Nachtelijke rituelen, drama's en anekdotes.

Wat doe jij -weleens of regelmatig- tijdens, kort vóór of kort ná het slapen? Of wat heb jij weleens meegemaakt terwijl je sliep? Misschien dat je slaapwandelt ofzo, of kreunt in je slaap. Mss ben je een keer letterlijk gillend wakker geworden. Misschien bid je elke nacht voor je gaat slapen. Vertel.

[Laisve]

Ik heb echt een vast ritueel voor als ik ga slapen. Wat ook heel vreemd is dat ik alleen kan slapen op mijn rechterzijde... da's vervelend want dan ziet mijn haar er zo raar uit 's ochtens

Ik moet altijd plassen voor en na het slapen Waar menig persoon waar ik de nacht heb doorgebracht zich volgens mij al in stilte aan heeft geërgerd. Voor de rest snurk ik blijkbaar echt als ik verkeerd lig/verkouden ben En maak ik soms rare geluidjes in mijn slaap. Ik droom af en toe al als ik pas net in slaap aan het vallen ben waardoor ik ook nog echt bewegingne maak die aansluiten op de droom. Of wel eens keihard mijn bed uitgerold/vallen/struikeld ben omdat ik droomde over een gigantische spin. Ik val regelmatig in slaap in de trein. Ik kan binnen een minuut in slaap vallen, nog minder zelfs, nadat ik nog wat gezegd heb. Ik slaap altijd op een zij, meestal mijn linker. Nu is slapen een beetje kut want ik heb heel veel last van mijn rug.

Ik lig ergens midden in mijn bed begraven onder een stapel dekens. En ik deel het bed niet graag, ik wil ook daar in het midden liggen, wil niet iemand ernaast waardoor ik ook naar de zijkant moet

Ben nog maar een keer huilend wakker geworden geloof ik, dat was na een heel nare droom dat mijn moeder dood aan het gaan was (...omdat ze in een vampier veranderde, ok, maar dat was niet zo relevant in die droom). Had niet helemaal door dat ik wakker was geloof ik.

Af en toe schijn ik te praten in mijn slaap. Oh en ik ben schijnbaar een keer toen ik met mijn ex in bed lag te slapen, midden in de nacht rechtop gaan zitten en hem een mep in zijn gezicht verkocht Kan me er niks van herinneren.

neuken

[Cherry Springs]

Ik had laatst dat mijn neus zo verstopt zat dat ik zeg maar zo'n plop in mijn oren had als ik slikte. Ik dacht dat het al rond 6 uur was. Ik voelde op mijn nachtkastje naar de neusspray (mijn bedlampje is kapot dus ik zag niks) en ik greep in een van mijn kleine cactusjes. Ik stond op en deed het licht maar aan om de naalden uit mijn vinger te halen. Ik zag dat het nog geen 3 uur was dus toen ik eindelijk die naalden uit mijn vingers had ging ik mijn bed weer in, het licht uitgedaan, de neusspray in mijn hand. Ik sprayde en wachtte tot ik weer zou kunnen ademen door mijn neus, maar het werkte maar niet. "Wel verdomme, ik zal er toch niet immuun voor geworden zijn? Kwam er eigenlijk wel wat uit het flesje?" dacht ik. Ik sprayde nog eens en weer werkte het niet. Ik voelde aan het flesje en merkte dat er vocht uitkwam op een gekke plek. Grr, dacht ik, en ging naar de badkamer.
Zat de dop nog op het flesje.
Toen sprayde ik fatsoenlijk en heb nog even lekker geslapen.

Ik schijn een beetje te snurken.

Ik heb geen vast iets voor 't slapen gaan, geloof ik. Ik val volgens mij wel graag op m'n buik in slaap met één been opgetrokken. Verder praat ik wel eens in m'n slaap, maar nu veel minder dan vroeger (toen werden m'n ouders wel eens wakker van mijn geklets of van mijn gelach ), ik heb ook wel eens geslaapwandeld (maar niet vaak).
Huilend wakker worden heb ik wel eens gehad, ik droomde toen dat mijn vader me belde en zei dat mijn moeder niet lang meer had, misschien nog twee weken. Ik ging naar ze toe en zag daar mijn moeder zitten, die gewoon thuis was, want in het ziekenhuis konden ze niets meer voor haar doen. Ze was gelig en opgezet, heel akelig. Ik moest heel hard huilen, maar ineens vormde zich een gedachte achter in m'n hoofd; hoe kon ik ze snel bij ze zijn? had ik vier uur in de trein gezeten? ik kon me níets van de reis herinneren, en sowieso viel me toen ook ineens op dat ze in hun oude huis woonden... Maar goed, ik werd wakker en moest toch huilen, want 't was te akelig geweest om mijn moeder zo te zien

