Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #102

[Pruts0r]

Ik kan gewoon ook helemaal niets goed doen En dan te bedenken dat iedereen me complimentjes geeft... Waarom schat ik mezelf zo negatief in

Afgelopen weekend was geweldig... Het zou bij die flirt alleen bij knuffelen blijven en kwilde heel graag zoenen en uiteindelijk gebeurde dat ook en niet zo'n beetje ook

Nja, nu zit ik toch met kriebels te kijken omdat het nu pas tot me doordringt hoe fucking ECHT het was, ik kon het namelijk in eerste instantie niet geloven dat ik zoiets mooist mocht voelen, mja, die kriebels zijn dan wel gezakt, maar nu smste ik haar vanmorgen wakker omdat ik dacht dat ze zo vlak voor 9 uur al wel richting de trein naar Chibicon was gegaan... Nja, bleek ze dus nog te slapen, omdat het nogal laat was geworden en ze hoefde dus nog niet zo vroeg weg....

Ik moet echt alle mooie dingen altijd voor mezelf, of voor iemand anders, op de een of andere manier gewoon verpesten, hoe mooi het ook is

Eigenlijk toch wel raar dat ik nu denk dat ik alsnog het weekend voor haar lichtelijk heb verpest, terwijl ze toch nog steeds in haar naam heeft staan dat ze een heel koel weekend heeft gehad.....

Nja, gisteren had ik m'n examenfeestje, dat was wel weer heel gezellig, maar ik sliep pas om half drie ofzo, ondanks dat iedereen al om kwart voor 12 weg was...... Dus tja, nu ben ik helemaal dood... En dan dadelijk ook nog eens iemand meehelpen met de voorbereidingen voor de verjaardag en dan tot half twaalf feesten....

Op zondagmorgen wil ik dan ook nog heel graag naar de kerk, dus maandag ben ik compleet dood... Ben ik even blij dat ik werkloos ben atm... Kan ik nog even lekker op adem komen voor een weekje op de camping met de vriendengroep...

Edit: En ik heb dus ook nog nooit zo iemand als haar ontmoet...

ah spreek hem nou aan

[Vogelvrij]

Ik voel me een beetje chagrijnig En iedereen moet werken juist nu ik eindelijk vrij ben. En ik heb geen zin om volgende week om kwart voor zes te moeten opstaan. Hm, ploegendienst heeft voordelen maar ook nadelen Maar op zich vind ik het werken wel leuk. Hm... En daar heb ik dan jarenlang zo moeilijk over gedaan


[edit] Volgens mij heb ik een negen voor Turks 2. Hm, dat is wel weer goed voor mijn humeur

[Yana]

Jeej! De vakantie gaat niet door! Er valt echt een last van mn schouders. Ik heb er zo tegenop gezien en nu kan ik gewoon voor het eerst úitkijken naar mijn vakantie. Het lijkt me echt best leuk daar! Hopelijk kan mn vriend zich er ook een beetje overheen zetten en gaat het nog gezellig worden ook.

Was de meeting geslaagd trouwens?

[GeleBloem]

Ik ben echt kapot
Mijn ouders hebben constant ruzie. Als ik er wat van zeg is mijn vader boos op me en zegt dat ik het voor mijn moeder opneem. Ik ben bijna bang om ooit te gaan trouwen...En dan zegt mijn vader dat ze ook al 20 jaar zijn getrouwd, maar dit is al 18 jaar lang.

Levensverhaal schrijven suckt, zeker als je alles tot het laatste uitstelt en je een deadline hebt.
Man ik voel me moe en ik vind het echt poep, maar toch is het heel belangrijk. Erg vermoeiend want het moet iets van 10 kantjes worden. belgh!

[Stefanie]

Nog 23 nachtjes tot de vakantie en 2 opdrachten voor school afmaken! Inmiddels al 45 studiepunten binnen.

*trots*

[gewoonik]

ow...
ik ben echt een mislukkeling ofzo...
waarom moet alles bij mij zo moeilijk gaan?
moeten mensen me alleen laten terwijl ik juist iemand nodig heb?
waarom zit ik mezelf zo dwars?
en nja t gaat gewoon niet. ik voel me hier opgesloten in dit kutkamertje in deze saaie stad waar ik bijna helemaal alleen ben , maar als ik naar mn ouders ga voel ik me daar weer niet op mijn gemak...
ik weet t niet.
misschien moet ik toch maar naar ze toegaan...kan ik in ieder geval proberen beter voor mezelf te zorgen.

