Niemand houd van mij

[Supersuri]

Iemand een idee hoe het komt? En iemand een idee wat ik er aan kan doen?

Zijn er meer mensen met dat gevoel?

Dat gevoel heb ik altijd als ik ongesteld moet worden. Muahaha.
Stiekem kan ik dit topic niet erg serieus opvatten, omdat je je post zo botweg neergooit en er geen verhaal om hebt, WAAROM je je zo voelt. Anyway, zal toch maar serieus reageren.

Als je het gevoel hebt dat niemand van je houdt moet je dat even na gaan. Des noods vraag je ma/pa/zus/broer of ze van je houden. Of je vraagt je beste vriend(in) of die van je houdt. Als jij in je eentje met het ding blijft zitten, wordt het alleen maar erger. Waarschijnlijk houden heel veel mensen van je, alleen merk je dat niet. Als ze allemaal eerlijk "nee" zeggen ligt het probleem bij JOU en ben jij de gene die enorm moet gaan veranderen wil je dat mensen van je gaan houden. Als ze ja zeggen heb je je al die tijd zorgen gemaakt om niks. Sterkte ermee..

[Supersuri]

Ow oke zal wel even een verhaal neerzetten hoezo ik me zo voel.

Heb weinig vrienden, 2 waar ik wel is mee omga. En ik ben 22 enheb nog nooit een vriendin gehad. Heb gewoon het idee dat niemand van mij houd.

En met mijn familie heb ik ook weinig contact.

Weet je waarom jij waarschijnlijk denkt dat niemand van je houdt? Omdat je te weinig contact maakt met mensen. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat je nog nooit een vriendin hebt gehad etc. Ga gewoon gezellig naar concerten, spreek mensen aan. Kom onder de mensen, dan maak je veel vrienden, waar uiteindelijk wel goede vriendschappen uit ontstaan.
En contact met je familie oppikken, als dat mogenlijk is.

[Supersuri]

Contact met mijn familie oppikken is lastig, omdat mijn familie nogal lastig inelkaar zit.

Ik had eerst wel een paar vrienden meer, maar doordat ik met metzelf in de knoop zat ben ik die min of meer kwijt.

Ik heb wel meisjes leuk gevonden, ook wel waar ik goed contact mee had maar dan was het ook altijd ja je bent aardig, maar verder niks. Ik vraag me dan vaak af wat ik fout doe enzo.

Maar zijn er meer mensen die dit gevoel herkennen?

(heb wel lang nagedacht voordat ik dit topic opende, maar vond de openingspost wat lastig., durfde eigenlijk niet goed, maar er is toch niemand die mij kent hier)

[Magican]

Het is je negatieve instelling

[Myuki]

Houden van begint meestal met iemand leuk vinden.

Dus, vind je jezelf leuk? Hou je van jezelf? < lijkt me een goed begin.

[Sade]

Magican schreef op 03-07-2007 @ 23:21 :
Het is je negatieve instelling

Nee dat is een goeie, die zal ik op m'n werk gebruiken

[Trimm Trabb]

Magican schreef op 03-07-2007 @ 23:21 :
Het is je negatieve instelling

Ik vind 't heel erg, maar ik moet je gelijk geven.

Zelf heb ik ook heel lang zo gedacht. 'Oooh, niemand houd van me, boehoe' en maar denken aan hoe alleen je bent en dat mensen je wel vreselijk moeten vinden.
Maar eigenlijk vanaf het moment dat ik me beter ben gaan voelen over mezelf, mezelf eigenlijk wel leuk begon te vinden, ging het stukken beter met me.
Mensen spreken me vaker aan, ik ga vaker uit, ik word uitgenodigd voor leuke dingen en ik heb m'n leven weer op een rijtje.
Het is wel heel moeilijk om positiever te gaan denken. Er moet echt een knop omgezet worden, vooral als je al zo lang gewend bent om negatief te doen.

En het is niet zo dat ik nu veel mannelijke aandacht krijg ofzo.
Ik zou ook graag een echt leuke gozer ontmoeten, maar ik ga er niet meer zielig op zitten wachten. Ooit gebeurd 't wel, en tot die tijd heb ik 't gewoon leuk.

