Lucht je hart topic deel 129!

[justhanna]

Wat een klote nieuws. Ik had gehoopt dat ik het nooit weer hoefde mee te maken We zijn 9 jaar verder, maar het kleine meisje kan alle herinneringen van toen nog terughalen. Ik wil het niet nog een keer meemaken

[Redhair]

Vandaag was echt leuk. Met met hem mee gaan werken. Ondertussen en in de auto veel gepraat, over vanalles. Door die gesprekken weet ik iets meer van hem, gewoon simpele dingen maar dat is leuk, want ik weet eigenlijk zo weinig. Aangezien we vlakbij de stad waren waar vrienden van hem wonen, onder andere het meisje dat met hem naar tsjechie was, gingen we daar ook langs. Die vriendin wilde me ook wel eens zien. Ze woonden echt in een vet kraakpand, met nog twee andere vette panden in de buurt. Was heel gezellig, echt toffe gasten. Met dat meisje kon ik het meteen vinden. Ze vroeg of we meegingen naar een festival zaterdag. Ze gingen daar bbq'en, we aten wat mee. Toen we weer naar huis gingen zei een van die gasten dat ik snel weer langs moest komen, gewoon meegaan als K. kwam. In de bus terug was ik vet relax. Alles voelde zo goed. Het was echt leuk om naar die vrienden te gaan, het was leuk om het vriendinnetje van K. te zijn, om dat te horen 'gelukkig vergeet je vriendin niet alles', vriendin. We reden naar huis, zwijgend, maar ontspannen. Soms zei iemand wat, lachte de ander. Steeds lieve blikken. Ik ben zo verliefd, zo gek op hem. Het is zo mooi, voelt zo goed, hij is ook zo verliefd. Ik hoop dat dit lang duurt.

Ik hoop alleen dat het niet lang meer duurt voor mijn angsten weg zijn. Ik wil zo graag dat hij blijft slapen maar ik durf het toch nog niet. Ik wijs hem af om een angst die ik niet snap. Het is zo frustrerend.
En ik heb vandaag expres zo min mogelijk gegeten. Ik dwong mezelf ertoe, terwijl ik wist dat ik niet zo dom moest doen. What's the point? Moet ik weer in iets vluchten? Ik blow minder en doe geen pep meer dus ik ben minder vaak vaag, wil ik nu weer vaag worden door te hongeren?? Wil ik weer een eetstoornis ofzo? Ik wist dat ik vandaag gewoon moest eten, maar toch hongerde ik bewust. Waarom? Ik wil het niet. Ik wilde geen probleemvriendinnetje zijn. Geen eetgestoord vriendinnetje, geen junkievriendinnetje. Niet meer hongeren, niet meer doen. Fuck ik maak me zorgen om mezelf.

Ik mag hier zeker niet alle lelijkste en slechtste scheldwoorden die ik ken plaatsen? pffffffff.

[Rob]

Alles gaat echt prima hier! Alleen is school af en toe wat druk en demotiveerd het project ons als de pest, maar dat mag de pret niet drukken.

[Yana]

@Redhair:
Ik vind dat je het allemaal goed doet, goede motivatie hebt. Maar ik lees inderdaad ook steeds weer die drang om te vluchten. Zou het niets voor je zijn om naar een psycholoog te gaan, om voor eens en altijd te leren stoppen met vluchten zodat je echt gelukkig kan zijn? Wat jij doet, minder blowen, pep, geen eetstoornis proberen te hebben, is symptoombestrijding. Je hebt die dingen niet voor niets nodig. Volgens mij weet je ook wel waarvoor je vlucht (of niet?). Maar je hebt de -zij het immens moeilijke- keuze om te blijven staan. Al dat rennen put je uit, als je het over je heen laat komen kan het eindelijk eens écht naar de achtergrond zakken.

En ik bedoel het niet zo hypocriet als het klinkt. Want ik weet dat ik hetzelfde "zou moeten" doen..en ook hoe rot dat is.