[Yana]

Ik ben echt zo helemaal verkeerd bezig . Houdt het nou verdomme nooit op? Ik vreet en ik vast, ik probeer het weer op te pakken en dan loopt het weer uit op een vreetbui, ik skip nog maar eens een maaltijd om te compenseren en het gaat maar door en door en door. Momenten van trots afgewisseld met momenten van diepe diepe walging. Ik durf de weegschaal niet meer op, maar wordt gedreven door een intense nieuwsgierigheid. Voor het eerst merk ik wat "sociaal isolement" echt inhoudt, want ik wil mijn vriend het liefst niet zien en krijg geen fatsoenlijk woord meer over mijn lippen. Ik wil alleen maar slapen. Ik slaap in met de gedachte aan eten, droom over eten en als ik wakker word is eten weer het eerste waaraan ik denk. Steeds vaker voel ik me levensmoe en diep eenzaam. Aan de oppervlakte kan ik best wel wat vrolijkheid en medeleven veinzen, maar in feite kost het zoveel energie omdat alles in mij rondom eten is gebaseerd. En het duurt nog 1.5 maand voordat ik weer naar mijn psycholoog kan..

Wat moet ik nu?

[gewoonik]

yana
vooral de tweede helft van je stukje klinkt heel bekend..
maar goed ik weet dus ook niet wat je moet doen.
probeer toch veel leuke dingen te doen (dan gaat t met mij altijd beter)
succes!

[Sagana]

Ik vind het spijtig dat ik niet naar de meeting geweest ben, maar ja, het was zo ver & duur...

Zaterdag. Zucht. Normaal is zaterdag mijn favoriete dag van de week, maar vandaag dus niet. Ik wil niet geconfronteerd worden met hem. Ik wil niet normaal doen tegen hem en lachen als hij iets grappig vertelt en... Ik wil gewoon niet dat alles normaal is.
Ah, er gaat toch wel één verschil zijn met een normale zaterdag (of, beter gezegd, met een zaterdag zoals die tot nu toe was). Want we moeten ervoor zorgen dat we niet alleen zijn en (als dat toch gebeurt) dat we niet kussen. Haha, lachwekkend eigenlijk, maar tegelijk zo moeilijk.

Het was raar gisteren. Ik was met een paar vrienden van 't café nog naar een fuif geweest en toen ik daar aankwam zag ik een hele hoop meisjes van mijn school, de meisjes waar ik op school geregeld bijsta. Niet dat ik hen echt leuk vind ofzo (de meeste van hen toch niet), maar op school heb ik eigenlijk geen echt goede vriendinnen. Maar zij weten niets van mij, oa niet dat ik rook. Ze zijn allemaal enorm tégen roken en ze zouden héél geschokt zijn als ze wisten dat ik rook. Ik weet eigenlijk niet of ze me gezien hebben met een sigaret gisteren, maar ik veronderstel van wel. Oh wat leuk, de commentaar die ik dan ga krijgen na de vakantie.
Ik ben blij dat ik nog maar één jaar op die school hoef te doen.

[Hawahaai]

Yana schreef op 07-07-2007 @ 18:28 :
En het duurt nog 1.5 maand voordat ik weer naar mijn psycholoog kan..

Wat moet ik nu?

Bellen of je toch niet eerder terecht kunt? Succes ermee, meid, zet 'm op!

OT: Vandaag is wel oke, behalve de bult frutseltjes die nog in doosjes in de kast moeten (ik had gisteren een begin gemaakt met het herinrichten van onze 'grote' kast). We hebben gewinkeld voor cadeautjes en meteen ook dat leuke cadeau/kaftpapier en drie dvd's gekocht.

Ik was lekker therapeutisch rustig ontspannen mijn kamertje aan het opruimen, stoffen en schoonmaken, en dan hoor ik dat mijn grote maatje uit de casa een terugval heeft. Meneer mocht op zichzelf en na een week gewoon alweer...Ik word daar zo verdrietig van. En helemaal omdat ie het gewoon niet gezegd heeft.

LiefsvanHier schreef op 04-07-2007 @ 22:27 :
En breien gaat steeds beter . Oh, ik wil echt graag een sjaal voor de winter maken!

Yeeey! Eindelijk iemand die ook breit. Breien is vet. Ik ben er nu ook mee bezig

Sassiefje en Tink* gecondoleerd! Sterkte!

