Wat doen? Op kamers/thuis wonen?

[ikkuh15]

Weet niet of deze hier hoort, maar wist ook niet waar anders..

Ik woon nu bijna een jaar op kamers. Afgelopen jaar gewerkt en ga nu weer studeren. Maar eigenlijk heb ik het afgelopen jaar heel vaak heimwee gehad en weer thuis willen wonen. Hier heb ik het dit weekend ook met mijn ouders over gehad. Ik weet namelijk echt niet wat ik moet doen!
Als ik weer thuis woon, dan heb ik meer privacy, aanspraak met mijn ouders, kan mezelf zijn etc. Maar op kamers kan ik meer afspreken met vriendinnen en ben ik zelfstandiger.
Heeft iemand ervaring met weer naar huis gaan, na een tijdje op kamers? Of is dat heel vreemd en is dat niet aan te raden?

[Volk]

Ik heb een tijd op mezelf gewoond en ben daarna weer terug naar mijn moeder gegaan. (ik noem het niet thuis, thuis is waar ik woon) Ik vond het best lastig want opeens moest alles weer op haar manier en volgens haar regels. En dat terwijl ik al had ondervonden dat het op mijn manier ook prima kan. Maar ik denk dat je niet zo heel veel hebt aan mijn verhaal. Jij bent degene die weet hoe het bij je ouders is en of je daar graag naar terug wil of niet. Vraag je vooral af waarom je terug wil. En waarom niet. Ligt het aan het zelfstandig wonen of aan het wonen op de plek waar je nu woont?

Ik vind het wel een beetje raar dat als je op kamers zit je niet jezelf bent en je minder privacy hebt. Ik dacht dat het meestal juist omgekeerd was.

[Vogelvrij]

Dat kan ik me nu juist goed voorstellen, op kamers heb je vaak andere huisgenoten, die je niet zo vertrouwd zijn als je ouders, logisch toch dat je dan het idee hebt minder jezelf te kunnen zijn? Dat je een beetje op je tenen moet lopen omdat je het idee hebt dat iedereen op je let wat je wanneer doet en zo, dat geeft vaak ook wel minder privacy (afgezien van dat je in een ouderlijk huis vaak meer ruimte hebt).

Maar hoe ver moet je reizen vanuit je ouderlijk huis naar waar je studeert? Kun je niet ook wat praktische zaken erbij halen om je beslissing te vergemakkelijken? Uiteindelijk moet je doen waar jij je goed bij voelt. Het is niet héél vreemd of zo, het komt vaker voor, maar uiteindelijk zul je toch ook een keer zelfstandig moeten worden.

Ja, ik heb aan het begin van mijn studie een half jaar op kamers gewoond en ben toen weer thuis gaan wonen. Ik had ongelofelijk veel heimwee en in die periode ging het met mijn gezondheid ook wat minder. Ik heb het een half jaar geprobeerd, maar toen er toen nog helemaal geen verbetering was en ik uit mijn tijdelijke kamer moest, heb ik geen nieuwe kamer gezocht maar ben ik weer naar huis gegaan. Achteraf was ik er nog helemaal niet aan toe om op kamers te gaan, niet zozeer qua zelfstandigheid want ik was wel gewend om voor mezelf te zorgen, maar omdat ik totaal geen sociaal leven had in mijn studiestad. Tijdens colleges sprak ik soms wel iemand, maar dat was hooguit twaalf uur in de week en op gegeven moment stopten ook veel van die mensen met de studie en zag ik die vervolgens niet meer terug. Ik zat in een min of meer zelfstandige kamer in een studentenflat waar werd gecommuniceerd door middel van briefjes op de wc's, dus vaak sprak, als ik geen college had, gewoon helemaal niemand en dat viel me vrij zwaar. Ook bij sporten en commissie e.d. viel het vrienden maken erg tegen. Daarbij kwam dat in mijn oude woonplaats tegen mijn verwachting in alle vriendschappen heel sterk bleven. Bovendien ging ik toen eigenlijk meer op kamers omdat ik het gevoel had dat het van me verwacht werd dan dat ik het zelf wilde. Nou ja, dat is dus een beetje mijn verhaal. Maar ik heb gewoon heel veel verkeerd gedaan (had bij een studentenvereniging kunnen gaan, commissie bij mijn studie in plaats van externe vereniging, meteen werk moeten zoeken daar, etc.) en jij zegt dat je goede vriendinnen hebt bij je studie, dus dit hele verhaal is eigenlijk niet zo van toepassing .

Heb je het er al met je vriendinnen over gehad, over het misschien weer thuis gaan wonen? Vriendinnen thuis uitnodigen wordt natuurlijk moeilijker, maar jij kan natuurlijk wel bij hen langs blijven komen en misschien ook wel af en toe blijven slapen als je eens uit of ergens heen wilt, dus wellicht hoeft je sociale leven er helemaal niet zo onder te lijden. Als je privacy meer het probleem is, kun je misschien nog overwegen om een zelfstandige woonruimte te zoeken (maar dat zal niet in elke studentenstad mogelijk zijn, weet niet waar je woont?).

