Het grote lucht-je-hart topic #128!

Bahbahbah. Voel me even waardeloos. En ik zie op tegen morgen en vrijdag. En eigenlijk ook tegen het weekend. En volgende week.

[Redhair]

Vandaag gebeurde iets leuks. Ik stond voor mijn huis met D. en een vriend om een ijsje te gaan halen, toen kwam de vriendin van N. ook opeens uit het huis. Ze kwam bij ons staan en vertelde over een kraak die gister mislukt was. We lachten om haar verhaal, we hebben elkaar meerdere malen lachend aangekeken en gewoon normaal bij elkaar kunnen staan en praten. Jezus, is dit het meisje waar ik zo bang voor ben geweest? Die ik nog steeds probeerde te ontwijken? Dat is helemaal niet meer nodig, zij is erover heen, ik ben erover heen, alles is voorbij, wat er gebeurd is doet er niet meer toe. Ik vind haar stiekem heel tof en ik ga nu normaler met haar om dan met N.. Dit heeft me echt goed gedaan. Ze woont tenslotte bij K., maar ik ga daar nooit zo maar heen, omdat ik geen zin had ongezellige ontmoetingen met haar. Maar nu weet ik dat we normaal tegen elkaar kunnen doen en dat lucht me zo vreselijk op. Ik heb haar verdriet gedaan, zij heeft mij pijn gedaan, we staan quitte en houden het hierbij.

[~~dolce~~]

~lienepien~ schreef:

Bahbahbah. Voel me even waardeloos. En ik zie op tegen morgen en vrijdag. En eigenlijk ook tegen het weekend. En volgende week.

oh, dat ja... *knuff*

gewoon een bloedonderzoek, bloedbeeld, hb kalium ereum... etc... ivm eetshit

[Missy1234567890]

Ik ga nog even proberen mijn laatste punt op papier te krijgen. Ga niet naar repetitie, ik was er sowieso al te laat en had geen zin meer om er nog voor een half uur heen te gaan.

En verder is het hier in huis een bende, want nieuwe badkamer. Tis dat ik morgen écht naar Groningen moet, anders was ik bij m'n vriend gebleven.

M'n moeder vertelde daarnet dat m'n nicht heeft geprobeerd zelfmoord te plegen.
Ik moet deze week nog best veel inhalen omdat ik voor de vakantie ziek was en dat is niet leuk. Ik moet al zoveel doen. En ik heb net 2 dagen school gehad en nu ben ik alweer moe. Net als voor de vakantie.
Gisteren en vandaag voelde ik me best wel rot. Ik weet niet wat het was, gewoon net zoals altijd. Het probleem is alleen dat ik niet meer kan ophouden met negatief doen over mezelf. M. vroeg vandaag aan me wat er aan de hand was, omdat ik zo stil was. En A. zat een heel verhaal tegen me te houden dat ik niet zo negatief over mezelf moest denken en dat andere mensen me wel aardig vinden. En m'n vriendinnen vonden dat de lichtjes uit m'n ogen weg waren. Gisteren zei W. tegen me: waarom laat je je leven verzieken door die vent? Ze is de enige die ongeveer een beetje weet waarom ik me zo voel. En ze heeft ook wel gelijk, maar ik trek me alles wat hij doet of zegt persoonlijk aan. Hij is niet meer voor me wat hij was, maar hij heeft nog wel een soort macht over me.
Maar maandag was iig heel erg ontzettend leuk! Het was gewoon top en zaterdag is het weer!

[IcedEarth]

de duiven die in kleine kolonnes zweven. steeds meer zwaluwen.
elke dag weer een boom tegen komen waar ik de naam niet van ken.
me verbazen over hoe ordinair mensen er bij kunnen lopen.
de geur van fluitekruid.
Lente!
en het herinnert me aan.....vroeger?
toen ik in de velden de weiden de bossen langs de sloten, met de lammetjes, tussen de brandnetels opgroeide? de reeën, de eekhoorntjes.
Ja, dit maakt me sentimenteel. Ik krijg de seizoenen niet meer zo mee.
Waar is de mist die over de velden trok? waar is het einder?
de paddentrek, de naaktslakken die na een regenbui over de fietspaden glibberen, het mos dat opleeft na een regenbui? de geur van groen na regen........het afdakje waaronder je het onweer kilometers verder kon zien.......
de grote populieren die je op honderden meters kon horen met n beetje wind.
ze zijn omgehakt....ik ben verhuist.....en de stad, ach, het leeft, het bruist, er is altijd iets te doen. ik neem deel aan het publieke leven waar ik van droomde. niet uren hoeven te reizen om ergens te zijn.............maar het heeft zo zijn keerzijde.
you don't know what you've got 'till it's gone

Nou, hospiteeravond nummer 3 zit er weer op en het ging wel weer goed geloof ik. Als ik voor elf uur nog niks gehoord heb ben ik de sjaak, dan wordt het morgen hospiteeravond nummer 4! Ik ben benieuwd.