[Yana]

@ Examenkandidaten (Nijn*! Roosje! Regendruppel! Nienna*! Anderen! )

Jullie kunnen het, tjakkáááá! Enne Nijntje, niet teveel stressen meis. Je weet rationeel gezien ook wel dat het achteraf vaak meevalt bij je, dat je je drukker maakt dan nodig is. Niet doen, zonde van je kostbare energie. Je haalt het wel, ik weet het zeker!

En verder nog een knuffel voor Moon, Sonho, Rare Kwast, xxChange, Justhanna, Nattigheid en Lienepien! (+de rest die het nodig heeft, vanzelfsprekend).

[~~dolce~~]

Walk in the sunlight tonight
Pretanting that it’s alright

But inside me,
It feels like a shot of a gun
You’ve hurt me so much
And knocked me down

But you walk away from me
And you’ll get away with it.

[Roosje]

Oeeh Yana dankjewel!

Ot, ik heb daarnet een examen bio gemaakt en ik had een 91. Dat zou mooi zijn, als ik dat vanmiddag ook haalde. <3 En morgen Latijn... nou fijn.

[Missy1234567890]

Ik sta echt te kijken hoeveel mensen hier oefenexamens maken, ik deed dat echt nooit... Alleen 1 of 2 voor wiskunde omdat dat m'n slechtste vak was, maar dat hield ik ook al gauw voor gezien toen ik die opgaven zag. Ik leerde gewoon altijd alles en vertrouwde er dan maar op dat het goed zou gaan en dat ging het meestal ook. Voor mij geen stress van een slecht gemaakt oefenexamen.

OT: net op de uni, er was weer vanalles mis bij de NS, maar ik had er niet veel last van (alleen een super langzaam rijdende trein ) Hopen dat ik er vanmiddag ook geen last van heb. Nu even koffie en wat te eten halen en dan de bieb in. Gister niks gedaan, dus vandaag en morgen maar flink aan de slag dan.

Zo, nu ga ik echt hard studeren. Ik moet twee opdrachten goed afmaken en inleveren, dan mag ik eventjes de stad in ofzo, en daarna ga ik drie hoofdstukken goed doornemen en de bijbehorende vragen inleveren. Dan eens zien hoeveel tijd ik nog heb om aan m'n werkstuk te werken.
En het is fijn, want ik heb ook echt zín om aan de slag te gaan

OMG, ik heb gemaild voor een afspraak met een studentdecaan (bellen vind ik echt te eng; dat doe ik dan gewoon niet en dan blijf ik het dus maar uitstellen, maar aangezien ik wel echt een afspraak moest maken, koos ik maar voor e-mail)
Nu ben ik best trots

[Heksjuh]

Ik had vanmorgen om tien voor negen de trein en ben nu net pas op de universiteit. Gisteren had ik gelukkig net de storing gemist, de trein waar ik in zat moest alleen tien minuten wachten op een machinist. Vanmorgen reden we heel langzaam rond Breukelen, we hebben heel lang stol gestaan en uiteindelijk moesten we in Maarssen de trein uit. Ik heb daar zeker van tien tot half twaalf gestaan. Toen besloot ik om maar naar de bussen te lopen, en niet veel later kwam er speciaal een bus rechtsstreeks naar Utrecht Centraal.
Maar goed dat ik vroeger ben vertrokken. Ik moet eigenlijk pas om kwart over een beginnen, verplicht practicum. Maar ik wilde om kwart voor elf een werkcollege volgen zodat ik vanmiddag eerder uit ben, die heb ik dus gemist. Ik denk dat ik vanmiddag ook niet naar dat werkcollege ga, alleen morgen ga ik ook al niet naar een werkcollege dus ik twijfel een beetje. Ik kan opzich wel twee werkcolleges missen, aantekeningen overnemen van anderen. Als ik naar huis ga kan ik wel voor zondag thema 3 afmaken en heb ik een week voor thema 4. Dat lukt niet als ik vandaag pas laat thuis ben. Dilemma.

