Omgaan met ongelijkheid

[Malossi]

In sommige factoren een bekend probleem, en ik denk, dat jij, en ik dus ook, lang niet de enige personen zullen zijn die hier wel eens mee zitten.
Maar vertel es, is het een probleem die je meer in vlagen tegenkomt, of is het een probleem die door blijft gaan, als je bijvoorbeeld passief bezig bent...?
Wanneer je het in vlagen tegen zou komen, zou het een stuk makkelijker zijn. Dan kun je gewoon samen iets leuks gaan doen, en het probleem enigzins 'vergeten'.
Als het al maar door blijft gaan, dan zie ik niet iets anders dan een punt achter de relatie zetten.
Ik weet ook dat het ontzettend lastig is, om beter, wat je niet kunt ontkennen, te zijn in bepaalde situaties. Zo ben ik beter in talen, spelling en woordspelingen dan mijn partner. Ik kan mij er dan gruwelijk aan ergeren als zij een zinspeling niet snapt, een vreemde taal niet kan vertalen of niet weet wat ik zeg, als ik op een leuke manier iets zeg wat ontzettend simpel is...
Maar ik zie alleen nog wel de zaken waar zij beter in is, en ik denk dat dat ontzettend belangrijk is. Zorg dat je zaken waar zij beter in is ziet, zoek anders deze zaken als je ze nu nog niet doorhebt. En zorg dat je je hier op focussed. Zo is mijn partner gewoon beter in geldzaken, en heeft een véél beter doorzettingsvermogen dan ik, en dat is belangrijk, dat je haar sterkte punten ook ziet!

[Luna]

als je je al voor je 22e neerlegt bij het feit dat je waarschijnlijk niemand vindt die genoeg bij jou past vel je indirect ook een behoorlijk oordeel over mensen in het algemeen. (over oordelen vs denken gesproken..)

[Luna]

ohja, heeft je vriendin zich wel eens uitgelaten over hoe ze zich hieronder voelt? Staat zij er ook bij stil dat ze 'dommer' is en zit ze hiermee?

[deoxyribose]

Rerisen Phoenix schreef:

Omdat we uiteindelijk de meeste incidenten bespreken en we het er dan meestal over eens zijn dan ik gelijk heb (en in alle andere gevallen dat zij gelijk heeft).

Waarom ben je er zo mee bezig dat iemand gelijk moet hebben?

[Smokin']

Dwaas. Je wil toch niet werkelijk volhouden dat je wel respect hebt voor je vriendin, maar dat je alleen niet weet hoe je dit moet 'opbrengen'? Als je erover na moet denken hoe je respect moet opbrengen voor iemand dan heb je geen echt respect voor die persoon. Je hebt enkel bedacht dat dat netjes is, waarschijnlijk een restant van je oude aanname over de gelijkheid van mannen en vrouwen.

Waarom zou je mensen terechtwijzen als zij er een in jou ogen verkeerde redenering op na houden? Wat wil je daar nou mee doen, anders dan dat je bevestiging van jou zogenaamde slimheid probeert te creeëren. Want dat is het enige wat je doet. Je maakt haar niet slimmer of iets dergelijks door haar terecht te wijzen. Je zoekt enkel bevestiging voor jezelf. Soms moet je gewoon rustig knikken of een slok van je biertje nemen als iemand iets zegt waar je je niet in kan vinden of wat in jou ogen dom is. leer dat.

Smokin' schreef:

Dwaas. Je wil toch niet werkelijk volhouden dat je wel respect hebt voor je vriendin, maar dat je alleen niet weet hoe je dit moet 'opbrengen'? Als je erover na moet denken hoe je respect moet opbrengen voor iemand dan heb je geen echt respect voor die persoon. Je hebt enkel bedacht dat dat netjes is, waarschijnlijk een restant van je oude aanname over de gelijkheid van mannen en vrouwen.

Waarom zou je mensen terechtwijzen als zij er een in jou ogen verkeerde redenering op na houden? Wat wil je daar nou mee doen, anders dan dat je bevestiging van jou zogenaamde slimheid probeert te creeëren. Want dat is het enige wat je doet. Je maakt haar niet slimmer of iets dergelijks door haar terecht te wijzen. Je zoekt enkel bevestiging voor jezelf. Soms moet je gewoon rustig knikken of een slok van je biertje nemen als iemand iets zegt waar je je niet in kan vinden of wat in jou ogen dom is. leer dat.

AMEN

[deoxyribose]

Smokin' schreef:

Dwaas. Je wil toch niet werkelijk volhouden dat je wel respect hebt voor je vriendin, maar dat je alleen niet weet hoe je dit moet 'opbrengen'? Als je erover na moet denken hoe je respect moet opbrengen voor iemand dan heb je geen echt respect voor die persoon. Je hebt enkel bedacht dat dat netjes is, waarschijnlijk een restant van je oude aanname over de gelijkheid van mannen en vrouwen.

Waarom zou je mensen terechtwijzen als zij er een in jou ogen verkeerde redenering op na houden? Wat wil je daar nou mee doen, anders dan dat je bevestiging van jou zogenaamde slimheid probeert te creeëren. Want dat is het enige wat je doet. Je maakt haar niet slimmer of iets dergelijks door haar terecht te wijzen. Je zoekt enkel bevestiging voor jezelf. Soms moet je gewoon rustig knikken of een slok van je biertje nemen als iemand iets zegt waar je je niet in kan vinden of wat in jou ogen dom is. leer dat.

Seconded! Mensen die anderen steeds op hun fouten wijzen hebben gewoon zelf last van onzekerheid.

[SiemdeCyper]

Het feit dat jij een topic als dit start over dit onderwerp, en al jou uitlatingen daarbij opgeteld maken al overduidelijk dat jij allang de grens hebt bereikt van wel of geen respect voor je vriendin hebben. Als het echt zo vreselijk met haar niveau gesteld is als jij suggereert dan lijkt het mij duidelijk dat er geen brood zit in een verdere relatie. Waarbij ik overigens wel wil aanstippen dat de domste opmerking in dit geheel is, dat je de ongelijkheid tussen man en vrouw verondersteld als een vaststaand feit. De ongelijkheid die jij beschrijft in jouw relatie ga ik niet ontkennen, je geeft namelijk zo weinig voorbeelden waar je je uitlatingen op baseert. Als jij je echter zo tot de vrouw verhoudt, dan lijkt mij arrogantie en de spreekwoordelijk plaat voor je kop hier de boosdoener. En dat geldt eveneens voor de heer Armoed.

[Rerisen Phoenix]

Smokin' schreef:

Dwaas. Je wil toch niet werkelijk volhouden dat je wel respect hebt voor je vriendin, maar dat je alleen niet weet hoe je dit moet 'opbrengen'? Als je erover na moet denken hoe je respect moet opbrengen voor iemand dan heb je geen echt respect voor die persoon. Je hebt enkel bedacht dat dat netjes is, waarschijnlijk een restant van je oude aanname over de gelijkheid van mannen en vrouwen.

Waarom zou je mensen terechtwijzen als zij er een in jou ogen verkeerde redenering op na houden? Wat wil je daar nou mee doen, anders dan dat je bevestiging van jou zogenaamde slimheid probeert te creeëren. Want dat is het enige wat je doet. Je maakt haar niet slimmer of iets dergelijks door haar terecht te wijzen. Je zoekt enkel bevestiging voor jezelf. Soms moet je gewoon rustig knikken of een slok van je biertje nemen als iemand iets zegt waar je je niet in kan vinden of wat in jou ogen dom is. leer dat.

Ik wil wel werkelijk volhouden dat ik het wel heb maar moeilijk kan overbrengen.
Ik wil en verifieren dat ik gelijk heb en ik wil zorgen dat we dingen allebei op dezelfde manier zien en dat de goede manier is.