Gillend wakker worden is ook eens gebeurd, maar dat was echt extreem naar; volgens mij lag mijn man half op me en begon hij ineens te schreeuwen (in zijn slaap dus) en daar schrok ik echt éxtreem van, waardoor ik ook begon te schreeuwen. Dus we lagen samen te schreeuwen En vervolgens hebben we nog een uur bij moeten liggen komen, al trillend. Echt geen leuke manier om wakker te worden Nu is hij sowieso een rare slaper de laatste tijd; hij zit bij 't minste geluid al rechtop in bed en is soms al halverwege de overloop om een 'inbreker' (die er natuurlijk nooit is) in elkaar te slaan. Irritant, want 't is altijd gewoon de krant of ik ben naar de wc geweest (heel eng wanneer hij dan ineens opspringt terwijl ik de deur open doe!).

Verder niets bijzonders

[Uice]

Volgens mensen met wie ik het bed gedeeld heb praat ik veel in mijn slaap. Ook val ik vaak in slaap tijdens gesprekken die ik in bed nog met die mensen voer, waardoor de conversatie van mijn kant eerst steeds incoherenter wordt. Hier zijn een aantal dialogen die ik met Paranoide had toen ik sliep en zij wakker was:

Juice: Aquaman, dat wordt het nieuwe ding.
Para: Wat?
Juice: *onverstaanbaar gebrabbel*
Para: Ik versta er niks van. Wat droomde je?
Juice: Zalm.

Juice: Een agel is geen orbit.
Para: Agel?
Juice: Ja, hoe heten die beesten, hedgehogs.
Para: Egels.
Juice: Ja, egels.

Hiermee bedoelde ik overigens dat de aarde geen ringen had, zoals Saturnus.

Juice: Wat heb jij daar?!
Para: Niks. Wat dacht je dat ik had?
Juice: Hm, ik weet het niet. Iets op alfabetische volgorde.

Juice: Duiven.
Para: Hm?
Juice: *gebrabbel* Duiven.
Para: Wat is er met duiven?
Juice: Dat moet jij toch weten, Mashaduif!
Para: Nee, leg eens uit.
Juice: For your last moments of happiness heb je duiven nodig.

Ik heb haar ook een keer heel hard uit bed geduwd omdat ik dacht dat ze een negenjarig jongetje was dat mij aanvloog. Ik ben niet zo helder op de grens tussen slapen en wakker zijn.

agel.

Oh ja, dat ken ik Echt leuke gesprekken zijn dat

[Missy]

Ik doe bijna alles in mijn slaap. Huiswerk maken, fimpje kijken, kamer opruimen, iemand een mep verkopen, lekker potje schelden, de kamer opruimen na een verjaardag, een gesprek met mijn moeder voeren. Eens in de twee weken slaap wandel ik en dan krijg ik de volgende morgen te horen wat ik gedaan heb.

Huiswerk en kamer opruimen wil ik ook.
Doe je het ook goed?

[Missy]

Huiswerk niet, ik had rondjes zitten teken in mijn schrift. Kamer opruimen was wel netjes.

Eigenlijk niets. Ik ga gewoon slapen. Als ik lig, slaap ik echt binnen 5 minuten. De volgende ochtend sta ik weer op, o soms heb ik wel een ADHD aanval als ik wakker wordt en moet degene naast mij het ontgelden

@ uice

[Neko*]

Als ik niet lees voor dat ik ga slapen duurt het echt onwijs lang voordat ik in slaap val. Ook al ben ik nog zo moe. Soms best vervelend. En ik praat, draai, schop, sla, woel, huil en droom altijd veel.

