|
Excuses voor het feit dat ik er de tijd voor heb genomen. Maar er gaan vandaag, inclusief Tink* maar liefst 3 mensen dood en ik wilde een goedmakertje geven voor zondag. Alle overlevenden en Severus komen allemaal in dit lange verhaal voor. Van deze afslachting moest natuurlijk wel iets spectaculairs gemaakt worden.
Missy was het derdeklas dek aan het verkennen. Behalve dat ze een beetje bang was geworden, was ze toch wel nieuwsgierig. En waarschijnlijk zou de kapitein toch al weten dat het schip gaat zinken. En de scheepsbouwkundige zou het waarschijnlijk nog beter weten. Ze was rond gaan lopen om mensen te waarschuwen. Dit was geheel tegen haar principes, maar dit was een zaak van leven en dood. Als de derdeklas arbeiders er niet meer zouden zijn, zou ze niemand hebben om te kunnen afzeiken. Ze liep rond, maar ze kon niemand vinden. Daarom besloot ze toch maar weer om terug te komen. Maar waar was ze ook alweer vandaan gekomen? Er waren drie mogelijkheden. Rechtdoor, linksaf en rechtaf. “Shit”, dacht ze. Ze begon te huilen.
Zoemzoem en Skilly hadden inmiddels vernomen dat het schip aan het zinken was. Dat betekent misschien dat er geen Cadillac komt. Zoemzoem werd treurig bij het idee. Ineens bedacht hij zich iets. MIJN DOCHTERTJE! Waar is ze? Waar is Missy? Ze zei dat ze naar het derdeklas dek ging! Hij moest de scheepsbouwkundige waarschuwen. Waar is Tink*? Ze gingen op zoek.
Terwijl Missy wanhopig naar een uitweg zocht, was de plas water gegroeid. Sterker nog, er was al een laagje stromend water. Nu werd ze echt bang. Ineens moest ze even denken aan Hans en Grietje. Die hadden broodkruimels achter gelaten. Had zij dat nou ook maar gedaan. Hoewel, aan de andere kant, die hongerige arbeidertjes hadden het waarschijnlijk opgegeten. Of misschien had ze een draad van haar kleding moeten knopen aan de ingang. Maar dat was natuurlijk weer zonde van haar mooie kleding. Dan had ze misschien steentjes moeten achterlaten. Maar die zouden natuurlijk weggestroomd zijn door het water. Ze kon niets bedenken, ze had waarschijnlijk hoe dan ook in de val gezeten.
Inmiddels hadden zoemzoem en skilly Tink* gevonden. Ze legden de situatie uit. Vervolgens besloten ze om naar het derdeklas dek te gaan. Ze moesten zich door een hele menigte heen wurmen om er te komen. Toen ze op het tweedeklas dek stonden, zagen ze bij de trappen het water stromen. “Hier durf ik niet in, zei skilly. “Ik ook niet”, zei zoemzoem. En dus was Tink* als medewerker gedwongen om er zelf in te gaan. “Ik doe het wel”, zei ze, ook al moest ze haar leven op het spel zetten voor deze twee rijkelui.
Na een tijdje zoeken had Tink* Missy gevonden. Ze stond huilend bij een splitsing van de gangen. “Kom, ik breng je weer naar boven, zei Tink*. Ineens klonk er een hard geluid. Ze keken allebei om en zagen een enorme vloed aan water met een hoog tempo hun kant opkomen. “RENNEN”, riep Tink*. En ze renden keihard weg voor de vloed. Terwijl ze renden realiseerde Tink* zich dat ze er een probleem hadden bijgekomen. Ze konden niet op dezelfde manier terug als dat ze gekomen waren, omdat de gangen door de vloed bijna helemaal onder water stonden. Bovendien moesten ze ook een beetje stijgen. Dan moesten ze tegen de stroom inzwemmen, en die was toch wel iets te sterk. Maar ze moesten ook opschieten, anders zouden ze ter plekke verdrinken.
Ineens wist ze het. Ze konden misschien nog ontsnappen door het hek. Ze trok Missy ruw met zich mee, die het allemaal maar over zich heen liet komen. Ineens viel het licht uit en Missy begon weer te huilen. “Er is nog hoop, ik zie ergens licht vandaan komen!”, riep Tink*. En zo kwamen ze uit bij een hek. Maar het zat op slot. En de golf water smeet ze tegen het hek aan. Er was nog een klein beetje ruimte aan de bovenkant om te ademen. “Missy”, zei ze. “Ik heb de sleutels niet. Ik kan het hek niet open maken, dus voor mij eindigt het hier. Jij bent klein. Jij moet je proberen door het hek heen te wurmen.” “Maar…”, zei Missy. Maar ze werd al onder water gedwongen. Ze wurmde zich door het hek heen met haar weinige adem. Het lukte! Tink* deed ook nog een poging om zich door het hek heen te wurmen. Maar het mocht niet baten. Ze onderdrukte de neiging om haar armen door het hek te steken. Ze dacht dat de jonge Missy de emotionele druk van deze symbolische roep om hulp misschien niet aan kon. Maar ze keek niet eens om. Missy zwom naar boven, naar het tweedeklas dek. Ze had een tweede kans gekregen om te maken dat ze weg kwam.