[Heksjuh]

Sagana: dan houden we de volgende meeting in Belgie
Of ergens dichterbij de grens.
Als je commentaar krijgt volgend jaar dat ze je hebben zien roken, moet je je daar niks van aantrekken. Je mag het toch zelf weten? Al is het ook wel een beetje begrijpelijk als ze er een opmerking over maken, maar als ze er dagen over lopen te zeuren niet.
Succes vanavond.

Ik dacht eerst dat het spanningshoofdpijn was, maar het houdt nu wel erg lang aan. Maandag maar naar de huisarts, misschien is het iets waar ik met antibiotica ofzo vanaf kom. Alleen mijn eigen huisarts is er niet, dus moet ik naar de vervanger en die zit een nieuw gebouw met nog meer andere artsen. Dat is wat minder.

Vandaag is mijn zusje jarig. Neefjes kwamen nog, geen last van gehad. We mogen hun auto zes weken lenen, dat is wel handig.

Volgende week een drukke week. Ik ga naar de camping waar mijn zus animatieteam doet, ik moet op mijn neefjes passen en ik moet vier dagen werken. Dus ik heb maar een echt vrije dag. Ach, ik overleef het wel. Maar hoe, want ik begin me nu toch wel beroerder te voelen.

Ik hoop niet dat het morgenochtend regent, lekker twee krantenwijken lopen in de regen.

[Sagana]

Heksjuh schreef op 07-07-2007 @ 19:55 :
Sagana: dan houden we de volgende meeting in Belgie
Of ergens dichterbij de grens.
Als je commentaar krijgt volgend jaar dat ze je hebben zien roken, moet je je daar niks van aantrekken. Je mag het toch zelf weten? Al is het ook wel een beetje begrijpelijk als ze er een opmerking over maken, maar als ze er dagen over lopen te zeuren niet.
Succes vanavond.

Ja, de volgende meeting dichter bij België, vind ik een goed idee!
En over dat roken, ik zou er wel tegen kunnen als ik een opmerking kreeg van hen, maar niet op hun manier. Ze doen net of roker een enorme misdaad is. Ik zou me bijna een crimineel voelen.

Ik zal duimen voor goed weer morgen, of iig geen regen.

nachtmerries

[IcedEarth]

Hmm, hmm, life is my friend. Ook al zit niet alles mee, nee, dat niet, maar beter houd je het leven te vriend en ben je gelukkig met wat je hebt en wie je bent. Ik heb het idee dat ik de afgelopen maanden iets heb bereikt. Ik ben gelukkig. Vanuit de bodem van mijn (eerlijke) hart, ik ben gelukkig. En wil ik dat blijven, dan kan ik me niet veroorloven om het leven niet te accepteren zoals het is. Ja, gister, ik was vreselijk verliefd, nog steeds, op de beste vriend van mijn ex. Zoenen, lief doen, maar sorry zei hij, ik ben niet verliefd. Oh, hm, ja dacht ik, dat is jammer. never let myself down Maar het is niet érg. Hélemaal niet zelfs. (noem het karma?) Nee, we hadden het leuk en het leven is nog steeds mooi. Dan zijn we vrienden, dat is ook leuk, geen hand vol jongens, geen land, maar een wereld. hihihii.

[Heksjuh]

Sagana schreef op 07-07-2007 @ 20:01 :
Ja, de volgende meeting dichter bij België, vind ik een goed idee!
En over dat roken, ik zou er wel tegen kunnen als ik een opmerking kreeg van hen, maar niet op hun manier. Ze doen net of roker een enorme misdaad is. Ik zou me bijna een crimineel voelen.

Ik zal duimen voor goed weer morgen, of iig geen regen.

Dankje, ik hoop dat het helpt
Als het regent gaat mijn vader een wijk lopen, omdat hij ervan overtuigd is dat het niet gaat regenen

Oef, Rogier is lief

Hij had helemaal nooit door hoe moelijk ik sommige dingen vind, en nu hij dat wél weet (en ook sommige 'rare' dingen uit het verleden kan verklaren) doet hij echt heel lief. Eerst zag hij mijn angst meer als een soort luiheid (want ik liet nooit zien dat ik eigenlijk báng ben), maar nu houdt hij echt veel rekening met me. Ik ben de afgelopen dagen enorm bijgekomen, en voel me nu veel beter. Energie tanken voor 't bezoekje aan de huisarts. Maandag een afspraak maken voor zo snel mogelijk, en dan gaat Rogier mee. Ik wil wel alleen mijn verhaal doen, maar iemand die met me meeloopt is altijd welkom.

