goed als je weet wat je kwaliteiten zijn..

Ik denk dat ik goed weet waar mijn sterke en zwakke punten zitten, dus ik ken mezelf vrij goed ja.

Eerlijk zijn, vooral naar jezelf toe, niet teveel navelstaren, maar jezelf hard aan durven pakken op je zwakke punten, en niet achterover gaan leunen als je iets goeds gedaan hebt. En vooral: humor behouden.

Hoe ik beslis wat ik kies? Door voors en tegens af te wegen

Met je laatste alinea ben ik het omgekeerd eens: je goede punten, hoef je niet aan te werken, je kent jezelf pas goed, als je weet hoe je in noodsituaties reageert. En als je weet wat je zwakke punten zijn, en hoe je er het beste mee om moet gaan.

[trophus]

Hoe goed ken je jezelf?


Ik ken mezelf goed, misschien wel te goed, ik denk dat een uniek karakter, deels overgehouden aan mijn jeugd me blokkeert om veel te kunnen bereiken. Het zit me in de weg.
Mensen met een eigen karakter "schrikt" andere mensen af, ze zijn niet open voor het feit dat sommige mensen gewoon anders denken.
Om 4 pluspunten en minpunten te noemen (ik kan er denk ik wel een stuk of 30 opnoemen maar dat wordt een beetje overdreven veel leesmateriaal):
+ Origineel, ik heb altijd al een flinke dosis fantasie gehad, zoveel dat mensen me vaak niet meer konden volgen als ik iets vertelde
+ Intelligent, Ik heb zonder veel moeite en met ernstige psychische klachten VWO afgemaakt en "hogbegaafd getest door MENSA (jaja ik weet, het zijn maar getalletjes en het is maar een momentopname)
+ Vriendelijk, Mensen die een beetje moeite doen om mij te leren kennen (een week is genoeg) mogen mij allemaal wel.
+ Voorzichtigheid, het kan ook bij de - maar vanwege voorzichtigheid ben ik nog nooit echt hard in de problemen geraakt. het nadeel is wel dat ik erg wantrouwend en paranoia kan zijn tegenover mensen die me 1 keer iets hebben geflikt, soms duurt het een paar jaar voordat ik ze weer een beetje kan vertrouwen.

- Negatief, Ik neig erg naar negatief denken, dit zit me behoorlijk dwars, ik denk dat ik het heb overgehouden aan mijn jeugd, en het gedrag wat voortvloeit uit deze eigenschap versterkt het ook weer
(de befaamde viceuze cirkel)
- Verlegen t.o.v. het andere geslacht, Ik durf meisjes in kroegen e.d. niet aan te spreken, veel ervaring met relaties heb ik dus niet. Het zit me persoonlijk erg dwars ook al weet ik dat het niet "alles" is wat deze wereld te bieden heeft.
- Vriendelijk, Hij stond ook bij de + maar vriendelijk gedrag nodigt ook eikels uit om misbruik van me te maken, en dat hebben ze gedaan. Ik heb er wel van geleerd maar echt vrolijk word ik er niet van.
- Tekort aan discipline, Ik heb het erg makkelijk gehad met lesmateriaal op school, hierdoor heb ik nooit geleerd om mezelf eens een flinke trap in de reet te geven als ik iets moet doen. Nu zit dit me erg dwars omdat ik voor mijn studie ineens WEL iets moet doen.



En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.


Ik heb hier heel erg veel moeite voor gedaan, vroeger (basisschool, middelbare school) richtte ik al mijn energie op "normaal" zijn, omdat ik vrij eenzaam was en mezelf maar voorhield dat als ik net zoals de rest was dat er vroeg of laat iemand mij zal accepteren. Dat ik echte vrienden zou krijgen en misschien een vriendin.

inmiddels ben ik er achter dat dit geen nut heeft, je bent wie je bent. Mijn probleem ligt hem er meer in dat iedereen me wel mag en wel eens met me om wil gaan maar niemand echt emotioneel betrokken wil zijn met mij.
Ik ben er nog steeds niet achter of dat komt omdat de mensheid gewoon emotioneel gesloten is (ik ben een man van 22, dus misschien wordt het wel "vreemd" gevonden dat ik zo snak naar wat emotionele banden met mensen). Of dat het ligt aan het feit dat mijn verleden mij emotioneel redelijk onstabiel heeft gemaakt.



