eenzaamheid

[Praganonut]

Yana schreef op 20-08-2007 @ 15:32 :
Oei. Blijkbaar vind je dat serieuze discussies altijd serieus moeten blijven, dat er geen "vrolijke noot" in mag zitten? Op deze manier halen we gewoon even de druk er wat vanaf. Daar is toch niks mis mee? Dat wil niet zeggen dat we het onderwerp niet serieus nemen, dat we ineens op Onzin zijn beland of dat dit topic gedoemd is gesloten te worden. Het betekent gewoon dat we even wat minder serieus gereageerd hebben, maar nog wel geheel OT. Waarom maak je je daar zo druk over?

Ik maak er niet duk om dat er druk van de ketel wordt afgehaald maar het nodigt uit tot meer en daar zijn teveel topics naar z'n grootje geholpen. En nee serieus hoeft van mij ook niet altijd.
Wat dat betreft ben ik s'morgens wel naar het kleine kamertje geweest.

[Smokin']

Marcade schreef op 20-08-2007 @ 13:51 :
Oppervlakkig ..

.. is dat niet zoiets als dat je bijvoorbeeld vind dat alle meisjes in een internetclan lelijk zijn?

Ik denk van niet. Maar ik merk dat die opmerking je nog steeds erg dwars zit, dus die wil ik wel terug nemen.

Ik was gisteren uit en moest denken aan dit topic.
Maar ik was dan wel in een discotheek waar de oppervlakkigheid heerst.

[madelief21]

Ik vind ook dat er in discotheken oppervlakkig word gedaan over het algemeen.

[Joopiedegekste]

Wat zijn nou eigenlijk ECHT goeie plekken om nieuwe mensen te leren kennen zonder dat het oppervlakkig is (als in een discotheek dus bijvoorbeeld)? Sportvereniging en school denk ik eerst aan, wat is er nog meer zoal?

De bieb dus, volgens sommige mensen.

Internet werkt voor veel mensen ook vrij aardig. En verder dingen waar je eigen interesses liggen...bv. een muziekvereniging, een tekencursus, een danscursus, weet ik het wat.

Leonoor schreef op 28-08-2007 @ 10:37 :
De bieb dus, volgens sommige mensen.

Op zich is het geen slecht idee. Het is ook makkelijk om dan in gesprek te raken als iemand toevallig bij bepaalde boeken aan het kijken is waar jij iets van weet of die jou ook interessant lijken.

Heb je ook meteen een gesprek dat ergens over gaat.

[Praganonut]

******** schreef op 28-08-2007 @ 18:03 :
Op zich is het geen slecht idee. Het is ook makkelijk om dan in gesprek te raken als iemand toevallig bij bepaalde boeken aan het kijken is waar jij iets van weet of die jou ook interessant lijken.

Heb je ook meteen een gesprek dat ergens over gaat.

Nog steeds geen BSD boeken...
*zucht* dan maar Unix.

Praganonut schreef op 28-08-2007 @ 18:10 :
Nog steeds geen BSD boeken...
*zucht* dan maar Unix.

Argh, daar staan geen vrouwen!

*duwt Praganonut richting de thrillers en esoterie*

[Praganonut]

******** schreef op 28-08-2007 @ 18:15 :
Argh, daar staan geen vrouwen!

*duwt Praganonut richting de thrillers en esoterie*

Eh, verkeerde richting gast... romans!

Praganonut schreef op 28-08-2007 @ 18:18 :
Eh, verkeerde richting gast... romans!

"Romantisch drama"

[Praganonut]

******** schreef op 28-08-2007 @ 18:24 :
"Romantisch drama"

Waar het kwijlgehalte op 1000% procent staat. En boven de boekenkast hang er dan een bordje: "Deze sectie is alleen geschikt als U zwemdiploma B heeft."

[sweetie_87]

Joopiedegekste schreef:

Wat zijn nou eigenlijk ECHT goeie plekken om nieuwe mensen te leren kennen zonder dat het oppervlakkig is (als in een discotheek dus bijvoorbeeld)? Sportvereniging en school denk ik eerst aan, wat is er nog meer zoal?

