18-12-2007, 21:25
|
|
|
Mn vriendje en ik doen een miljoen rare dingen. Maar het raarste vind ik nog wel dattie er tegen kan als ik weer op mn bek ga/tegen een deur aanloop/met water gooi/et cetera. Ik ben de onhandigheid zelve. <3 Oh en ik wil altijd vechten maar dan verlies ik want ik ben een mietje. Nja, dat soort dingen. <3
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
19-12-2007, 07:57
|
||
|
|
Citaat:
 @Nala: dankje, er zitten hele leuke dingen tussen, dingen die we vroeger idd altijd deden voor elkaar. Maar eerlijk gezegd, heb ik geeneens zin om al die dingen te doen.. Zou dat niet een teken zijn dat het echt over is, en dat we beter vrienden kunnen blijven..?  Ik weet het echt niet, wat een rotsituatie ook! We gaan elkaar niet eens een kerstcadeautje geven, omdat we te krenterig zijn, en omdat we 'toch niks weten'.
|
|
|
19-12-2007, 08:26
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
19-12-2007, 08:48
|
|
Verwijderd
|
@Vampje:
Uit al jouw reacties over dit onderwerp blijkt dat je er zelf eigenlijk ook helemaal geen moeite voor wilt doen. Niet alleen hier, maar ook op andere plekken heb ik dit al gezien. Je "klaagt" er wel over, maar wilt er niets aan doen. Ik denk dat je ook wel weet dat als je niets doet er ook niets zal veranderen. Ik vind het zelf enorm frustrerend om te lezen.. Ik snap echt niet hoe je in zo een situatie kunt zitten en daar niets aan wilt doen, dat je er niet voor wilt vechten maar er ook geen einde aan maakt. Mag ik vragen waarom je zo doorgaat? Ben je bang weer alleen te zijn? Is het gemakzucht? Hoop je nog steeds dat alles vanzelf weer leuk zal worden? Wil je dat hij het oplost? Sorry voor het offtopic verhaal, maar ben weleens benieuwd 
|
|
19-12-2007, 10:54
|
||
|
|
Citaat:
Stiekem hoop ik dat er een man voorbij komt, die me op handen draagt, met wie ik een nieuw leven kan beginnen. Ik wil mijn man en dieren niet opgeven om dan maar alleen ergens te gaan zitten. En zo lang hij geen moeite voor mij doet, doe ik dat ook niet voor hem. Flauw misschien, maar zo is het. Alles komt op mij neer, ik moet maar alles doen, cadeautjes voor Kerst kopen voor zijn godganse familie, kaarten versturen, overal aan denken, koken, voor de dieren zorgen, zijn stinksokken wassen... Nooit krijg ik een woord van waardering wanneer ik als een nette huisvrouw met de koffie klaar zit zodra hij uit z'n werk komt. Ik heb er gewoon genoeg van. Ik wil spanning, een leuk leven. Iets als dit kan ook nog als ik 70 ben.
|
|
|
19-12-2007, 11:03
|
|||
|
Citaat:
Ik heb niet alles heel aandachtig gelezen, dus ik weet niet of je het geprobeerd hebt de laatste tijd.  Citaat:
 Da's inderdaad erg vervelend. :\
__________________
Bad spelling and grammar make me [sic].
|
||
|
19-12-2007, 11:07
|
|
Verwijderd
|
Maar als je geen moeite meer voor elkaar wil doen, wat heeft een relatie dan nog voor zin? Imo gaat een relatie er juist om dat je elkaar gelukkig maakt, dat je gelukkig bent wanneer je in zijn buurt bent, dat je elkaar aanvult. Niet dat alles op een persoon neerkomt. En ik snap dat het dood- en doodeng is wanneer je alleen komt te staan, maar ik moet er niet aan denken om in een relatie te zitten waarin je geen moeite voor elkaar (wil doen) doet. Je geeft heel duidelijk aan dat je het niet meer leuk vind zo, maar weet je man dat ook? Ik bedoel, we kunnen hier uren over praten, maar zolang je het er niet met je man over hebt, zolang je niet vertelt wat je dwars zit, kan hij er ook niks mee. En niet zeggen 'jamaar dat kan hij toch weten?' want de meeste mannen zijn niet zo goed in dat soort dingen, is mijn ervaring.