Aah, morgen moet ik theorieexamen doen voor de auto en ik ben bang dat ik het niet haal. Ik heb al 7 oefenexamens gedaan en ben pas voor 1 geslaagd. Dit kan toch nooit lukken. Ik móet nu even plukken, dan ga ik straks nog één examen oefenen en morgenochtend nog 2 ofzo. Ooooh, ik hoop zo dat ik het in één keer haal.
Duimen jullie?

[moon]

Enerzijds gaat het prima, aan de andere kant ook weer niet. Qua gevoel gaat het denk ik wel goed, ik ben niet echt happy, maar ook verre van depri. Misschien voel ik me wel zoals een 'normaal' mens zich voelt
Waar ik minder gelukkig mee ben is dat ik al over een vrij lange periode inmiddels, veel en vet eet. Het is niet eens dat ik er zoveel trek in heb, maar juist het feit dat het "fout" is lijkt een prettig gevoel op te roepen. Ik begin dikker te worden en zwaarder te wegen, maar voor hoeveel en vet ik eet valt het me nog mee hoe weinig je daarvan ziet. Ik schaam, me ervoor dat ik dit heb, heel heel erg zelfs, eigenlijk ontken ik zelfs dat het, over al gedurende een lange periode, een probleem is. Er over praten doe ik niet, het beïnvloed ook nog niet mijn stemming, maar het achtervolgt me wel tot in mijn dromen. Het begint obsessieve trekjes aan te nemen.
Ik wil geen probleem maken dat er niet is, daarom ontken ik nog steeds, probeer ik het niet als probleem te zien en doe ik er niets mee. Maar het blijft me achtervolgen, en het roept steeds vervelender gevoelens op. Ik weet niet wat ik er mee moet. Alles gaat verder zo goed nu, moet ik dit 'probleem' maar niet onder ogen zien of moet ik het wel als probleem onderkennen en er (met hulp) wat aan gaan doen? lastig.

[Sens.]

@ sohno: Ik zal duimen! Ik moet nog helemaal beginnen met het leren voor dat theorieexamen Ik vrees dat ik het op z'n minst 2 keer ga moeten doen....
Ik ben absoluut niet bezig met autorijden ( vgl met mijn broers ) en ik ken ook niets van verkeersregels ( vgl met mijn broers )
Maar jij gaat het, zeker door al die oefening, wel goed doen ! succes!

OT; vandaag kwam ik er achter dat een verslag ten laatste vrijdag op mijn portfolio moet staan. ik moest aan dat ding nog beginnen, aangezien ik dacht dat ik dat maar voor 2 juni moest af hebben!

Ik was heel even in paniek... Maar ik ben er nu ingevlogen en het is eigenlijk grotendeels af. Dus dat krijg ik zeker morgen af en dan heb ik vrijdagmiddag alle tijd om het nog eens te verbeteren... Dus gelukkig paniek voor niks

Alleen ben ik echt chagrijnig, omdat er iemand mij zo verbaasd vroeg of dat echt nog niet af was.. Zij werkt enkel aan haar verslagen en gebruikt doorgaans mijn verslagen en is er uren aan bezig. en dan durft ze MIJ zo verbaasd vragen of dat nog niet af is Al de rest is bij mij altijd ruim op tijd af...
( jaa ik ben echt chagrijnig )

[Missy1234567890]

sonho schreef:

Aah, morgen moet ik theorieexamen doen voor de auto en ik ben bang dat ik het niet haal. Ik heb al 7 oefenexamens gedaan en ben pas voor 1 geslaagd. Dit kan toch nooit lukken. Ik móet nu even plukken, dan ga ik straks nog één examen oefenen en morgenochtend nog 2 ofzo. Ooooh, ik hoop zo dat ik het in één keer haal.
Duimen jullie?

Veel succes! Ik zal voor je duimen! Ik was ook altijd heel slecht in die oefenexamens, maar op het examen had ik uiteindelijk 0 fout, verbaas me daar nog steeds over. Maar je mag max. 6 fout hebben.