[capibara]

Jammer genoeg slaapwandel ik amper. De laatste keer heb ik schijnbaar alle lampen aangezet en werd ik naast de bank gevonden in een diepe slaap. Ik slaap als het even kan overal doorheen. Ik duw m'n vriendin hardhandig uit bed in m'n slaap. Als ik een liter water naast m'n bed zet is 'ie de volgende ochtend leeg, terwijl ik me niet kan herinneren er ook maar iets van te hebben gedronken.


Losse slaapgerelateerde anekdote:
Een reeds overleden familielid van me is door de politie in z'n pyjama van de snelweg gehaald. Op z'n fiets. Slaapfietsen, vrij apart. Hij was ook een fervent tuinierder, zelfs in zijn slaap. Z'n vrouw werd eens wakker in een kamer vol potgrond, emmers, plassen water en bonenplanten.

[Lethe]

Ik slaap redelijk snel als ik in bed ga liggen, maar dat komt vast ook doordat ik pas ga slapen als ik echt moe ben. Ik schijn in een of andere Slavische taal te praten als ik slaap. Ik kan alleen op mijn linkerzij slapen. Als ik wakker word moet ik plassen, of dat nou 's nachts of 's ochtends is.

[Slaapkopf]

Tv kijken voor het slapen.
Soms wat lezen (heeeel soms).
Dan slapen, ik heb n keer slaap gewandeld zegt me pap.
Wakker worden, omkleden, wassen, eten.
En dan begint mijn dag .

Op de grens tussen wakker zijn en in slaap vallen wil ik nog weleens verward zijn. Dan ga ik tegen mijzelf praten. De volgende dag kan ik me dat prima herinneren, maar waarom ik het doe, is mij volkomen onduidelijk. De eerste paar minuten nadat ik wakker word, ben ik vaak erg verward. Zo probeerde ik een tijd terug de deur open te maken door de lichtschakelaar om te halen. In dezelfde categorie: denken dat mijn wekker een 'grapje' is. Dan sta ik op om de wekker uit te zetten, en dan besef ik pas dat het menens is.

Uice schreef:

Ik heb haar ook een keer heel hard uit bed geduwd omdat ik dacht dat ze een negenjarig jongetje was dat mij aanvloog. Ik ben niet zo helder op de grens tussen slapen en wakker zijn.

Hier moet bij vermeld worden dat ik gewoon stilletjes gehuld was in halfslaap en niks met aanvliegen te doen had.

- - -

Ik heb geen rare rituelen, drama's en anekdotes. Voor ik ga slapen controleer ik of de voordeur goed dicht is en kijk waar m'n sleutels liggen, zodat ik zeker weet dat ik ze niet buiten in het slot vergeten ben. Meestal zet ik ook het gas uit, want mijn fornuis is een dubieus ding dat aan alle kanten gas lekt. Het duurt altijd heel lang voor ik in slaap val, meestal tussen één á twee uur, maar ik heb ook weleens dat ik drie of vier uur lang niet kan slapen. Ook als ik die dag om acht uur 's ochtends ben opgestaan en heel actief heb gedaan. Daarom is het heel erg vermakelijk als er mensen in mijn bed liggen die praten in hun slaap, want dan kan ik terugpraten en ze provoceren tot amusante uitleg over hun rare droomdingen.
Oh, dit is misschien wel raar. Ik heb dus een tweepersoonsbed met twee eenpersoonsmatrassen. Dat is niet heel erg. Maar ze zijn allebei heel hard. Dat is oncomfortabel, maar ook niet heel erg. Toen kocht ik een derde matras, want hij zat helemaal opgerold in plastic en leek op zo'n dun nepmatras dat je bovenop je gewone matrassen legt zodat ze zachter worden. Maar toen bleek het een gewoon matras te zijn, sneaky vacuüm verpakt. Dit derde matras is nog veel harder dan de twee andere matrassen, maar hij is wel beter voor je rug. Dus die heb ik een tijdje bovenop de andere matrassen gelegd en dan sliep ik af en toe op de ene en dan op de andere. Toen leek mijn bed op een trap. Maar eigenlijk is dat ook niet te doen, dus nu heb ik 'm onder m'n bed gelegd. Hij steekt een heel stuk uit en dat is raar.

Oh, en, soms kan ik niet slapen doordat ik te warme voeten heb. Dan stop ik ze buiten de deken, tegen de koude verwarming. Of ik doe er koud water op.