Simoen schreef:

Het feit dat jij een topic als dit start over dit onderwerp, en al jou uitlatingen daarbij opgeteld maken al overduidelijk dat jij allang de grens hebt bereikt van wel of geen respect voor je vriendin hebben. Als het echt zo vreselijk met haar niveau gesteld is als jij suggereert dan lijkt het mij duidelijk dat er geen brood zit in een verdere relatie. Waarbij ik overigens wel wil aanstippen dat de domste opmerking in dit geheel is, dat je de ongelijkheid tussen man en vrouw verondersteld als een vaststaand feit. De ongelijkheid die jij beschrijft in jouw relatie ga ik niet ontkennen, je geeft namelijk zo weinig voorbeelden waar je je uitlatingen op baseert. Als jij je echter zo tot de vrouw verhoudt, dan lijkt mij arrogantie en de spreekwoordelijk plaat voor je kop hier de boosdoener. En dat geldt eveneens voor de heer Armoed.

Met ongelijkheid bedoel ik niet hetzelfde zijn - mentaal zijn mannen en vrouwen niet hetzelfde, en niet hetzelfde is ongelijk - in ieder geval ik heb ongelijk gebruikt alsof het dat betekende. Verder is je conclusie toch echt fout.


Misschien moet ik dit toch maar zeggen ter verduidelijking:
ik heb asperger, en zij waarschijnlijk ook maar ze zijn nog bezig met diagnose

Ik heb ook met haar gepraat over dit onderwerp met enige nieuwe inzichten die ik in deze topic op deed. We missen allebei veel sociale vaardigheden, waaronder intuitie die vertelt wat andere mensen denken. Ik analyseer mensen puur cognitief en dat werkt zo goed dat de diagnose asperger pas een paar maanden terug bij toeval werd gesteld, maar zij gebruikt erg vaak haar slecht werkende intuitie - doch ook gekoppeld met een cognitief proces, ze ziet het volledig cognitief analyseren van mensen vooralsnog ook als onmogelijk zo ingewikkeld.

Verder is ze niet erg zelf-kritisch, wat gecombineerd met gebruik van slecht werkende intuitie veel fouten in stand houdt.

We hebben ook een plan gemaakt waarbij ik haar help haar met de nauwkeurigheid van haar inschattingsproces te verbeteren en tips ga geven hoe je bepaalde dingen cognitief in kan zien waar ze nu fouten maakt.


Dat ik nog niks over asperger zei is omdat mensen het soms gebruiken als het ultieme tegen-argument "jij kúnt niet gelijk hebben want je hebt asperger", en gezien ik hier nog wel eens discussies wil voeren ben ik er wat huiverig voor. Verder klopt het ook niet, ik kan sociaal functioneren omdat ik heb geleerd het cognitief te doen, dus én ik kan het, én ik ben (vergeleken met veel normale mensen die ik ken) me veel bewuster van wat ik zelf doe en wat andere mensen doen. (wat ook nodig is omdat ik constant mijzelf moet verbeteren op dat vlak)

[I C U]

Mannen en vrouwen zijn ongelijk. Zonder meer. Fysiek sowieso, mentaal verschillen we ook aardig (vrouwen zijn meer sociaal ingesteld, mannen minder maar zijn weer beter in dat technische gedoe --> uitzonderingen daargelaten.). Dat is niet zozeer negatief of positief, maar gewoon een feit. Je zou het zelfs kunnen doortrekken naar elk individu, ieder mens is anders en daarom ongelijk.

Echter is iedereen GELIJKWAARDIG. Keyword. Elk mens heeft zo z'n plus en minpunten en daar moeten we maar mee leren leven, want zij leven ook met onze plus en minpunten. Kan je dat niet aan, houdt het op en moet je op zoek naar nieuwe partners/relaties/omgevingen.

Hoe jij dat verder moet aanpakken met je vriendin, ik heb geen idee. Respecteer je vriendin vanwege de dingen die ze wel goed doet of beter doet dan jij. Hoe je dat overbrengt? Simpelweg door de kleine dingen. En zoals Smokin' zegt: Soms moet je gewoon vaagjes knikken en een slokje van je bier nemen, omdat je niet altijd overal tegenin kan gaan.

[x-spekkie-x]

Rerisen Phoenix schreef:

Het antwoord is kans. Mijn vriendin is niet alleen minder slim dan ik zou willen, maar ze heeft ook veel eigenschappen die ik allemaal zoek; sommige best klein, maar ik betwijfel of zoveel matches ooit weer mogelijk zijn.

Voordat ik haar ontmoette had ik me er eigenlijk al bij neergelegd dat ik nooit iemand zou vinden.

Ik zou echt geen vriend willen die denkt dat ik niet zijn ware ben

het heeft trouwens niets te maken met gelijkheid tussen mannen en vrouwen, eerder gelijkheid tussen personen, maar ok

verder krijg ik vooral het idee dat jij hier graag een moeilijke stelling wil poneren om je eigen intelligentie en eloquentie te etaleren.

Maar zoals vele andere, zelfbenoemde, intellectuelen, sla jij sociaal gezien de plank behoorlijk mis.

I C U schreef:

(vrouwen zijn meer sociaal ingesteld, mannen minder

Brr, waarom mensen dat nog steeds in stand houden... uit vrij recent statistisch onderzoek is gebleken dat er helemaal geen significant verschil zit in de manier waarop mannen en vrouwen communiceren. Het enige opvallende aan dat onderzoek was het feit dat mensen zonder bewijs tóch maar dat idee dat mannen en vrouwen zo anders communiceren in stand willen houden. En blijkbaar willen allebei de geslachten dat dolgraag.

[I C U]

Morgan schreef:

Brr, waarom mensen dat nog steeds in stand houden... uit vrij recent statistisch onderzoek is gebleken dat er helemaal geen significant verschil zit in de manier waarop mannen en vrouwen communiceren. Het enige opvallende aan dat onderzoek was het feit dat mensen zonder bewijs tóch maar dat idee dat mannen en vrouwen zo anders communiceren in stand willen houden. En blijkbaar willen allebei de geslachten dat dolgraag.

Eerlijk gezegd is dat iets wat altijd zo stellig wordt beweerd van alle kanten (ook sommige wetenschappelijke kanten) dat je het snel voor waar aanneemt Ik doel overigens niet direct op het communiceren als wel de instelling van mannen en vrouwen in de groep danwel bedrijf etc., waarbij mijn ervaring toch is dat vrouwen projecten e.d. toch op een andere (in mijn ogen socialere) manier benaderen dan mannen dat doen.

[Rerisen Phoenix]

Bartezz schreef:

1. het heeft trouwens niets te maken met gelijkheid tussen mannen en vrouwen, eerder gelijkheid tussen personen, maar ok

2. verder krijg ik vooral het idee dat jij hier graag een moeilijke stelling wil poneren om je eigen intelligentie en eloquentie te etaleren.

3. Maar zoals vele andere, zelfbenoemde, intellectuelen, sla jij sociaal gezien de plank behoorlijk mis.

1. denk ik ook
2. Ik denk het niet, een trekje dat ik heb is dat ik soms veel meer dingen zeg dan ik zou hoeven te zeggen. De reden voor posten is dat ik niet weet hoe ik met iets om moet gaan wat voor anderen kennelijk vanzelf gaat.
3. Ik weet dat dit alles mijn mening is en dat ik (vooral voor mezelf) een hoop echt onderzoek nodig heb om dit te kunnen bewijzen (aan mezelf). Hier echter maakt het niet uit of ik gelijk heb of niet omdat het als het ware omgaan met mezelf is, 2 classen rationalisaties:
a. Rationalisatie die me met huidige denkbeelden er mee om laat gaan.
b. Rationalisatie die mijn huidige denkbeelden verandert zodat ik er mee om kan gaan.

Een vergelijkbaar ding dat ik heb: ik heb ooit voorkomen dat een vriend zelfmoord pleegde, maar daarbij heb ik zijn kijk op de zaak afgedaan als onzin en zijn wensen niet gerespecteerd - Hoe rationaliseer ik dat zonder zijn kijk en wensen af te doen als onzin?