Hmm zoals hier wordt gedacht over discotheken en uitgaan dacht ik er vroeger rond mijn 15de soms ook wel over. Maar toen was ik ook wel onzeker en verlegen. Dat is nu totaal anders en als ik uitga in een kroegje,danscafe maar ook in een disco leer ik vrijwel altijd nieuwe mensen kennen. Als ik daar vaker kom met steeds dezelfde personen zijn er altijd wel groepjes die ons weer herkennen en waarmee je gewoon een gezellige tijd hebt.
Verder kan ik ook wel zeggen dat ik gewoon gelukkig ben en ik vind mezelf totaal niet oppervlakkig ofzo...
Ik vind wel dat iedereen gewoon dingen moet doen die hij,zij zelf leukvind en niet omdat anderen het doen en dat geld ook wel voor uitgaan.

[TheCreator]

Ik zie dat diepere banden ontstaan met mensen waar het direct mee klikt,
of met mensen die je al langere tijd kent die je eerst als oppervlakkig beschouwde en waar je daarna meer mee omging.

Oppervlakkigheid is ook wel een noodzaak vind ik uit eigen ervaring.
Ik maakte keer op keer mee dat ik mensen zeer goed leerde kennen in hele korte tijd. En het was allemaal "klik". En natuurlijk van een zonnige toffe kant.
Maar dan komt het. Als je mekaar door en door kent dan leer je ook de minder mooie kanten kennen. Dan ontkom je er niet aan en leer je pas waar de verdere echte verschillen zitten. Ik krijg dan ook heel snel "ruzie" met mensen waar ik heel goed mee kan opschieten/waar ik mee op een lijn zit. En dan kom ik erachter dat we eigenlijk verschillen kwa invalshoek. Maar de band is close.

Het mooiste hieraan is ondanks dat je mekaar met argus ogen aankijkt omdat je diep bij mekaars ziel hebt gekeken (elkaars ideen etc), je mekaar zo goed kent, dat je door en door weet wat je in welke situatie aan die en die persoon kan hebben. Ze kan voorspellen in doen denken en laten. Dat is echt een voordeel vaak.

Ik zie mensen die oppervalkkig met mekaar omgaan de langste band hebben.
Zou er dan toch nog ietste zeggen zijn voor oppervlakkigheid?

sweetie_87 schreef:

Hmm zoals hier wordt gedacht over discotheken en uitgaan dacht ik er vroeger rond mijn 15de soms ook wel over. Maar toen was ik ook wel onzeker en verlegen. Dat is nu totaal anders en als ik uitga in een kroegje,danscafe maar ook in een disco leer ik vrijwel altijd nieuwe mensen kennen. Als ik daar vaker kom met steeds dezelfde personen zijn er altijd wel groepjes die ons weer herkennen en waarmee je gewoon een gezellige tijd hebt.
Verder kan ik ook wel zeggen dat ik gewoon gelukkig ben en ik vind mezelf totaal niet oppervlakkig ofzo...
Ik vind wel dat iedereen gewoon dingen moet doen die hij,zij zelf leukvind en niet omdat anderen het doen en dat geld ook wel voor uitgaan.

Hoe jij hier over uitgaan praat vind ik zoiezo oppervlakkig, en ik moet eerlijk zeggen dat ik het soms ook wel leuk vind, dat ligt aan mijn stemming. Maar erg oppervlakkig vind ik het wel allemaal.

Wat niemand er zegt maar gewoon zo is, is dat vrouwen tijdens het uitgaan(kroegen/discotheeks) lustobjecten zijn. En dat veel vrouwen toch wel erg genieten van deze aandacht(ook al zeggen ze van niet), want jongens doen wel aardig voor een meisje die er leuk uitzien(misschien krijgt hij nog een keertje seks met haar). Deze gedachtengang komen voor bij veel mannen van alle soort en klasse. Wat apart altijd die bepaalde vrouwen met zoveel mannelijke slijmigere vrienden.

haha, een mannentopic

[Joopiedegekste]

Mag ook wel eens toch

[Yana]

Repelsteeltjuh schreef:

haha, een mannentopic

Yana = vrouwelijk

Yana schreef:

Yana = vrouwelijk

En ze is niet de enige.

[sweetie_87]

Leonoor schreef:

En ze is niet de enige.

inderdaad

Yana schreef:

Yana = vrouwelijk

ik doelde op> er posten veel mannen

Ontopic blijven?