Het duurt ook heel lang voor ik wakker word, want als ik eenmaal slaap dan slaap ik meestal heel diep. Eén keer werd ik met veel poespas wakker gemaakt door een voormalige love interest, hij was helemaal van slag en was half aan het huilen omdat hij dacht dat ik dood was gegaan. Zo stil lag ik. Als ik iets droom blijf ik na het wakker worden even in de droom hangen. Zo heb ik me in mijn Oblivion/Morrowind-tijden best vaak verslapen voor dingen doordat ik gewend was om te quicksaven. Toen droomde ik constant dat ik aan het gamen was en bij het afgaan van de wekker zette ik 'm uit en dacht ik 'okay ik quicksave hier wel en ga weer slapen en als ik me verslaap dan kan ik hier nog altijd terugkomen'. Dat werkte dus nooit. Als ik na het wakker worden binnen vijf minuten weer ga slapen dan vergeet ik alles wat ik in die vijf minuten heb gedaan. Ik ben ook heel erg verward als ik net wakker ben, dan moet ik minstens een minuut of twintig blijven rondmormelen in bed, roken, koffie drinken en douchen, pas daarna ben ik weer een beetje bij bewustzijn. Tot die tijd ben ik nauwelijks aanspreekbaar en communiceer ik in losse flarden tekst en mmmhhh-geluiden. Als mensen dan ongelooflijk vrolijk en hyperactief doen in mijn buurt word ik chagrijnig en roep ik heel hard 'AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHH'.

Al het bovenstaande geldt niet als ik slaap in de buurt van andere mensen. Of nouja, in de buurt van bijna iedereen behalve goede vrienden. Dan slaap ik juist heel licht, word constant wakker, ben 's ochtends vrij snel weer bij mijn positieven en droom gejaagd over rondlopen en naar dingen staren.

Van alcohol kom ik nog minder snel in slaap dan gewoonlijk, dat is ook raar, want de meeste mensen worden er juist slaperig van.

Mijn bed staat naast mijn raam/vensterbank, die is vrij breed dus soms wordt die gebruikt als ontbijttafel met uitzicht op bomen en een flat.

Soms heb ik geen zin om in bed te slapen, dan slaap ik op de bank of op de grond of onder een tafel. Ik heb ook een keer in de tuin van mijn ouders geslapen. Ik zou graag nog eens in een hooischuur slapen, maar dat gaat vast nooit gebeuren want hooischuren zijn een beetje uitgestorven.

De gaafste ideeën voor sketches/films/verhalen/beelden krijg ik als ik op het randje van slaap en wakker-zijn ben, maar meestal vergeet ik ze dan. Hoewel best veel mensen dit hebben, volgens mij.

Ik droom vaak over absurd gewelddadige en/of morbide dingen, maar die zijn nooit eng of naar. Nachtmerries heb ik bijna nooit, maar als ik ze heb dan zijn ze enorm triviaal. Eén keer had ik een nachtmerrie over aquarobics.

De schapen-tel strategie werkt niet bij mij. Ik heb hem heel vaak geprobeerd, want je moet toch wat als je twee uur wakker ligt, maar ik heb een te levendige fantasie dus de schapen gaan al gauw expres veel te snel. Zodat ik de tel kwijtraak, jeweet. Of ze weigeren over het hek te springen. Of ze gaan expres heel langzaam. Of er komen allemaal verschrikkelijk dikke schapen die niet goed kunnen springen, maar ze proberen het toch en dan blijven ze zo bovenop het hek hangen terwijl ze met hun schapenvoetjes in de lucht trappelen. Een tijdlang heb ik geprobeerd om omhoog drijvende veenlijken te tellen, zo'n rustig moeras met één voor één omhoog drijvende veenlijken die daarna rustig weg dobberen. Mijn redenatie was als volgt: veenlijken zijn lijken, dus ze kunnen niet om mij te jennen heel hard gaan drijven. Dat ging een tijdlang goed. Meestal viel ik rond het 1500ste veenlijk in slaap. Maar toen bedacht ik me dat veenlijken überhaupt niet omhoogdrijven. En dat het ook vrij vreemd is dat ze één voor één komen. Dus als ik het nu probeer dan gedragen ze zich net als de schapen. Meestal komen er eerst een paar gewoon normaal en daarna heb je er like twintig/dertig/veertig die in één keer aan komen zetten. De laatste keer dat ik het probeerde kreeg je daarna een discobal die plotseling naar beneden viel, op de reusachtige hoop veenlijken, alwaar hij heel flauw bleef liggen. Waarna er heel vals 'disco inferno' werd opgezet. Dus dat doe ik ook maar niet meer.