En hoe beslis je wat je kiest??


Ik neem advies aan van mijn Zus en zusje, ik neem soms advies aan van mn moeder en vrienden. En soms probeer ik kritisch naar mezelf te kijken, maar vanwege mijn (toch in recente jaren verhoogde) gebrek aan discipline heb ik het hier erg zwaar mee.
Verder heb ik mezelf een paar doelen voor ogen gezet die ik wil halen en ik probeer bij elk doel uit te vogelen wat ik moet doen om dat doel te bereiken. Maar dit is echt iets van de laatste 2 maand en werkt niet zo goed als ik had gehoopt.

[Luki]

Doen wat mijn hart me ingeeft.

Dit vind ik een goede Als je dat kan weet je in ieder geval dat je het juiste pad kiest voor jezelf jhatog

En met die keuzes, ik zie het soms als schaken, ik denk altijd zoveel mogelijk stappen vooruit, om zo mezelf en anderen voor te blijven.

En met dat aan jezelf werken, volgens mij is de beste tactiek gewoon proberen. Trial and error.

Oja, veel visualiseren heeft voor mij ook gewerkt...

[Mariekje*]

Hoe goed ken je jezelf?
Ik ken mezelf goed, en dat is ook wat ik vaak van mensen uit mijn omgeving te horen krijg. Wel heb ik op dit moment echt de leeftijd om te twijfelen over alle keuzes die ik maak, en daarin kom ik mezelf nogal eens tegen. Ik weet precies wat ik wil, maar ben net wat Yerli zegt, van binnen nogal eens aan het touwtrekken, en dat is rot. Wel merk ik dat ik het steeds gemakkelijker vind om dingen los te laten, en knopen door te hakken, zelfs wanneer deze drastisch zijn op dat moment.

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.
Eigenlijk ook dat wat Yerli zegt; Doen wat mijn hart me ingeeft, en een mooi evenwicht zien te vinden tussen mijn intuitie en mijn verstand. En ook ik faal liever, dan te moeten zeggen dat ik het nooit geprobeerd heb: Niet geschoten is altijd mis, is mijn lijfzin inmiddels wel.

En hoe beslis je wat je kiest??
Door veel over mijn keuze-mogelijkheden en mogelijke gevolgen na te denken, en door de voor- en nadelen vervolgens tegenover elkaar af te wegen.

Luki schreef op 23-04-2007 @ 23:11 :
Ik start dit topic omdat ik er een keer achter kwam dat de persoon die je bent en de keuzes die je maakt beslissen waar je later zal zijn in je leven, jah toch. dus dit besef wil ik gewoon even delen.

Hoe goed ken je jezelf?

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.

En hoe beslis je wat je kiest??

Je kent jezelf gedeeltelijk als je weet wat je slechte eigenschappen zijn. Maar je kent jezelf pas echt goed als je weet wat je kwaliteiten zijn..

Ts begint dus zoals gebruikelijk.

....................

-- Denk dat ik mezelf doorkrijg nu..

-- Gewoon vanalles proberen. Ik doe maar wat en waar ik me het beste bij voel blijf ik doen. Hier ga ik dus op gevoel af.

-- Ik beslis dat waar ik me het beste bij voel, maar ook wat de slimste keuze is. Soms is de kortere weg niet persé beter, en soms is het onnodig de lange weg te nemen en kun je best een 'shortcut' nemen.

Hoe goed ken ik mijzelf?
Ik denk redelijk goed. Maar ik denk dat iedereen wel iets heeft wat hij niet kent van zichzelf.

En wat doe je om aanjezelf te werken om de persoon te worden die je wilt zijn, of bènt eigenlijk.
Door na te denken. En proberen de juiste keuzes te maken

En hoe beslis je wat je kiest?
Mijn verstand gebruiken.. En luisteren naar wat andere advieseren. ( niet dat ik dat altijd aanneem)

Leuk topic trouwens

[Makaveli]

Hoe goed ken je jezelf?
Lastige vraag. Hoe goed is goed? Het is in iedergeval zo, dat ik mij zelf steeds beter leer kennen. Ik kan misschien denken dat ik mijzelf goed ken, maar hoe kan ik een oordeel geven op hetgeen wat ik niet weet van mijzelf?