En vandaag moet ik echt de dingen doen die ik gisteren al zou doen.
- L. mailen
- R. mailen
- tutorgesprek regelen
- inschrijven nieuwe jaar

[Pruts0r]

*sigh*

Ik faal.

[Nijn*]

Pff, Duits was moeilijk man, niet normaal! Maar ik heb meteen nagekeken en vrij streng ook, als het gros van de open vragen weglaat scoor ik tussen de 5.8 en de 7.8! Daar ben ik heel erg blij mee want ik had een 4,5 nodig! En verder, tja. Examens, examens, examens, het enige wat ik mijn hoofd zit, waar ik over kan praten en waar ik mee bezig kan zijn.
Zometeen hard aan de slag voor aardrijkskunde. Ben morgen weliswaar vrij maar toch, moet nog een hoop leren wil ik een voldoende halen, het is echt een moeilijk vak.. Hmpf, ik ben moe, misschien eerst maar een uurtje slapen.

@ Iedereen: bedankt voor de peptalk elke keer, het doet me echt goed!! En iedereen die het gebruiken kan een hele dikke knuffel!!

[Vogelvrij]

Gek is dat hè, bij Duits. Dan is het hartstikke moeilijk maar dan heb je alsnog een hoop goed (gegokt). Ik had dat toentertijd ook in elk geval. In elk geval fijn dat je waarschijnlijk wel erg goed hebt gescoord bij Duits!

OT: Scriptie scriptie scriptie. Er zit ook niet echt iets anders in mijn hoofd dan dat, maar om nou te zeggen dat ik met sprongen vooruit ga, nou nee.

Ik wil de deur op slot, de gordijnen dicht, de wereld buiten sluiten en slapen slapen slapen. Wachten. Maar op wat? Wanneer wil ik dan wakker worden?

Als ik weet dat het nooit genoeg is, waarom dan toch doorgaan? Als ik weet dat het niet goed is, waarom doe ik het dan? Alleen hieruit haal ik nog enige trots, maar zelfs hierin ben ik nooit goed genoeg.

Ik wil op een vliegtuig springen, ver ver ver weg van alles en iedereen. Geen laptop, geen telefoon, helemaal niets. Mja, dat overleef ik toch niet. Ik ben toch veel te afhankelijk van andermans aandacht.

Pff wat een rotdag vandaag, en ik weet niet eens waarom. Inconsequentie de gekste!

[Neko*]

Ik kan wel janken, maar weet eigenlijk niet waarom. Ik zit er gewoon even helemaal doorheen. Heb het gehad. Was ik zo blij met mijn 5,6 voor sk en dat de decaan gaat regelen dat het helemaal goedkomt met mij en dat ik over ga en volgend jaar examen ga halen en alles. En toch, ik weet het allemaal gewoon niet meer.
Verlengt examen, wel? Niet? Help?

[Hawahaai]

Mijn oog doet al de hele dag zeer. Ik hoop dat het wegtrekt als ik anderhalve dag mijn lenzen niet in doe. Ik heb echt geen zin om vrijdag met mijn bril op te verschijnen op mijn stage.
Edit: en mijn kaak doet ook nog steeds pijn. Bah. Fijn hoor, zo'n brakke algehele gesteldheid. Dat kan er ook nog wel bij nu.

[Eend]

Mijn moeder is sinds gister thuis, maar moet over twee weken weer het ziekenhuis in. Dan wordt ze gecateriseerd. 20 juni zou ik een weekendje met mijn ouders en de familie gaan kamperen, maar het is nog maar de vraag of dat door gaat Leuk hoor...ik ga weer es een weekendje weg...