Hm. Ik heb meer nachtelijke rituelen, drama's en anekdotes dan ik dacht.

Paranoide schreef:

Tot die tijd ben ik nauwelijks aanspreekbaar en communiceer ik in losse flarden tekst en mmmhhh-geluiden. Als mensen dan ongelooflijk vrolijk en hyperactief doen in mijn buurt word ik chagrijnig en roep ik heel hard 'AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHH'.

Oh dat heb ik ook. Ik zou echter niet eens de energie hebben om AAAAH te roepen, ik maak dan geïrriteerde keelgeluiden die nog het meest lijken op een APK-afgekeurde snorfiets.

Paranoide schreef:

Een tijdlang heb ik geprobeerd om omhoog drijvende veenlijken te tellen, zo'n rustig moeras met één voor één omhoog drijvende veenlijken die daarna rustig weg dobberen.

LOL

OT:
Ik kom meestal niet zo snel in slaap. Sowieso woel ik de hele tijd heen en weer. Soms lig in in foetushouding, dan weer recht. Als het maar afwisselt.

Ik sta ook niet gemakkelijk op. Vroeg opstaan (lees: te weinig nachtrust want ik ga gewoon laat slapen meestal) is een hel en ik snap niet hoe mensen dat zichzelf kunnen aandoen. Ik blijf altijd lekker lang liggen als ik niks hoef te doen.

's Ochtends bij het sluimeren (halfslapen, whatever) droom ik vaak dat ik bijvoorbeeld al opsta of dat ik eerst nog iets belangrijks moet doen in mijn droom, waardoor ik 'vergeet' naar mijn werk te gaan. Of dat de tijd stopgezet of vertraagd kan worden als ik maar telkens op snooze druk. Als het dan eenmaal 10 uur is en ik voor de 20ste keer snooze heb ingedrukt, word ik echt wakker en besef ik dat alles wat ik in die droom had bereikt, voor niets was omdat het toch niet echt was. En dat ik dus alsnog naar mijn werk moet, 3 uur te laat. Nouja, je kent het vast wel.

De laatste tijd heb ik niet zoveel leuke onthoudbare of lucide dromen meer.

Omdat ik zoveel lees en hoor over mensen die in hun slaap praten, begon ik mij af te vragen of ik zelf praat in mijn slaap. Dus heb ik een keer een mijn mp3-speler in opnamestand naast mijn bed gelegd. De volgende ochtend had ik 7 uur aan audiofiles. Ik opende ze in een audio-editor en toen zag ik eigenlijk maar een paar pieken. Helaas bleken die momenten niet meer te zijn dan wat gedraai, frutselende dekens, gehijg en gezucht. Meh. Ik had gehoopt op interessante filosofische nonsens.

Mijn broertje was ooit eens aan het slapen en toen droomde hij dat hij in zijn gezicht gelikt werd. Het was heel nat en kietelend en langzaamaan werd hij wakker. Hij deed zijn ogen open en toen schrok hij zich de pleuris toen een enorm kattenhoofd hem recht aankeek. Zowel kat als broer zijn nooit helemaal meer van de schrik bekomen na de spastische reactie en schreeuw die volgden.

Hetzelfde heb ik eens meegemaakt met een spin die het leuk leek om boven mijn gezicht een afdaling te maken. Ik lag op mijn rug en zag ineens de spin dichterbij komen. Ik kreeg een hartverlamming en stond binnen 0,035 seconde naast mijn bed met een opgerolde krant. De spin heeft het niet overleefd.

[Neko*]

N00dles schreef:

Ik kreeg een hartverlamming en stond binnen 0,035 seconde naast mijn bed met een opgerolde krant. De spin heeft het niet overleefd.

ot;
Ik droom altijd heel raar en levendig. Of het algemeen ook echt naar, maar als ik dan sommige 'niet nare' dromen vertel aan anderen, vragen ze zich toch altijd af of ik ook leuke dromen heb. Nou die heb ik dus echt bijna niet. Ik heb van die dromen waarbij ik jankend en schreeuwend wakker word, en het minimaal een halfuur duurt voordat ik weer weet waar ik ben.