OT: ik stop ermee, het is nog niet klaar, maar ik ben moe en ik heb er gewoon geen zin meer in. Morgen naar Groningen, literatuur en bronnen zoeken voor m'n verdere opzet. Denk dat ik dit 's avonds als het lekker rustig in de UB is maar ga aftypen. Nu nog even ontspannen en dan lekker slapen.

[darkfairy]

.
hij is weg.
ergens anders 3 maanden stage lopen.
en dan vast werken.
als het goed gaat.
het doet me pijn.
ik mis hem zo erg.
en me ouders hebben weer ruzie.
en negeren elkaar.
bij elk lied moet ik huilen.
en ik heb zo'n angst voor mijn ene ex op het werk.
en ik zit hier letterijk te zweten van paniek.
en morgen naar de huisarts toe met mijn begeleider van MEE.
.

[kroot]

Net een mail gehad van mijn dirigeercursus, dat ze met me willen praten over hoe het moet volgend jaar. Kutterdekut. Gelijk weer allemaal kriebels in mijn buik enzo.
@sonho: ik duim voor je.

Argh. tien voor elf. Theoretisch gezien zou ik nog gebeld kunnen worden, maar ik verwacht het niet meer. Op naar de volgende hospiteeravond *zucht*. Het begint mee een beetje de keel uit te hangen. Niet opgeven!

~~dolce~~ schreef:

oh, dat ja... *knuff*

gewoon een bloedonderzoek, bloedbeeld, hb kalium ereum... etc... ivm eetshit

*knuf* terug.
Voel me weer wat beter, al zie ik wel nog tegen 'alles' op, maargoed, stap voor stap enzo...
Succes morgen.

sonho schreef:

Aah, morgen moet ik theorieexamen doen voor de auto en ik ben bang dat ik het niet haal. Ik heb al 7 oefenexamens gedaan en ben pas voor 1 geslaagd. Dit kan toch nooit lukken. Ik móet nu even plukken, dan ga ik straks nog één examen oefenen en morgenochtend nog 2 ofzo. Ooooh, ik hoop zo dat ik het in één keer haal.
Duimen jullie?

Ik duim! Bij mij hielp veel oefenen vooral. En d'r is zo'n site met de tien meest fout beantwoorde vragen, dus misschien is dat nog even de moeite waard om te bekijken.

OT: Nog één keer m'n aantekeningen doorkijken en dan douchen en naar bed.
Dan komt het morgen vast helemaal goed! (toch?)

[duivelaartje]

lentekriebel schreef:

Argh. tien voor elf. Theoretisch gezien zou ik nog gebeld kunnen worden, maar ik verwacht het niet meer. Op naar de volgende hospiteeravond *zucht*. Het begint mee een beetje de keel uit te hangen. Niet opgeven!

Een vriendin van mij kreeg de 4e keer hospiteren een kamer. Dus wie weet jij ook. Hospiteren is best vervelend, maar wel tof dat je al zo vaak mag. Morgen gewoon weer proberen, wie weet!

Love, I get so lost, sometimes
Days pass and this emptiness fills my heart

Ik zou eens moeten leren, of iig het geleerde toepassen. Waar hou ik aan vast? Waar kom ik vandaan? En bovenal, waar wil ik heen? Ik weet het niet zo goed, ik weet alleen dat ik het niet wil. Ik wil niet vechten, nadenken, veranderen. Ik wil geen strijd, ik wil niet het-nooit-goed-doen.
Maar ik ga door, op m'n eigen kronkelige hobbelige rare weg, maar toch: ik ga door. Ik weet niet waarheen, misschien draai ik wel rondjes om m'n eigen as nu, misschien loop ik achteruit. Nee, daar geloof ik niet in. Achteruit ga je nooit, ik leer altijd wel iets, ik neem altijd wel iets mee. En ooit, altijd óóit, zal ik het kunnen uitdragen, laten zien wie ik ben en hoe ik daar gekomen ben, delen wat ik heb geleerd en tevreden zijn met hoe het is. Ooit.