Ondertussen was Flowtje bezig om te bepalen wat hij nou moest. Hij had van Hanneke vernomen dat Topdrop nog leefde. Dus besloot hij toch om zelf maar de klus te klaren. Hij voelde voldoende haat voor hem. En dus was hij op zoek gegaan naar Topdrop. Hij had echt overal gezocht. Maar Topdrop was nergens te bekennen. Waar zou hij in godsnaam uithangen? Hij zou toch niet terug naar beneden gegaan zijn.
Zijn haat was op dit moment sterker dan zijn angst. En dus besloot hij de hutten af te gaan. In de eersteklas hutten was Topdrop vast nergens te bekennen. Het was er sowieso niet zo erg druk. De meeste mensen waren al naar het dek gegaan, omdat vooral hier de sloepen te vinden waren. Hij zocht naar een trap naar beneden. Gelukkig had hij die al snel gevonden, er waren relatief weinig hutten voor de eersteklassers. Niet iedereen had genoeg geld om deze mooie hutten te kunnen betalen. Maar na een paar uur zoeken, had hij ook hier vond hij Topdrop niet.
En dus ging hij naar het tweedeklas dek. Het water was inmiddels zo gestegen, dat hier al ongeveer 10 centimeter water stond. Maar toch was zijn gevoel van haat sterker dan zijn gevoel van angst. En daar vond hij ineens Raindrops. Wat een vangst. Alleen liep ze wel samen met Heksjuh, die hij misschien ook moest afschieten, om te voorkomen dat er getuigen waren.
“Jij bent die vriend van Topdrop he?”, vroeg flowtje aan Raindrops. “Ja, dat ben ik, hoezo?”
“Nou, ik heb hem bezig gezien met Severus”
“En?”
“Ik zoek hem dus”
“Ik zou je nooit vertellen waar hij is. Je bent een smeerlap!”
“Oh jah”, zei Flowtje. Hij trok zijn geweer. “Misschien ga je wel praten als je leven er vanaf hangt. En dat van Heksjuh. Je zou toch niet willen dat er onschuldige mensen sterven, niet dan?” Flowtje keek om zich heen en zag dat Heksjuh probeerde te ontsnappen. “BLIJF!” riep hij. En hij loste een waarschuwings-schot.
“Ik doe alles om Topdrop kapot te maken. Ren maar alvast weg, want een jacht is leuker dan dat ik jullie hier zo zonder verweer neer kan schieten”. En hij liet Heksjuh en Topdrop wegrennen. Na een paar seconden voorsprong begon hij op hen te schieten.
Het water steeg ondertussen snel. Heksjuh en Raindrops besloten dat ze moesten splitsen om te zorgen dat in ieder geval een van hen het zou overleven. Raindrops zwom linksaf en Heksjuh ging rechtsaf. Flowtje zag het op een afstand gebeuren en probeerde Heksjuh nog neer te schieten. Hij raakte haar voet. Heksjuh schreeuwde het uit van de pijn. Ze verstopte zich om een hoekje en zag hoe Flowtje besloot om achter Raindrops aan te gaan.
En dat was pech voor Raindrops. Want hij zwom een doodlopende gang in. Hebbes!, riep Flowtje. En nu ga je eraan. Ik houd niet van mensen die mijn verloofde inpikken. Heel erg jammer maar ik maak hem kapot. Severus had misschien nog geleefd als hij er niet was geweest. Ik heb je verder niets te zeggen. Hij hief zijn pistool op en schoot op de vermoeide Raindrops. Het werd zwart voor de ogen van Raindrops.
EN NU JIJ, HEKSJUH! Geschrokken maakte Heksjuh dat ze weg kwam. Flowtje kwam al haar kant op. En probeerde ze te zwemmen. Gelukkig kwam ze al snel een trap tegen. Dat was nog eens geluk! Nu kon ze maken dat ze weg kwam. Op het eersteklas dek kwam ze Drukknoopje tegen. Ze vertelde het hele verhaal en vanwege haar gehavende voet geloofde drukknoopje haar. “Maak je geen zorgen. Ik zal wel wat beveiliging inschakelen”, zei ze. “Ondertussen breng ik jou wel naar Hanneke. Die heeft misschien nog wel ergens spullen om je voet in het verband te leggen.