Laatst gewijzigd op 19-12-2007 om 11:20.
|
|
19-12-2007, 11:11
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
19-12-2007, 11:37
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Maar alleen zijn is echt helemaal niet zo erg? Je wilt het niet opgeven, maar wat geef je op dan? Alleen zijn is niet ergens maar een beetje in je uppie zitten.. als jij beslist dat je voor jezelf kiest en voor je leventje gaat. Zoek de dingen die je leuk vindt, waar je passie voor voelt en ga je daarop storten. Word lid van clubjes, sportverenigingen of wat dan ook en maak zo nieuwe vrienden met wie je kunt gaan stappen en andere leuke dingen doen.. zoals de meesten van jouw leeftijd. Ik denk dat er VEEL meer mensen van jouw leeftijd alleen zijn dan zoals jij getrouwd. Denk je nu echt dat al die mensen maar een beetje in hun eentje aan het zitten zijn? Of ga samen in relatietherapie.. kijken of die oude gevoelens nog ergens verstopt zitten, of jullie beiden wakker geschud kunnen worden. Ik vind dat je je nu enorm opstelt als slachtoffer, alsof je in een situatie zit waar niets aan valt te doen. Onzin, het is jouw leven en ligt in jouw handen.. doe daar iets mee of maak iets van de situatie. Maar zo klagend doen alsof er geen uitweg is vind ik echt tenenkrommend, sorry.
|
|
|
19-12-2007, 11:39
|
|
Verwijderd
|
Als je wil dat er iets verandert, maar zelf niets onderneemt, dan kun je heel lang wachten. Misschien dat je man iets onderneemt, maar daar moet je nooit van uitgaan; jíj wil verandering, zorg daar dan ook zelf voor. En als je het dat niet waard vindt, hou je jezelf dan niet gigantisch voor de gek?
|
|
19-12-2007, 11:48
|
|
|
|
@ iedereen: bedankt voor de tips en moeite
het is fijn om je hart even te kunnen luchten Mijn man weet ervan, ik roep al bijna drie jaar dat ik er genoeg van heb. De enige reactie hierop is : 'tja, dan moeten we er wat aan doen.'... En soms gaat het ook wel even goed, twee dagen of zo, en dan begint alles weer van voren af aan... Eerlijk is eerlijk: ik ben iemand met een gebruiksaanwijzing. De schuld ligt absoluut niet alleen bij hem. Maar ik ben zijn eerste vriendin (en dus ook zijn eerste vrouw), en ik heb het idee dat hij echt een 'eeuwige vrijgezel'- type is.. Hij geeft dat ook toe, zegt dat hij alleen heel gelukkig zou kunnen zijn. Hij doet ook geen moeite qua vrienden en familie, omdat het hem niet interesseert. Hij is niet sociaal, terwijl ik ontzettend kan genieten van bijvoorbeeld Kerstavond met mijn familie. Voorheen was dat allemaal anders, toen vond hij dezelfde dingen leuk als ik. Nu is hij 100% gelukkig als hij gewoon veel werkt, en daarna in z'n eentje wat hobby's beoefent en met de honden speelt. @ Dusjcrib: op zich heb je gelijk, alleen zijn hoeft niet zo erg te zijn, maar waar ga ik wonen? En mijn dieren, van wie ik heel veel hou, wil ik liever niet kwijt... Als het allemaal zo makkelijk was, zou ik al lang vertrokken zijn, dat is het punt net. Maar ik heb gewoon geen fut meer om er nog langer energie in te steken...