[Redhair]

Ik zit nu zo vreselijk te huilen. Ik dacht aan papa, miste papa, luisterde naar you are so beautiful van Joe Cocker. Het liedje wat hij altijd voor mij en mijn broer draaide. 'You're everything I hope for, you're everything I need'. Hij leefde voor ons, om ons te zien opgroeien, om een gezin te hebben, al was hij zo gehandicapt. Ik moest zo huilen opeens. Ging meer nummers luisteren, zoals liefde van later van Herman van Veen. Het nummer wat zo vreselijk op hem en mijn moeder sloeg. Beide zijn op de crematie gedraaid. Misschien komt het wel omdat mijn broer morgen jarig is en we zondag naar Herman van Veen gaan. Weer een verjaardag zonder papa en Herman van Veen hebben papa en mama zoveel gedraaid, daar ben ik mee opgegroeid. Zo veel nachten dat papa en ik niet konden slapen en we samen luisterden naar Herman van Veen terwijl we heerlijke discussies hebben. Opeens mis ik hem verschrikkelijk en ik kan alleen maar janken. Papa, ik mis je zo erg. Ik wil weer 's nachts wijn met je drinken en naar Herman luisteren en praten. Ik wil je vertellen over het mooie huis waarin ik woon en mijn nieuwe vriend en dat ik kraak en je zou zo trots op me zijn, je was altijd trots op me. Je zou het zo tof vinden dat ik kraak, je zou het zo fijn vinden om me nu te zien, nu ik weer een poosje van de pep af ben en dat het best goed met me gaat. Dat ik eindelijk zie hoe mooi ik ben en leuk, dat ik niet meer depressief ben als vroeger, je zou het zo fijn vinden. Je zou zeggen dat ik je prinses ben en dat je van me houdt en trots op me bent, zoals je altijd tegen me zei, wat ik ook deed.
Waarom mis ik je opeens papa? Waarom zit je opeens in mijn hoofd? En waarom is K. er niet? Ik wil juist nu tegen hem aanliggen en jou vergeten. Ik wil tegen hem aan liggen, ik wil dat hij hier slaapt, en jou vergeten. Maar hij neemt zijn telefoon niet op en ik vertrouw mezelf nog steeds te weinig om samen met hem te slapen, dus ik zit hier alleen te janken en jou te missen en te zuipen en ik hoop dat ik straks zacht zal slapen en niet mijn hele kussen nat jank.

[rensd]

lentekriebel schreef:

Argh. tien voor elf. Theoretisch gezien zou ik nog gebeld kunnen worden, maar ik verwacht het niet meer. Op naar de volgende hospiteeravond *zucht*. Het begint mee een beetje de keel uit te hangen. Niet opgeven!

Hospiteren is kut idd.. Ik ken iemand die pas na 30 (!)x een kamer kreeg. Niet opgeven dus en succes nog iig!

OT: Bleegh, ik heb dus net onze hele badkamer schoongemaakt, vooral het bad was hard nodig want eergister ontdenkte ik voetschimmel op mn voeten.
Nu is het echt bling-bling en zo goed als nieuw..

Nu mogen mijn huisgenootjes morgen de hele keuken + kookplaat schoonmaken want ik ben er een beetje klaar mee dat ik alles zelf moet doen.

Blegh, ik ben zo moe. Wel fijn dat ik door de verandering van inname van medicatie nu op tijd in slaap kom, maar vervolgens elke nacht om 5 uur wakker worden en erna nauwelijks meer slapen breekt me ook op. Morgen ga ik een beetje bijslapen als dat lukt. Daarnaast moet mijn kamer weer grondig opgeruimd en gepoetst worden want pap en mam komen zondag. Maandag word ik alweer 21. Ik vind dat altijd zo gek. Elk jaar heb ik wel periodes dat ik suïcidaal ben, dat ik niet denk dat ik nog een jaar ouder word... En maandag word ik wél weer een jaar ouder. 21 wel te verstaan. Officieel, voor alles volwassen. Ik wil al die verantwoordelijkheden niet. Ik kan ze niet aan... Laat mij maar klein kindje zijn.

[Vogelvrij]

Missy1234567890 schreef:

Veel succes! Ik zal voor je duimen! Ik was ook altijd heel slecht in die oefenexamens, maar op het examen had ik uiteindelijk 0 fout, verbaas me daar nog steeds over. Maar je mag max. 6 fout hebben.

Bij mij ging het precies zo Maar sonho, veel succes hoor!

OT: Gister hadden ze wel weer drinkontbijt En dat is mooi want ik ben aan het stressen voor die eerste versie die ik dadelijk ga inleveren

[metallica]

*knuffelt Lentekriebel* ik ken het gevoel, een paar jaar geleden hoopte/dacht ik nooit de 18 te halen en nu ben ik gewoon 20, echt heel absurd. Maarja, wat doe je eraan he... Veel succes vanavond weer

[Missy1234567890]

@ Lienepien: veel succes met je presentatie vandaag!