[Cherry Springs]

Paranoide schreef:

De schapen-tel strategie werkt niet bij mij. Ik heb hem heel vaak geprobeerd, want je moet toch wat als je twee uur wakker ligt, maar ik heb een te levendige fantasie dus de schapen gaan al gauw expres veel te snel. Zodat ik de tel kwijtraak, jeweet. Of ze weigeren over het hek te springen. Of ze gaan expres heel langzaam. Of er komen allemaal verschrikkelijk dikke schapen die niet goed kunnen springen, maar ze proberen het toch en dan blijven ze zo bovenop het hek hangen terwijl ze met hun schapenvoetjes in de lucht trappelen. Een tijdlang heb ik geprobeerd om omhoog drijvende veenlijken te tellen, zo'n rustig moeras met één voor één omhoog drijvende veenlijken die daarna rustig weg dobberen. Mijn redenatie was als volgt: veenlijken zijn lijken, dus ze kunnen niet om mij te jennen heel hard gaan drijven. Dat ging een tijdlang goed. Meestal viel ik rond het 1500ste veenlijk in slaap. Maar toen bedacht ik me dat veenlijken überhaupt niet omhoogdrijven. En dat het ook vrij vreemd is dat ze één voor één komen. Dus als ik het nu probeer dan gedragen ze zich net als de schapen. Meestal komen er eerst een paar gewoon normaal en daarna heb je er like twintig/dertig/veertig die in één keer aan komen zetten. De laatste keer dat ik het probeerde kreeg je daarna een discobal die plotseling naar beneden viel, op de reusachtige hoop veenlijken, alwaar hij heel flauw bleef liggen. Waarna er heel vals 'disco inferno' werd opgezet. Dus dat doe ik ook maar niet meer.

[Fantôme]

Ik heb niet van die geweldige anekdotes als para.

Ik ben een ramp in smorgens opstaan. Mijn vriend ook. Dus afhankelijk wie er eerder moet opstaan, ligt een van ons nog minstens 10 minuten in bed dingen te zeggen als 'ik kom er nooit meer uit' 'ik ga niet naar mn werk' 'ik ga de hele dag slapen'.

Ik neem me altijd voor op tijd naar bed te gaan, maar het lukt nooit.

ik moet me altijd een beetje in het dekbed draaien, zodat het wat strakker om me heen ligt.
Als kind had ik dit al. Mn ouders moesten het dekbed, nadat ik in bed lag, met de kanten onder het matras proppen, zodat ik nog nauwelijks kon bewegen. Een soort inbakeren ofzo. Dan pas kon ik slapen.

als ik wakker wordt moet ik altijd eerst plassen, maar liever slaap ik door want ik lig nooit lekker. Altijd probeer ik dan door te slapen, maar dat lukt dan toch niet, dus ga ik toch maar naar de wc.

Als ik ga douchen sta ik eerst altijd een paar seconden te springen onder de douche omdat ik het koud heb.

en verder praat ik in mijn slaap. Ik heb last van dat ik, vlak voor ik ga slapen, nog even een of andere spastische beweging met mn been maak, waardoor ik weer wakker schrik. als ik eenmaal slaap kan ik doodstil liggen. Als ik dan ook nog eens niet verkouden ben, hoor je echt niks. Mijn vriend (maar vroeger ook mn ouders) hebben meer dan eens gecheckt of ik nog leefde.

Ik heb nog wel een leuke anekdote over mijn vriend, trouwens.
Op pinkpop, jaaaaaaren terug, was er voor ons een noviteit, namelijk lekker eten. Opeens hadden ze broodjes met salade, verse fruitsapjes en kon je gebakken eitjes kopen. Supergoed natuurlijk. Blijkbaar had dit nogal indruk gemaakt op mijn vriend, want 's nachts in zijn slaap maakte hij mij wakker. "Ja," mompelde hij, "doe mij maar twee broodjes ei en een broodje beenham." Uitleggen dat hij sliep en dat ik geen broodjes voor hem ging maken werd beantwoord met een grom.