Morgan schreef:

Brr, waarom mensen dat nog steeds in stand houden... uit vrij recent statistisch onderzoek is gebleken dat er helemaal geen significant verschil zit in de manier waarop mannen en vrouwen communiceren. Het enige opvallende aan dat onderzoek was het feit dat mensen zonder bewijs tóch maar dat idee dat mannen en vrouwen zo anders communiceren in stand willen houden. En blijkbaar willen allebei de geslachten dat dolgraag.

Heb je een link naar dat onderzoek? Niet dat ik je niet geloof (past bij mijn observaties) maar ik ben benieuwd naar wat ze allemaal concluderen, en hoe.

Rerisen Phoenix schreef:

Heb je een link naar dat onderzoek? Niet dat ik je niet geloof (past bij mijn observaties) maar ik ben benieuwd naar wat ze allemaal concluderen, en hoe.

Dit onderzoek was van Deborah Cameron, maar er zijn er meer De titel ervan weet ik zo niet, maar dat moet gemakkelijk genoeg te vinden zijn. Ze heeft sowieso meer hierover geschreven.

Oh en Campbell Leaper: https://www.ucsc.edu/news_events/text.asp?pid=1465

In fact, almost all gender differences are in the negligible to small range, according to Leaper. "The only large differences are in physical attributes that are detectable to the average person, like height, physical strength, and speed. In terms of social and psychological attributes, most women and men are acting in similar ways."

...

So why do people cling to gender stereotypes even in the face of scientific evidence to the contrary? "It's part of human nature to put things in categories," said Leaper. "It's adaptive. People want to anticipate what's going to happen. When it trips us up is when we overapply our generalizations."

Het valt mij ook op hoe enorm graag mensen verschillen wíllen zien waar ik ze persoonlijk nooit tegenkom. Ik krijg dan natuurlijk altijd het verwijt dat mijn leven niet representatief is voor de hele mensheid, maar het is leuk als onderzoek ook geen duidelijke verschillen aantoont

[Marcade]

@Rerisen Phoenix:

Ik heb een collega, hij heeft een communicatie probleem. Practisch gezien heeft hij heel veel moeite zich in te leven in een ander, waardoor hij heel rationeel naar mensen kijkt, en soms heel erg bot en direct over kan komen. Ik weet niet of het een naam heeft, daar ben ik niet zo van. Het is gewoon een observatie van mij en vele collega's naast mij.

Maar iedereen kent hem, weet hoe hij is. Hij weet zelf ook dat hij een probleem heeft en steekt er veel moeite in om het te compenseren. Hij bedoelt het ook nooit kwaad en heeft een goed hart.

Ik denk dus wel dat je post hier serieus is en dat je een serieus probleem aan kaart .. maar dat het gewoon helaas verkeerd overkomt bij de mensen hier .. die (ironisch genoeg) zich niet in kunnen leven in jouw situatie. (terwijl ze geen asperger hebben). Ik denk niet dat jij hier een bevredigend antwoord gaat vinden omdat je situatie te complex is en omdat jij (net als mijn collega trouwens) meestal al 10 stappen verder denkt dan de rest hier.

Ik denk net als jij dat een discussie over of man/vrouw verschillen is, onzinnig is. We leven allemaal in onze eigen wereld en de mensen die wij kennen in onze wereld zijn allemaal verschillend. Wetenschappelijke onderzoeken en percentages gaan je relatie hier niet redden.

In mijn mening moet je de 'tekort' van je partner kunnen accepteren en mee kunnen leven. Wat de verschillen ook mogen zijn, op welk gebied dan ook .. uiteindelijk moet jij en je vriendin allebei gewoon goed voelen in de relatie, liefde voelen voor elkaar en genieten van de tijd dat jullie bij elkaar zijn. (Als dat er niet is, waarom heb je dan een liefdesrelatie?)

Ik vind het ook belangrijk in een relatie, dat je de toekomst positief tegemoet ziet. Als je nu al bang bent dat het in de toekomst mis gaat lopen, omdat je je nu al ergert aan een kenmerk van je vriendin is dat niet positief. Je vriendin zal nooit veranderen; ze zal nooit ineens slimmer worden.

In mijn mening heb jij volgens mij gevoelsmatig al een beslissing genomen. Aan de toon van dit topic lijkt het alsof je zelf ook al eigenlijk denkt dat je haar 'gebrek' op lange termijn niet kan accepteren. Zeker ook dat je in dit topic al gezegd heb dat je gelukkiger denkt te zijn met een intelligenter meisje. Als je denkt dat je gelukkiger kan zijn in de toekomst zonder je huidige vriendin, moet je daarvoor gaan.

Zelf heb ik ook een vriendin, die kwa intelligentie het niet haalt bij mij, maar het stoort mij totaal niet. Andere kenmerken van haar zijn juist veel sterker, waarbij ik weer een sukkel in ben en zij 'intelligenter' is. Daardoor zijn wij in onze relatie in balans en weet ik dat onze toekomst er goed uit zal zien.

Heel simpel gezegd .. zo te horen is jouw relatie gewoon niet in een goed balans en zal die op den duur om gaan vallen omdat jij en je vriendin teveel inspanning moeten leveren om de weegschaal in evenwicht te houden.

[Smokin']

Rerisen Phoenix schreef:

Ik wil wel werkelijk volhouden dat ik het wel heb maar moeilijk kan overbrengen.
Ik wil en verifieren dat ik gelijk heb en ik wil zorgen dat we dingen allebei op dezelfde manier zien en dat de goede manier is.

Een dom idee van iemand die zichzelf slim noemt. maargoed, herhaling:

Waarom zou je mensen terechtwijzen als zij er een in jou ogen verkeerde redenering op na houden? Wat wil je daar nou mee doen. Wat betekent dat voor jou?

[Rerisen Phoenix]

Marcade schreef:

@Rerisen Phoenix:
1. In mijn mening moet je de 'tekort' van je partner kunnen accepteren en mee kunnen leven. Wat de verschillen ook mogen zijn, op welk gebied dan ook .. uiteindelijk moet jij en je vriendin allebei gewoon goed voelen in de relatie, liefde voelen voor elkaar en genieten van de tijd dat jullie bij elkaar zijn.
2. (Als dat er niet is, waarom heb je dan een liefdesrelatie?)

3. Ik vind het ook belangrijk in een relatie, dat je de toekomst positief tegemoet ziet. Als je nu al bang bent dat het in de toekomst mis gaat lopen, omdat je je nu al ergert aan een kenmerk van je vriendin is dat niet positief. Je vriendin zal nooit veranderen; ze zal nooit ineens slimmer worden.

4. In mijn mening heb jij volgens mij gevoelsmatig al een beslissing genomen. Aan de toon van dit topic lijkt het alsof je zelf ook al eigenlijk denkt dat je haar 'gebrek' op lange termijn niet kan accepteren.
5. Zeker ook dat je in dit topic al gezegd heb dat je gelukkiger denkt te zijn met een intelligenter meisje. Als je denkt dat je gelukkiger kan zijn in de toekomst zonder je huidige vriendin, moet je daarvoor gaan.

6. Heel simpel gezegd .. zo te horen is jouw relatie gewoon niet in een goed balans en zal die op den duur om gaan vallen omdat jij en je vriendin teveel inspanning moeten leveren om de weegschaal in evenwicht te houden.

1. In mijn mening ook; maar ik weet simpelweg niet hoe ik dit accepteer, daarmee bedoel ik hoe ik dit afsluit zodat ik er niet meer elke keer aan ga denken. Zie ook punt 7.
2. Liefde is er zeker, maar volgens mij moet je relatie in afwezigheid van liefde ook werkbaar zijn.
3. Ik weet niet hoe ik de toekomst tegemoet zie, misschien ben ik paranoia en dat het daardoor komt, maar het enige dat ik kan zeggen over mijn inschattingen is dat ze zonder logische fundering onbruikbaar zijn.
4. Mijn gevoel zegt totaal verschillende dingen, ik heb het gevoel gehad dat ik voor altijd bij haar ga blijven en het gevoel gehad dat het over 2 weken uit is tijdens dit topic; dat klinkt misschien 'beschadigd', en dat is het ook, en ik weet dat, en ga ik dus niet op mijn gevoel af.
5. Met een ge-upgrade versie van haar zou ik (denk ik) gelukkiger zijn, zonder haar zou ik (denk ik) ongelukkiger zijn. Ze is echt wel leuk, het is volgens mij ook echt mijn probleem. Een intelligenter meisje is deels een gemakkelijke uitweg omdat ik dan geen probleem heb dat ik moet oplossen.
6. Ik weet het niet... ik dénk het niet gezien ik problemen van niks maak (tenminste, zoals anderen het zien - zelf vind ik dat niet anders deed ik het wel niet).