KingelDingel schreef:

Ontopic blijven?

te laat, harrr harrr

[MrOizo]

Leuk verhaal van je, interresant, wel herkenbaar, ik zelf heb dan zelf ook alleen maar vrienden die door de maatschappij niet als normaal zouden kunnen worden bestempeld, en veel met geestelijke instellingen te maken kregen of hebben. Vraag me niet waarom, maar ik kan het veel beter vinden met mensen die zo anders zijn dan de meeste, ik denk dat het wel leuk is om met 'gemiddelde' mensen om te gaan enz, maar zonder zware diepzinnige gesprekken te kunnen voeren begin ik me ook af te vragen waar het nog over gaat, maarja... Overigens heb ik voor mezelf al wel gevonden wat ik leuk vind in het leven, dat scheeld, maar als ik alleen ben (Wat vaak is omdat me vrienden niet in de buurt wonen) heb ik wel het gevoel wat ik hier of daar doe, en het gevoel dat mensen me niet snel opnemen, omdat ik 'een vreemde' ben, maargoed......

En, ja dan denk je ga je naar iets waar minder herrie is, een cafetje misschien? Ja daar zitten weer zuipende mensen of mensen waar je alleen een gesprek mee krijgt als je op hun opppervlakkige niveau kan lullen, ik hoop dat ik in zo'n tent ook een keer een diepzinnig gesprek krijg dan heb ik ook het gevoel dat het allemaal nog ergens nut heeft, overigens voel ik dat ik te moe ben om nog wakker te zijn, maarja. Achter de computer kan je lekker doen wat je wilt en je bent zosnel van hier naar daar in de virtuele wereld, ondertusse maak ik alleen geen vrienden in het echt...

OHJA, de meeste mensen die uitgaan naar disco's enzo zoeken ook vaak een relatie of iemand voor een one night stand Als jij dat niet zoekt kan je ook zoiets hebben van ehh, maargoed dan denk je misschien waarom in zo pleuris herrie tent, hmja, sommige durfen zich te laten gaan en te dansen en kunnen op nieuw manier ook weer nieuwe contacten leggen ofzo blijkbaar. Ik zelf ga weleens naar een discotheek, krijg weleens vragen of ik zin heb om te dansen, maar dat vind ik zo idioot, ik dan wel als niemand mij ziet

Om maar niet te vergeten dat ik ook kan afvragen waarom ik in gods naams al deze onzin hier zit te typen, maar als je denkt dat het enigsinds kan kloppen of ik niet compleet uit me nek lul zou dat wel toch leuk zijn.

He trouwens, ik ben dan ook weer zo van, als ik vrienden maak dan check ik eerst of ik goed serieuze diepgaande gesprekken kan aangaan, en dan komt de lol wel, hmja volgens mij is het meestal andersom bij de gemiddelde mensen, of niet?

Het word wel een apart stukje van mij zo met al die losse stukjes tekst, wel handig die edit functie! Maarja, ik zelf steek ook veel energie in manieren zoeken om (de juiste) mensen te vinden, in de hoop dat de eenzaamheid dan minder word, ik begin steeds meer te durfen, maar het blijft lastig, berry stevens zei dan ook, "Voorral door gaan!" Ja ik ga dat dus proberen, misschien wel handig ook....

Ha ik dacht dat dr een eind zou komen vandaag, maar ik moet nog meer toevoegen aan me post Ja... Extreme eenzaamheid, pas maar op, ik heb daar zeer slechte ervaaring mee, wel overleefd (tot nu toe, ja dat voelt lekker om dat zo erbij te zeggen, toch weer even die twijfel in bouwen, voor je het weet zit je aan je beloftes vast), maar vraag me niet hoe het was... Ok sorry, ik ben al vrolijk (hmm ja ik lachte wel maar das omdat ik me eigen woorden ook vaak wel lachwekkend vind) Ben benieuwd of er misschien (negatieve) reacties op mijn gezwam komt Maar ik ben het toch kwijt ff en NEE ik heb niet gezopen

[Daboman]

Om nog maar eens terug te komen op die eenzaamheid. Soms heb ik er ook last van. Maar ik heb gemerkt dat het een heel stuk minder erg wordt als je je bezighoudt met iets. Iets dat je leuk vind. Iets waar je je lekker bij voelt en dat je goed kunt. Een passie. Iets waar je van houdt. Dat kan werkelijk vanalles zijn. Bijvoorbeeld sport, denksport, muziek, of misschien zelfs gewoon postzegels verzamelen. Het vereist wel enige moeite om zoiets te vinden. En een passie kan natuurlijk veranderen. Maar het heeft zo'n enorm positief effect, dat het de moeite waard is om je passie op te zoeken. Het helpt tegen de verveling, tegen gevoelens van leegheid en je hebt iets waar je over kunt vertellen en iets dat je aan andere mensen kunt laten zien. Ook werkt het ontspannend.