Met Jasper, mijn psych, vanmorgen een zwaar gesprek gehad. Hij zei dat ik mijn moeder wat rust moest gunnen en het kwam er op neer dat het niet goed was als ik de hele dag thuis zou zijn. Ik voelde me gelijk afgewezen. Mijn moeder vindt het juist hartstikke fijn als ik langs kom...tenminste, dat is wat ze tegen mij zegt Misschien heeft ze Jasper wel opgebeld om mij binnen te houden

Ik ben gewoon teveel op de wereld

[Roosje]

@ Nijn: Wat goed, super gedaan! Nu trots op jezelf zijn hè.

En biologie daarnet ging best heel goed denk ik, ga het niet nakijken maar ben er vast wel tevreden mee. (: Ga dadelijk even in de tuin liggen met een boekje want ik ben zooo moe... Dan doe ik vanavond nog wel wat aan Latijn, ik vind Seneca wel leuk gelukkig. (:

Ave schreef:

Ik wil de deur op slot, de gordijnen dicht, de wereld buiten sluiten en slapen slapen slapen. Wachten. Maar op wat? Wanneer wil ik dan wakker worden?

Dat ja.

Gisteravond was echt weer een drama. Uiteindelijk toch in slaap gevallen, maar veel te laat.
Echt, ik weet even niet meer wat ik moet.

Oeh, vrijdag om 14 uur heb ik een afspraak met een studentdecaan. Spannend

[Nienna*]

Wat een rotexamen. My God. Ik ben er echt helemaal chagrijnig van.

Daar gaat het goede gemiddelde...!

Edit: Oh sorry ik overdrijf. Als ik in 4 vakken 1 heel punt ben gezakt, is mijn gemiddelde ten opzichte van wat ik nu sta één tiende gezakt. Dus.

Ik maak me zorgen om mijn pa. Mijn moeder vertelde dat hij maandag eerder was thuisgekomen uit zijn werk. Als je bedenkt dat hij in de 28 jaar dat hij daar werkt, zich in totáál pas 2 weken heeft ziekgemeld, besef je wel dat het foute boel is. Ik geloof dat hij gister en vandaag wel weer gewoon is gaan werken. Hij heeft nu ook de stap genomen om een advocaat in de armen te nemen. Er is echt geen weg terug meer... Nog even en hij staat op straat. Ik vind het zo gemeen. Blijkbaar was er al lang kritiek op hem, maar niemand heeft iets tegen hem gezegd en toen het uitkwam was het al te laat, ze wilden hem weg. Mijn vader heeft zijn best gedaan om te verbeteren en hij wilde met de mensen om de tafel gaan zitten maar niemand wil nog met hem om de tafel zitten. En eigenlijk alleen maar omdat hij zijn werk doet. Hij krijgt opdrachten van de directeur, voert die uit en vervolgens valt iedereen over hem heen, gaan ze naar de directeur en krijgen ze alsnog hun zin, dus is mijn pa de schuldige, voor álles wat fout gaat.

Straks zit ie zonder baan, en dan? Hij is gewend heel hard te werken. Nieuwe baan zoeken is niet makkelijk... En ineens geen inkomen hebben bijna rampzalig.

[Sens.]

Vandaag heb ik me heel de tijd zenuwachtig gemaakt om mijn mentorgesprek...
Ik WEET dat dat niet nodig is. Want hij heeft veel nagelezen en overal heel positieve commentaar gepost.

Maar na het gesprek vind ik hem maar een zagevent. 20 minuten over de keuze van mijn stageplaats voor mijn animatiestage. ( Hier was hij het in het begin niet mee eens, maar nadien was hij toch akkoord) En dan zo nog in 5 minuten van al de rest van mijn portfolio...

Ik weet dat de rest heel goed is en alles op tijd is afgeleverd. Maar het is toch ook wel leuk om dat nog eens te horen na zoveel moeite...

Ik weet echt niet wat ik van dat gesprek moet denken... Maar kom realistisch gezien heb kan ik gewoon niet anders dan heel goed epunten hebben Maar het is toch niet motiverend!