Het was een paar uur later. Hanneke had inderdaad nog verband gevonden en Heksjuhs voet in het verband gelegd. “Je hebt geluk gehad dat hij niet op je hart geschoten heeft. Verder heb je ook geluk gehad dat hij niet een van de belangrijke slagaders geraakt heeft in je voeten. Ik snap niet hoe je het voor elkaar hebt gekregen om weg te zwemmen met zo’n voet”. “Tsja, als je leven ergens vanaf hangt doet een voet er niet zo toe he”, grapte Heksjuh.
Verder had drukknoopje Topdrop inmiddels ingelicht. Wat nu? Wat moest hij zonder zijn grote liefde. En nu was ook nog eens zijn beste vriend dood. Hij besloot maar aan de drank te gaan. Zonder zijn geliefden zou hij een nobody zijn. De sterkste drank zouden ze waarschijnlijk hebben in het restaurant.
Maar het restaurant stond al onder water. Toch kwam hij P-apple er nog tegen. Ze vroeg aan haar of ze nog drank had. “De drank is gevallen toen het schip begon te kantelen”, zei p-apple. “Wat is dit trouwens, gaat iedereen ineens aan de drank nu het schip begint te zinken?” “Nee, zei Topdrop. Dit komt omdat m’n geliefden dood zijn gegaan. Je weet niet hoe het voelt als je in een paar uur 2 belangrijke mensen verliest. Ik denk dat ik trouwens maar medicijnen ga slikken om mezelf te vergiftigen. De drank is op en ik wil af van deze gevoelens”. “Wat?”, zei p-apple. “Jij gaat jezelf helemaal niet vergiftigen. Jij komt af van dit schip en je gaat een nieuw leven opbouwen! “Nee. Ik ben een nobody. En vervolgens liep hij met stevige passen weg. P-apple probeerde hem nog tegen te houden, maar Topdrop sloeg haar gewoon van zich af. P-apple bleef verdwaasd zitten. Ze vroeg zich af hoe iemand zo negatief kon zijn. Natuurlijk is het niet leuk, maar ze had zelf ook wel eens een hele goede vriend verloren en dit hoort gewoon bij het verwerkingsproces. “Hopelijk pleegt hij niet echt zelfmoord”, hoopte ze.
Hanneke was even pijnstillers voor Heksjuh gaan halen. En daar kwam Topdrop ineens aanlopen. Jij? Hij herkende haar omdat ze zijn Severus had vermoord. Je mag me hebben. Hanneke keek verbaasd. Nog nooit had ze een opdracht gekregen waarbij het doelwit zo ontzettend meegaf. “Ok, neem deze medicijnen maar in. Dan zul je doodgaan aan bloedvergiftiging”. Ze vond het vreemd dat hij zich niet verzette, in ieder geval omdat hij haar zou haten of iets dergelijks. Maar ze klaagde niet, vaak leverde het levensgevaarlijke situaties op als je beroepsmoordenaar bent. Misschien kan Topdrop wel gewoon geen haat voelen. Of ziet hij het niet helder meer op de een of andere manier.
In de hemel kwam Topdrop op een soort restaurant uit. Het had dezelfde inrichting als het restaurant van de Cinatit. Bovenop de trap stond Severus. Hij liep traag naar boven. Op een balkon zag hij Raindrops staan. Verder zag hij andere bekenden die met de Cinatit waren meegevaren. Het had allemaal een heel vredige indruk. Hij gaf Severus een liefdevolle kus. Iedereen begon uitbundig te klappen terwijl Topdrop en Severus elkaar uitgebreid zoenden.
01. Lisaaah (weerwolf)
02. TopDrop (weerwolf) (geliefde)
03. Heksjuh
04. Flowtje
05. Sherco (dorpeling)
06. Skilly
07. Yoshimare (dorpeling)
08. Tink* (leerling-ziener)
09. Elpida (dorpeling)
10. twinkebel (ziener)
11. Eye of Sauron (dorpeling)
12. Missy
13. P-apple
14. Hanneke
15. Severus (verrader)
16. zoemzoem
17. RainDrops (wolfsbane) (geliefde)
18. drukknoopje
blauw = opgehangen
rood = opgegeten
roze = gestorven aan liefdesverdriet
groen = meegenomen in de val van de jager
Een resultaat dat waarschijnlijk wisselende gevoelens geeft. Enerzijds hebben de dorpelingen hun wolfsbane Raindrops opgehangen. Anderzijds sterft weerwolf Topdrop met hem mee. Hoe reageert de overgebleven wolf? Eten kan tot morgen half 9. Uiteraard mogen de tovenaar en de heks ook hun ding doen.
__________________
Onthoud dat weerwolven alleen met een zilveren projectiel gedood kunnen worden...
Laatst gewijzigd op 23-07-2007 om 20:37.
|