|
|
19-12-2007, 11:49
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
19-12-2007, 11:54
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
19-12-2007, 11:55
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik kan me goed voorstellen dat je je dieren niet kwijt wilt, maar daar is vast een oplossing voor te vinden. Je kunt hen blijven opzoeken of op de langere termijn kunnen zij wellicht met je mee. Is het verder geen optie dat jij blijft waar je bent en je man vertrekt, aangezien hij in zijn eentje heel gelukkig zou kunnen zijn en dat voor hem misschien wel een makkelijkere optie is? En is het geen optie dingen op te bouwen in je eigen leven voor je de echte stap zet, zodat het wellicht minder eng is? En dat je het al drie jaar zegt, maakt denk ik wel dat je man je weinig serieus meer neemt. Als je daarmee blijft dreigen of dat blijft roepen, maar toch nooit ten uitvoering brengt geef je hem niet het signaal dat er echt iets moet veranderen. Maar goed, de keuze is aan jou.. De rest van je leven in deze situatie blijven zitten of actie ondernemen en gelukkig worden en wellicht iemand anders tegenkomen
|
|
|
19-12-2007, 12:02
|
|
Verwijderd
|
Misschien helpt het om eens een weekje wat afstand te nemen? Ga met een vriendin op vakantie, huur een klein huisje samen bijvoorbeeld, en rust uit, bekijk alles eens van een afstand. In die week kan jij jou gedachten op een rijtje zetten, plezier hebben zonder hem, bijkomen. Hij kan ontdekken hoe fijn het wel niet is als je wél thuis bent (of misschien dat het ook wel heel fijn is om alleen te zijn? je weet het niet..). Als je dan terugkomt, kunnen jullie eens goed samen praten, naast elkaar leggen wat jullie willen; wil je doorgaan of denk je dat het einde echt in zicht is, etc etc. Samen tot een oplossing komen.
Ik zou het overigens ook goed zat zijn wanneer ik naast mijn man niet mijn eigen dingen had, ik wil echt wel m'n eigen leven blijven leven, dus m'n eigen hobby's, m'n eigen vrienden etc. Als ik alleen maar zijn (huis)vrouw zou zijn, dan zou ik gék worden.
|
|
19-12-2007, 12:18
|
|
|
|
Het is allemaal zó waar wat jullie zeggen! Fijn om ook eens onpartijdige mensen hun mening te horen geven..
In elk geval bedankt, ik ga er nog eens héél erg goed over nadenken.. Op korte termijn zal er iets moeten veranderen, dat is zeker. Laatst gewijzigd op 19-12-2007 om 15:49.
|
|
19-12-2007, 13:19
|
|
Verwijderd
|
Heel veel sterkte Vampje
Je slaat je er absoluut doorheen, zoveel mensen kunnen dat en jij ook, of dat nu met of zonder je man is! Echt waar. Gun jezelf je geluk en settel niet voor minder dan het beste! Succes!
|
|
19-12-2007, 13:24
|
|
|
|
Dankjewel
|
|
19-12-2007, 22:30
|
|
Verwijderd
|
Succes meid, heb vertrouwen in je eigen keuzes en luister naar je eigen gevoel. Sterkte ermee.
|
|
20-12-2007, 00:51
|
|
|
Vampje (en andere lezers)
Eerst en vooral wil ik je veel succes wensen ! Ik was hier net dit topic aan het lezen en voelde me al een beetje slecht omdat ik vroeger met mijn vriend ook van die dingetjes had, maar nu helemaal niet meer, we amuseren ons niet meer, enhet lijkt alsof hij zich volledig voor me afsluit.. Toen ik je berichtje las herkende ik dan ook meteen mijn eigen relatie.. Alleen zijn wij nog net geen 2 jaar samen.. Dankzij jou en al deze reacties hier heb ik beseft dat ik ook iets moet gaan doen aan mijn relatie, en dat het niet vanzelf gaat komen. Ik denk al de hele tijd net zoals jij denkt "als hij er niets aan doet doe ik ook niets". Maar dankzij jullie allemaal besef ik nu dat als ik er niets aan doe hij ook de stap niet gaat zetten.. Echt superhard bedankt allemaal ! En nog eens succes Vampje, kvoel met je mee :-)
__________________
My imaginary friend thinks you have serious problems....
