Vraag:

[moon]

Kan je zelfstandig van een verslaving/obsessie/dwanggedachte af komen? of heb je daar hulp van iemand anders bij nodig?

[marrel]

Er kan heel veel, met wilskracht en op internet en in boeken zijn ook heel veel steunende methoden te vinden die kunnen helpen zonder tussenkomst van een direct persoon. Dus ja ik denk dat het kan.
Of iedereen het kan? Dat denk ik weer niet.

[*oma*]

hangt er vanaf

[klompje]

Ik denk wel gedeeltelijk. Maar de vraag is natuurlijk in hoeverre je er dan nog in blijft hangen hoewel je datgene niet meer 'uitvoert'. Maar dit kan natuurlijk ook zo zijn als je 'professionele hulp' krijgt. Maar het heeft denk ik i.d.d. ook een hoop te maken met wilskracht.

[eatdrumseatcym_]

Ik heb zelf lange tijd dwanghandelingen gehad. ook wel OCD. Ik kan spreken uit eerste persoon hoe dat is. Hebben jullie nog specifiekere vragen hierover? Of je ervan af kunt komen. Ehmmm. Ik zou zeggen nee. Zodra je bezg bent met die dingen, heb je er wel 501. Er is een blauwdruk waaruit compulsieve handelingen ontstaan, meestal gekoppeld aan stres en andere emotionele zaken. Als je het eenmaal hebt. Moeilijk moeilijk. Erg moeilijk. Je blijft het altijd houden. Je kan wel van cimpulsieve handelingen veranderen, maar je blijft er altijd wel rare trekjes aan overhouden.

Het kan wel, maar ik denk dat het met hulp veel makkelijker is. Als je bv. in therapie zou gaan, dan houdt de therapeut je eigenlijk een soort spiegel voor waardoor je heel anders naar je eigen gedachten en handelingen leert kijken. Ik denk dat je dit met behulp van een boek ook wel kan bereiken, maar dat het dan veel minder impact heeft en dat het dus moeilijker is om vanaf daar verder te gaan...

[vosje16]

Volgens mij kan het idd wel, maar duurt het waarschijnlijk vééééél langer dan met professionele hulp. Mijn nicht was plots bang om in een auditorium te gaan zitten en in trams/treinen/metro's. Haar angst om in auditoria te gaan zitten heeft ze zelf overwonnen (tja, want anders kon ze geen lessen meer volgen ) En haar angst voor trams/treinen/metro's probeert ze nu ook nog zelf te overwinnen, maar het duurt namelijk al 2 jaar en ze durft nog steeds niet in (ondergrondse) metro's, maar wel op de tram, maar niet meer dan 4-5 haltes na elkaar.

En er is nog een verschil tussen een verslaving (en welke precies) en obsessies. Ik denk dat bepaalde verslavingen heel goed alleen te overwinnen zijn. Obsessies is volgens mij al veel moeilijker...

[eatdrumseatcym_]

Ik denk dat je minder moet speculeren of iets wel of niet kan, en in de praktijk en in je omgeveing kijken, hoeveel en welk soort dwanghandelingen meestal worden verholpen. En mensen geven behandelaars nog veels teveel credit vind ik zelf. Spinnen, claustro- of honden fobie is nogte overzien. Zodra fobien gekoppeld worden aan meer dan een gevoel of ingeving wordt het lastiger. Mensen die niet weten waar ze over praten moeten minder speculeren maar gwoon es in behandeling gaan vind ik. helpt het, ok, zoniet dan niet.

[coopergirl]

Er bestaan genoeg zelfhulpgroepen op het internet waarbij je door o.a. dagboektechnieken en bepaalde opdrachten meer grip op je verslaving kan krijgen. Dit is niet voor iedereen weggelegd.

[Inanis]

zeker, veel mensen zijn op dit gebied alleen niet zo ontwikkeld.. wat betekent dat ze heel wat tijd en geduld nodig zullen hebben.

[eatdrumseatcym_]

Ik zie een jongen van 35 en twee meisjes van 24 die Psy gestudeerd hebben zichzelf erg goed kunnen helpen omdat ze hebben gestudeerd ja. NOT!

[Inanis]

eatdrumseatcym_ schreef:

Ik zie een jongen van 35 en twee meisjes van 24 die Psy gestudeerd hebben zichzelf erg goed kunnen helpen omdat ze hebben gestudeerd ja. NOT!

wie heeft het over studie?

Ligt eraan hoe je ernaar kijkt. In feite doe je het altijd zelf. Een therapeut is slechts ter ondersteuning. Maar ik begrijp natuurlijk dat je zonder begeleiding bedoelt.

Hoewel ik denk dat het in uitzonderlijke gevallen kan, ben ik van mening dat het als een chirurg is die zichzelf opereert: die kan ook niet overal bij. Dan is iemand die helpt erg nuttig.