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.
Veel lezen, jezelf vragen stellen over uiteenlopende onderwerpen, in discussie gaan met andere mensen, kritisch blijven, je niet houden aan 'klassieke' kadertjes. Risco's nemen, ondanks mijn perfectionisme.

En hoe beslis je wat je kiest??
Door een goede balans tussen gevoel en ratio te vinden.

- Hoe goed ken je jezelf?

Inmiddels een stuk beter dan vroeger

- En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.

Zoveel mogelijk doen waar ik mij fijn bij voel. In vergelijking met vroeger kan ik er inmiddels beter tegen als mensen het niet met mij eens zijn of wat dan ook. En dat werkt bevrijdend. Ik kom eerder voor mijn mening uit.

- En hoe beslis je wat je kiest??

Als ik voor een keuze sta, stel ik voor de mogelijkheden eigenlijk de volgende vraag: "Hoe zal ik mij hierbij voelen?". Ik ben in vergelijking met vroeger minder bezig met de vraag wat ik ermee kan bereiken.

Cliche voorbeeld: ik werk liever minder en heb meer vrijheid om te doen waar ik zin in heb, in plaats van veel verdienen en geen tijd over te houden.

Met leeftijd komt voor mij ook het besef van vergankelijkheid. Het is zonde om de hele tijd naar de toekomst toe te werken, terwijl het leven zich juist nu afspeelt.

Kortom: mijn prioriteiten zijn veranderd en daarmee ook mijn keuzes

[botervleug]

Luki schreef op 23-04-2007 @ 23:11 :


Hoe goed ken je jezelf?

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.

En hoe beslis je wat je kiest??

Je kent jezelf gedeeltelijk als je weet wat je slechte eigenschappen zijn. Maar je kent jezelf pas echt goed als je weet wat je kwaliteiten zijn..

Ik kan enigzins voorspellen wat ik doe in bepaalde situaties of combinaties van situaties. Het probleem is dat 'ikzelf' in feite niet besta. Mijn herinneringen, gedragspatronen, voorkeuren en eigenschappen heb ik meegemaakt, opgeslagen en dienen ter voorspelling, maar 'ikzelf' ken ik niet.

Aan jezelf werken om beter te worden klinkt als een zware opgave. Ik denk dat je om iemand anders te worden eerst iemand anders moet zijn. Nieuwe gedragspatronen uitslijten en de oude ter ruste leggen. Zijn en worden is een illusie. Als je iets wilt worden heeft dat vrij weinig met jezelf te maken, slechts een additie tot jezelf die 'voorkeur' heet. Zijn is het enige wat mogelijk is, en als je in de toekomst anders wilt zijn dan nu, moet je maar eens beginnen met anders zijn.

Het beslissingsproces kent enkele insteken: Bijvoorbeeld intuitief, onbewust, emotioneel, of filosofisch. In de puberteit speelt voorbeeldfunctie van de peergroup een grote rol. Bij mij is het beslissingsproces voornamelijk gebaseerd op intuitie op een bedje van filosofie en enkele mooie historische voorbeeldfiguren.

[lennuzz]

mooie!

Hoe goed ken je jezelf?

ik dacht dat ik mezelf heel goed kende want ik ben tenslotte al bijna 19 jaar bij mezelf dus je zou zeggen: dat moet dan wel. Maar niet dus plus: je verandert in bepaalde fasen van je leven heel veel. In het begin vond ik dit heel moeilijk en wilde ik uit alle macht vasthouden aan alles van vroeger maar dat gaat nu eenmaal niet. En nieuwe dingen zijn spannend!
ook luister ik vooral naar mijn gevoel ipv verstand. zomaar ineens ben ik daarmee begonnen, en toen merkte ik meteen dat ik bijna al mn "vrienden" eigenlijk helemaal niet zo leuk vind. En dat ik ze al helemaal niet leuk genoeg vond voor mij om mee om te gaan. bevrijding! ik heb nu alle tijd voor mezelf en ben wie ik wil zijn

En hoe beslis je wat je kiest??
zie hierboven. ik doe níets waarbij ik me niet goed voel en voel me ook totaal niet verplicht verantwoording daarvoor af te leggen aan anderen. als mensen het niet met mij eens zijn of me niet begrijpen hebben zij een probleem en niet ik.