OT: in de UB en ik ga nú even snel m'n inleiding aftypen voorzover mogelijk. Het is nog lekker rustig hier en airco en anders doe ik het vandaag waarschijnlijk niet meer en moet het in het weekend erbij.

[Roosje]

Nog twee weken en zes uur en negen minuten.

[Nijn*]

Bah. Hoezeer ik eerst tegen Walibi was als vervanging van de stunt, zo zuur is het nu dat het grootste deel van mijn vriendinnen daar nu lekker in attracties zitten. Bah en ik voel me nog steeds zo beroerd Gisteravond werd het eventjes wat minder maar toen ik met het avondeten wat rijst probeerde te eten ging het meteen weer minder. Vanochtend toen ik opstond had ik alleen hoofdpijn, maar nu ben ik weer zo ontzettend misselijk.. De hoop vandaag wat te leren is alweer een beetje over, ik kan niet eens rechtop zitten. Misschien wat doorlezen voor wat vakken of zo.. Maar ik moét vanavond beter zijn, ik ga verdorie NIET mijn examenfeest missen Hmpf, eerst maar proberen of ik m'n ontbijt vandaag binnen houd.

[Hawahaai]

Ik heb de auto naar de garage gebracht en ben naar de bakker geweest. Net dacht ik even gauw te stofzuigen, zodat ik daarna geen smoes meer heb om niet verder te gaan aan mijn scriptie. Helaas dacht de stofzuiger daar over. Toen ik nog 1 kamer moest, rook ik ineens een schroeilucht, die uit de stofzuiger kwam. Dat is niet zo mooi... Nu laat ik 'm dus eerst maar even afkoelen voor ik de woonkamer ga zuigen. Kan ik meteen mooi even de meterstanden van de verwarming noteren; die komen ze straks opnemen.
En de webstream van radio 538 hield er ineens mee op en doet het nu nog steeds niet.

Edit: auto morgen weer ophalen, gelukkig is-ie dan wel klaar. En nu zit ik me dus weer op te vreten dat ik zoveel doe voor mijn zusje, dat iedereen altijd alles voor haar voorkauwt, zodat het bij haar allemaal aan komt waaien. Ik trap er iedere keer weer in. Maar goed, het komt vast goed nu, en dan is het een poos niet meer mijn verantwoordelijkheid. Ik ben 'm eigen best wel beu nu. Het is altijd wat met die auto. Ik vraag me af of dat standaard zo is bij auto's die niet zo veel en vooral kleine stukjes rijden, of dat het ook nog aan dit exemplaar ligt.
Edit2: ik zit mezelf sinds gisteravond echt in de weg. Ik irriteer me aan alles wat ik doe, en alles gaat fout. De stofzuiger heb ik net voor kapot verklaard, dus toen heb ik maar geswifferd. Ik loop overal tegenaan, laat alles uit mijn handen vallen, kan me nergens op concentreren en voel me van binnen erg rusteloos. Bah.

Blegh. Weer werk af moeten bellen. Ik ben gewoon te draaierig

[Neko*]

Ik weet het gewoon niet meer zo. Ik had eigenlijk pw vandaag. Maar mijn broertje had mijn fiets mee, en dus kon ik niet naar school. Eer dat ik er zou zijn met de trein, zou ik weer terug kunnen. Vet balen, want ik had echt ook nog belangrijke vakken. Zucht, ik had nog wel een voornemen om deze laatste paar weken geen belangrijke lessen/pw's meer te missen omdat ik ZO moe word van al dat gestress erom heen. Bah bah bah. Ik weet wel dat het niet mijn schuld is, en dat het vast wel goed komt, maar het is zoveel. Ik moet nog zóveel doen en echt hopen dat ik een 5,5/6 kom te staan voor wiskunde. Of scheikunde. Anders is het voorbij dit jaar, dan moet ik naar havo. Ik wil helemaal niet naar Havo. En toch, ik had het allemaal makkelijk gekund, ik had gewoon echt veel beter kunnen werken. Ik deed hetalleen niet. Elk jaar dezelfde stress om over te gaan. Als ik over ga, doe ik het volgend jaar écht anders. Echt. Maar goed, ook dat zeg ik elk jaar weer...
Ik word zo moe van mezelf. Mijn hoofd draait maar door, ik maak me zorgen om alles. Maar ik zorg niet voor mezelf. Ik loop hard tot ik er bijna letterlijk bij neer val, zodat ik tijdelijk niks meer voel dan een licht gevoel in mijn hoofd, duizelig, maar geen verwarrende gedachten meer. Ik ben trots op hoe ik in die korte tijd al redelijk kan lopen, maar hoe ik ermee omga is verkeerd. Moet ik dan echt altijd alles omzetten in iets waarmee ik mezelf kwaad doe?