Smokin' schreef:

7. Waarom zou je mensen terechtwijzen als zij er een in jou ogen verkeerde redenering op na houden? Wat wil je daar nou mee doen. Wat betekent dat voor jou?

7. Omdat er iets fout is, namelijk, jouw eigen redenering, of de redenering van de andere persoon. Al is het alleen maar voor de kans dat je eigen redenering fout is, is het niet geweldig om te weten dat je iets fout doet? Dán weet je dat je iets moet veranderen om iets goed te doen; en ik vind dat iedereen dat zou moeten willen, en in ieder geval wil zij dat ook (anders was het al lang en breed uit geweest).

Een illustratie, niet iets dat is gebeurd maar zou zo gebeurd kunnen zijn:
We lopen samen door een gang, op een bepaald punt maakt ze een hele flauwe slinger naar links... zomaar. Waarom deed ze dat?
Daar kan ik hele tijden over nadenken (mits er geen dringendere zaken zijn om over na te denken), was er iets in de omgeving, of is het een persoonlijkheidstrekje dat ik nog niet ken? Het blijft terugkomen in mijn denken totdat ik het verklaard heb. Het is ook niet zo zinloos, je ontdekt uiteindelijk bijvoorbeeld dat er vaak een tas staat en ze uit automatisme die uitwijking maakt. Dan weet je waarom ze dat doet, en dan weet je ook dat je kunt verwachten dat ze op andere gebieden wellicht ook dergelijke automatismen handhaaft en je kunt de tijd vaststellen die het duurt voordat zo'n automatisme instelt.

Ik moet ook een sluitend 'excuus'/redenatie/reden hebben om dingen aan haar die anders zijn (ongeacht hoe miniem, intelligentie is nog een grote) te accepteren. Als je iets geaccepteerd hebt dan komt het niet telkens meer op, dus als het telkens in je op komt dan heb je het niet geaccepteerd - en het enige dat nodig is voor acceptatie is een manier om er vrede mee te hebben.

[Marcade]

Rerisen Phoenix schreef:

1. In mijn mening ook; maar ik weet simpelweg niet hoe ik dit accepteer, daarmee bedoel ik hoe ik dit afsluit zodat ik er niet meer elke keer aan ga denken. Zie ook punt 7.
2. Liefde is er zeker, maar volgens mij moet je relatie in afwezigheid van liefde ook werkbaar zijn.
3. Ik weet niet hoe ik de toekomst tegemoet zie, misschien ben ik paranoia en dat het daardoor komt, maar het enige dat ik kan zeggen over mijn inschattingen is dat ze zonder logische fundering onbruikbaar zijn.
4. Mijn gevoel zegt totaal verschillende dingen, ik heb het gevoel gehad dat ik voor altijd bij haar ga blijven en het gevoel gehad dat het over 2 weken uit is tijdens dit topic; dat klinkt misschien 'beschadigd', en dat is het ook, en ik weet dat, en ga ik dus niet op mijn gevoel af.
5. Met een ge-upgrade versie van haar zou ik (denk ik) gelukkiger zijn, zonder haar zou ik (denk ik) ongelukkiger zijn. Ze is echt wel leuk, het is volgens mij ook echt mijn probleem. Een intelligenter meisje is deels een gemakkelijke uitweg omdat ik dan geen probleem heb dat ik moet oplossen.
6. Ik weet het niet... ik dénk het niet gezien ik problemen van niks maak (tenminste, zoals anderen het zien - zelf vind ik dat niet anders deed ik het wel niet).

1. Ik denk dat acceptatie ook een gevoelsmatig is. Sommige dingen kan je (makkelijk) accepteren en van je afzetten. Ze heeft een te grote neus. Ze pist altijd naast de pot. Wat boeit het. Andere dingen zijn gewoon moeilijk of niet te accepteren. Ze is dom. Ze schreeuwt altijd. Ik weet van mezelf ook, dat er bepaalde dingen zijn bij een vrouw die ik gewoon niet kan accepteren. Dat zijn niet alleen diepgaande dingen, maar ook oppervlakkige dingen. Gewoon afknappers.

Ik denk dat voor jou een meisje dat niet slim genoeg is, helaas gewoon een afknapper is .. dat je dat in het begin niet zag, maar nu je haar kent, wel ziet.

Ze mag dan misschien heleboel goeie punten hebben, 10, 20, 50 100 goeie punten. Maar ja, afknapper is afknapper.

2. Ja daar heb je gelijk in. Ik geloof, net als jou, dat je inderdaad een partner moet kiezen waarvan je weet, dat als de verliefdheid wegebt, je haar nog steeds geweldig kan vinden vanwege haar kwaliteiten. Ze is mooi, slim, vrolijk, spontaan, whatever.

4. Ja maar gevoel is juist belangrijk. Als je vriendin 'dom' doet, dan voel jij je daar niet lekker bij .. neem ik aan. Ik bedoel, als je gevoel samen met je vriendin gewoon goed zit, is er geen reden tot paniek. Logisch weet je dat ze wat minder slim is, maar als je gevoelsmatig daar geen problemen mee hebt.

Is het niet een idee een tijdje afstand te nemen en kijken hoe je gevoelens ontwikkelen. Of je haar begint te missen of niet.

5. Ik weet wat je bedoeld met een 'geupgrade' versie. Maar dat is in mijn mening een verkeerde manier om het te bewoorden. Ook al doe je het, misschien, uit respect voor je vriendin. Je hebt of je vriendin, of een ander meisje wat slimmer is en veel kenmerken van je vriendin heeft. (Maar het is en blijft een ander meisje, niet een geupgrade vriendin. Anders weet ik nog wel wat andere mensen die upgrades nodig hebben )

Een intelligenter meisje zoeken vind ik geen uitweg .. tenzij je echt overtuigd bent dat er een oplossing is voor je huidige probleem. Waar je het dus kan accepteren dat je vriendin minder intelligent is.

Als je je relatie niet meer ziet zitten, maak je het uit. Het voelt misschien zo, maar het is geen snelle uitweg. In een twijfelachtige relatie zitten en doen alsof je neus bloed is een 'uitweg'.

6. Het is jouw relatie. Hoe anderen hun relatie doen, is hun probleem. Jij (en je vriendin) moeten er goed bij voelen, niet andere mensen. Je moet je relatie ook niet gaan meten aan andermans relaties. Daar word je niet gelukkiger van. Jij zit gewoon met een probleem en het knaagt aan je. Dat gaat niet zomaar weg, wat anderen ook vinden. Uiteindelijk zit jij met het gevoel.

7. Ik vraag me af. Stel dat jij je vriendin 100% kent. Je weet precies wat ze doet, en waarom ze het doet. Zou je het dan niet saai vinden?

..

In mijn ogen heb je twee keuzes. Of je blijft bij je vriendin met de kans dat deze twijfel, dit vraagstuk, wat je nu hebt, je voor eeuwig blijft lastig vallen. Of je maakt het uit, bent van de twijfel af en gaat op zoek naar een vriendin zonder afknappers. (Dat het veel moeite zal kosten een nieuwe te zoeken, het zij zo, maar dat mag geen reden zijn een relatie aan te houden)

Ookal vraag je aan mannen/jongens om hier op te reageren. Ik doe het ook maar even, want de titel sprak mij aan.