Je kent jezelf gedeeltelijk als je weet wat je slechte eigenschappen zijn. Maar je kent jezelf pas echt goed als je weet wat je kwaliteiten zijn..

joh bij mij was t meestal andersom, denken dat ik niks níet kon maar dat is nu ook heel makkelijk, sommige dingen kan ik wel en sommige dingen kunnen anderen beter. eigenlijk is het best makkelijk allemaal, je moet alleen veel kunnen accepteren zoals t is.

[Meerthe]

Is het niet zo dat iedereen in principe denkt zichzelf te kennen? Denk echter dat het heel moeilijk -zo niet onmogelijk- is, dat punt echt te bereiken. Volgens mij ben je je hele leven lang bezig jezelf te leren kennen.

Hoe goed ken je jezelf?

Ik ken mijzelf vrij goed. Ik ben veel bezig met mijzelf, met hoe ik reageer, wat ik wil, wat ik niet wil, waaróm ik reageer, wat me motiveert, etcetera, etcetera.

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.

Ik moet vooral leren om te beseffen dat de persoon die ik ben per definitie al goed is. In principe voldoe ik meestal wel aan de eisen die ik stel aan mijzelf - ik doe twee studies plus extra's met goede cijfers, over het algemeen krijg ik goede reacties op mijn uiterlijk dus ik zal er wel leuk uitzien, ik heb een vrij breed sociaal leven waar ik me goed bij voel, ik kan veel en doe veel.

Het probleem is alleen dat zodra iets daarvan niet zo goed is - als ik een keer een flutcijfer haal, of als ik in de spiegel kijk en ik zie er niet uit, of een vriendin doet opeens afstandelijk - ik meteen ontzettend aan mijzelf ga twijfelen. Dát moet ik afleren. Zelfs zonder alle dingen die ik kan of bereikt heb ben ik de moeite waard. Schijnt.

En hoe beslis je wat je kiest??

Tjaaa. Ik weet niet of je wel echt kiest, je hebt altijd een bepaalde voorkeur of juist iets wat je helemaal niet wilt. Hoe beslis ik wat ik kies... Ik denk er vaak lang over na en doe dan vervolgens wat ik in eerste instantie al had besloten. Vrij intuïtief dus.

Je kent jezelf gedeeltelijk als je weet wat je slechte eigenschappen zijn. Maar je kent jezelf pas echt goed als je weet wat je kwaliteiten zijn..

Het schijnt juist dat mensen zichzelf altijd maar flut inschatten hiermee; ze schatten hun kwaliteiten hoger in en denken dat ze slechte eigenschappen zelf niet hebben

[Mrasz]

Hoe goed ken je jezelf?
Ik ken mezelf goed genoeg om mijn sterke punten te zien en mijn zwakke punten. En dan bedoel ik de punten die bekend zijn bij mij, maar vooral ook bij andere mensen.

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk?
Confronterend deze vraag. Er zijn zoveel dingen ik aan mezelf zou willen veranderen, gebaseerd op hoe ik overkom op andere mensen. Hoe andere mensen mij zien. En ik zie dat juist dat mensen een bepaald beeld hebben van hoe het leven van een persoon moet zijn. en ik merk dat ik in kleine stapjes verander in de persoon die ik graag zou willen zijn. maar onder tussen loop ik weg van de persoon die ik eigenlijk ben. heel triest misschien. maar het werkt voor mij, voor hoe lang nog is de vraag nu.

En hoe beslis je wat je kiest?
ik ben iemand die beslissingen maakt met het hart en niet met mijn hoofd. ik weet dat dat niet altijd de 'beste' keuzes zijn geweest. maar het zijn wel de keuzes, ook al waren het misschien niet de juiste, waar ik tot nu toe het minst spijt van heb gehad. en dat is voor mij genoeg.

[MartinV]

Meerthe schreef op 04-05-2007 @ 16:08 :
Is het niet zo dat iedereen in principe denkt zichzelf te kennen? Denk echter dat het heel moeilijk -zo niet onmogelijk- is, dat punt echt te bereiken. Volgens mij ben je je hele leven lang bezig jezelf te leren kennen.