Hoe kan iets nou zo ongelofelijk veel pijn doen? Hoe kan dat nou? Waar heb ik dat aan verdiend? Ik heb (hem) toch nooit iets verkeerd gedaan? zo'n pijn. Godverdomme.

[Vogelvrij]

@Eend: Daar is een heel groot verschil tussen hè. Iemand kan het oprecht hartstikke fijn vinden als iemand er is, maar als je ziek bent en rust nodig hebt, dan is de hele situatie net wat anders, dan kan elk gezelschap al teveel zijn, hoeveel je ook van iemand houdt. Ik snap wel dat je je afgewezen voelt, maar waarschijnlijk hoef je het helemaal niet zo op te vatten.

Ik wil A. zo vreselijk graag weer zien. En ik zie hem in juli pas weer. Hoe ga ik die tijd doorkomen? Ik word er zo lusteloos van, zo inspiratieloos. Ik wil schilderen, lekker even alles loslaten en daar mijn aandacht oprichten. Maar er komt gewoon niks uit me, en de mislukte pogingen maken me alleen maar gefrustreerd. Ik heb het ook even helemaal gehad met die examens, want ik zie op tegen volgend jaar. Weer die angst. Maar ik ben toch wel bang, wat er ook gebeuren gaat, dus ik kan beter maar gewoon mijn best doen. Toch? God, ik heb zo'n zin om te huilen, te schreeuwen, en me te laten troosten door iemand. Maar ik ben leeg, ik ben moe, er zit niks meer in. Ik wil in bed liggen, aan A. denken, me voorstellen dat ik hier niet alleen ben. Hem bij me denken. En dan in slaap vallen.

[coopergirl]

Ik voel me echt emotioneel in combinatie met chagrijnig. Iedereen die ik tegen kom kaffer ik uit. De tranen staan me half in de ogen maar ik heb geen idee waarom? Vandaag allerlei goede dingen gedaan (kamer schoongemaakt, opgeruimd, gewerkt, gekookt, keuken opgeruimd) en ondanks de afleiding voel ik me een beetje down/ chaotisch. Ik zit over van alles te piekeren, terwijl het helemaal niet relevant is. Wat een gekke bui is dit. Straks maar wat lezen en misschien ga ik over een half uur nog een stuk wandelen, dat hoofd moet weer leeg.

[xxChange]

M'n moeder zit er steeds op door te zagen dat ik een baantje moet zoeken, ik moet nog achter mn cijferlijst aan want die ben ik kwijt en heb em nodig voor loting...
Ga me zo stom voelen als ik dan voor m'n deelschoolleider sta: "Ja, sorry meneer, ik ben mn cijferlijst, u weet wel: dat ene hele belangrijke formuliertje, kwijt. Zou u het nog een keer voor mij kunnen uitprinten en er meteen ff een stempel op zetten dat ie goedgekeurd is?" Wat moet ie wel niet van mij denken?
Die stomme stomme examens ook. Had ik mezelf weer een beetje op de rails, zakte die klote gedachten over mezelf alsof een ander tegen mij sprak weg, komen ze weer keihard en in volle glorie terug!

De realiteit is weer eens ver te zoeken in mijn hoofd...

@Nijn: fijn dat je zoiezo een mooi cijfer op duits hebt!
@De rest: knuffel en een aai.

[darkfairy]

@lentekriebel nog gefeliciteerd!.
@moon eet je de laatste tijd dan teveel? *knuf*.
@iedereen die het nodig heeft *knuf*.

ot
ik heb vandaag op het werk.
tegen een goede vriend verteld.
dat ik sinds een tijdje weer.
zm gedachtes heb.
de laatste paar weken.
en hij had dat niet verwacht.
hij weet wel dat ik am.
ik had die gedachtes.
een paar jaar geleden ook al.
en ik probeer die.
zm gedachtes weg te krijgen.
maar het lukt niet.
en ik wil ze niet.
niet niet niet niet niet meer.