Nu merk ik wel dat ik weer gestresst word van de bovenburen, die hebben een computerspel waarbij ze moeten springen op een mat, en dat hoor ik nogal goed hier. M'n hart bonkt in m'n keel. Dus ik verhuis naar de slaapkamer en ga daar lekker rustig naar mijn luisterboek luisteren

nee, het klopt, bijna niemand krijgt me kwaad. situaties ietsje sneller..
zucht
ik wil wel eens één keer in mijn leven écht boos worden
maar er zit een of andere blokkade in me, zo voelt het. wat klinkt dat belachelijk zweverig. maar het is de beste beschrijving.

ik heb mijn plek nog niet in alle categorieen gevonden
hm
waarom kan ik niet gewoon normaal typen?

Nog steeds dat kut-levensverhaal afmaken en dan heb ik zitten forummen. Ik heb alleen nog maar morgen!
Ik stel steeds alles uit tot het laatst!

[Little_lady]

Gelukkig had ik afleiding en heb ik de meeste tijd echt lol gehad vanmorgen en vanmiddag en uiteraard vooral met haar, maar dan zie ik weer een half uurtje niemand en dan denk ik er meteen weer aan.

Verdorie, ik kan dat kleine levende wezentje toch niet zomaar weg laten halen? Maar ervoor zorgen kan ik niet (hoewel vriendjelief daar 100% zeker anders over denkt) en dat willen m'n ouders ook niet, dus dan zou het adoptie worden. En dan? Dan heb ik 9 maanden een kind gedragen, het op de wereld gezet en geef ik het vervolgens weg omdat ik het niet kan geven waar het recht op heeft, in de hoop dat het het bij de adoptie-ouders wel krijgt. Prima alternatief maar ik ben 17, nog lang niet klaar met school en ik kan het aankomende jaar echt niet missen.. Ik heb dus eigenlijk helemaal geen tijd om zwanger te zijn maar ja, nu ben ik het al Vriendjelief vertel ik het ook nog maar niet, hij wil het zeker weten houden. Hij heeft een hele grote kinderwens dus een abortus zit er voor hem niet in. En nu weet ik wel dat ik voor mezelf moet kiezen, maar ik hou van 'm en weet zijn gedachten over wij en kinderen krijgen. Eigenlijk de ideeën voor later, over een jaar of 8 ofzo.. Damn, dit is té moeilijk. En we doen het áltijd veilig en toch is het dus blijkbaar mis gegaan..

@ Coopergirl; dankjewel

Yana schreef op 07-07-2007 @ 18:28 :
Wat moet ik nu?

Ik wil je wel helpen wat betreft het eten, maar wíl je het echt? Wil je écht jou patroon en gewoontes loslaten? Wil je doen wat anderen zeggen dat goed voor je is, ook al voelt het zo verschrikkelijk fout? Wil je de controle uit handen geven? *knuff* M'n pm box staat open en ben natuurlijk ook aanspreekbaar op msn.

Ot: Memoryyyyyy, lalalalalalala ... I was beautifull then... Net terug van Cats! Whoei, het was leuk en gaaf en cool en Wel één heel dun iemand die meedeed en dat triggert en is niet leuk, ik wil ook dun zijn en niet dat moddervette wezen dat ik nu ben. Blaaaaah, maar ik heb andere positieve dingen toch? Zij danst, ik speel in een orkest bv. Met deze rot gedachten ga ik wat doen, want het kan m'n avond verpesten en dat is zonde. Maar nu eerst: oogjes dicht en snaveltjes toe.

[Morri]

Little_lady schreef op 07-07-2007 @ 23:26 :
Gelukkig had ik afleiding en heb ik de meeste tijd echt lol gehad vanmorgen en vanmiddag en uiteraard vooral met haar, maar dan zie ik weer een half uurtje niemand en dan denk ik er meteen weer aan.

Verdorie, ik kan dat kleine levende wezentje toch niet zomaar weg laten halen? Maar ervoor zorgen kan ik niet (hoewel vriendjelief daar 100% zeker anders over denkt) en dat willen m'n ouders ook niet, dus dan zou het adoptie worden. En dan? Dan heb ik 9 maanden een kind gedragen, het op de wereld gezet en geef ik het vervolgens weg omdat ik het niet kan geven waar het recht op heeft, in de hoop dat het het bij de adoptie-ouders wel krijgt. Prima alternatief maar ik ben 17, nog lang niet klaar met school en ik kan het aankomende jaar echt niet missen.. Ik heb dus eigenlijk helemaal geen tijd om zwanger te zijn maar ja, nu ben ik het al Vriendjelief vertel ik het ook nog maar niet, hij wil het zeker weten houden. Hij heeft een hele grote kinderwens dus een abortus zit er voor hem niet in. En nu weet ik wel dat ik voor mezelf moet kiezen, maar ik hou van 'm en weet zijn gedachten over wij en kinderen krijgen. Eigenlijk de ideeën voor later, over een jaar of 8 ofzo.. Damn, dit is té moeilijk. En we doen het áltijd veilig en toch is het dus blijkbaar mis gegaan..