|
|
20-12-2007, 09:07
|
||
|
|
Citaat:
 Maar met wilskracht kun je er misschien nog iets van maken. Ik hoop dat je de juiste keuze maakt.Sterkte!! en dank @ SA
|
|
|
20-12-2007, 10:02
|
||
|
Citaat:
|
|
|
20-12-2007, 10:13
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
20-12-2007, 10:19
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
20-12-2007, 11:01
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Het is gewoon niet altijd en niet in alle gevallen zo mogelijk om die energie erin te steken, doordat er bijvoorbeeld omstandigheden zijn. Natuurlijk heeft een relatie dat nodig, maar het ligt niet altijd aan je eigen onwil als dat niet lukt. Denk aan omstandigheden als depressies of nare gebeurtenissen, dan lukt het soms ECHT niet om energie te steken in elkaar. Als je geluk hebt kan de ander dit opvangen en compenseren, maar stel je voor dat je tegelijk in zo een periode zit en deze periode lang duurt.. hoe kom je daar dan uit? Zo is het bij mij en mijn vriend op dit moment best een uitdaging, we hebben allebei zoveel dingen buiten elkaar om die aandacht nodig hebben dat het er snel insluipt dat je wanneer je samen bent niet ook nog eens de deur uit gaat. Nu zijn we ons daarvan bewust en lukt het ons op dit moment om er toch iedere keer weer op uit te gaan en leuke dingen te doen samen, maar ik kan me heel goed voorstellen dat dit situaties zijn waarin mensen het contact met elkaar kwijtraken. "Gewoon" blijven werken en "gewoon" communiceren, is niet zo makkelijk als jij daar helemaal alleen ineens aan moet beginnen terwijl je eigenlijk helemaal op bent en weinig meer te geven hebt. Ik denk dat je het allemaal echt een beetje te simpel stelt, al heb je absoluut gelijk dat een relatie niet -vanzelf- goed blijft gaan.
|
|
|
20-12-2007, 11:29
|
|||||
|
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
|
||||
|
20-12-2007, 11:51
|
|
Verwijderd
|
Ik begrijp eigenlijk niet wat je punt nou precies is?
Ja, aan relaties moet je werken, ja dit moet je samen doen.. maar het contact verliezen met elkaar is niet onvermijdelijk, ik denk dat iedere serieuze en langdurige relatie periodes meemaakt waarin je langs elkaar heen leeft, waarin je elkaar even -kwijt- bent. Dit kan herstelt, en soms niet.. en dan is het beter er een punt achter te zetten.. Maar om er direct vanuit te gaan dat de relatie geen zin meer heeft wanneer één van de twee er geen energie voor heeft, vind ik erg "jong" zeg maar. En om te denken dat je er "gewoon energie in moet steken" en dit ook altijd mogelijk is, vind ik ook al erg "jong". In een volwassen leven gebeuren een hoop dingen waardoor je het contact kwijt kunt raken met elkaar, als je elkaar dan weer vindt wordt je daar alleen maar sterker van. Soms is het ook onwetendheid of ook echt iets dat er in sluipt en waarvan je niet weet hoe je er weer uit moet komen. Perfecte relaties die altijd goed gaan bestaan niet. En dat één iemand af en toe moet compenseren komt wel voor en lijkt me ook belangrijk. Als de ene helft een moeilijke of zware periode heeft, zal de ander wat meer voor de relatie doen en andersom. Zolang er maar een balans in blijft. En dan zijn er periodes waarin je tegelijkertijd het moeilijk of zwaar hebt en dat zijn periodes die ook zwaar zijn voor een relatie.. heb je een goede basis, dan kom je daaruit. Is het nog te pril om die goede basis al te hebben, kost het wat meer moeite waarschijnlijk. En er ineens in je eentje aan moeten werken, daarmee verwees ik naar de meiden in dit topic waarbij de relatie dus is "doodgebloed". Aan een advies als "Had je maar moeten blijven communiceren" of "Nou, dan heeft het geen zin meer" hebben ze niet zoveel denk ik
|
|
20-12-2007, 12:29
|
||
|
|
Citaat:
En ik denk dat ze er wel wat aan hebben aan dingen als, had je maar moeten blijven communiceren en en dingen als het heeft geen zin meer. Voor de volgende keer. Sorry voor eventuele spelfouten maar ik heb haast en ben nu weg...