Wat ik gister weer had, vóór het in slaap vallen, was dat mn hoofd helemaal licht werd en ik soort van zweefde op een 'abstracte wijze'. Mn lichaam en mn omgeving voel ik niet en niks dat ik waarneem, gewoon ultieme ontspanning.
Ik vraag me dan altijd af of mijn ogen 360 graden draaien!
Soort van tegenhanger van het keihard vallen als je op weg bent naar de dromenwereld.

Paranoide schreef:

Hier moet bij vermeld worden dat ik gewoon stilletjes gehuld was in halfslaap en niks met aanvliegen te doen had.

- - -

Ik heb geen rare rituelen, drama's en anekdotes. Voor ik ga slapen controleer ik of de voordeur goed dicht is en kijk waar m'n sleutels liggen, zodat ik zeker weet dat ik ze niet buiten in het slot vergeten ben. Meestal zet ik ook het gas uit, want mijn fornuis is een dubieus ding dat aan alle kanten gas lekt. Het duurt altijd heel lang voor ik in slaap val, meestal tussen één á twee uur, maar ik heb ook weleens dat ik drie of vier uur lang niet kan slapen. Ook als ik die dag om acht uur 's ochtends ben opgestaan en heel actief heb gedaan. Daarom is het heel erg vermakelijk als er mensen in mijn bed liggen die praten in hun slaap, want dan kan ik terugpraten en ze provoceren tot amusante uitleg over hun rare droomdingen.
Oh, dit is misschien wel raar. Ik heb dus een tweepersoonsbed met twee eenpersoonsmatrassen. Dat is niet heel erg. Maar ze zijn allebei heel hard. Dat is oncomfortabel, maar ook niet heel erg. Toen kocht ik een derde matras, want hij zat helemaal opgerold in plastic en leek op zo'n dun nepmatras dat je bovenop je gewone matrassen legt zodat ze zachter worden. Maar toen bleek het een gewoon matras te zijn, sneaky vacuüm verpakt. Dit derde matras is nog veel harder dan de twee andere matrassen, maar hij is wel beter voor je rug. Dus die heb ik een tijdje bovenop de andere matrassen gelegd en dan sliep ik af en toe op de ene en dan op de andere. Toen leek mijn bed op een trap. Maar eigenlijk is dat ook niet te doen, dus nu heb ik 'm onder m'n bed gelegd. Hij steekt een heel stuk uit en dat is raar.

Jij zou echt een boek moeten schrijven. <3

Het duurt ook heel lang voor ik wakker word, want als ik eenmaal slaap dan slaap ik meestal heel diep. Eén keer werd ik met veel poespas wakker gemaakt door een voormalige love interest, hij was helemaal van slag en was half aan het huilen omdat hij dacht dat ik dood was gegaan. Zo stil lag ik.

Oh mijn god.

Als ik iets droom blijf ik na het wakker worden even in de droom hangen. Zo heb ik me in mijn Oblivion/Morrowind-tijden best vaak verslapen voor dingen doordat ik gewend was om te quicksaven. Toen droomde ik constant dat ik aan het gamen was en bij het afgaan van de wekker zette ik 'm uit en dacht ik 'okay ik quicksave hier wel en ga weer slapen en als ik me verslaap dan kan ik hier nog altijd terugkomen'. Dat werkte dus nooit.

Dat quicksaven komt mij bekend voor, maar niet op die manier/voor die doeleinden gebruikt. Kan er niet opkomen hoe en wat though.

Soms heb ik geen zin om in bed te slapen, dan slaap ik op de bank of op de grond of onder een tafel. Ik heb ook een keer in de tuin van mijn ouders geslapen. Ik zou graag nog eens in een hooischuur slapen, maar dat gaat vast nooit gebeuren want hooischuren zijn een beetje uitgestorven.

Ja, ik ook! Op de bank, op de grond naast het bed, op de gangvloer, naast de eettafel (eronder durf ik vooralsnog niet), al was dat naast de eettafel geen goed idee, want ik hoorde paardenvoetstappen midden in de nacht, dus toen werd ik bang en verkaste ik weer naar beneden, en zelf in de badkamer geslapen een keer. Dit allemaal doe ik of op de vloer, of op een matras, of op een deken. Slapen op twee stoelen viind ik ook weleens leuk. Het stimuleert gewoon positieve en geweldige dromen als je (lees: ik) anders en elder gaat slapen, vooral als je krom ligt op een klein stukje ruimte en je nauwelijks kan bewegen.
Lekker slapen is dan ook onder andere, vredig wakkeer worden midden in de nacht met heel veel slaap en direct zonder zorgen en denken in slaap kan vallen om verder te dromen. De totale onbezorgdheid!