Echt waar, positiviteit werkt!

[Magican]

Trimm Trabb schreef op 04-07-2007 @ 01:30 :
Ik vind 't heel erg, maar ik moet je gelijk geven.

Omdat je medelijden hebt met de TS of omdat je mij niet mag?
OMG de negativiteit is besmettelijk!

[jfcksr]

wie is niemand

[TopDrop]

Het is je gebrek aan kennis van de Nederlandse Grammatica. Chicks diggen geen taalfouten.

[x-spekkie-x]

Trimm Trabb schreef op 04-07-2007 @ 01:30 :
Zelf heb ik ook heel lang zo gedacht. 'Oooh, niemand houd van me, boehoe' en maar denken aan hoe alleen je bent en dat mensen je wel vreselijk moeten vinden.
Maar eigenlijk vanaf het moment dat ik me beter ben gaan voelen over mezelf, mezelf eigenlijk wel leuk begon te vinden, ging het stukken beter met me.
Mensen spreken me vaker aan, ik ga vaker uit, ik word uitgenodigd voor leuke dingen en ik heb m'n leven weer op een rijtje.

Hier ben ik het mee eens
Je moet zélf positiever gaan denken en zélf actie ondernemen. Van alleen maar (bij wijze van spreken) lui op je reet zitten en gaan zitten whinen is nog niemand beter geworden

Supersuri schreef op 03-07-2007 @ 22:47 :
Contact met mijn familie oppikken is lastig, omdat mijn familie nogal lastig inelkaar zit.

Ik had eerst wel een paar vrienden meer, maar doordat ik met metzelf in de knoop zat ben ik die min of meer kwijt.

Ik heb wel meisjes leuk gevonden, ook wel waar ik goed contact mee had maar dan was het ook altijd ja je bent aardig, maar verder niks. Ik vraag me dan vaak af wat ik fout doe enzo.

Maar zijn er meer mensen die dit gevoel herkennen?

(heb wel lang nagedacht voordat ik dit topic opende, maar vond de openingspost wat lastig., durfde eigenlijk niet goed, maar er is toch niemand die mij kent hier)

Hmm, ten eerste probeer wat meer zelfvertrouwen te ontwikkelen. Ik heb eigenlijk nooit zelfvertrouwen gehad en dan ook echt niks, maar langzaam groeit het vertrouwen in mijzelf. Ik heb ook een make-over gehad in mijn looks en ik ben nu al een paar keer een hottie () genoemd. Ik kan het ook wel begrijpen opzich dat mensen liever mensen met zelfvertrouwen opzoeken, aangezien ze daar vaak meer steun aan hebben.

Verder is het belangrijk dat je inderdaad in beweging komt. Heb je hobbies, misschien is er wel een club met gelijk geinterreseerden in de buurt? Of vrijwilligerswerk, het klinkt misschien heel 'lame' (mensen hebben erom gelachen dat ik het deed), maar opzich zitten er voordelen aan zoals dat je zelf bepaald wat voor werk je doet, met wie en waar (zover de vacature's gaan), verder staat het mooi op je CV en opzich is men er vaak wel heel positief over als je zulk werk doet.

En liefde, dat is niet echt iets wat aan komt waaien, daarvoor zul je toch opzoek moet gaan. En iedereen loop blauwtjes, maar geloof me, er zijn vast meiden die bij je passen.

domus schreef op 04-07-2007 @ 07:09 :

En liefde, dat is niet echt iets wat aan komt waaien, daarvoor zul je toch opzoek moet gaan.

Ik ben juist van mening dat liefde wel aan komt waaien en dat je er niet naar op zoek moet gaan. Maar je moet wel zorgen dat je mensen ontmoet, want dat komt niet aanwaaien.

En idd, iedereen krijgt er mee te maken dat de ander hem/haar niet leuk in de zin van leuk vindt, over het algemeen komt dat niet doordat iemand wat fout doet, maar gewoon doordat de 'chemie' er niet is.