|
|
|
20-12-2007, 12:34
|
|
|
|
Ja het is allemaal niet zo simpel :-) Zoals je zegt, je moet met elkaar blijven communiceren en je allebei blijven inzetten ect. Maar dat is soms makkelijker gezegd als gedaan.. Zoals ik bv, ik ben een prater, als er iets met me scheelt ga ik meteen zeggen wat er is, terwijl mijn vriend altijd heel gesloten is geweest, hij zal nooit laten zien als er iets is, of nooit zijn emoties en gevoelens tonen. Dit maakt de conversaties zeer moeilijk dan, omdat ik meestal praat en praat en hij niets zegt buiten soms ja of neen. Hij gaat nooit zijn mening zeggen, en dat is heel moeilijk om als partner dan te weten waar je staat.. Ik ben ook een persoon dat nooit zal opgeven. Ik zie mijn vriend heel graag en ben niet van plan mijn relatie te laten doodboeien, zeker niet na nog geen 2 jaar :-) Maar soms heb ik gewoon geen moed meer om te blijven vechten, omdat het lijkt dat het hem niet intresseert.. en dan denk ik "waarom doe ik zoveel moeite als hij het niet eens merkt" Ik heb hem al eens gezegd dat ik vond dat we meer als broer en zus leefden dan als koppel, maar ook toen reageerde hij niet echt.. En nu weet ik niet of dit nu "gewoon" zijn karakter is, of dat zijn gevoelens voor mij minder zijn ofzo.. tis allemaal frustrerend :-)
Maarja, hopelijk draait alles goed uit, ik heb terug wat moed en hoop gekregen om te blijven vechten, en kga er alles aan doen om mijn ventje van vroeger terug te krijgen... thanx
__________________
My imaginary friend thinks you have serious problems....
|
|
20-12-2007, 13:15
|
|||
|
Citaat:
Citaat:
Succes allebei 
__________________
♥ - I miss all the places we never went. -
heddegijdagezeetgehadmindedawerklukwoarhoedoedegijdahoedoedegijdahoeheddegijdagedoan
|
||
|
20-12-2007, 13:17
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
20-12-2007, 13:21
|
||
|
|
Citaat:
 Succes jullie twee, en maak er wat van!
__________________
Bad spelling and grammar make me [sic].
|
|
|
20-12-2007, 13:29
|
|
|
|
Dank dank, lieverds van me!!
En Dusjcrib heeft helemaal gelijk.
|
|
20-12-2007, 13:57
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Natuurlijk moet je het aanpakken, maar denk je dat als je moeder doodziek in het ziekenhuis ligt je zegt "Mam, vanavond even niet, ik moet even iets aanpakken in mijn relatie"? Misschien dat jij je relatie op die manier overal voor kan laten, maar dat kan ik niet. Mijn familie, vrienden, vriendinnen en ikzelf verdienen ook aandacht en energie en als dingen allemaal tegelijk komen en die energie opslokken is er niet altijd iets over voor de relatie. Een basis om dat soort obstakels te overwinnen kun je niet van tevoren al opbouwen, natuurlijk niet! Een basis is het reeds overwonnen hebben van obstakels met elkaar, reeds moeilijke periodes hebben gekend door bijvoorbeeld een zieke moeder, maar hier doorheen gekomen zijn en elkaar hierin niet verloren hebben. Met een "basis" bedoel ik dus dat je relatie al dingen heeft doorgemaakt.. Ik zou daarom ook nooit van mijn leven een relatie willen die altijd maar perfect is gegaan, want als er dan eens iets flink dramatisch gebeurd (bijvoorbeeld verlies van een kind, een miskraam, een auto-ongeluk) weet ik niet of we de gereedschappen hebben om ons hier samen doorheen te slaan. Natuurlijk is blijven communiceren belangrijk, maar mijn punt is dat dit niet altijd even makkelijk is! Bovendien houdt je totaaaal geen rekening met de verschillende karakters van mensen. Gevoelens delen, laten weten dat het niet goed gaat of communicatie in het algemeen zijn geen talenten waar iedereen evengoed over beschikt. Zo kan mijn vriend heel erg moeilijk uit zijn woorden komen als het op zijn gevoelens aankomt en als ik ergens echt heel verdrietig over ben, krijg ik geen woord over mijn lippen en wil ik alleen maar alleen zijn. Dit soort dingen moet je van elkaar kunnen accepteren