Ik tel de dagen tot de zomervakantie af. Dan kan ik weer leven, dan is er geen stress meer, even alleen maar vrijheid. Het werkt niet zo dat weet ik ook. Want ook in de zomervakantie, zonder school, zijn er miljoenen dingen die me bezig houden, teneer drukken. Maar ik moet motivatie vinden om nog even paar weken door te zetten. Daarna kan ik doen en laten wat ik wil, kan ik dagen in bed blijven liggen als ik dat wil. Fietsen tot de zon opkomt. Wat dan ook, er is dan niks wat me tegen houd te doen wat ik wil.
Ik wil vrijheid voelen. Voelen dat ik leef. Nu word ik geleefd. Ik wil blijven stilstaan, even rust en weer ruimte vinden in mijn hoofd. Maar de wereld dwingt me door te gaan.
18. En nog geen steek verder.

Bedankt voor het duimen, het heeft geholpen.
IK BEN GESLAAGD VOOR M'N THEORIE!!!

[Redhair]

Dat ritme van mij is ook weer ver te zoeken. Misschien komt mijn emotionele bui van gister en mijn zoekgeraakte ritme wel omdat ik ongesteld ben. De pil weer eens doorgeslikt dus dan lijkt de ongesteldheid altijd heviger. Maar ik ben zo moe en heb maar in weinig dingen zin.
Oke, vandaag de laatste dag dat ik zielig ben. Ik sta mezelf toe om wat chocola te halen en nog een dagje op de bank te hangen maar vanaf morgen doe ik weer normaal, sta ik weer om tien uur op en lig ik niet de hele dag op de bank.

[Vogelvrij]

Gefeliciteerd sonho

Oké, ik krijg mijn scriptie begin volgende week terug. Eng. Nu naar huis om verjaardagen te vieren.

Gefeliciteerd Sonho

[Nienna*]

@ Neko*: Ben je al een keer blijven zitten dan, dat je naar HAVO moet als je nu blijft zitten?
Oh en wat je zegt over dat geleefd worden, dat gevoel heb ik ook zo vaak. Dat ik geleefd word door de school, door alles wat ik moet doen, dat ik kopje-onder ga. Maar ik sta nu aan de vooravond van mijn examen en ik ga het redden. Hier waar ik nu sta, daar kom jij ook te staan, geloof me. Heb vertrouwen in je kunnen.
En het ligt helemaal bij jezelf of je geleefd wordt of niet. Het is een gevoel dat je krijgt als je het druk hebt. Je moet proberen rustpunten te zoeken, te ontspannen, dat scheelt zoveel!

[Missy1234567890]

Sonho gefeliciteerd!

OT: het staat wel zo'n beetje op papier, uiteindelijk er langer mee beziggeweest dan ik wou. Ik moet nu nog wel naar m'n onderzoeksvraag toeschrijven en verantwoording en structuur van de scriptie, maar ik ga nu eerst doen waarvoor ik hier in de bieb ben. Dat typen kan overal, maar de boeken die ik nodig heb, hebben ze alleen hier en in de UvA.

[duivelaartje]

Whaha, de jaarboekcie is nu al zo leuk en gezellig! We hebben als thema voor de installatie "konijnen". En aangezien ik ab-actis ben heet ik dan ab-normaal (naar dat rare konijn). En ik moest voor de foto ook abnormaal doen. Nu hang ik over een hek met m'n benen en sta ik echt met een rood hoofd en heel hard lachend op de foto, hij is vast heel lelijk. Maar we hebben ook normale, leuke foto's gemaakt. Hihi, echt geniaaal. Gravende konijnen, etende konijnen, opperkonijnen, konijnen die in hun holletje gaan, we hebben ze allemaal!