Ik (een meisje) heb namelijk een zelfde soort probleem gehad met mijn ex-vriend. Hij was namelijk op het gebied van taal en communicatie minder intelligent dan ik. Dit is inderdaad een uiterst vervelende situatie, omdat ik me vaak beter voelde, superieur. Ik kan me jouw gevoel goed voorstellen. En ik weet dat het voor je partner ook uiterst vervelend kan zijn, want zij/hij voelt zich daarmee inferieur (waarschijnlijk). Ik moet zeggen dat ik met het gevoel van ongelijkheid niet zo goed kan omgaan, het irriteert mij.

daarbij wilde ik nog zeggen, dat ik nu een andere partner heb, die wel gelijk is aan mij, in de voor mij belangrijke aspecten (taal en communicatie, creativiteit en romantiek)

Ik wilde ook nog graag weten hoe je dit oplost. Het lijkt me namelijk geen goede basis voor een relatie als één van de partners zich superieur voelt aan de ander.

[Smokin']

Rerisen Phoenix schreef:

7. Omdat er iets fout is, namelijk, jouw eigen redenering, of de redenering van de andere persoon. Al is het alleen maar voor de kans dat je eigen redenering fout is, is het niet geweldig om te weten dat je iets fout doet? Dán weet je dat je iets moet veranderen om iets goed te doen; en ik vind dat iedereen dat zou moeten willen, en in ieder geval wil zij dat ook (anders was het al lang en breed uit geweest).

Een illustratie, niet iets dat is gebeurd maar zou zo gebeurd kunnen zijn:
We lopen samen door een gang, op een bepaald punt maakt ze een hele flauwe slinger naar links... zomaar. Waarom deed ze dat?
Daar kan ik hele tijden over nadenken (mits er geen dringendere zaken zijn om over na te denken), was er iets in de omgeving, of is het een persoonlijkheidstrekje dat ik nog niet ken? Het blijft terugkomen in mijn denken totdat ik het verklaard heb. Het is ook niet zo zinloos, je ontdekt uiteindelijk bijvoorbeeld dat er vaak een tas staat en ze uit automatisme die uitwijking maakt. Dan weet je waarom ze dat doet, en dan weet je ook dat je kunt verwachten dat ze op andere gebieden wellicht ook dergelijke automatismen handhaaft en je kunt de tijd vaststellen die het duurt voordat zo'n automatisme instelt.

Ik moet ook een sluitend 'excuus'/redenatie/reden hebben om dingen aan haar die anders zijn (ongeacht hoe miniem, intelligentie is nog een grote) te accepteren. Als je iets geaccepteerd hebt dan komt het niet telkens meer op, dus als het telkens in je op komt dan heb je het niet geaccepteerd - en het enige dat nodig is voor acceptatie is een manier om er vrede mee te hebben.

Je bent een zweer dwangmatige en mechanische denker, maar dat had je zelf ook al door. Ik voel die drang om anderen hun fouten te verbeteren niet, behalve als het gaat om een onderwerp dat mij interesseert/aan het hart gaat of wanneer 'fout' denken van de ander mij of haar/hemzelf schade kan toebrengen. Jij zegt dat het niet zinloos is, maar het voorbeeld wat je aanvoert ter illustratie bewijst het tegendeel. Waarom zou je willen weten waarom je vriendin een stap opzij doet tijdens het lopen in een gang? Het is niet interessant, niet nuttig, het voegt niets toe, het is vreemd.

[At the Drive-in]

Ik heb medelijden met de vriendin van de TS

[Rerisen Phoenix]

At the Drive-in: Denkbaar, ik vraag het haar ook wel eens of ik niet te erg ben, maar ze kan gewoon goed leven met mij.
Smokin': Die drang hebben we allebei, ik maak echter veel minder fouten dan zij dus ik corrigeer haar vaker dan andersom.
Verder, ik vind die reden dat ze een stap opzij doet wel interessant en ik wil alles weten. Laat ik zeggen, ik zal niet rusten voordat ik elke vraag die ooit in me op is gekomen volledig beantwoord heb; met de conclusie dat ik nooit zal rusten.

Marcade schreef:

1. Ik denk dat acceptatie ook een gevoelsmatig is. Sommige dingen kan je (makkelijk) accepteren en van je afzetten. Ze heeft een te grote neus. Ze pist altijd naast de pot. Wat boeit het. Andere dingen zijn gewoon moeilijk of niet te accepteren. Ze is dom. Ze schreeuwt altijd. Ik weet van mezelf ook, dat er bepaalde dingen zijn bij een vrouw die ik gewoon niet kan accepteren. Dat zijn niet alleen diepgaande dingen, maar ook oppervlakkige dingen. Gewoon afknappers.

2. Ik denk dat voor jou een meisje dat niet slim genoeg is, helaas gewoon een afknapper is .. dat je dat in het begin niet zag, maar nu je haar kent, wel ziet.

Ze mag dan misschien heleboel goeie punten hebben, 10, 20, 50 100 goeie punten. Maar ja, afknapper is afknapper.

3. Ja maar gevoel is juist belangrijk. Als je vriendin 'dom' doet, dan voel jij je daar niet lekker bij .. neem ik aan. Ik bedoel, als je gevoel samen met je vriendin gewoon goed zit, is er geen reden tot paniek. Logisch weet je dat ze wat minder slim is, maar als je gevoelsmatig daar geen problemen mee hebt.

4. Is het niet een idee een tijdje afstand te nemen en kijken hoe je gevoelens ontwikkelen. Of je haar begint te missen of niet.

5. Ik weet wat je bedoeld met een 'geupgrade' versie. Maar dat is in mijn mening een verkeerde manier om het te bewoorden. Ook al doe je het, misschien, uit respect voor je vriendin. Je hebt of je vriendin, of een ander meisje wat slimmer is en veel kenmerken van je vriendin heeft. (Maar het is en blijft een ander meisje, niet een geupgrade vriendin. Anders weet ik nog wel wat andere mensen die upgrades nodig hebben )

6. Een intelligenter meisje zoeken vind ik geen uitweg .. tenzij je echt overtuigd bent dat er een oplossing is voor je huidige probleem. Waar je het dus kan accepteren dat je vriendin minder intelligent is.
Als je je relatie niet meer ziet zitten, maak je het uit. Het voelt misschien zo, maar het is geen snelle uitweg. In een twijfelachtige relatie zitten en doen alsof je neus bloed is een 'uitweg'.

7. Ik vraag me af. Stel dat jij je vriendin 100% kent. Je weet precies wat ze doet, en waarom ze het doet. Zou je het dan niet saai vinden?

..

8. In mijn ogen heb je twee keuzes. Of je blijft bij je vriendin met de kans dat deze twijfel, dit vraagstuk, wat je nu hebt, je voor eeuwig blijft lastig vallen. Of je maakt het uit, bent van de twijfel af en gaat op zoek naar een vriendin zonder afknappers. (Dat het veel moeite zal kosten een nieuwe te zoeken, het zij zo, maar dat mag geen reden zijn een relatie aan te houden)

1. Ik ben erg goed in staat emoties en gevoel te 'killen', kan ze ook erg lang onderdrukken, en ik kan ze een beetje opwekken. - allemaal mits ik er een rationalisatie voor heb anders blokkeert mijn onzekerheid over of wat ik aan mezelf verander wel goed is.

2. Het is inderdaad een afknapper, maar er is als het ware nog hoop. Je hebt wellicht gelijk dat het neer komt op of zij meer denken of einde relatie. Zie ook helemaal onderaan.

3. Ja het tast mijn humeur elke keer aan ja, maar eenmaal ik wat gezegd heb kan ik het wel weer loslaten en weer goed gevoel krijgen.

4. Nee, ik heb nog nooit iemand gevoelsmatig gemist (dode mensen, oude vrienden, vriendin). Gevoelens voor mensen die ik niet zie of op dat moment geen issue mee heb verdwijnen in enkele minuten.
Dit was ook een punt van extreme onzekerheid in het begin van de relatie, maar uiteindelijk concludeerde ik dat wat ik net zei en dat het dus niet indicatie van een probleem was. Ik heb voor niemand ooit meer gevoeld dan voor haar.