[Nijn*]

Bah, lang leve mijn concentratievermogen Heb dus nog steeds te weinig aan aardrijkskunde gedaan, verdorie. Maar goed, ik ben ook wel erg moe en heb hoofdpijn dus ik denk dat ik maar gewoon heel vroeg ga slapen en dan morgen lekker vroeg opstaan en even keihard bikkelen. Voordat het weekend begint ben ik gewoon al over de helft van mijn examens, hoe lekker is dat! Oh en mijn wiskunde docent zei tegen een klasgenootje dat het er niet voor iedereen even goed uit zou komen te zien ieeeh, ik ben zooo bang. *slaps* Niet meer over nadenken tot 12 juni, trutje! En nu lekker maffen <3

[justhanna]

Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet, ik raak dat rottige gevoel maar niet kwijt.
Vandaag is gebeurd waarvan ik hoopte dat ik het nooit meer mee hoefde te maken.

[coopergirl]

justhanna schreef:

Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet, ik raak dat rottige gevoel maar niet kwijt.
Vandaag is gebeurd waarvan ik hoopte dat ik het nooit meer mee hoefde te maken.

Had je je eindpresentatie trouwens goed afgerond? Is al wel een tijdje geleden, en misschien heb ik over de uitkomst heen gelezen.

[justhanna]

coopergirl schreef:

Had je je eindpresentatie trouwens goed afgerond? Is al wel een tijdje geleden, en misschien heb ik over de uitkomst heen gelezen.

Volgens mij heb ik dat hier wel gepost Maar ik had mijn eindpresentatie inderdaad goed afgerond! Ruim voldoende Officiele beoordeling komt pas wanneer iedereen de presentatie gedaan heeft, dus daar wacht ik nog op.


En om mijn vorige post concreter te maken. Mijn moeder is vandaag opgenomen.

[darkfairy]

.

[coopergirl]

justhanna schreef:

Volgens mij heb ik dat hier wel gepost Maar ik had mijn eindpresentatie inderdaad goed afgerond! Ruim voldoende Officiele beoordeling komt pas wanneer iedereen de presentatie gedaan heeft, dus daar wacht ik nog op.


En om mijn vorige post concreter te maken. Mijn moeder is vandaag opgenomen.

In dat geval komt die officiële beoordeling ook ongetwijfeld dik in orde
Wat betreft je moeder: veel sterkte gewenst. Is het vanwege somatische of psychiatrische klachten? Hopelijk is het hele gezin er weer snel bovenop.

[justhanna]

coopergirl schreef:

In dat geval komt die officiële beoordeling ook ongetwijfeld dik in orde
Wat betreft je moeder: veel sterkte gewenst. Is het vanwege somatische of psychiatrische klachten? Hopelijk is het hele gezin er weer snel bovenop.

Daar heb ik inderdaad ook wel vertrouwen in

En vanwege psychische problemen.

[duivelaartje]

Ik zit nu echt in schok. Drie uur geleden werd ik gebeld door een vriend met een echte kutte mededeling. De vader van een vriendin van mij is vanmiddag overleden. Hij heeft zich opgehangen in het schuurtje... zelfmoord dus. En te bedenken dat ik elke dag hier langs het huis van haar ouders fiets, ook vanavond. Ik vind het zo erg. Ik heb die man een paar keer gezien en hij leek zo positief in het leven te staan. Tijdens de ALV wisten ook best veel mensen het en er hing toch wel een kille sfeer. Een vriendinnetje moest op een gegeven moment echt huilen en nu begin ik ook een beetje. Toen ik het hoorde zei ik echt "nee, dat kan niet, dat is nep", maar het is waar.. Hoe onwerkelijk en hoe ga ik ook aan haar laten weten dat ik met haar meeleef? Zal ik een mailtje sturen? Een kaartje, ookal woont ze echt nu sinds 6 dagen niet meer thuis en een half uur verderop van haar ouders.

justhanna schreef:

En om mijn vorige post concreter te maken. Mijn moeder is vandaag opgenomen.