Leonoor schreef op 04-07-2007 @ 07:32 :
Ik ben juist van mening dat liefde wel aan komt waaien en dat je er niet naar op zoek moet gaan. Maar je moet wel zorgen dat je mensen ontmoet, want dat komt niet aanwaaien.

En idd, iedereen krijgt er mee te maken dat de ander hem/haar niet leuk in de zin van leuk vindt, over het algemeen komt dat niet doordat iemand wat fout doet, maar gewoon doordat de 'chemie' er niet is.

Hmm, het is natuurlijk ook geluk hebben met wie je tegenkomt idd... Maar de hele dag binnen zitten brengt je niet verder.

Supersuri schreef op 03-07-2007 @ 22:06 :
Iemand een idee hoe het komt? En iemand een idee wat ik er aan kan doen?

chickes playen op teh internetz

[Malossi]

Herken et probleem wel wat, maar je moet der toch zelf wat aan doen...
Kom gewoon vaker onder de mensen, gewoon minstens 3x in de week op stap.
Doe gewoon je best om der zo goed mogelijk uit te zien, en ga niet als een zak hooi op de stoel zitten maar probeer nog es wat te praten met de mensen, let op: Na 2 weken gaat het stukken beter

[Melpomene]

Trimm Trabb schreef op 04-07-2007 @ 01:30 :
Ik vind 't heel erg, maar ik moet je gelijk geven.

Zelf heb ik ook heel lang zo gedacht. 'Oooh, niemand houd van me, boehoe' en maar denken aan hoe alleen je bent en dat mensen je wel vreselijk moeten vinden.
Maar eigenlijk vanaf het moment dat ik me beter ben gaan voelen over mezelf, mezelf eigenlijk wel leuk begon te vinden, ging het stukken beter met me.
Mensen spreken me vaker aan, ik ga vaker uit, ik word uitgenodigd voor leuke dingen en ik heb m'n leven weer op een rijtje.
Het is wel heel moeilijk om positiever te gaan denken. Er moet echt een knop omgezet worden, vooral als je al zo lang gewend bent om negatief te doen.

En het is niet zo dat ik nu veel mannelijke aandacht krijg ofzo.
Ik zou ook graag een echt leuke gozer ontmoeten, maar ik ga er niet meer zielig op zitten wachten. Ooit gebeurd 't wel, en tot die tijd heb ik 't gewoon leuk.

Echt waar, positiviteit werkt!

Dit lijkt me het beste advies Negatieve mensen zijn gewoon niet aantrekkelijk/leuk om mee om te gaan.

[Morgan le Fay]

Wat Trimm Trabb schrijft.

Oh, en hou je wel van jezelf?

[Aapton]

Supersuri schreef op 03-07-2007 @ 22:06 :
Iemand een idee hoe het komt? En iemand een idee wat ik er aan kan doen?

Zijn er meer mensen met dat gevoel?

Misschien komt het wel omdat je fokking lelijk bent

en daar valt weinig aan te veranderen

[Supersuri]

Morgan le Fay schreef op 04-07-2007 @ 12:21 :
Wat Trimm Trabb schrijft.

Oh, en hou je wel van jezelf?

Nee ik hou niet van mezelf

Maar ik begrijp uit de reacties dat er meer mensen zijn die dat probleem hebben of gehad hebben. Het ligt dus niet alleen aan mij.

Ik zal proberen positiever te denken. Het is wel lastig om te doen. Hoe hebben andere mensen dat hier aangepakt?

De enige hobby die ik heb die me wel onder mensen brengt is schaken, maar dat zijn meestal weinig mensen van mijn leeftijd en al bijna helemaal geen meiden. Ik ga na de zomervakantie misschien op dansles. Is dat iets goeds?

[Daboman]

Magican schreef op 03-07-2007 @ 23:21 :
Het is je negatieve instelling

Om hier maar eens op verder te gaan: een bekende stelling is: Anderen kunnen niet van je houden als je niet van jezelf houdt.