[metallica]

Het kost zoveel energie om me niet te richten negatieve aspecten, dat ik er een beetje gek van wordt. Het gaat een weekje goed, een weekje voel ik me gelukkig, omdat het doemdenken even ophoudt, maar dan begint het er weer zo langzamerhand in te sluipen. Aargh, ik word er gek van... Maar wel tof... vanmiddag wiskundebijles gegeven en dat ging best wel goed Natuurlijk ben ik driekwart alweer vergeten, maar na een half uur was ik wel weer helemaal in mijn element. Eigenlijk zou ik juf moeten worden, denk best wel dat ik dat kan, achja wie weet waar ik nog terecht kom

[IcedEarth]

hm.
wederom iets met moed en schoenen.
zoveel te doen.
en zo vaak zonder reden somber?
maar geweldige plannen, vrienden.............
het is het waard het is het waard het is het waard het is het waard het is het waard het is het waard het is het waard

Het is een jaar geleden. Ik zie ons nog staan, op de eindhalte van de bus naar Chaska, in San Jeronimo. Hij was er de hele dag niet, de dag van mijn afscheid waarop ze voor me gekookt hadden en ik taart bij me had. Hij had de hele dag gewerkt. Mijn vriendinnetje zei tegen me: wacht maar, als wij naar de bus lopen, springt hij er net uit. En verdomd. Hij liep met mij mee, zij liep een stuk vooruit met een andere casa-bewoner. En toen gebeurde het. En de dag daarna waren we de hele dag samen. En de dag daarna vloog ik naar Nederland, met de wetenschap dat ik toch wel terug zou keren. En nu zit ik in Nederland, hieraan te denken. Te overpeinsen wat voor shit er gebeurd is, en wat voor mooie dingen ook. Ik ben nu al langer in Nederland dan vorige zomer die 3,5 maand. En ik vind het vreselijk. Kon ik maar weer heen. Kon het maar...Misschien dan niet voor hem, dat zal niet kunnen. Maar voor alles.

[Heksjuh]

Sonho: gefeliciteerd!

Dolce: leuke foto

Het gaat beter. Ik heb sinds zondag alleen maar gehuild, maar nu gaat het beter. Mijn ouders hebben me wel heel erg voor het blok gezet. Ze zeiden maandagavond om half tien dat ik of de dag erna naar mijn kamer ging, of de huur moest opzeggen. Terwijl de bussen dus ook staakten woensdag, dus ik had niet eens naar school gekund vanaf mijn kamer. Na veel geschreeuw van mijn ouders (en ik schaam me er voor, na veel gehuild van mijn kant) hebben we nu een oplossing. Mijn ouders staan er niet achter, ze verboden het eerst ook maar uiteindelijk hebben ze wel toegestemd: ik blijf thuis wonen tot september en ga dan naar mijn kamer. De voornaamste reden dat het mag is omdat mijn school eronder lijdt als ik nu ga, en ik dat echt niet de huur wil opzeggen. Ik loop nu al gigantisch achter door al dit gedoe. Ik hoop dat ik het allemaal kan inhalen, ik denk het niet want de komende twee weken worden heel druk. We krijgen het grootste deel van de stof in de laatste twee weken met ook veel practica, dus als je al achterloopt is dat echt niet te doen. Ik realiseerde me dit maandag. Ik was echt doodongelukkig maandag. Ik heb die dag alleen maar gehuild. Wat niet hielp met mijn schoolwerk en dat maakte het alleen maar erger.

En nu is ineens alles weer goed. Mijn ouders doen weer normaal, alleen mijn zus niet. Nog steeds schoolstress, want ik wilde vandaag thema anemie af maar ik betwijfel of het gaat lukken. Maar wel weer een geruststellend idee: het tentamen wordt zeer waarschijnlijk alleen gesloten vragen aan de hand van een aantal casussen. En volgens de syllabus is anemie het belangrijkst en daarna hemorrhagische diathese (thema 2) en die twee thema's gaan wel lukken met afkrijgen. En anders moet ik maar herkansen, niet het einde van de wereld.
Cijfer van mijn vorige blok terug: 7.9. Dit klinkt heel stom als je het cijfer hoort, maar ik was echt bang dat ik niet gehaald had. In mijn herinnering ging het blijkbaar veel slechter dan in het echt.

Afgelopen donderdag was ook een rotdag. Ik was woensdag ziek geworden tijdens practicum, echt vanuit het niets koorts, hoofdpijn, spierpijn, griepgevoel. Donderdag nog steeds, en het was zo warm ik kan daar niet tegen. Ik ging vanuit huis. Kom ik op Amsterdam Centraal, kunnen er geen treinen meer naar Utrecht. Ze wisten niet wanneer de eerst volgende trein zou gaan, maar zeker driekwartier later. Ik had verplicht practicum, dus ik vond het echt heel kut. Ik ben maar naar huis gegaan, want ik voelde me niet goed genoeg om 45 minuten te wachten en als je te laat bent mag je eigenlijk het practicum niet meer in. Gelukkig kon ik vrij snel regelen dat ik het mocht inhalen, dus uiteindelijk was het geen probleem.
Dinsdag practicum ingehaald, was met koeien. Gisteren practicum met fretten, slangen en kippen. Ik had gewoon een slang om mijn arm En fretten zijn heel grappig en lief. Kip was uiteindelijk ook weer een probleem: de docent werd na een uur gebeld en moest naar huis want er was iets gebeurd thuis. Nu moeten we het practicum inhalen ofzo. We hebben wel een aanwezigheidshandtekening gezet, dus afwachten wat we nu moeten.