De oppervlakkigheid bij uitgaan herken ik ook wel. Maar eigenlijk geldt ook hier weer, zorg dat je bezig bent. Dat hoeft niet per se praten te zijn, je kunt ook gewoon gaan dansen ofzo. Dan maakt die oppervlakkigheid ook niet meer uit.

Verder herken ik ook erg wat TheCreator zegt. Wanneer een sociale band meer diepgang krijgt, leer je ook elkaars minder goede kanten kennen en dit zorgt in mijn ervaring best vaak dat het contact verwatert.

[TrueRocka]

eindelijk een forum dat gaat over min of meer eenzaamheid, wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb want ik moet voor school een onderzoek houden en dan moet ik eerst een probleemstelling hebben maar eerst wilde ik weten of je over eenzaamheid wel veel kan vinden en natuurlijk ook mensen die eenzaam zijn, dus heb je nog iets belangrijk te melden over eenzaamheid ofzo brand maar los, ik zal ook even alle reacties lezen ^^

thnx alvast !

[Yana]

TrueRocka schreef:

eindelijk een forum dat gaat over min of meer eenzaamheid, wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb want ik moet voor school een onderzoek houden en dan moet ik eerst een probleemstelling hebben maar eerst wilde ik weten of je over eenzaamheid wel veel kan vinden en natuurlijk ook mensen die eenzaam zijn, dus heb je nog iets belangrijk te melden over eenzaamheid ofzo brand maar los, ik zal ook even alle reacties lezen ^^

thnx alvast !

We kunnen natuurlijk wel allemaal in het wilde weg over eenzaamheid gaan praten, maar misschien kan je ook aangeven in welke richting je onderzoek gaat en wat je wil weten over eenzaamheid?

[Inanis]

je kunt de probleemstelling misschien beter houden over ongelukkigheid..
en daarbij dan eenzaamheid als een veroorzaker ervan aanhalen + uitleg

[TrueRocka]

Oke ja dat is waar.
Ik wilde graag onderzoek doen naar eenzaamheid onder jong volwassen ( misschien is dit niet de beste site er voor) want er is pas een onderzoek naar gedaan en bleek dat veel jong volwassenen eenzaam zijn. Nu kan ik alleen dat onderzoek nergens meer vinden maar dat komt wel goed. Maar ik dacht i het kan nooit kwaad om eens een beetje op internet rond te gaan zoeken naar forums over eenzaamheid. Dan kan ik kijken wat iedereen er van vindt, heo mensen het beleven en wat je er aan zou kunnen doen en wat de oorzaak zou kunnen zijn snappen jullie ?

ik heb nu wel bedacht dat ik neit een van de makkelijkste onderwerpen heb gekozen maar het lijkt me heel uitdagend om hier onderzoek naar te gaan doen.

[Inanis]

pas maar op, strax graaf je te diep en ga je eenzaamheidsgedachtes zelf nog
ervaren
het menselijk bewustzijn is een interessant en gevoelig iets.

ik probeer me te herinneren welke tijd in mijn leven ik me echt eenzaam voelde.
vooral in de bovenbouw van de basisschool tot begin tweede fase geloof ik.
waarbij het hoogtepunt kwam in 4vwo, vooral doordat k buitengesloten werd door de meeste andere leerlingen en geen 'echte' vrienden had om op terug te vallen. k had wel een beste vriend.. die alleen bar weinig tijd had voor me ivb. met een stom wicht van een vriendin waar hij ong 6 dagen in de week mee was.

het hield grotendeels op doordat ik me ging beroepen op de 'leegte' en wat ik noem 'de heer der logica' + het feit dat ik geen zin meer had in de vwo en naar de havo ging (waar wel leuke mensen waren) waar ik een nieuwe goede vriend kreeg.
overigens veranderden er een aantal betwijfelbare vrienden uit mijn vwo tijd ten goede, waarvan er drie uiteindelijk waardevolle vrienden geworden zijn.
en mijn beste vriend maakte t uit met dat stomme wicht.

anyways één ding moge duidelijk zijn, eenzaamheid komt vaak voort uit het niet geaccepteerd worden door de maatschappelijke groep(en) waar je je in bevindt.