Doe er iets mee want het is imo zo ontzettend waar

EDIT: De beste aanpak is om dingen te gaan doen die je leuk vindt; dan wordt je er vanzelf goed in, bereik je iets en krijg je iets waar je trots op zou kunnen zijn. Bijwerking: omdat je met leuke dingen bezig bent heb je geen tijd meer om negatief over jezelf te gaan denken.

Supersuri schreef op 04-07-2007 @ 13:03 :
Nee ik hou niet van mezelf

Maar ik begrijp uit de reacties dat er meer mensen zijn die dat probleem hebben of gehad hebben. Het ligt dus niet alleen aan mij.

Ik zal proberen positiever te denken. Het is wel lastig om te doen. Hoe hebben andere mensen dat hier aangepakt?

De enige hobby die ik heb die me wel onder mensen brengt is schaken, maar dat zijn meestal weinig mensen van mijn leeftijd en al bijna helemaal geen meiden. Ik ga na de zomervakantie misschien op dansles. Is dat iets goeds?

Het ligt wél alleen aan jou. Dat andere mensen hetzelfde meemaken (en geloof me, iedereen voelt zich wel eens zo, sommige mensen alleen vaker dan anderen), wil niet zeggen dat je er zelf niets aan kunt doen. Als jij inderdaad leert positief te denken en jezelf te waarderen, zul je zien dat andere mensen dat ook doen.

En dansles is héél goed om meiden te ontmoeten, omdat daar veel meer meiden dan jongens zijn. Danspartners zijn dus erg in trek

Iemand die niet van zichzelf houdt, is niet aantrekkelijk om van te houden.
Daarbij, als jij nooit tegen iemand zegt dat je van hem/haar houdt (vrienden, familie enz), zul je ook niet snel erachter komen wat zij van jou vinden.

Oh ja, en:

Ik hou van mij hoor je nooit zingen.
Ik hou van mij wordt nooit gezegd.
Maar ik hou van mij ga ik toch zingen.
Want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt.

Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen.
Ik hou van mij, van mij kan ik op aan.
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen.
Ik hou van mij en ik laat mij nooit meer gaan.

Ik blijf bij mij en niet voor even.
Ik blijf bij mij voor eeuwig en altijd.
Ben zelfs bereid mijn leven voor mezelf te geven.
Ik blijf bij mij totdat de dood mij scheidt.

Ik hou van jou zeg ik soms ook wel.
Ik hou van jou schat en ik meen het echt.
Maar ik hou van jou zeg ik alleen maar voor de spiegel.
Zo komt ik hou van jou weer bij mezelf terecht.

Ik hou van mij, van mij, van mij en van geen ander.
Want ik ben verreweg de leukste die ik ken.
Ik hoef mezelf zonodig ook voor mij niet te veranderen.
Ik blijf bij mij mezelf, gewoon zoals ik ben.

Want ik hou van jou betekent meestal.
Schat hier heb je mijn problemen los maar op.
Leef in een hel en verwacht van jou de hemel.
Je geeft de hel weg, dank je wel zeg, rot lekker op.

Want houwen van een ander.
Dat heb jij alleen maar nodig.
Omdat je niet genoeg kan houden van jezelf.
Hou van jou joh, maak de ander overbodig.
Ware liefde, geloof me, begint altijd bij jezelf.

Want ik hou van jou is niet de sleutel tot de ander.
Maar ik hou van mij, al klinkt het bot en slecht.
Want wie van zichzelf houdt.
Die geeft pas echt iets kostbaars.
Als-ie ik hou van je tegen een ander zegt.

Morgan le Fay schreef op 04-07-2007 @ 12:21 :
Oh, en hou je wel van jezelf?

hou je wel van jezelf, t lijkt de dr phil show wel

[Daboman]

sukKelgirl12 schreef op 04-07-2007 @ 14:27 :
hou je wel van jezelf, t lijkt de dr phil show wel

Hoe cliche of stereotyperend het ook klinkt, het is wel waar.

[Morgan le Fay]

sukKelgirl12 schreef op 04-07-2007 @ 14:27 :
hou je wel van jezelf, t lijkt de dr phil show wel

Ben ik ook groot fan van

Nee, maar het is idd gewoon waar. Als je niet van jezelf houdt, hoe kun je dan verwachten dat iemand anders het doet? Ik denk echt niet dat er ooit iemand meer van mij gaat houden dan ikzelf. Hoe egocentrisch dat ook klinkt.