@ Coopergirl; dankjewel

Wat rot voor je. ({) Ik begrijp je twijfel heel goed, maar ik denk dat je aan het belang van het kind moet denken. Dat geldt voor jou, maar ook voor je vriend en als hij echt van je houdt, zal hij wel weten dat houden nu helaas geen optie is, hoe jammer je dat ook vindt. Jij bent uiteindelijk de moeder... als jij je er niet goed bij voelt om het te houden (wat ik me heel goed voor kan stellen), wordt het toch wel lastig denk ik, ook voor het kind..

Mijn opa is dement en dat doet pijn. Maar ik heb hele lieve vriendinnen en dat voelt zo goed. Vooral mijn beste vriendin is echt een schatje. Ik had niet gedacht dat ik al zo snel iemand zo dichtbij zou laten komen.

[darkfairy]

jeej wat gaat het toch weer goed met eten weer niks op het maakt me bang maar van binnen zegt iets dat ik niet mag eten en nou zit ik te twijfelen zal ik het morgen tegen mijn vriend zeggen of niet en ik wil een knuffel pff

[coopergirl]

Little_lady schreef op 07-07-2007 @ 23:26 :
Gelukkig had ik afleiding en heb ik de meeste tijd echt lol gehad vanmorgen en vanmiddag en uiteraard vooral met haar, maar dan zie ik weer een half uurtje niemand en dan denk ik er meteen weer aan.

Verdorie, ik kan dat kleine levende wezentje toch niet zomaar weg laten halen? Maar ervoor zorgen kan ik niet (hoewel vriendjelief daar 100% zeker anders over denkt) en dat willen m'n ouders ook niet, dus dan zou het adoptie worden. En dan? Dan heb ik 9 maanden een kind gedragen, het op de wereld gezet en geef ik het vervolgens weg omdat ik het niet kan geven waar het recht op heeft, in de hoop dat het het bij de adoptie-ouders wel krijgt. Prima alternatief maar ik ben 17, nog lang niet klaar met school en ik kan het aankomende jaar echt niet missen.. Ik heb dus eigenlijk helemaal geen tijd om zwanger te zijn maar ja, nu ben ik het al Vriendjelief vertel ik het ook nog maar niet, hij wil het zeker weten houden. Hij heeft een hele grote kinderwens dus een abortus zit er voor hem niet in. En nu weet ik wel dat ik voor mezelf moet kiezen, maar ik hou van 'm en weet zijn gedachten over wij en kinderen krijgen. Eigenlijk de ideeën voor later, over een jaar of 8 ofzo.. Damn, dit is té moeilijk. En we doen het áltijd veilig en toch is het dus blijkbaar mis gegaan..

@ Coopergirl; dankjewel

moeilijke situatie, zeg! Toch zou ik waarschijnlijk ervoor kiezen het probleem met iemand te delen. Nu rust er een extra zware last op je schouders omdat je er alleen mee rondloopt. Die goede vriendin waar je in een voorgaande post over sprak, is zij geen geschikt persoon?

Hoeveel dagen/ weken ben je in verwachting (schat je)?

sterkte nogmaals..

[darkfairy]

wat een nacht zeg en dan zit ik nog te twijfelen of ik het hem dadelijk vertel of niet
als hij het al niet merkt

[Yana]

Little_lady schreef op 07-07-2007 @ 23:26 :
<knip>

Hey, wat een lastige keuze heb je te maken! Ik snap je dilemma. Ik denk echter dat je vriend recht heeft het wel te weten..Hij is immers de vader! En wat wil je dan? Straks abortus laten plegen en je relatie met hem gewoon maar door laten sudderen, zonder dat je hem dit geheim vertelt? Dat zou ik je ten zeerste afraden.
Het zal je relatie niet ten goede komen.