[ilse]

Ik heb juist wel vriendschappen die echt diep gaan. Mensen die echt heel veel van me weten, waar ik eigenlijk altijd terecht zou kunnen, en dan krijg ik het ook nog voor elkaar me alleen te voelen. Ik weet eigenlijk niet wat het is, ook als die mensen bij me zijn gebeurt het vaak nog dat ik me alleen voel. Ik zou alleen echt niet weten waarom.. Verder kan ik het vaak ook goed vinden met mensen die zelf ook problemen hebben, omdat je elkaar dan beter lijkt aan te voelen ofzo. Al is dit niet per definitie zo, anderen kunnen het ook. Het voelt alleen veiliger ofzo. Is soms makkelijker om jezelf bij te zijn.

Wat bij mij hielp was in ieder geval om je zo veel mogelijk te richten op andere dingen, dingen die je wel zelf kan doen, waar je geen anderen voor nodig hebt. Of juist wel dingen met mensen gaan doen, proberen vriendschappen te verdiepen, mensen dichterbij je laten komen. Richt je op de dingen die je wel leuk vindt..

[Inanis]

t mooie aan diepe banden met mensen is dat je ze maanden dan wel jaren niet kunt spreken, en als je ze weer ziet voelt het als goede, oude tijden

[ilse]

Inanis schreef:

t mooie aan diepe banden met mensen is dat je ze maanden dan wel jaren niet kunt spreken, en als je ze weer ziet voelt het als goede, oude tijden

dat is inderdaad zo heerlijk.. je spreekt ze een tijd niet, omdat je allebei je eigen ding heb, maar op t moment dat je ze weer ziet is het alsof je elkaar de dag ervoor nog gezien hebt <3

[hermanf]

ilse schreef:

[...]Ik weet eigenlijk niet wat het is, ook als die mensen bij me zijn gebeurt het vaak nog dat ik me alleen voel.[...]

Er is een verschil tussen eenzaam en alleen zijn. Dat is niet zo raar. Ook al heb je veel mensen die je echt begrijpen en waar je echt een band mee hebt, in the end of the day ga je (als je geen relatie hebt tenminste) in je eentje naar huis. Volgens mijn huisgenoot die maatschappelijk werk studeert zijn de meeste mensen eenzaam maar niet alleen (lees: ze gaan met veel mensen om en hebben ook een relatie maar dat hoeft niet noodzakelijk diep te gaan). Je kunt beter alleen zijn en niet eenzaam denk ik. Het biedt meer perspectief.

Even persoonlijk trouwens: ik voel me ook weleens eenzaam, maar diepe banden met mensen hoeft van mij niet. Het gaat mij meer om de gezelligheid, iets leuks doen en slap lullen. Ik vind het allemaal best.

Hechte vriendschap brengt alleen maar verplichtingen met zich mee die mij benauwen

Ik wil gewoon met mensen af kunnen spreken als ik me verveel, maar net zo makkelijk kunnen zeggen dat ik geen tijd voor ze heb (als ik bijv. mijn vriendin wil zien, naar familie ga of simpelweg geen zin heb).

Hiermee wil ik aangeven dat eenzaamheid voor iedereen andere oorzaken kan hebben. Ik voel mij bijv. niet eenzaam omdat ik een gebrek aan hechte banden met mensen heb, maar omdat ik me verveel. Het is maar net wat je belangrijk vindt.

[ilse]

hermanf schreef:

Er is een verschil tussen eenzaam en alleen zijn. Dat is niet zo raar. Ook al heb je veel mensen die je echt begrijpen en waar je echt een band mee hebt, in the end of the day ga je (als je geen relatie hebt tenminste) in je eentje naar huis. Volgens mijn huisgenoot die maatschappelijk werk studeert zijn de meeste mensen eenzaam maar niet alleen (lees: ze gaan met veel mensen om en hebben ook een relatie maar dat hoeft niet noodzakelijk diep te gaan). Je kunt beter alleen zijn en niet eenzaam denk ik. Het biedt meer perspectief.