En lees vooral die tekst die Nala hier neer heeft gezet, ook wijze woorden

[infrasoft]

jij mag pas zeuren als je moeder tegen je zegt dat het beter was als je nooit was geboren

[puurfroger]

daar wordt wel is lacherig over gedaan maar dat is geen kattepis jonge

[bassiedeclown]

ja godvertyfus,

al dat gezeik, daar zakt toch je oranje broek van je bruine reet van af.

niemand houd van me ,. tsjonge jonge denk eerst eens na van wat houden van betekend en kijk danmaar of je ten erste van jezelf houd

[Supersuri]

infrasoft schreef op 04-07-2007 @ 16:20 :
jij mag pas zeuren als je moeder tegen je zegt dat het beter was als je nooit was geboren

Als je er na jaren achterkomt dat familie niet eens weet dat je geboren bent komt dat op hetzelfde neer?

[Trimm Trabb]

bassiedeclown schreef op 04-07-2007 @ 20:43 :
ja godvertyfus,

al dat gezeik, daar zakt toch je oranje broek van je bruine reet van af.

niemand houd van me ,. tsjonge jonge denk eerst eens na van wat houden van betekend en kijk danmaar of je ten erste van jezelf houd

Ja en leer jij maar eerst eens schrijven en netjes praten voordat je commentaar komt geven.
Trouwens, eerste post? Dit riekt naar een clone (geen clown) die zit te jennen.

[Qimm]

http://nl.youtube.com/watch?v=BWrrd6hqJI0

zo

[LCtjuh]

Ik denk dat het grootste probleem is dat je te weinig zelfvertrouwen hebt. Probeer op een manier weer meer zelfvertrouwen te krijgen. Denk vooral aan de positieve dingen van jezelf en aan de dingen die je goed doet.

Als je meer zelfvertrouwen hebt maak je meestal ook sneller nieuwe vrienden/contacten.

Heel erg suc6 ermee .

[infrasoft]

Supersuri schreef op 04-07-2007 @ 20:51 :
Als je er na jaren achterkomt dat familie niet eens weet dat je geboren bent komt dat op hetzelfde neer?

lijkt me een beetje raar als je moeder niet eens weet dat je geboren bent..en je moet niet naar je familie kijkenmaar (heb je meestal toch niks aan) maar naar hoe je OUDERS over je denken

Supersuri schreef op 03-07-2007 @ 22:06 :
Iemand een idee hoe het komt? En iemand een idee wat ik er aan kan doen?

Zijn er meer mensen met dat gevoel?

Ik heb dat gevoel heel vaak gehad.

Ga met te weinig mensen om en de mensen waar ik wel mee omga en ging deden soms dingen waarvan ik dacht "dat doe je niet als je echt om mij zou geven".

Dus ja. Het beste is om met zoveel mogelijk mensen om te gaan en ook proberen er niet teveel aan te denken. Een deel ervan zit natuurlijk in jezelf. Als je jezelf vreselijk vindt, dan ben je ook eerder bang dat niemand van je houdt dan wanneer je jezelf helemaal top vindt.

[Dirty Ole]

******** schreef op 12-07-2007 @ 19:29 :
Het beste is om met zoveel mogelijk mensen om te gaan en ook proberen er niet teveel aan te denken. Een deel ervan zit natuurlijk in jezelf. Als je jezelf vreselijk vindt, dan ben je ook eerder bang dat niemand van je houdt dan wanneer je jezelf helemaal top vindt. [/B]

