alles is maar zozo

[kleine wicca]

Hey iedreen
denk dat iedreen dat gevoel wel kent.............is dit nou alles??

Ik zit heel erg met dit gevoel, mijn leven houdt niet echt veel in. Ik ben niet (meer) depressief, maar alles blijft zo oppervlakkig, zo inhoudsloos or whatever.
ik heb zoveel plannen, zoveel wat ik nog wil gaan doen, maar dat is altijd "voor later" Nu kan ik niet de moed of zin bij elkaar rapen om de eerste stappen te zetten. Al een hele tijd geleden ben ik gestopt met dansen, turnen en paardrijden. ijglijk wil ik er weer mee beginnen. maar ik kan mezelf dr gewoon niet toe zetten.
Ook wat school betreft, vorig jaar ging het zo ontzettend k*t en dit jaar begon ik wel heel gemotiveerd maar dat zakte al snel weer weg en dan wor ik toch weer bang dat het terugkomt.

tegelijk heb ik ook heel veel positieve ontwikkelingen meegemaakt, das fijn maar ik DOE dr nix meej..............volges mij zitten heel veel mensen met zoiets...............ik hoor et wel vaker van anderen.

Denk dat het gedeeltelijk te maken heeft met zelfsicipline, zin maken in iets en niet op je ass blijven zitten GET UP!! Damn lijkt net of alles beetje stil staat, niet meer verder gaat dr gebeurt nix, et is gewoon vastgelopen ergens en ik kom dr niet eer uit.

Meer mensen dit gevoel en wat gaan we dr aan doen mensen???

Doet me denken aan een liedje van Macy Gray (Do Something):

"Get up get out and do something
How will you make it if you never even try?"

Hmmz, moet ik eens downloaden..

[MazeMouse]

kleine wicca schreef:
Hey iedreen
denk dat iedreen dat gevoel wel kent.............is dit nou alles??

Ik zit heel erg met dit gevoel, mijn leven houdt niet echt veel in. Ik ben niet (meer) depressief, maar alles blijft zo oppervlakkig, zo inhoudsloos or whatever.
ik heb zoveel plannen, zoveel wat ik nog wil gaan doen, maar dat is altijd "voor later" Nu kan ik niet de moed of zin bij elkaar rapen om de eerste stappen te zetten. Al een hele tijd geleden ben ik gestopt met dansen, turnen en paardrijden. ijglijk wil ik er weer mee beginnen. maar ik kan mezelf dr gewoon niet toe zetten.
Ook wat school betreft, vorig jaar ging het zo ontzettend k*t en dit jaar begon ik wel heel gemotiveerd maar dat zakte al snel weer weg en dan wor ik toch weer bang dat het terugkomt.

tegelijk heb ik ook heel veel positieve ontwikkelingen meegemaakt, das fijn maar ik DOE dr nix meej..............volges mij zitten heel veel mensen met zoiets...............ik hoor et wel vaker van anderen.

Denk dat het gedeeltelijk te maken heeft met zelfsicipline, zin maken in iets en niet op je ass blijven zitten GET UP!! Damn lijkt net of alles beetje stil staat, niet meer verder gaat dr gebeurt nix, et is gewoon vastgelopen ergens en ik kom dr niet eer uit.

Meer mensen dit gevoel en wat gaan we dr aan doen mensen???

Ik vind mijn drijfveer voornamelijk in muziek. ZOnder muziek kan ik niks. Daarom kan ik ook niet in stilte leren. (AAAAAAAAH, ik haat stilte lokalen die tijdens studie uren verplicht waren!!!!!) IK KAN NIET ZONDER MUZIEK. IK KAN NIET TEGEN DE STILTE. Zoek gewoon iets voor jezelf dat jou activeerd. Waardoor jij zulke (vervelende) dingen wel kunt doen. Geloof mij, dan wordt alles een stuk makkelijker al.

[lady_x]

Heb ik ook, ik zou willen paardrijden, willen werken om centen te verdienen, danslessen willen volgen, maar er is geen drijfveer. Het enige wat ik doe is studeren op hogeschool en af en toe uitgaan, that's my life. Als je 't zo in zijn geheel bekijkt best wel saai eigenlijk. Maarja er komen betere tijden (hoop ik)

Ik laat me drijven op het ritme van mijn leven en zie wel wat gebeurt, "als een dobber op de rivier van het leven"

[Chelle]

Jah, weet je, ehm.......ik geloof niet dat ik iets voor je hebt waarvan je zegt: Zo he, nou heb ik het, daar heb ik nog nooit aan gedacht, poehpoeh, nounou, als JIJ niet had gereageerd

Maar, ik herken het wel (dat is een begin) Voor mij betekent het dat ik bepaalde dingen gewoon moet DOEN. Ik kan wel gaan zitten wachten op een of ander teken van weet ik veel wie of wat, maar dat schiet niet op. Je moet het ook voor jezelf over hebben denk ik.

Wat wil je nu het allerallerliefste? En wat moet er gebeuren voordat je dat kan gaan doen, wat houdt je nou echt tegen? Enne, voel je je 'beter', je zegt dat je depressief bent geweest?

