Gedichten.

[Lesleytje.]

Ik heb 3 kleine vraagjes over 2 verschillende gedichten en ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.

Het 1e gedicht is: De kinderkruistoch van M. Nijhoff.


"Daarom gingen ze, zingende, hand in hand,
Ernstig op weg naar het Heilige Land,

Dwalende zonder gids, zonder held,
Als een zwerm witte bijen over het beeld.

In de armen van een der kinderen lag
Een wolkenwit lam en een kruis met een vlag."

Mijn vraag hierover is: Waarom witte bijen?


Het 2e gedicht is: In memoriam mijzelf van J. Slauerhoff.


"Eens vroeg licht als Parijs,
Nu het poolgebied gelijk."

Mijn vraag hierover is: Kan iemand dit verklaren?

"Het goede deed hij slecht,
Beleed het kwaad oprecht,
Hij stierf in het gevecht,
Hij leidde recht en slecht
Een overdraagzaam leven."

Mijn vraag hierover is: Wat wil de schrijver hiermee zeggen? Is dit cynisme?



Bij voorbaat bedankt voor jullie moeite en tijd!

[Belgarath]

Hmm, over dat eerste gedicht zou ik zeggen: de dichter vergelijkt de grote groep kinderen met een zwerm bijen. Wit, omdat de kinderen die aan de kruistocht deelnamen witte kleding droegen (of waren dat alleen de tempeliers?) of misschien dat wit voor onschuld staat.

[Lesleytje.]

Bedankt voor je hulp. Weet je misschien ook de andere 2 nog? Of misschien iemand anders die me misschien kan helpen?

Het tweede gedicht gaat over hemzelf (Slauerhof dus). Ooit was hij zo fit (vroeg licht duidt denk ik op een actieve stad, fit dus) als Parijs en nu lijkt hij meer een poolgebied.