En denk er ook vooral niet te licht over.. Je hebt het nu al over "dat kleine levende wezentje".. wat betekent dat je het niet nog maar als een klompje cellen ziet. Denk je dat je er naderhand mee kan leven? Bedenk goed wat je er mee wilt, want het is een beslissing waar je je hele leven mee op zn kop zet. Maar, en dat vind ik echt, betrek je vriend erbij. Het is net zo goed zijn kind.

@Sonho: Ik zal je nog pm'en.

[Ann]

Het gaat niet goed met papa. Al de hele week niet eigenlijk. Het gaat nog steeds niet beter met zijn oog. Hij is net naar de dokter geweest en er is een hele grote kans dat hij aan dat oog blind raakt, maar hij is aan zijn andere oog ook al blind. Wat moet hij dan? Zijn werk opgeven, zijn passie voor autorace opgeven, zijn muziek opgeven... Hij kan ons dan niet meer zien. Dat doet me zo'n zeer.Ik hoop maar dat het meevalt. Hij moet zometeen richting de oogarts, ik hoop zo dat de oogarts zegt dat de dokter een fout gemaakt heeft.

[Heksjuh]

Ik ben moe en ik voel me nog steeds niet goed. Ik voel me steeds slechter, maar dat komt ook doordat ik moe ben. Hopelijk gaat het goed met werken, want soms doet het echt heel erg veel zeer. Nouja, morgen naar de huisarts (naar een vervanger die ik niet ken, maar wel dichterbij).

En het is mooi weer hier. Vanmorgen gelukkig ook

[rare kwast]

gister vrijgezellenfeest.. was rond 12 uur thuis en ben niet meer online gegaan.. ik had het gehad, was gesloopt en voelde me zo leeg en rot
en ik was onwijs moe.
uiteraard sliep ik pas na 4 uur ofzo
nu net wakker.. (eerst om 9 uur gegeten toen om 12 uur nog ff terug gegaan.. zo moe)
heb last van mn rug moesten steppen en dat is gewoon kut.. en bowlen helpt ook niet echt..
ik was weer eens totaal niet mezelf.. ik doe wat ik denk wat mensen van mij verwachten..
ik hou dr mee op

[rare kwast]

grr ik wil zo graag nog meer luchten maar het zit zo vast en het maakt mezelf alleen maar bang

[kroot]

Ik weet niet of het een overwinning is, maar deze gaat toch in mijn positieve box. Ik ben vandaag in mijn eentje naar het strand gegaan. Ik had mijn bikini aangetrokken, en op het strand durfde ik hem niet uit te trekken. Maar ik dacht als ik nu snel op mijn buik ga liggen, ziet niemand me. Daarna zelfs nog even op mijn rug gelegen, maar dat was toch te moeilijk, je ligt dan zo bloot en open. Toen kwam nog wat moeilijks: ik wilde wel even gaan zwemmen, maar daarvoor moest ik het hele strand over, en dat durfde ik niet. Iedereen ziet dan hoe lelijk en dik ik ben. Maar ik heb het toch gedaan. Dus daar mag ik wel een beetje trots op zijn.

[darkfairy]

vanmiddag naar mijn vriend geweest en net pas terug
het was gezellig en heb over mijn grens heen laten gaan maar het voelde niet verkeerd
en verder geen idee wat ik vanavond ga doen

[Gothic]

Heeeeerlijk dagje. Lekker bij m'n oma in de tuin gezeten een beetje met de hond gespeeld . Echt vakantie. Echt niets doen. Ben zelfs klein beetje verbrand...

[Ann]

Mijn vader is inmiddels naar de oogarts geweest. Zijn hoornvlies is beschadigd en hij heeft een talgklier in zijn oog waar haren uit groeien. Dat laatsteis wel het minst erge. Er zit een deuk in zijn hoornvlies... hij heeft nu een soort lens in waardoor het niet verder kan bechadigen maar hij ziet toch al bijna niets. Morgen moet hij terug en dat weten ze of het blijvend is. Als het blijvend is dan is hij zo goed als blind. Fijn...