5. Ik irriteer me aan veel dingen, erg veel; dus ik stel erg veel eisen aan potentiele partner. De verbetering van 'goed meisje' vanaf deze is zo eendimensionaal dat ik het woord 'upgrade' gebruik.
Alhoewel er op zich wel meer dingen zijn die ik niet leuk vind, maar die kan ik mee leven en ervaar ik soms zelfs als leerzaam (ze neigt bijvoorbeeld sterk naar arrogantie).

6. Tot ik de mogelijkheden tot verbetering van haar heb verkend zie ik het als uitweg. Zie ook helemaal onderaan.

7. Nee.

8. Ik werk al bewust met dat voordat we permanentere dingen gaan doen (samenwonen enzo) ik helemaal vrede moet hebben ermee. Als ik nooit vrede zal vinden dan loopt het daar dan wel op stuk, dus ik denk niet dat ik echt een keuze hoef te maken. Gewoon doorgaan totdat ik of zij botst en wil stoppen.

kunamosity schreef:

1. Ookal vraag je aan mannen/jongens om hier op te reageren. Ik doe het ook maar even, want de titel sprak mij aan.

2. Ik (een meisje) heb namelijk een zelfde soort probleem gehad met mijn ex-vriend. Hij was namelijk op het gebied van taal en communicatie minder intelligent dan ik. Dit is inderdaad een uiterst vervelende situatie, omdat ik me vaak beter voelde, superieur. Ik kan me jouw gevoel goed voorstellen. En ik weet dat het voor je partner ook uiterst vervelend kan zijn, want zij/hij voelt zich daarmee inferieur (waarschijnlijk). Ik moet zeggen dat ik met het gevoel van ongelijkheid niet zo goed kan omgaan, het irriteert mij.

2. daarbij wilde ik nog zeggen, dat ik nu een andere partner heb, die wel gelijk is aan mij, in de voor mij belangrijke aspecten (taal en communicatie, creativiteit en romantiek)

3. Ik wilde ook nog graag weten hoe je dit oplost. Het lijkt me namelijk geen goede basis voor een relatie als één van de partners zich superieur voelt aan de ander.

1. Het is met name aan jongens, niet alleen maar. - dat ik er om vroeg is omdat ik meer flames van meisjes verwachtte dan van jongens.

2. *herkenning*

3. Zie helemaal onderaan.

Helemaal onderaan
Ik heb haar dus al wel wat verteld van dit probleem. Ik heb haar ook gevraagd of ze nou vaak niet nadenkt of denkfouten maakt en het lijkt de eerste te zijn. Ik heb haar gevraagd of ze meer kan proberen na te denken wanneer het slimme beslissingen niet in de weg zit... ze weet hoe belangrijk dit is, daar heb ik eigenlijk ook spijt van. "Verander of ik maak het uit" is zo 'fout', en ik zeg het ook niet, maar we weten wel allebei dat het daar op neer kan komen.
Echter, gezien ik erg 'expliciet' denk kan ik haar goed helpen, dus het is zien of ik haar 'slimmer' kan maken. Slimheid is deels gewoon nadenken en weten hoe je na moet denken.
En dat klonk extreem fout eigenlijk.

Ik heb haar ook gezegd dat ik meer en directer ga reageren en ze lijkt dat juist prettig te vinden dus wie weet hoe het ontwikkelt.

[Gevederde]

Weet je vriendin ook dat je zo over haar denkt? Dit klinkt idd niet als een gelijkwaardige relatie.

Maar even iets anders. Meestal zie ik dat jongens in mijn omgeving verkering hebben met meisjes die een iets lagere opleiding hebben (bv WO tegenover HBO), dat de meisjes iets jonger zijn (2 jaar vaak) of dat ze een wat makkelijkere opleiding doen op WO-niveau. (Als ik even mag generaliseren en ervan uit ga dat het opleidingsniveau gelijk staat aan het intelligentieniveau )
Is het niet zo jongens vaak graag verkering hebben met iemand waar hij indruk op kan maken door intelligentie of levenservaring (iets ouder zijn)? Of is dit iets wat toevallig in mijn omgeving voorkomt?

[Armoed]

(Als ik even mag generaliseren en ervan uit ga dat het opleidingsniveau gelijk staat aan het intelligentieniveau )

Maar dat is dus helemaal niet zo...

[Smokin']

Rerisen Phoenix schreef:

At the Drive-in: Denkbaar, ik vraag het haar ook wel eens of ik niet te erg ben, maar ze kan gewoon goed leven met mij.
Smokin': Die drang hebben we allebei, ik maak echter veel minder fouten dan zij dus ik corrigeer haar vaker dan andersom.
Verder, ik vind die reden dat ze een stap opzij doet wel interessant en ik wil alles weten. Laat ik zeggen, ik zal niet rusten voordat ik elke vraag die ooit in me op is gekomen volledig beantwoord heb; met de conclusie dat ik nooit zal rusten.

1. Ik ben erg goed in staat emoties en gevoel te 'killen', kan ze ook erg lang onderdrukken, en ik kan ze een beetje opwekken. - allemaal mits ik er een rationalisatie voor heb anders blokkeert mijn onzekerheid over of wat ik aan mezelf verander wel goed is.

2. Het is inderdaad een afknapper, maar er is als het ware nog hoop. Je hebt wellicht gelijk dat het neer komt op of zij meer denken of einde relatie. Zie ook helemaal onderaan.

3. Ja het tast mijn humeur elke keer aan ja, maar eenmaal ik wat gezegd heb kan ik het wel weer loslaten en weer goed gevoel krijgen.

4. Nee, ik heb nog nooit iemand gevoelsmatig gemist (dode mensen, oude vrienden, vriendin). Gevoelens voor mensen die ik niet zie of op dat moment geen issue mee heb verdwijnen in enkele minuten.
Dit was ook een punt van extreme onzekerheid in het begin van de relatie, maar uiteindelijk concludeerde ik dat wat ik net zei en dat het dus niet indicatie van een probleem was. Ik heb voor niemand ooit meer gevoeld dan voor haar.

5. Ik irriteer me aan veel dingen, erg veel; dus ik stel erg veel eisen aan potentiele partner. De verbetering van 'goed meisje' vanaf deze is zo eendimensionaal dat ik het woord 'upgrade' gebruik.
Alhoewel er op zich wel meer dingen zijn die ik niet leuk vind, maar die kan ik mee leven en ervaar ik soms zelfs als leerzaam (ze neigt bijvoorbeeld sterk naar arrogantie).

6. Tot ik de mogelijkheden tot verbetering van haar heb verkend zie ik het als uitweg. Zie ook helemaal onderaan.

7. Nee.

8. Ik werk al bewust met dat voordat we permanentere dingen gaan doen (samenwonen enzo) ik helemaal vrede moet hebben ermee. Als ik nooit vrede zal vinden dan loopt het daar dan wel op stuk, dus ik denk niet dat ik echt een keuze hoef te maken. Gewoon doorgaan totdat ik of zij botst en wil stoppen.

1. Het is met name aan jongens, niet alleen maar. - dat ik er om vroeg is omdat ik meer flames van meisjes verwachtte dan van jongens.

2. *herkenning*

3. Zie helemaal onderaan.

Helemaal onderaan
Ik heb haar dus al wel wat verteld van dit probleem. Ik heb haar ook gevraagd of ze nou vaak niet nadenkt of denkfouten maakt en het lijkt de eerste te zijn. Ik heb haar gevraagd of ze meer kan proberen na te denken wanneer het slimme beslissingen niet in de weg zit... ze weet hoe belangrijk dit is, daar heb ik eigenlijk ook spijt van. "Verander of ik maak het uit" is zo 'fout', en ik zeg het ook niet, maar we weten wel allebei dat het daar op neer kan komen.
Echter, gezien ik erg 'expliciet' denk kan ik haar goed helpen, dus het is zien of ik haar 'slimmer' kan maken. Slimheid is deels gewoon nadenken en weten hoe je na moet denken.
En dat klonk extreem fout eigenlijk.