en hier moet je mee om kunnen gaan, want elkaar willen veranderen in communicatiewonders is niet realistisch. Dit soort communicatie opbouwen en jij hebt misschien het geluk dit vanaf het begin te hebben gehad, maar dat is lang niet bij alle stelletjes zo. Dat betekent niet dat het geen goede relatie is, in tegendeel. Dat soort dingen kun je leren, maar dat leren gaat de gehele relatie door.. Hierin kun je echter een impasse bereiken of bepaalde hobbels waardoor je "stil komt te staan", dit betekent niet dat het niet de moeite meer waard is.. dit hoort erbij en kun je overwinnen en in sommige gevallen dan weer niet. Ik vind het echt zo enorm naief om te denken dat "gewoon praten" en "gewoon communiceren" altijd kan en de ultieme oplossing is. For better and for worse, je geeft niet meteen op als je eventjes de weg kwijt bent met elkaar
|
|
|
20-12-2007, 16:26
|
|||||
|
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
|
||||
|
20-12-2007, 19:33
|
|
|
Mag ik de discussie van Vork en Dusjcrib hier stoppen? Hier komt namelijk toch geen overeenstemming over en het gaat totaal niet meer over het onderwerp
__________________
<):o)
|
|
21-12-2007, 09:29
|
|
|
|
Volk
|
|
21-12-2007, 10:02
|
|
|
|
Vork
(sorry)
|
|
21-12-2007, 10:29
|
|
|
|
Oh, sorry
__________________
<):o)
|
|
21-12-2007, 15:33
|
|
Verwijderd
|
OT:
Ik miauw ook naar mijn vriend als ik aandacht wil en dan geef ik ook kopjes .
|
|
21-12-2007, 22:59
|
|
|
heel sneu dubbelzinnigheden zien in dingen, waar ze er soms echt niet zijn. veel gebruik van t woord 'obscure' en imitatie van 'business time' van flight of the choncords...tja
__________________
Bavi-Jezus en Paddo-Jezus heerschen!
|
|
22-12-2007, 12:43
|
||
|
Citaat:
En we zetten de laatste tijd overal een P voor elk woord.  We doen ook wel eens letters omdraaien.. we hebben op vakantie zo hard moeten lachen dat we echt niks meer konden om het woord Buper de Soer.
__________________
Oh my god, man you love snakes. - Yeah, no shit. That's why I'm getting tats of cobra's on both my pythons.
|
|
|
25-12-2007, 04:12
|
|
|
|
Ik heb niks toe te voegen maar.
BRILJANT TOPIC! 
__________________
Don't worry about what people think, they don't do it very often.
|
|
25-12-2007, 08:36
|
|
|
ik heb eens opgelet omdat ik zo niks kon verzinnen, maar wij maken altijd heel gestoorde boodschappen lijstjes, dan gaan we er dingen opzetten als kusjes
__________________
Your kisses lift me higher Like the sweet song of a choir You light my morning sky With burning love
|
|
25-12-2007, 11:29
|
|
|
|
__________________
♥ - I miss all the places we never went. -
heddegijdagezeetgehadmindedawerklukwoarhoedoedegijdahoedoedegijdahoeheddegijdagedoan
|
|
25-12-2007, 23:02
|
|
Verwijderd
|
Ik realiseerde me vandaag dat nog iets "van ons" is dat we onze koffie echt overal mee naartoe nemen. Onder de douche, naar de supermarkt, als we gaan winkelen, in de auto, gewoon op straat en zelfs als we bij mensen op visite gaan komen we soms binnen met ons bakje koffie :') (thuisgezette koffie in de bekers van thuis ook, dus he)
|
|
26-12-2007, 01:52
|
|
Verwijderd
|
dat vind ik wel erg tof
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Psychologie |
Eetstoornis Anorexia Nervosa - Boulimia Nervosa e-hazeleger | 12 | 18-05-2011 17:09 | |
| Studeren |
Enquete voor Communicatie Project Aliss | 1 | 12-09-2009 11:27 | |
| Verhalen & Gedichten |
Afscheidsbrief Jean-Jeaques Sasjeliefff | 0 | 26-01-2006 17:15 | |
| Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
'TMF en MTV moeten zelf censureren' Love & Peace | 214 | 15-11-2005 22:47 | |
| Levensbeschouwing & Filosofie |
de bijbel klopt niet Korsakoff | 122 | 21-10-2003 17:18 | |
| Liefde & Relatie |
Zwanger van een getrouwde man (mijn ex-leraar).... Verwijderd | 31 | 20-03-2003 14:19 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 23:12.
Adverteren