[Sagana]

Ik wìlde dat helemaal niet weten. Ergens diep in mij vermoedde ik al wel zoiets, maar dat zijn zo'n dingen die je niet wil beseffen, niet als je verliefd bent. Als een vriendin je dan nietsvermoedend zo'n dingen over hem begint te vertellen... Nee, echt. Kut.
Ik wil niet meer verliefd zijn, laat het ophouden! Met de dingen die ik nu weet, màg ik echt niet meer met hem doorgaan. Verdomme, ik wil het echt niet weten. Misschien is het goed dat ik het weet, misschien ga ik dan eindelijk beseffen dat hij me écht niet waard is, dat hij het echt niet waard is dat ik me zo slecht voel.
En het is zo kut dat ik er met niemand over kan praten. Ik wil er met iemand over praten, ik wil mijn hart uitstorten bij iemand, niet per se iemand die mij raad of commentaar kan geven (want wat ik moet doen weet ik goed genoeg...), maar iemand die luistert. Iemand waaraan ik alles kan vertellen.
God, het is zo kut.
Ze heeft het me verteld op MSN, maar ik zie haar straks nog. Eigenlijk zou ik er over moeten zwijgen en mezelf niet mogen kwellen, maar ik weet nu al dat ik er straks wel over begin.
En dan zit ik met een paar dilemma's. Moet ik hem nu een klootzak vinden of niet? Tenslotte, hij had geen verplichtingen tegenover mij.
En dan dilemma 2. Moet ik er iets over vragen aan hem? Er iets over zeggen? Mja, ik denk niet dat ik het zal kunnen laten om er een opmerking over te maken, als er een geschikt moment komt.
Ik heb zo'n zin om er nu direct een opmerking over te smsen, maar dat zou wel het slechtste idee ooit zijn. Ik zie hem straks waarschijnlijk nog, en dinsdag zie ik hem weer, en ik wil plezier maken dus is het beter om het nog even te laten rusten.
Ik ben toch wel echt geschrokken eigenlijk.

[rare kwast]

gatver.. nu hebben ze de dienst tijden ook nog veranderd kan ik nog eerder met de bus mee, nog eerder op mn werk en nog eerder mn bed uit

[Little_lady]

Yana schreef op 08-07-2007 @ 11:00 :
Maar, en dat vind ik echt, betrek je vriend erbij. Het is net zo goed zijn kind.

Ja, daar heb je helemaal gelijk in, hij heeft het recht om het te weten en het zou inderdaad beter zijn voor onze relatie. Maar toch moet ik het voor m'n gevoel eerst een paar dagen zelf doen want hoe je het ook wendt of keert, ik ben nu moeder van een nog ongeboren kind. En daar moet ik eerst even voor mezelf aan 'wennen' voor ik anderen ervan op de hoogte breng.. De uiteindelijke beslissing zal ik met hem samen maken of in ieder geval zullen we proberen om er samen uit te komen. Ik ga het 'm dus van de week wel vertellen.

Coopergirl, ik weet niet helemaal of je daarvoor nu vanaf de dag moet rekenen dat je menstruatie had moeten beginnen of dat dat anders moet maar in dat geval ben ik dinsdag 4 weken..

@Little lady: wat een dilemma....
Ik zou niet weten wat ik zou doen, eigenlijk.
Lijkt me wel goed om jezelf even tijd te gunnen voordat je het anderen vertelt.
Sterkte!

OT:
Wat een weekend...
M'n moeder had echt veel te veel gedronken, werd ze helemaal sentimenteel. Had ik op een gegeven moment geen zin meer in, dus toen ben ik naar bed gegaan.
Maar daarna schijnt ze dus nog heel erg tekeer zijn gegaan tegen m'n zusje.
En volgens mij herinnert ze zich de helft niet meer van wat ze gezegd/gedaan heeft.
Muts, doe eens normaal ofzo.

[gewoonik]

ik kan niet meer echt genieten van dingen. met eten gaat t alleen maar kutter en daar schaam ik me zo voor, ik durf t tegen niemand te zeggen.
ik voel me alleen en eigenlijk wil ik gewoon dta hij weet hoe rot ik me voel en dat ik echt niet wil dat hij straks nog langer weggaat en dat ik een stomme afhankelijke vriendin ben. en dat t echt voelt alsof iedeeen me maar laat stikken.
maar ik kan t niet alleen
en ik moet nog dingen doen voor studie wil ik mijn P halen maar ik eb t zo ontzettend gehad en ik wil er toch niet mee door denk ik.
t lijkt alsof t allemaal niet uitmaakt ik ben toch niet gelukig, maar als ik alleen ben wel nog ongelukkiger.