Precies.
Maar je kunt een heel eind komen denk ik, als je maar kritisch naar jezelf durft te kijken, en onafhankelijk voor zo ver mogelijk.

[Droyd]

Hoe goed ken je jezelf?
Niet goed. Ik weet dat ik labiel ben en vermoed dat ik goedaardig ben. Verder sta ik er versteld van hoe mensen kunnen veranderen naar gelang ze ouder worden. Op de een of andere manier vind ik het dus vreemd dat iemand meent zichzelf te kennen. Ergens hoop ik (en geloof ik eigenlijk) dat ik vroeg of laat zal veranderen in de positieve zin.

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk?
Ik vind dat iemand daar weinig controle over heeft, al weet ik dat veel mensen er juist andersom over denken.

En hoe beslis je wat je kiest?
Beslissen is kiezen en vice versa.

[Eurynome]

Hoe goed KUN je jezelf kennen? Je hebt wel een beeld van jezelf maar dat is afhankelijk van je omgeving. De idee dat er een stabiele 'zelf' is is volgens mij een illusie. Ik denk dat je meerdere zelven hebt, die in verschillende situaties bovenkomen. DUS ik denk dat ik mezelf niet zo goed ken dan ik eigenlijk dénk dat ik dat doe.

Hoe je best keuzes maakt is voor mij afhankelijk van wat ik mijn ideale zelf zie doen. Wie wil ik zijn, of hoe wil ik zijn? En daar werk je dan naartoe, dat is mijn doel. En zo beslis ik ook wat ik kies.

[DvoorA]

Hoe goed ken je jezelf?

heel goed, ik analyseer mezelf vaak genoeg daarvoor.

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk?

Als ik vind dat iets beter kan of moet veranderen probeer ik eraan te denken. En voor de rest gewoon doen.

En hoe beslis je wat je kiest?

mijn probleem is dus dat ik zo impulsief ben dat ik er vaak niet over nadenk en dus niet echt doordacht beslis. Maar eigenlijk is het ook een keuze om niet doordachte beslissingen te maken

Hoe goed ken je jezelf?
Nauwelijks, maar steeds een beetje meer..

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.
Therapie en detoxen

En hoe beslis je wat je kiest??
Door na lang te twijfelen in een opwelling iets van een beslissing te maken

[Yana]

Ik denk dat ik mezelf vrij goed ken, vooral doordat ik steeds weer bezig ben met mezelf analyseren. Hierdoor weet ik goed waar mijn zwakke punten liggen en kan ik de vinger leggen op wat mis is. Helaas weet ik nog niet goed hoe ik de overstap kan maken van dit "weten" naar "veranderen". Mijn gevoel blijft daarin vaak mijlenver achter, wat dubbel zoveel frustratie oplevert.

Keuzes maak ik vaak op gevoel; ik wéét vaak wat er nodig is om te iets te veranderen.. maar ik vind het moeilijk te accepteren dat het allemaal niet meteen kan. Iets heeft soms gewoon ook tijd nodig, maar daar heb ik moeite mee.

Om te worden wie ik wil zijn/echt ben doe ik simpelweg alles. Er is geen dag dat ik niet bezig ben om doelen na te streven. Soms zit ik op een dwaalspoor, dan doe ik alles om "dun" te worden en zoek ik het steeds in uiterlijke zaken. Echter, ik weet dat ik daar mezelf niet zal vinden. Ik, die zit dieper. Daarvoor moet ik echter nog een heleboel shit doorworstelen...en dat durf ik soms niet goed. Het komt wel. Ik heb nog jaren voor me liggen.

[Silence_Night]

Hey hallo,

Ik zit er op dit moment midden in. In het mezelf leren kennen. Ik heb het gevoel dat ik op dit moment vol tegen me zelf ben aangelopen en dat ik nog even moeilijk weet wat ik met dat gevoel moet.