Wat je zegt klopt wel, maar "met zoveel mogelijk mensen omgaan" is niet steeds even eenvoudig. Ik ondervind gewoon keer op keer "iets" in mezelf dat me daarvan tegenhoudt. Ik kamp (nog) steeds met een haast problematische angst om bij mensen de verkeerde indruk (en met verkeerd bedoel ik: 'iemand die duidelijk iemand probeert te versieren'; door iemand aan te spreken, met andere woorden..) op te wekken. Hoezeer ik bij mezelf ook probeer in te prenten dat mensen niet onmiddellijk denken dat je aan 't "proberen" bent, of dat het niet uitmaakt of ik slecht bij ze overkom, omdat ik ze toch nooit terugzie; dat helpt allemaal niet. Al de tips daaromtrent zijn allemaal (of toch velen) wel waar, maar dat betekent niet dat ik die raadgevingen probleemloos kan overnemen. Ik ondervind steeds weer "iets" in me dat sterker is dan mezelf, en dat me afkerig maakt van iemand aanspreken. Ik denk ook steeds veel teveel na, dat vergemakkelijkt de zaken er niet op, en ik kan dat ook gewoon niet uitschakelen. En het ergste is: ik weet totaal niet waaraan het ligt of waarom ik dat allemaal heb.

Net zoals zelfvertrouwen ("jezelf top vinden"), waar men het hier over heeft: je kan dat toch niet kunstmatig creëren ? Hoe zorg je ervoor dat je dat je "jezelf top vindt" ? Je laat het jezelf toch niet toe om jezelf dingen wijs te maken waarvan je gewoon wéét dat het pertinente onwaarheden zijn ? Dan is dat zelfvertrouwen toch véél te broos en makkelijk te breken ?

Neem nu vanmiddag in de trein: naast me kwam een (heel mooi) meisje zitten, en ik heb een hele treinrit lang tevergeefs nagedacht over wat ik haar eventueel zou kunnen aanspreken; iets wat niet cliché zou zijn, en iets wat geen 'verkeerde' indruk zou wekken. Ik heb echt niets gevonden, en uiteindelijk ben ik niet verder geraakt dan een "bedankt" toen ze opschijschoof omdat ik moest uitstappen... Verder was ze ook een boek aan het lezen, waardoor een gesprek aanknopen sowieso al moeilijker wordt (en ja, ik had misschien wel kunnen beginnen over bijvoorbeeld de inhoud van het boek, maar dat lost het probleem niet op: steeds weer denk ik dat zoiets een verkeerde indruk kan wekken, dus heb ik dat ook niet gedaan). Zulke voorvallen komen geregeld voor, en elke keer frustreren ze me, en steeds meer en meer.

Ik merk eigenlijk dat ik dit "probleem" wel al meerdere keren heb aangehaald, het is dan ook erg frustrerend om te moeten vaststellen dat je geen bal vooruitgang boekt, terwijl je dat heel graag wil en je er ook van bewust bent dat je die vooruitgang moét boeken om iets te "bereiken".

[Southtown]

Waarom zoeken mensen altijd excuses om iets niet te doen? Altijd uitstellen, willen dat iets anders eerst gebeurd, eerst iets perfect hebben uitgewerkt op papier, whatever.

Papa Roach: It's never too late to live your life. The time is now it's do or die

De volgende keer dat je een meisje ontmoet, richt je op vrienden worden ipv direct "verliefd" op haar te worden omdat je wanhopig bent. Als je wat vrouwelijke vrienden hebt, zal je vast en zeker hun vriendinnen ontmoeten. En je wete hoe dat gaat, vriendinnen onder elkaar. Als eentje op zoek is naar een leuke jongen dan gaan ze het wel eens hebben over kenissen die misschien geschikt relatiemateriaal zijn (dat ben jij, mits wat werk )

Je maakt je te druk om wat anderen van je denken. Fuck them. Er gaan altijd mensen zijn die je haten, die je belachelijk vinden, die het niet met je eens zijn. Get over it. Je kan niet iedereen gelukkig maken, dus maak jezelf gewoon gelukkig. Stop met te voldoen aan andermans verwachtingen en begin je eigen verwachtingen op te stellen. Tis verdomme jouw leven en je hebt heus geen liefje nodig om je leven waarde te geven (het gaat andersom in zen werk: als je een waardevol leven leidt - niet te verwarren met de oppervlakkige levensstijl van sommige bekendheden - dan komen mensen automatisch naar je toe).