[rare kwast]

mn beste vriendin zou vandaag smsen en online komen om te praten, te luisteren me te troosten.. niet dus.. vergeten? of geen zin..
beide denk, ze heeft een vriendin, helemaal hotel de botel, deeply in love.. ze heeft mij niet nodig, maar ik haar deste meer..
ik moet gewoon even praten, even leunen, warmte voelen.. weet ik veel. ik voel me leeg, down en alles is zo donker en uitzichtloos..
iedere keer denk ik het zelfde maar t mag niet.. ik kan een bruiloft van een andere vriendin niet verpesten.. en de vakantie van een goeie vriendin..
nee het mag nog niet

Flipje, ik ben online, als dat ff kan helpen.^^

Pfft, wat een nutteloze, saaie dag. Heb geslapen en meer niet terwijl ik vanalles wilde doen. Morgen dus echt opruimen, therapie huiswerk en sporten. Zo. Oh en beter eten, tussendoortjes enzo.

[coopergirl]

Morgen:
-id-kaart aanvragen (heb al een afspraak bij de gemeente gepland)
-schoolboeken overkopen
-stofzuigen
-afspraak met dierenarts maken voor inenting & chippen van Minoes

Ik heb vandaag veel te lang geslapen, dat wordt vanavond nog een probleem...!

edit: ik heb eergisteren met een brak hoofd mijn wachtwoord van postbank.nl moeten veranderen... Nu ben ik vergeten wat ik verzonnen heb en is er 2 keer een foutief wachtwoord ingevoerd Heb de zooi maar opnieuw aangevraagd, over 5 dagen krijg ik bericht ( :traagheid: )

Ann schreef op 08-07-2007 @ 19:11 :
Mijn vader is inmiddels naar de oogarts geweest. Zijn hoornvlies is beschadigd en hij heeft een talgklier in zijn oog waar haren uit groeien. Dat laatsteis wel het minst erge. Er zit een deuk in zijn hoornvlies... hij heeft nu een soort lens in waardoor het niet verder kan bechadigen maar hij ziet toch al bijna niets. Morgen moet hij terug en dat weten ze of het blijvend is. Als het blijvend is dan is hij zo goed als blind. Fijn...

Sterkte voor hem en voor jou!

Hmmm.. het gaat best wel ok! Ik heb mijn scherpe tong verschrikkelijk goed in bedwang gehouden, nu een week lang en het helpt. Alhoewel ik nog steeds zeker weet dat ik gelijk heb, maar dat komt na de zomer wel. Nu schuif ik het gewoon opzij en is hij aardig, yay! ^^

[Roosje]

Little_lady schreef op 08-07-2007 @ 19:55 :
Coopergirl, ik weet niet helemaal of je daarvoor nu vanaf de dag moet rekenen dat je menstruatie had moeten beginnen of dat dat anders moet maar in dat geval ben ik dinsdag 4 weken..

Nee, van twee weken na de eerste dag van je laatste menstruatie. (Ja, ik heb vroeger tot in den treure zwangerschapsfilmpjes gekeken, toen ik vier was). Dus dan ben je iets van zes weken zwanger, denk ik. En ik wil wijze raad geven maar daar ben ik niet zo goed in, dus (}) en heel veel sterkte, met wat je ook gaat doen. Moeilijk wordt het toch wel, denk ik... Lekker opbeurende gedachte, dat.

Niets zo fijn als op een -eindelijk- warme dag met haar op de boerderij te zijn, lekker over vroeger praten, koeien halen zoals vroeger, kuilen zoals vroeger en vooral lachen zoals vroeger. Niets fijner als iemand die er altijd is, ook al spreek je elkaar soms een jaar niet. En vooral fijn dat we lekker naar elkaar luisteren kunnen. Zij over haar leventje, ik over het mijne.

[GeleBloem]

Oh nee, al mijn plannen in duigen. En nu is mijn moeder ook nog thuis morgen. En ze heeft al zo'n verdriet volgens mij over alles. Boem, dat was mijn plan. En nu?

[Tink*]

Morgen is de begrafenis en ik ga een stukje voorlezen. Het stukje is bijna klaar en ik hoop dat ik sterk genoeg ben. Vanavond in de kerk bij de avondwake had ik het toch vaak heel moeilijk. Ze draaiden ook muziek van hem enzo en vertelden over zijn leven. Daarna werden we in de aula gecondoleerd door iedereen en dat soort dingen. Ik ben wel blij dat ik mijn nichtjes en neefjes kan troosten, bij mijn ooms en tantes heb ik het idee dat het allemaal veel moeilijker is, omdat het echt hun vader was. Ik schiet ook de hele tijd weer vol als één van hen begint. Maar morgen wordt denk ik echt een moeilijke dag, dan moeten we echt afscheid nemen. Pffff.

Oh en als je dit nog leest Sassiefje, sterkte morgen bij de begrafenis.