Ik heb sinds kort een vriend. Het klikt zo goed dat er een gevoel boven komt dat ik nog nooit eerder heb gevoelt. Ik wist altijd al wel dat ik qua gedrag voorliep op andere van mijn leeftijd. Ik was altijd met andere dingen bezig en vond veel bezigheden van mij leeftijdsgenoten oninteressant. Ik ben op dit moment 17 en mijn vriend is 24. Hij woont al op zichzelf en ik ben vrijwel elke dag bij hem. Vandaag hadden we het over toekomst en werk. Ik zit nu bijna in mn examen jaar vwo en ik hoop psychologie te gaan studeren straks. Ook hadden we het over samenwonen. Het voelde zo goed, het idee alleen al. Het uitzoeken van een ander huisje. Het bij hem intrekken, het samen zijn. Het niet meer savonds naar huis gebracht hoeven worden en vervolgens de volgende dag weer bij hem zitten. Het hele idee is er al, ik ben elke dag bij hem, doe boodschappen, help hem in huis. We doen leuke dingen samen. Ondanks dat we elke dag bij elkaar zijn is er geen moment van irritatie. We kunnen goed gek doen met zn 2-en maar een goed gesprek is er ook regelmatig. En dan komt het realistische moment. Ik ben pas 17.
Met vriendinnen erover praten lukt niet want die verklaren je voor gek. Maar ik heb serieus het idee dat samenwonen niet lang meer zal duren. Het kan me op dit moment allemaal niet snel genoeg gaan. Ik wil het liefst ook zo snel mogelijk mn diploma zodat ik naar de universiteit kan en me bezig kan houden met dingen die me echt interesseren. Nieuwe vrienden maken met wie ik wel op 1 lijn zit. Alles in mn gevoel klopt gewoon. Het idee van 17 jaar maakt het alleen allemaal ingewikkeld in mn hoofd. Jezelf leren kennen kan dus ook erg verwarrend zijn. Ik ben erg benieuwd hoe mensen tegen mijn situatie aankijken. Dus als je een reactie wil plaatsen, graag!

Groeten

Hoe goed ken je jezelf?
Goed denk ik. Ik heb jaren nagedacht over wat nou mijn "ware ik" was en dergelijke, om erachter te komen dat het grote onzin is om daar zoveel tijd in te steken. Wanneer je gefocussed blijft op wie je bent en waarom je de dingen doet die je doet, ga je voorbij aan de zaken waar het werkelijk om gaat.
Je hebt nou eenmaal gevoelens en gedachten en daar mag je best op vertrouwen zonder jezelf in twijfel te trekken. Je kunt natuurlijk wel eens stilstaan bij wat je doet, maar alles met mate.

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.
Meer luisteren naar mijn gevoel. Ik ben geneigd om alles te over-analyseren en dat is zonde. Ik probeer wat meer vertrouwen in mezelf te hebben en trouw te zijn aan wat ik zelf vind zonder continu de bevestiging van anderen te zoeken. Ik wil mezelf niet druk maken over of ik het wel "goed" doe in de ogen van anderen.

En hoe beslis je wat je kiest??
Ik denk eerst na over de vraag: "Kwets ik mezelf of een ander hiermee?" Mocht ik een ander kwetsen, stel ik me de vraag: "Is dit het waard om een ander mee te kwetsen?" Vroeger dacht ik dat ik nooit iemand pijn mocht doen, tegenwoordig denk ik dat het soms onvermijdbaar is als je trouw wilt blijven aan jezelf.

Hoe goed ken je jezelf?
Redelijk, maar niet al te best. Ik ken mezelf eigenlijk beter door de spiegel die anderen mij voorhouden dan door echte zelfreflectie. Slecht natuurlijk, daarom vind ik het ook zo moeilijk om te bepalen wat ik wil.

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.
Van mijn verlegenheid afkomen door dingen gewoon te dóen (mensen opbellen, interviews afnemen, vergaderingen leiden, etc). Veel lezen, schrijven, nadenken.

En hoe beslis je wat je kiest?
Ik probeer mijn keuzes zoveel mogelijk te maken vanuit liefde en niet vanuit angst. En natuurlijk ook: afwegen van voor- en nadelen, balans tussen gevoel en ratio vinden.

[CoveredEyes]

Hoe goed ken je jezelf?
Redelijk, steeds beter...

En wat doe je om aan jezelf te werken om de persoon te worden die je wil zijn, of bènt eigenlijk.
Heb gesprekken bij het AMW en ik schrijf...

En hoe beslis je wat je kiest??
Tjah, afwegen wat het beste is, ik doe meer met m'n verstand dan met m'n hart denk ik...