Nou, moe. Denk er eens over na. Diep en lang. Denk erover na op het werk, op de trein, als je niets beters te doen hebt. Zorg ervoor dat je je waarden kent, dat je je eigen stijl kan definiëren, je eigen wereldbeeld min of meer in kaart gezet. Werk aan jezelf en na enkele jaren (sorry, er is geen instant-happy-life en die zal er nooit zijn, ook al wil de reclame dat je gelooft dat het wel kan) zal je stevig in je schoenen staan, omdat je precies weet waarvoor je precies staat.

Ik raad je aan met een hobby te beginnen die je echt interesseert. Iets om je hart in te leggen, bij wijze van spreken, iets dat je motiveert en waar je de vrucht van graag toont aan je vrienden. Ik vind dat een hobby je zoveel kan bieden als je er je tijd, energie en lust (niet-seksueel) in steekt.

Als laatst wil ik je zeggen dat je voor je eigen geluk en succes moet zorgen. Je bent een grote jongen nu. Vroeger kwam mama voor je zorgen en je geven wat je nodig had toen je als kleuter begon te huilen. Als je nu huilt, blijf je alleen staan, dus twijfel niet en neem nu actie. Nee, NU. Geen excuses. De volgende keer dat je een meisje ziet, ga je ervoor. Nee, je hebt geen extra tijd nodig om x of y in orde te krijgen voor je je op het terrain kan wagen. Niemand leerde met mensen om te gaan door in z'n huis te blijven zitten.

God, wat een lange post. Nuja, hoop dat je er iets aan hebt.

[Supersuri]

Ole ik herken het probleem wel, alhoewel ik nog wel is aangesproken wordt , dat is makkelijker dan zelf mensen aan spreken. En je had het best over de inhoud van het boek kunnen hebben. Gewoon vragen, wat lees je? En als zij enthousiast begint te vertellen weet je dat ze een gesprek wilt en anders ga je na buiten kijken.

Maar ik ken het probleem wel. Ik heb ook nog nooit een vreindin gehad. Wel gewone vriendinnen, maar dat werd ook nooit iets. En soms twijfelde ik ook wel vaak aan die vriendschap, of ze me wel echt mochten. Vooral als het van 1 kant moest komen enzo.

Tegen mij is altijd gezegt dat ik vanzelf een meisje vind, maar ik geloof er niet meer in. Hopelijk geloof jij er nog wel in ole.

[Dirty Ole]

Charlesworth999 schreef op 15-07-2007 @ 00:47 :..

Thanks, leuke en mooie post vind ik. Het klopt helemaal dat ik me teveel (tot in het oneindige in feite) probeer te schikken naar wat anderen van me denken, en het klopt eveneens dat ik m'n zelfbeeld (mijn waarden) moet opkrikken om dat te vermijden, maar het blijft moeilijk om voor mezelf te stellen dat ik veel eigenwaarde heb, als ik gewoon voel dat ik die eigenlijk niet heb (toch niet op relationeel gebied, daarnaast valt dat wel nog vrij goed mee en weet ik heel goed wie ik ben en wat ik wil). Ik denk dat het sowieso een moeilijke opgave is om te geloven in iets wat niet is, ook al kan dat wel worden door erin te geloven. Ik vrees dat m'n verstand niet zo logisch redeneert..
Ik blijf gewoon onmogelijk te mobiliseren voor dingen doen die ingaan tegen mijn gevoel (= de angst voor wat mensen van me zouden vinden) erbij. Om effectief "NU actie" te kunnen ondernemen, zoals je schrijft, zal dat gevoel veranderd moeten worden, en ik weet gewoon niet zo goed hoe, en of dat überhaupt wel kan, argumenten lijken meestal nogal weinig invloed op mezelf te hebben, ik ben nogal van koppige aard, merk ik
Idem eigenlijk met het "richten op vrienden worden": graag, maar je controleert toch niet zomaar waarover je denkt en wàt je daarover denkt ? Hoé prent je dat op realistische wijze bij jezelf in ?
Hobbies heb ik overigens wel, net als vrienden (vrouwelijk en mannelijk), het is zeker niet zo dat ik veel te klagen heb over m'n leven (op zich ben ik best gelukkig), maar misschien dat sommige dingen wel beter zouden kunnen.