Je hebt gelijk, er is een verschil tussen. Alleen op een of andere manier gebruik ik het woord eenzaam nooit, maar t woord alleen. Voor mij komt het op hetzelfde neer. Maar ik snap je punt. Maar ik voel me dan inderdaad eenzaam. En al heb ik een relatie, dat gaat niet weg. Lijkt wel alleen maar meer te worden, maar dat moet ik nog uitvogelen hoe dat zit.. En inderdaad.. liever alleen en je goed voelen dan met vrienden en je eenzaam voelen. Maar op een of adnere manier.. werkt het bij mij vaak zo dat ik me, waar ik ook ben, eenzaam voel. En niets helpt er echt tegen, afgezien van je heeeeeel erg op andere dingen richten. Ooit gaat t wel weg..

[TrueRocka]

Oke dus het is ook duidelijk dat er een verschil is tussen eenzaam en alleen want je kunt je wel alleen voelen op een moment dat er ook mensen om je heen zijn...begrijp ik dat goed ?
Ik ben er al wel achter dat veel tieners zich alleen of eenzaam voelen dan heb ik het over de leeftijd rond de middelbare school. En dat heb ik hier ook al een klein beetje terug gelezen.

hebben jullie ook meer ideeën over hoe eenzaamheid of alleen voelen zou kunnen ontstaan??

[ilse]

Ik denk dat alleen voelen voor mij een combinatie is van een laag zelfbeeld, angsten en het gevoel niet begrepen te worden. Over een laag zelfbeeld en onbegrip.. Als je je niet goed voelt over je zelf, vind je ook niet dat je het waard bent. Anderen kunnen dan wel zeggen dat dat anders zit, maar je voelt je alleen met het gevoel dat je over jezelf hebt... Mensen snappen het niet. Dat kan eenzaam maken. Ook al zijn er zat mensen die het snappen, soms zie je dat niet. Of je wilt het niet zien.

Met angsten bedoel ik de angst dat mensen weg gaan, of dood gaan. Daar heb ik wel last van, maar is ook weer een gevolg van hoe je over jezelf denkt volgens mij. Maar ook dat is weer iets van onbegrip, het is totaal onlogisch dus mensen weten niet wat ze er mee moeten. En ik heb dan het idee dat mensen niet de echte mij zien, want als ze dat zagen.. Dat maakt dan ook weer alleen.. Dan gingen ze vast wel weg. En dan kom je dus weer bij dat zelfbeeld.

Bleh, ik maak mezelf in de war ermee Ik weet niet meer hoe ik het nou uit wou leggen

Edit: Als ik het duidelijker heb.. verander ik het wel

[Inanis]

eigenlijk is t puur een vorm van zelfmedelijden.

kwestie van jezelf eroverheen zetten, omdat het toch nergens goed voor is.

[ilse]

Inanis schreef:

eigenlijk is t puur een vorm van zelfmedelijden.

kwestie van jezelf eroverheen zetten, omdat het toch nergens goed voor is.

ja tuurlijk, gewoon ff overheen zetten..

[Inanis]

ilse schreef:

ja tuurlijk, gewoon ff overheen zetten..

bij mij lukte t ook pas toen k opt puntje van de afgrond stond
t was echt t één of t ander.

vallen of een andere manier van afdalen bedenken.

[ilse]

Het is denk ik een punt van inzicht, als je echt ziet dat het anders moet. Dat het niet zomaar ergens begint maar dat je er zelf iets in doet. Ik weet wat ik er in doe, maar t veranderen.. T gaat gewoon niet weg. Ik voelde me ooit alleen omdat ik niemand had, iig geen vrienden ofzo. Dat is nu totaal anders, vrienden zat, en dan nog eenzaam. Tsja. Op t moment dat je de dingen om je heen positiever in gaat zien, gaat dat vast ook beter. Maar verander dat maar even.. Het is een proces. Maar zomaar even veranderen. Nee, echt niet.