En nu moet ik weer leren want ik wil dit vak halen. Het gaat nog heel zwaar worden met mijn rooster en leren aankomende twee weken. Ik heb er spijt van dat ik weekend moet werken, maar op mijn werk denk ik daar gewoon niet bij na. Het was het enige dat me de afgelopen weken gelukkig maakte.
Ik ga proberen niet te veel details te leren en dan komt het vast wel goed. Meer dan je best kan je niet doen.
En ik ga er van genieten dat ik me eindelijk weer blij voel, ondanks de schooldruk. Er is een last van mijn schouders. Hopelijk heeft mijn lichaam dat ook door, want ik ben nog steeds ziek. Op mijn kamer hier is het bloedheet. Mijn neus zit verstopt (ik vind het zo gek om echt verkouden te zijn met dit mooie weer) waardoor ik met mijn mond open slaap en helemaal uitgedroogd wakker word (vanmorgen had ik nauwelijks een stem).

Ik heb me vandaag nog geen moment ongelukkig gevoeld. Zelfs niet als ik denk dat ik nu al achterloop op mijn planning. Na drie dagen constant moeten huilen voel ik me nu zoveel beter. Misschien is het niet goed dat ik mijn problemen uitstel, uit de weg ga. Ik zou eigenlijk wel met iemand moeten praten, maar als ik me weer gewoon blij voel lijkt het net alsof er niks aan de hand is.

En nu stop ik maar eens met typen en ga ik weer leren. Sorry dat ik dit topic als dagboek gebruik

[Heksjuh]

Ik geef het leren maar op voor vandaag. Het lukt toch niet meer, dan kan ik nog wel een uur naar mijn papieren staren maar dat schiet ook niet op. Morgen weer een dag.
Morgen naar de kapper. Het maakt me niet uit hoe ze het knippen, als ik nog maar een staart in kan en het los kan dragen en ik er niet belachelijk uitzie. Met hondje naar de dierenarts en stiekem vind ik dat wel leuk. Hij moet voor jaarlijkse controle en vaccinatie en ik hoop dat hij een algemeen onderzoek krijgt. En morgenavond naar Hans Klok.
Drukke dag dus, ik hoop dat mijn schoolwerk dan ook opschiet want ik wil eigenlijk morgen thema 1 en 2 afmaken maar dat gaat denk ik niet lukken. Hopelijk kan ik zondag een uurtje eerder weg van werk.
En zaterdag weer werken

Oja, Nijn: wat je zei over het opzien tegen werken herken ik ook. Toen ik drie jaar geleden voor het eerst ging werken zag ik er ook enorm tegen op. Ik ben verlegen en niet zo sociaal, en ineens moest ik achter een kassa staan en vreemde mensen aanspreken. Ik zag er heel vaak echt tegen op, ik ben soms met tranen in mijn ogen naar mijn werk gefietst. Ik denk niet dat ik jouw werk met de mijne kan vergelijken, want ik werk wel met leeftijdsgenootjes (dit jaar wel minder, maar mijn meeste collega's zijn jonger dan ik). Ik wil alleen even laten weten dat je niet de enige bent die tegen zulke dingen opziet, ookal is het er fijn als je er eenmaal bent. Op een gegeven moment is het bij mij omgeslagen, ik hoop dat dat bij jou ook gebeurt
Ik hoop dat je je alweer wat beter voelt.

En iedereen die eindexamen moet doen: veel succes met leren en alvast heel veel succes met de examens.

nu word ik echt gek, ik ga mijn paper nooit op tijd afkrijgen en dan stuurt G. me ook nog eens een mail met al haar problemen en ik kán dat gewoon niet volgende week pas beantwoorden want dan kijkt ze me nooit meer aan.

@sonho: gefeliciteerd!
@heksjuh: goed dat je een tussenoplossing gevonden hebt! Ga je tot die tijd je kamer onderverhuren oid?
Succes met leren, en bij de kapper (wat me eraan herinnert dat ik ook nog een afspraak moet maken)!

Pampadiepam

Vol!