Thanks voor je reply!

Supersuri schreef op 15-07-2007 @ 01:28 :
Ole ik herken het probleem wel, alhoewel ik nog wel is aangesproken wordt , dat is makkelijker dan zelf mensen aan spreken. En je had het best over de inhoud van het boek kunnen hebben. Gewoon vragen, wat lees je? En als zij enthousiast begint te vertellen weet je dat ze een gesprek wilt en anders ga je na buiten kijken.

Ik word ook wel soms aangesproken door mensen (waarop ik meestal heel zenuwachtig reageer, want ik wil geen slechte indruk maken, etc..). Vragen over de inhoud had idd niet slecht kunnen zijn, maarja, dan komen we alweer bij de basis van m'n "probleem" en lost dat probleem eigenlijk niet op.
Achja, good luck as well

Hehe, wat een clichés worden er weer over te tafel gesmeten. Er zijn voldoende mensen die van mij houden, maar ik houd dus écht niet van mezelf.

Zo uniek is dat toch niet?

Houden van jezelf klinkt ook weer zo zoetsappig en overdreven. Is gewoon tevreden met jezelf zijn niet al voldoende?

[CatBeLong]

Supersuri schreef op 03-07-2007 @ 22:06 :
Iemand een idee hoe het komt? En iemand een idee wat ik er aan kan doen?

Zijn er meer mensen met dat gevoel?

Je fout begindt hier... je zoekt je aandacht bij een internet groep\
wat heeft je het idee dat wij ook maar een beetje geefen om jou?

als je je therapie and vriendschap online zoekt heb je geen leven
imo, ben je evenveel waard als een zak aardappelen als je iets post met "niemand houd van mij"

maar mischien helpt het volgende
-een zak over je hoofd
-een zak over je lichaam
-gezicht laten verwijderen
-niet meer verschijnen(kluisenaar worden)
-download een film met sentimiteele waarde en volg je gevoel


als je denk dat ik je burn omdat ik er genot aan heb...
mjah een beetje... zoek je aandacht bij je ouders of psychiater...

[RaidoN]

CatBeLong schreef op 26-07-2007 @ 15:58 :
Je fout begindt hier... je zoekt je aandacht bij een internet groep\
wat heeft je het idee dat wij ook maar een beetje geefen om jou?

als je je therapie and vriendschap online zoekt heb je geen leven
imo, ben je evenveel waard als een zak aardappelen als je iets post met "niemand houd van mij"

maar mischien helpt het volgende
-een zak over je hoofd
-een zak over je lichaam
-gezicht laten verwijderen
-niet meer verschijnen(kluisenaar worden)
-download een film met sentimiteele waarde en volg je gevoel


als je denk dat ik je burn omdat ik er genot aan heb...
mjah een beetje... zoek je aandacht bij je ouders of psychiater...

Mee eens

CatBeLong schreef op 26-07-2007 @ 15:58 :
Je fout begindt hier... je zoekt je aandacht bij een internet groep\
wat heeft je het idee dat wij ook maar een beetje geefen om jou?

Ik ben over het algemeen geen spellingsnazi ofzo, maar dit is toch wel om van te huilen.

[Magican]

CatBeLong schreef op 26-07-2007 @ 15:58 :
Je fout begindt hier... je zoekt je aandacht bij een internet groep\
wat heeft je het idee dat wij ook maar een beetje geefen om jou?

als je je therapie and vriendschap online zoekt heb je geen leven
imo, ben je evenveel waard als een zak aardappelen als je iets post met "niemand houd van mij"

Misschien niet, maar hij kan wel een foutloze zin produceren.

Magican schreef op 26-07-2007 @ 19:03 :
Misschien niet, maar hij kan wel een foutloze zin produceren.

afgezien van de fout in de topictitel bedoel je?

[Magican]

Bartezz schreef op 26-07-2007 @ 19:16 :
afgezien van de fout in de topictitel bedoel je?

Precies!

[awesome]

vast wel iemand.