Ik heb haar ook gezegd dat ik meer en directer ga reageren en ze lijkt dat juist prettig te vinden dus wie weet hoe het ontwikkelt.

Een andere vraag: Denk jij dat deze karaktertrekken van jou het gevolg zijn van je bij toeval ontdekte 'asperger'?

[Inanis]

Het is wel grappig, in mijn omgeving zijn er ook mensen die denken dat ik inferieur ben tegenover hen.
Die dwaze gedachtengangen.. trieste, geindoctrineerde, normatieve denkwijzen..

Het lijkt ze niet op te vallen dat ze me altijd weer nodig hebben.. en ik hen nooit. Ik ben waardevol.. zij niet. Tegenstrijdige logica..

Trouwens heb je er al eens aan gedacht dat je vriendin jou als inferieur ziet en daarom gewoon uiteindelijk niet veel van je woordspelingen overneemt?

[Chimera]

Gevederde schreef:

Is het niet zo jongens vaak graag verkering hebben met iemand waar hij indruk op kan maken door intelligentie of levenservaring (iets ouder zijn)? Of is dit iets wat toevallig in mijn omgeving voorkomt?

Misschien hebben sommige mensen dat, maar heb liever iemand van een ongeveer gelijk niveau. M'n vriendin is een jaartje ouder en is aan het promoveren, en dat vind ik eerder een turnon dan dat ik het gevoel heb dat ik niet mee kan komen (zelf HBO gedaan).

Inanis schreef:

Trouwens heb je er al eens aan gedacht dat je vriendin jou als inferieur ziet en daarom gewoon uiteindelijk niet veel van je woordspelingen overneemt?

Toch gaaf die vreemde gedachtenkronkels van je

[Armoed]

In het begin vond ik dit wel een goede topic maar TS overdrijft echt zwaar. Waar mensen zich allemaal niet druk over kunnen maken.

[Rerisen Phoenix]

Smokin' schreef:

Een andere vraag: Denk jij dat deze karaktertrekken van jou het gevolg zijn van je bij toeval ontdekte 'asperger'?

Ik denk het wel; alhoewel ik het aanvankelijk wel jammer vond dat het zo zat en dat het niet zelf ontwikkeld was.

Armoed schreef:

In het begin vond ik dit wel een goede topic maar TS overdrijft echt zwaar. Waar mensen zich allemaal niet druk over kunnen maken.

Kan ik inkomen, maar toch wil ik zo doorgaan en wil ik bepaalde dingen weten ook al kunnen anderen zonder die kennis.

Armoed schreef:

In het begin vond ik dit wel een goede topic maar TS overdrijft echt zwaar. Waar mensen zich allemaal niet druk over kunnen maken.

Dat bedoel ik nou met ongelijkheid

[Optima]

allereerst: EEN RELATIE IS GEEN WEDSTRIJD

het is niet de bedoeling dat je op welk vlak dan ook met elkaar gaat wedijveren, zeker op intellectueel niveau niet. Daarnaast zou ik meteen stoppen met het vergelijken van jezelf met je partner. Het is ab-so-luut niet belangrijk om te weten of zij nu wel 'inzicht' heeft in bepaalde situaties, of dat jij beter bent in het beredeneren of beslissing nemen. Daar draait een relatie niet om!!!!!

Een relatie draait erom dat je je fijn voelt in een anders bijzijn, dat die persoon je hart verwarmt. Zoals jij het nu doet klinken ben je alleen maar bezig met het beoordelen van jezelf en je vriendin, zonder van je relatie te genieten. En als je niet met haar 'gebreken' kan leven, maak het dan liever uit. Niets is zo erg voor een vrouw dan constant gekeurd te worden, en het idee te hebben dat je jezelf moet bewijzen.

[Optima]

Ik irriteer me aan veel dingen,

ohja, het werkwoord is ergeren aan, irriteren slaat op het feit dat een externe factor je ongemak geeft, en in dit geval zou jij jezelf dus irriteren....eigenlijk is deze grammatica fout misschien wel de moraal van je hele verhaal: lighten up!

[Optima]

Overigens, nog een opmerking over het 'asperger' verhaal: is dit professioneel vastgesteld of heb je het zelf vastgesteld? Ik zou namelijk heeeeeeel voorzichtig zijn voordat je dat van jezelf zegt, tenzij je inderdaad meerdere malen by een psycholoog/psychiater bent geweest en dit een officiele vaststelling is.

Optima schreef:

Overigens, nog een opmerking over het 'asperger' verhaal: is dit professioneel vastgesteld of heb je het zelf vastgesteld? Ik zou namelijk heeeeeeel voorzichtig zijn voordat je dat van jezelf zegt, tenzij je inderdaad meerdere malen by een psycholoog/psychiater bent geweest en dit een officiele vaststelling is.

Het is net zoals met dyslexie: 90% van de mensen die het zeggen te hebben, hebben het helemaal niet maar gebruiken het gewoon als makkelijk excuus voor hun domheid (en in het geval van Asperger/autisme: als excuus voor asociaal gedrag). Ik doe daar zelf ook graag aan mee.

[Lotte]

Mijn vriend denkt ook dat ik bijvoorbeeld niet kan klussen. Heb ik vandaag, na lang zeuren, toch maar even de badkamer mogen voegen. En ik deed het nog beter dan hem (omdat mijn vader wel in de kwaliteiten van vrouwen gelooft, ervaring enzo). Wel net voegsel verkloot

[Rerisen Phoenix]

Optima schreef:

allereerst: EEN RELATIE IS GEEN WEDSTRIJD

*mening*

Wij hebben een ietwat andere mening, natuurlijk is elkaar blij maken een deel ervan maar de rest is ook erg belangrijk.

Ik ben in ieder geval liever alleen dan in een relatie te zitten die alleen maar werkt vanwege liefde. - Deze relatie doet dat ook wel, maar ik had wat problemen vandaar dit topic. Nu is het ff kijken wat het effect van de oplossingen is, dat duurt nog wel een maand minstens.

Optima schreef:

Overigens, nog een opmerking over het 'asperger' verhaal: is dit professioneel vastgesteld of heb je het zelf vastgesteld? Ik zou namelijk heeeeeeel voorzichtig zijn voordat je dat van jezelf zegt, tenzij je inderdaad meerdere malen by een psycholoog/psychiater bent geweest en dit een officiele vaststelling is.

Professioneel vastgesteld.

Kazet Nagorra schreef:

Het is net zoals met dyslexie: 90% van de mensen die het zeggen te hebben, hebben het helemaal niet maar gebruiken het gewoon als makkelijk excuus voor hun domheid (en in het geval van Asperger/autisme: als excuus voor asociaal gedrag). Ik doe daar zelf ook graag aan mee.

Ik ben prima in staat mensen niet te beledigen, ik maak meestal de bewuste keuze eerlijk (en vaak dus lomp) te zijn. Dat ik mogelijk meer moeite zou hebben met sociaal zijn neemt niet weg dat ik sociaal kan zijn. Mensen geven te veel om aardigheid en te weinig om waarheid imho.

Grofweg, als iemand me lomp vindt dan mag hij me daar op aanspreken maar waarschijnlijk zal ik hem een zeurpiet noemen.
Naar mijn weten kan ik alles (mits je het van buiten bekijkt) wat men verwacht dat een gemiddeld persoon kan, maar het kost meer moeite; als ik zoiets niet kan dan probeer ik dat te leren. .

[Optima]

Rerisen Phoenix schreef:

Ik ben in ieder geval liever alleen dan in een relatie te zitten die alleen maar werkt vanwege liefde.


Professioneel vastgesteld.