[Quiana]

kleine wicca schreef:

Meer mensen dit gevoel en wat gaan we dr aan doen mensen???

:\ zoiets had ik dus kunnen schrijven..
Ik heb dit ook..
Wat ik eraan doe?
Ik, niks, de mensen om mij heen zorgen er
min of meer voor dat ik mn leven weer oppak..
Ik probeer zelf nu een beetje regelmaat
in mn leven aan te brengen, kweet voor de rest
ook niet echt wat te doen..
Heel veel suc6 meis

[kleine wicca]

Hey iedreen

Ja voor mij was het al heel wat dak een baantje heb gezocht, en et stomme is dat als ik eenmaal ergens aan begonnen ben, dat ik daar meestal heel gelukkig van wordt.........
Ja ik ben dus behoorlijk down geweest voor een langere periode (et woord depressief durf ik niet te gebruiken) en nou ben ik dus de afgelopen tijd onwijs bezig alles wat positiever in te zien......en dat lukt wel hoor

Maar toch...............is dit nou alles???
Kep et gevoel dat ik dr zo veel meer uit kan halen, maar om de een of andere verotte reden lukt mij dat niet......................gggrrr frustrerend

[D@mien]

Ik probeer ook al maanden en maanden moed op te doen om wat leuks te aan doen..ik weet ookal wat enzo, maar de ondraaglijke luiheid houd me tegen...ik heb ook niet zo'n leuke tijd achter de rug (= eufemisme), en begin nu ook wat te herstellen...maar de luiheid blijft...ik begon ook supergemotiveert aan et schooljaar, maar na 2 dagen had ik dr al geen zin meer in...

voorbeelden van mn luiheid:
Door mn psychische blessure heb ik een jaar lang niet kunen sporten, en 6 maanden nieteens kunne fietsen. (klinkt dom, maar et is zo..)
Nu alles weer grotendeels in orde is, is de sleutel tot complete genezing niets anders dan leuke dingen doen..weer zin krijgen in et leven...maar ik ben te lui...te lui om mn brakke conditie en kracht weer op peil te krijgen...te lui om aan mn website te gaan werken..te lui om me in te zetten voor school (en et is vrdomme nog wel examenjaar!)...te lui om een baan te zoeken om al mn ingeplande games te financieren..etc...etc....

dit zal denk ik wel erg bekend klinken voor een aantal hier...

[MazeMouse]

kleine wicca schreef:
Hey iedreen

Ja voor mij was het al heel wat dak een baantje heb gezocht, en et stomme is dat als ik eenmaal ergens aan begonnen ben, dat ik daar meestal heel gelukkig van wordt.........
Ja ik ben dus behoorlijk down geweest voor een langere periode (et woord depressief durf ik niet te gebruiken) en nou ben ik dus de afgelopen tijd onwijs bezig alles wat positiever in te zien......en dat lukt wel hoor

Maar toch...............is dit nou alles???
Kep et gevoel dat ik dr zo veel meer uit kan halen, maar om de een of andere verotte reden lukt mij dat niet......................gggrrr frustrerend

Ik heb sinds kort een 'nieuw talent' van mezelf ontdekt.
Mijn muzikale kant. Ik ben begonnen met gitaarlessen en alles inclusief de leraar is helemaal weg van mijn talent (sure mensen, flikker op in begin net. SO WHAT dat ik mijn vingers in een keer goed had staan en vrij goed in muziek was. En SO WHAT dat ik de toonladder als foutloos speel op een vrij hoog tempo. IK KAN ER NIKS VAN)
Maar goed, ik merk wel dat als ik aan het spelen ben ik mezelf beter voel. En dat ik iets doe wat ik werkelijk wil. Misschien moet jij ook datgene wat jij hoort te doen vinden.

[Eend]

Ik heb precies datzelfde. Ik ben ondertusen wel weer begonnen met werken en korfbal. Paardrijden ben ik altijd blijven doen, omdat ik een bepaald contact met een paard kan maken, waarmee ik het paard mij kan leren vertrouwen enzow, maar zelf kon ik de stap om te gaan weerken en te korfballen zelf niet zetten. Het was mn baas die naar me toekwam en me nu op therapeutische basis laat werken en het waren mn trainers en mn teamgenoten, die er zelfs op gingen drinken toen ik weer 1 keertje mee kwam trainen en het was mn trainer die vroeg of ik ook weer kwam spelen.

Ik heb eik niks zelf gedaan...jah, ik ben naar mn verplichting toegestapt, das t enigste...