[Inanis]

ik kan dat nu vrij gemakkelijk.
als ik me een moment slecht voel kan ik mijn logische kant gewoon naar boven halen.
ethisch gezien is het een wat duistere kant, maar ethiek is juist iets wat van geen waarde meer is, net als spijt als ik die instelling aanneem.

weetje ik heb vroeger allerlei experimenten gedaan met denkbeelden en instellingen..
en wat uiteindelijk echt leek te helpen was om mezelf leeg te maken en opnieuw op te bouwen.

stel je voor dat wie je bent helemaal verdwijnt en dat je jezelf opnieuw kunt vormen.
je bent als een leeg huis dat ingericht moet worden. en je kunt zelf tot in de detail kiezen hoe de inrichting gaat worden.

zo ging ik bij mezelf nadenken wat voor dingen me in mijn eerdere leven aangeleerd waren.
dat bloemen bijvoorbeeld mooi zijn, dat clowns grappig zijn, dat spinnen eng zijn en de duivel gemeen is.
maar ook dingen als: het is normaal om iemand beleefd te groeten, normaal om cadeautjes te geven als iemand jarig is, normaal om uit te gaan in de stad en te dansen, normaal om je ouders te laten weten waar je heengaat of uithangt als je een nacht wegblijft en normaal om geregeld contact te houden met goede vrienden/vriendinnen.
en ook wat hoort en niet hoort, je hoort op iemands verjaardig te komen of iig felicitaties te geven op die dag, je hoort drinken in te schenken voor visite, je hoort de huistelefoon op te nemen (ook al bellen vrienden en kennissen je alleen maar op je mobiel)
een kennis of vriend(in) hoort niet alleen in je huis te zijn, de kat hoort niet op het aanrecht, je hoort niet te eten op de bank.
er zijn zoveel gewoontes waar je je aan hoort te houden.

en een deel van al die dingen is totaal onzinnig.
waarom zijn bloemen mooi? waarom zijn clowns grappig? wat maakt spinnen eng? waarom is de duivel gemeen?
waarom iedereen beleefd groeten als je ook op andere spontane manieren je aanwezigheid duidelijk kunt maken? waarom een cadeau geven als iemand jarig is? waarom uitgaan in de stad en dansen?
waarom je ouders vertellen waar je heen gaat en eventueel slaapt whatever?
waarom uit gewoonte vrienden/vriendinnen opbellen puur voor t contact?
waarom op iemands verjaardag komen en als je niet kan felicitaties sms'en of brief sturen?
waarom drinken inschenken voor visite als ze t zelf ook kunnen?
waarom huistelefoon opnemen als er toch niet voor jou gebeld wordt?
waarom hoort een kennis of vriend(in) niet alleen in je huis te zijn?
waarom hoort de kat niet op het aanrecht en waarom hoor je niet op de bank te eten?
waarom je houden aan al die algemeen geaccepteerde gewoontes en verwachtingen?

[hermanf]

ilse schreef:

Ik heb juist wel vriendschappen die echt diep gaan. Mensen die echt heel veel van me weten, waar ik eigenlijk altijd terecht zou kunnen, en dan krijg ik het ook nog voor elkaar me alleen te voelen. Ik weet eigenlijk niet wat het is, ook als die mensen bij me zijn gebeurt het vaak nog dat ik me alleen voel. Ik zou alleen echt niet weten waarom.. Verder kan ik het vaak ook goed vinden met mensen die zelf ook problemen hebben, omdat je elkaar dan beter lijkt aan te voelen ofzo. Al is dit niet per definitie zo, anderen kunnen het ook. Het voelt alleen veiliger ofzo. Is soms makkelijker om jezelf bij te zijn.

Wat bij mij hielp was in ieder geval om je zo veel mogelijk te richten op andere dingen, dingen die je wel zelf kan doen, waar je geen anderen voor nodig hebt. Of juist wel dingen met mensen gaan doen, proberen vriendschappen te verdiepen, mensen dichterbij je laten komen. Richt je op de dingen die je wel leuk vindt.. [...] Je hebt gelijk, er is een verschil tussen. Alleen op een of andere manier gebruik ik het woord eenzaam nooit, maar t woord alleen. Voor mij komt het op hetzelfde neer. Maar ik snap je punt. Maar ik voel me dan inderdaad eenzaam. En al heb ik een relatie, dat gaat niet weg. Lijkt wel alleen maar meer te worden, maar dat moet ik nog uitvogelen hoe dat zit.. En inderdaad.. liever alleen en je goed voelen dan met vrienden en je eenzaam voelen. Maar op een of adnere manier.. werkt het bij mij vaak zo dat ik me, waar ik ook ben, eenzaam voel. En niets helpt er echt tegen, afgezien van je heeeeeel erg op andere dingen richten. Ooit gaat t wel weg..