O.k. kijk hier kan ik wat mee. Als je officieel asperger hebt, dan snap ik waarom je het idee hebt dat de wereld, en dus je vriendin, niet op je is afgestemd. Besef wel heel goed dat een relatie krijgen en onderhouden ervan bijna onmogelijk is voor mensen met het asperger syndroom: het probleem ligt namelijk niet bij de partner, maar bij henzelf. Ookal zul je proberen om jouw probleem af te schuiven op de ander, door deze te willen veranderen etc, jouw ontwikkelingsstoornis zal altijd aanwezig zijn en daardoor zullen jij en je partner elkaar enorm tegemoet moeten komen.
Overigens niet op het vlak zoals jij net zei. Het is niet de bedoeling dat je elkaar als partners gaat opvoeden, dat getuigt van een zo grote ontevredenheid met je partner dat je het beter uit kunt maken. Jij zult je erbij neer moeten leggen dat er niemand is zoals jij waarmee je een relatie kunt hebben ( tenzij je een meisje vindt met asperger) en zij moet zich erbij neerleggen dat jij haar nooit 'goed genoeg' zult vinden ( en niet omdat ze dat niet ís, maar omdat jij dat vindt).

Je respons vind ik trouwens erg onheilspellend. Als jij denkt dat een relatie niet alleen werkt op liefde, wat versta je hier dan onder? Ik denk dan bijvoorbeeld aan goede communicatie, inlevingsvermogen in andersmans leven, oprechte geintereseerdheid in iemand, maar dat zal bij jou uiteraard wel anders zijn.

Optima schreef:

Besef wel heel goed dat een relatie krijgen en onderhouden ervan bijna onmogelijk is voor mensen met het asperger syndroom

Onzin.

Je hebt nu een relatie met iemand die je wilt veranderen voor je haar 'goed' vindt...ik betwijfel of dat gaat lukken en/of dat zij daar gelukkig mee zal zijn. Als je zo goed weet wat je wilt, waarom ga je dan niet op zoek naar datgene/wacht je tot je dat tegen komt ipv je vriendin aan een lijntje te houden...? (Die indruk krijg ik namelijk een beetje nu.)

Ach, als ze maar lief is..

Ik ga echt niet verwachten van mijn vriendin dat zij alles begrijpt wat ik kan begrijpen, net zoals zij dat niet van mij kan verwachten.

Wel heb ik moeite met onverstandigheid, vooral als mensen dingen doen waarvan ze weten dat het verkeerd is, maar het 'niet kunnen helpen'. Dat is gewoon frustrerend en kan mij wel een gevoel van ongelijkheid geven.

En dan moet je beslissen of je daarmee kan leven of niet.. maar probeer iemand niet te veranderen.

At the Drive-in schreef:

Ik heb medelijden met de vriendin van de TS

Je zou maar van je partner horen dat hij / zij jou wil upgraden.

Je bent eigenlijk maar een barrel, tijd om te pimpen die handel. Wat lcd panels, biertap, etc

[=zwart wit=]

Optima schreef:

O.k. kijk hier kan ik wat mee. Als je officieel asperger hebt, dan snap ik waarom je het idee hebt dat de wereld, en dus je vriendin, niet op je is afgestemd. Besef wel heel goed dat een relatie krijgen en onderhouden ervan bijna onmogelijk is voor mensen met het asperger syndroom: het probleem ligt namelijk niet bij de partner, maar bij henzelf. Ookal zul je proberen om jouw probleem af te schuiven op de ander, door deze te willen veranderen etc, jouw ontwikkelingsstoornis zal altijd aanwezig zijn en daardoor zullen jij en je partner elkaar enorm tegemoet moeten komen.
Overigens niet op het vlak zoals jij net zei. Het is niet de bedoeling dat je elkaar als partners gaat opvoeden, dat getuigt van een zo grote ontevredenheid met je partner dat je het beter uit kunt maken. Jij zult je erbij neer moeten leggen dat er niemand is zoals jij waarmee je een relatie kunt hebben ( tenzij je een meisje vindt met asperger) en zij moet zich erbij neerleggen dat jij haar nooit 'goed genoeg' zult vinden ( en niet omdat ze dat niet ís, maar omdat jij dat vindt).

Je respons vind ik trouwens erg onheilspellend. Als jij denkt dat een relatie niet alleen werkt op liefde, wat versta je hier dan onder? Ik denk dan bijvoorbeeld aan goede communicatie, inlevingsvermogen in andersmans leven, oprechte geintereseerdheid in iemand, maar dat zal bij jou uiteraard wel anders zijn.

omg , nog niet het lachen waard.

[stoepkrijtje]

Als ze nou echt dom was dan begrijp ik waarom jij vindt dat deze relatie niet kan werken. Maar sorry hoor je vriendin zit op het HBO. Dan mag je toch verwachten dat ze wat verstand heeft. Dat je met haar kan discuseren enzo. Mischien ben jij inderdaad slimmer maar wat is het probleem? Als jij mijn vriend was en je wou me ''slimmer maken'' dan kon je echt meteen opdonderen.
Dat je vriendin van je accepteert... Ongelofelijk.

stoepkrijtje schreef:

Als ze nou echt dom was dan begrijp ik waarom jij vindt dat deze relatie niet kan werken. Maar sorry hoor je vriendin zit op het HBO. Dan mag je toch verwachten dat ze wat verstand heeft. Dat je met haar kan discuseren enzo.

Hoewel de TS een hoop onzin uitkraamt en de autist uithangt, moet ik toch even zeggen dat het bijzonder weinig zegt of iemand nou HBO gedaan heeft of niet.

Ik heb mensen meegemaakt die HBO hadden gedaan waar ik echt over niks mee kon praten, die totaal ongeinteresseerd waren in de wereld om hun heen en wat er in mensen omgaat.

Daarentegen heb ik wel goede gesprekken gehad met mensen die een MBO diploma of zelfs alleen maar HAVO afgemaakt hadden (uiteraard ook wel met HBO'ers en WO'ers, but you get the point).

[Optima]

=zwart wit= schreef:

omg , nog niet het lachen waard.

Op je naam afgaande zou ik zeggen "borderline", maargoed, licht je
reactie a.u.b. toe.

[stoepkrijtje]

******** schreef:

Hoewel de TS een hoop onzin uitkraamt en de autist uithangt, moet ik toch even zeggen dat het bijzonder weinig zegt of iemand nou HBO gedaan heeft of niet.

Ik heb mensen meegemaakt die HBO hadden gedaan waar ik echt over niks mee kon praten, die totaal ongeinteresseerd waren in de wereld om hun heen en wat er in mensen omgaat.

Daarentegen heb ik wel goede gesprekken gehad met mensen die een MBO diploma of zelfs alleen maar HAVO afgemaakt hadden (uiteraard ook wel met HBO'ers en WO'ers, but you get the point).

Ik snap je helemaal maar ik denk gewoon dat zijn vriendin niet zo dom als hij denkt. Ik zou knap onzeker zijn met zo'n vriend (als ik hem nog niet gedumpt had) en behoorlijk bang zijn om wat doms te zeggen. Is het niet gewoon onzekerheid?

[Qimm]

Bij ons is er zeker wel een ongelijkheid. Mijn vriend heeft in zijn kinderjaren (6 jaar) een toeval gehad waarna hij alles álles overnieuw heeft moeten leren, van lopen tot praten. Hierdoor heeft hij een enorme achterstand opgedaan, is op een lomschool beland en uiteindelijk alleen een lbo opleiding gedaan.
Nu is hij bezig met een mbo opleiding (wat hem echt veel te goed afgaat (alles gemiddeld boven de 8)) en hij wil nog graag verder leren. Hij heeft (nu) wel de capaciteit, maar hij weet zó ontzettend veel niet. Allemaal van de basic algemene kennis mis hij veel. Dat is wel eens moeilijk, maar hij wil graag leren.
Ik ben verder hartstikke gelukkig het hem en zie geen problemen, ook niet voor de toekomst.

(mijn hoogst afgeronde opleiding is een post-hbo cursus)

Rerisen Phoenix schreef:

Omdat we uiteindelijk de meeste incidenten bespreken en we het er dan meestal over eens zijn dan ik gelijk heb (en in alle andere gevallen dat zij gelijk heeft).

En je denkt dat ze dat echt vindt? Misschien wil ze je wel gelijk geven omdat ze je een beetje dom vindt.