Maar ik heb ook altijd het gevoel van: Is dit nou dat 'mooie' leven waarover ze me altijd aanspraken als ik een zmpoging had gedaan. Is dit nou dat genieten? Ik heb meer zoiets van: Waar blijft het feest?
Ik snap ook niej dat mensen dat kunnen om elke dag om 7 uur op te staan en tot 6 uur te gaan werken en dan thuiskomen en gaan slapen en dat elke dag tig jaar lang, dat lijkt me zoooooooo boring! Ik vind het leven persoonlijk doodsaai, het is niet dat ik dood wil ofssow, maar er zit geen pit in. Alles is maar hetzelfde constant.

mjah

Eendje

[MazeMouse]

Eend schreef:
Ik heb precies datzelfde. Ik ben ondertusen wel weer begonnen met werken en korfbal. Paardrijden ben ik altijd blijven doen, omdat ik een bepaald contact met een paard kan maken, waarmee ik het paard mij kan leren vertrouwen enzow, maar zelf kon ik de stap om te gaan weerken en te korfballen zelf niet zetten. Het was mn baas die naar me toekwam en me nu op therapeutische basis laat werken en het waren mn trainers en mn teamgenoten, die er zelfs op gingen drinken toen ik weer 1 keertje mee kwam trainen en het was mn trainer die vroeg of ik ook weer kwam spelen.

Ik heb eik niks zelf gedaan...jah, ik ben naar mn verplichting toegestapt, das t enigste...

Maar ik heb ook altijd het gevoel van: Is dit nou dat 'mooie' leven waarover ze me altijd aanspraken als ik een zmpoging had gedaan. Is dit nou dat genieten? Ik heb meer zoiets van: Waar blijft het feest?
Ik snap ook niej dat mensen dat kunnen om elke dag om 7 uur op te staan en tot 6 uur te gaan werken en dan thuiskomen en gaan slapen en dat elke dag tig jaar lang, dat lijkt me zoooooooo boring! Ik vind het leven persoonlijk doodsaai, het is niet dat ik dood wil ofssow, maar er zit geen pit in. Alles is maar hetzelfde constant.

mjah

Eendje

Live your own way.

Zo doe ik het maar. Als ik er geen zin meer in heb ben ik weg.
Scouting, Tennis, Basketbal, Het Land Van Ooit (horeca)
Allemaal gedaan en toen het ging vervelen weer weg.

[PiNoW]

kleine wicca schreef:

denk dat iedreen dat gevoel wel kent.............is dit nou alles??

*herkenning*
kheb t gevoel dat mn leven niks voorstelt.
alles is saai en kut, school gaat niet meer.
vorig jaar ben ik bijna blijven ziten, dit jaar haal ik waarschijnlijk ook niet, met deze instelling (die toch niet verandert.) ik heb het geprobeert maar ik KAN het gewoon niet.
Is dit nou alles? mensen proberen zoveel te bereiken in hun leven maar ze doen er niks aan.
ik haat dat gevoel.
Eerst was het tekenen, waar ik voor leefde.
Toen was het er opeens niet meer, nooit meer tekende ik en nu nog steeds niet.
Toneelspelen, mja ook leuk, maar nog steeds niet het gevoel dat ik echt iets ga bereiken.
Ik wil mezelf niet constant moeten bewijzen.
ik wil gewoon mijn leven hebben, ook al stelt het niks voor.

[kleine wicca]

Joepiedepoepie, ben in elk geval niet de enige.
En nou komt de winter....bbrrr koud buiten en nog moeilijker om jezelf weer overeind te schoppen om toch wat te doen. Als ik eenmaal ergens mee bezig ben, geniet ik er onwijs van en maak ik gelijk tig goede voornemens. Zoals vandaag, heb ik een mooie rok gemaakt, en dan denk ik: dit is tof, ik ga nog veel meer zelf maken, maar tegelijk weet ik gewoon dat etop een gegeven moment weer stil komt te liggen. ik heb vanalles gedaan piano, turnen, paardrijden, dansen, en ik vond het allemaal heerlijk, maar ik geef te snel op als het even niet meer sow tof is. School zit me ook alweer tot hier en toch, als ik dr voor werk en de resultaten zijn goed, bennik dr trots op, dat zal voor iedreen gelden neem ik aan.


Hoe komt het dan dat we ons er TOCH niet toe kunnen zetten???

ik begrijp et gewoon niet

[MazeMouse]

kleine wicca schreef:
Joepiedepoepie, ben in elk geval niet de enige.
En nou komt de winter....bbrrr koud buiten en nog moeilijker om jezelf weer overeind te schoppen om toch wat te doen. Als ik eenmaal ergens mee bezig ben, geniet ik er onwijs van en maak ik gelijk tig goede voornemens. Zoals vandaag, heb ik een mooie rok gemaakt, en dan denk ik: dit is tof, ik ga nog veel meer zelf maken, maar tegelijk weet ik gewoon dat etop een gegeven moment weer stil komt te liggen. ik heb vanalles gedaan piano, turnen, paardrijden, dansen, en ik vond het allemaal heerlijk, maar ik geef te snel op als het even niet meer sow tof is. School zit me ook alweer tot hier en toch, als ik dr voor werk en de resultaten zijn goed, bennik dr trots op, dat zal voor iedreen gelden neem ik aan.


Hoe komt het dan dat we ons er TOCH niet toe kunnen zetten???

ik begrijp et gewoon niet

Enige waar ik in de winter toe in staat ben is lekker lui in mijn nest liggen. (tenzij in een vriendin heb, dan liggen we lekker met zijn 2en lui warm in mijn of haar bed )