Ah dat is echt naar. Heel veel sterkte!

Een vriend van mij doet nu eindexamen VWO. Vorig jaar heeft hij zijn Havo-diploma gehaald maar hij wist absoluut niet wat hij wilde studeren, dus toen heeft hij VWO gedaan. Het probleem was dat hij nog steeds niet wist wat hij wilde studeren. Nu spreek ik hem op msn en ben ik hem aan het helpen en ik heb een studie gevonden die hij wel ziet zitten! En nu is hij helemaal blij en dat doet me echt goed.

[Droomvlucht]

3 dagen op de afdeling geweest. Nu weer even thuis. Vind het na die paar daagjes al weer wennen thuis. Was het liefst daar gebleven. Maar wilde mijn vriend met zijn vakantie die al in het water is gevallen hierdoor niet teleur stellen..

Droomvlucht: Dat klinkt wel alsof je je op je plek voelt daar .

Sterkte duivelaar.

Gisteravond kon ik niet in slaap komen omdat ik 's middags al had geslapen omdat ik me ziek voelde en omdat ik allemaal rotgedachtes kreeg. Ja, ik moet meer praten, maar met wie? Hier in deze stad heb ik nog helemaal geen goede vrienden... Ik mis mijn oude dorp zó erg, maar daar heb ik niets aan. Ik moet leren om zelfstandig te zijn, een eigen leven op te bouwen, ook al wil ik dat misschien nog helemaal niet... Terug kan ik ook niet meer, want we zijn verhuisd uit dat dorp en mijn ouders hebben het nu zo druk dat het daar nu waarschijnlijk ook niet echt leuk is als ik daar een hele week zit. Ik hoop echt dat ik snel kan gaan samenwonen, ik ben dat alleen zijn zat. Al zal samenwonen natuurlijk ook mijn problemen niet verhelpen, maar ik wil hier wel gaan sporten enzo, misschien maak ik daar vrienden... of bij mijn nieuwe studie volgend schooljaar... Pfff... Gelukkig heb ik vriendje die me vrolijk houdt. Vanavond lekker met de trein naar hem toe!<3

Fuck wat een avond gister. Ik ben blij dat ik er niet alleen voor stond. En het is echt een kutstreek, maar goed, wat kan ik anders? Aandachtsvraag is aandachtsvraag en als de hulpvraag aan mij is gericht, ga ik geen risico's nemen. Ik wil weten hoe het is afgelopen..

[Yana]

^ ik ook Ave. En met mij nog wel meer geloof ik.

Echt absurd. Ik was echt van mn sokken geblazen, helemaal gespannen. Er ging een knop om, een zorgknop. Een gevoel-op-0 en nadenken nu, verantwoordelijkheid, stress, druk. Al die dingen die ervoor zorgen dat ik me iig helemaaaaal niet meer dicht bij mezelf voelde. Dat + het feit dat ik ongesteld was, zorgde ervoor dat ik gisteravond lichamelijk echt beroerd was. Bluh.

Ave schreef:

Echt absurd. Ik was echt van mn sokken geblazen, helemaal gespannen. Er ging een knop om, een zorgknop. Een gevoel-op-0 en nadenken nu, verantwoordelijkheid, stress, druk. Al die dingen die ervoor zorgen dat ik me iig helemaaaaal niet meer dicht bij mezelf voelde. Dat + het feit dat ik ongesteld was, zorgde ervoor dat ik gisteravond lichamelijk echt beroerd was. Bluh.

Wat is er gebeurd?

Vandaag bespreking over hoe het de afgelopen tijd gegaan is. Gaat weer iets minder.
Gisteren eindelijk heel hard gehuild over wat er allemaal tijdens mijn opname is gebeurd.
Ik voel me slecht.