Is het heel vreemd, tja, je bent wel één van de weinigen denk ik, maar ik ken nog wel zo iemand. De vraag is of je het erg vindt dat het wat ongebruikelijk is. Mensen vragen mij vaak of je op kamers zit en vervolgens waarom niet en om elke keer te moeten vertellen 'ja, ik ben mislukt als student' is voor mij als perfectionist niet mijn favoriete bezigheid, maar ach, daar valt wel mee te leven. Wat ik wel als nadeel kan noemen is dat je misschien na een negatieve ervaring er lang over doet om later weer die stap naar op jezelf wonen te nemen, omdat het dan voor je gevoel wél goed moet gaan en je voor je gevoel niet meer terug kunt als het mis gaat. Want inderdaad, je moet toch een keer zelfstandig gaan wonen. Reizen kan ook een nadeel zijn, als je ver van je studiestad woont.

Succes met je beslissing! Je mag me altijd PM-en

[Lente]

misschien kun je een kamer zoeken in een huis waar je je wel op je gemak voelt?

[ikkuh15]

Thanx voor jullie ervaringen en antwoorden!

Qua privacy bedoel ik inderdaad dat ik met 2 huisgenoten woon en niet echt mijn ding durf te doen. Wat zullen zij denken etc? Nogal vermoeiend en zeker niet fijn, als dit gewoon mijn "thuis" is. Daarbij zijn mijn huisgenoten heel anders dan ik. Eigenlijk met alles; ze feesten tot 4 uur s'nachts, staan pas 2 uur weer op, zijn druk, houden van uitgaan, eten pas rond 9 uur s'avonds etc. Ik ben juist heel anders, waardoor het contact met hun ook niet echt veel is. (vandaar ook veel irritatie; s'nachts lig ik vaak nog wakker, omdat ze zowat tot s'ochtends vroeg nog keiharde muziek aanhebben. En daarbij gebruiken ze ook spullen van mij, maar dat zal wel iets van studenten zijn.)
Het reizen van mijn ouders naar de stad is een half uur met de bus en dan ongeveer een half uur/20 minuten fietsen. DUs opzig wel te doen. (maar vanuit mijn kamer maar een kwartiertje fietsen)
Een zelfstandige woonruimte kan nog niet, daar heb ik puntne voor nodig en die heb ik nog niet genoeg...kan ook via een makelaar, maar dat word weer te duur.
Inderdaad zal ik hier dan wel vriendinnen moeten hebben, in commissies gaan, op sporten etc. Alleen dat is wel iets wat ik moeilijk vind..Ik heb wel een aantal goede vriendinnen hier in de stad, maar dan zal ik zo'n 4 keer per week met iemand afspreken en daarna voel ik me dan weer zo alleen.

Nouja, iig bedankt voor jullie ervaringen, ik zal er nog eens over nadenken. Krijg vandaag ook mijn rooster en zie mijn klas, dus dat is ook nog wel belangrijk.

[Missy1234567890]

Waarom zou je meteen 'mislukt zijn als student' als je niet op kamers woont?
Ik ken zoveel studenten die nog thuis wonen, oké, zij hebben ook nooit op kamers gewoond, maar zijn die dan ook mislukt? Is op kamers wonen zo inherent aan student zijn, dat als je het niet doet, je mislukt bent? Lijkt me niet...

Mijn situatie is niet van toepassing hier eigenlijk, hoewel ik ook na 5,5 jaar op kamers gewoond te hebben, weer thuis ben gaan wonen. Maar dat had hele andere reden.

[Rob]

Het klinkt meer alsof je niet echt bij je huidige huisgenoten past. Als je niet in een te drukke stad woont, kan je altijd proberen ergens anders een plekje te zoeken waar je wat rustigere mensen hebt die jou wat meer liggen. Da's meestal net iets praktischer dan terug naar je ouders gaan.
Of probeer met ze te praten en jouw positie uit te leggen zodat ze wat meer rekening houden met je.

Zelf heb ik geen ervaring met terug naar mijn ouders. Nouja, een beetje, maar dat was omdat stage daar gewoon dichterbij lag maar toen ik daar was, miste ik de zelfstandigheid wel weer heel erg.

[Balance]

Klinkt inderdaad alsof je je niet op je gemak voelt bij je huisgenoten en dit niet het juiste huis is voor jou. Kijk eens of je ergens anders terecht kan, waar wel rustigere mensen zitten; die studentenhuizen zijn er ook best wel hoor. En lukt dat niet, dan is het alternatief weer naar je ouders en persoonlijk lijkt me dat veel prettiger dan je 'thuis' niet op je gemak voelen!

Sowieso heb je een heel korte reistijd vanaf je ouders. Voor een student is dat echt niet veel.