Je hebt wel vriendschappen die diep gaan en mensen die er echt voor je zijn maar ze begrijpen je geen van alleen echt, kan ik het zo samenvatten? Of begrijp ik je ook niet goed

Het is denk ik sowieso een illusie te denken dat mensen je snel zullen begrijpen. Als ik kijk naar mijn eigen vrienden dan begrijpen mijn beste vriend en ik elkaar juist nog het minste denk ik. We hebben veel dingen gemeen en delen veel interesses, en we zitten ontzettend op één lijn als het op veel dingen aan komt, maar echt begrijpen, nee dat niet. Sterker nog, ik kan best gek worden van die jongen af en toe. Ik snap niet wat zijn drijfveren zijn en hij snapt niet waarom ik dingen doe op mijn manier. één ding delen we dus wel, en dat is dat ons denkpatroon beide lekker ziek is en dat we ons tegenover elkaar niet hoeven in te houden, wat we bij bijna ieder ander wel moeten. Als ik omringd zou worden door mensen die me alleen op die manier begrijpen dan zou ik ook heel eenzaam zijn. Gelukkig heb ik dan ook andere mensen waarmee ik juist weer met heel andere dingen op één lijn zit, zoals hoe we denken over bepaalde situaties, ik deel met die mensen dan weer dat we vrij down to earth zijn en niet stom moeten lullen. Die mensen vind ik vaak echter weer te lief en bescheiden. Daar tegenover heb ik dan weer een vriendin die wel lief en bescheiden is maar wel van het leven pakt waar ze (mijns inziens ook) recht op heeft en met haar deel ik dan dat gedeelte weer. Al die mensen begrijpen mij voor een aardig deel en ik hun ook voor een stuk, maar bij geen van allen is het 100%. Uiteindelijk is echter toch bijna elk deel van me wel door iemand begrepen dan dat sterkt mij toch weer in de gedachte dat ik toch wel gewoon een normale hollandse jongeman ben.

Die mensen die ik hier boven omschrijf zijn wel stuk voor stuk intelligente openminded mensen, het zijn niet voor niks mijn vrienden. De gemiddelde persoon is ook gewoon niet zo goed in het verplaatsen van zichzelf in anderen en veel mensen lijken niet te snappen dat andere mensen niet zo denken als zij. Het is dus ook helemaal niet zo vreemd dat als je iets anders in elkaar steekt dan de grote gemene deler dat mensen je niet meer zo snel vatten en je gevoels van eenzaamheid ontwikkelt. Ik pretendeer dus zelf ook niet mensen (volledig) te snappen, in tegendeel, maar ik ben me bewust van mijn beperkte capaciteit daartoe en dan ben je al een stuk verder dan de gemiddelde persoon. Je kunt best met mensen omgaan zonder ze helemaal te snappen, dat heeft ook te maken met dat je minder snel oordeelt, wat vaak ook gewoon niet nodig is. Als iemand iets doet wat je niet snapt heeft hij of zij daar blijkbaar een bepaalde reden toe die je misschien niet direct ziet, maar diegene is dan niet gelijk idioot ofzo.

Ik weet dus ook niet of je enigszins herkenning kunt zien in mijn verhaal maar goed. Mij is het gelukt om mensen tegen te komen waarbij ik - in ieder geval hen allemaal opgeteld - me niet eenzaam voel. Zoals je zelf al zegt: het gaat wel over, dat denk ik dus ook wel, op termijn.

[TrueRocka]

Ja ik begrijp precies wat je bedoelt want dat heb ik zelf ook gewoon, ik heb gewoon vriendinnen die ik echt amper zie maar als ik ze dan zie dan ist wel leuk maar neit voor te lang en met me ene vriendin heb ik t heel veel over mezelf en bij de ander komen mijn en haar problemen amper aan bod laat maar zeggen...Ik denk dat je gewoon goed moet kijken wat andere mensen het zelfde hebben als jij of juist weer niet want dat kan ook wel eens heel fijn zijn