De gaafste ideeën voor sketches/films/verhalen/beelden krijg ik als ik op het randje van slaap en wakker-zijn ben, maar meestal vergeet ik ze dan. Hoewel best veel mensen dit hebben, volgens mij.

De schapen-tel strategie werkt niet bij mij. Ik heb hem heel vaak geprobeerd, want je moet toch wat als je twee uur wakker ligt, maar ik heb een te levendige fantasie dus de schapen gaan al gauw expres veel te snel. Zodat ik de tel kwijtraak, jeweet. Of ze weigeren over het hek te springen. Of ze gaan expres heel langzaam. Of er komen allemaal verschrikkelijk dikke schapen die niet goed kunnen springen, maar ze proberen het toch en dan blijven ze zo bovenop het hek hangen terwijl ze met hun schapenvoetjes in de lucht trappelen. Een tijdlang heb ik geprobeerd om omhoog drijvende veenlijken te tellen, zo'n rustig moeras met één voor één omhoog drijvende veenlijken die daarna rustig weg dobberen. Mijn redenatie was als volgt: veenlijken zijn lijken, dus ze kunnen niet om mij te jennen heel hard gaan drijven. Dat ging een tijdlang goed. Meestal viel ik rond het 1500ste veenlijk in slaap. Maar toen bedacht ik me dat veenlijken überhaupt niet omhoogdrijven. En dat het ook vrij vreemd is dat ze één voor één komen. Dus als ik het nu probeer dan gedragen ze zich net als de schapen. Meestal komen er eerst een paar gewoon normaal en daarna heb je er like twintig/dertig/veertig die in één keer aan komen zetten. De laatste keer dat ik het probeerde kreeg je daarna een discobal die plotseling naar beneden viel, op de reusachtige hoop veenlijken, alwaar hij heel flauw bleef liggen. Waarna er heel vals 'disco inferno' werd opgezet. Dus dat doe ik ook maar niet meer.

Van die schapen is herkenbaar, zo frustrerend als ze niet willen springen of massaal aankomen lopen.
Maar oh mijn god, dat van die veenlijken. <3

Je hebt mijn dag gemaakt.

Oeh ja, op andere plaatsen slapen is ook echt leuk Ik heb een keer in de overloopkast geslapen, boven op allemaal rommel, in een slaapzak. Echt liggen ging niet, maar zo half zitten wel, 't voelde echt als een soort bedstee. Heerlijk!

En een keer in een hele kleine kamer, die lag vol met boeken (zowel in kasten als op de grond) en het rook er ook boekig. Wederom kon ik niet gestrekt liggen, maar juist dat je echt naar een houding moet zoeken maakt het fijn.

En op de grond, ik heb nog nooit zo vast geslapen als toen.

Paranoide made my day.

[marrel]

Jeutje wat slaap ik toch standaard Ik moet wel eerst op m'n rechterzij liggen, en dan wat korter op links en dan weer op rechts in slaap vallen En ik heb als ik een enge droom heb altijd dat als het "echt eng" wordt dat ik zo'n geluidje hoor. Trommelgeroffel ofzo van boemboem boemboem en dan kan ik altijd besluiten om wakker te worden. Beetje vaag. Verder praat ik niet, loop ik niet, en gebeurd er weinig spannends.

Haha dat van de geniale ingevingen net voor het slapengaan en de schapen die zich niet gedragen, dat ken ik. Ik denk áltijd 'dit is zo geniaal, dit onthou ik wel' en ik vergeet het toch. Als ik het wel onthou zijn het alleen de banale dingen En mijn schapen doen ook nooit wat ze moeten. Maar goed, ik val dan ook meestal vrij snel in slaap. Als het te lang duurt, als gisteravond, ga ik meditatieoefeningen doen... waarvan ik me nu bedenk dat het vast stom is want daarvoor moet je je concentreren en concentreren is precies het tegenovergestelde van in slaap vallen in mijn hoofd.

Ik moet op mijn rechterzij liggen, tenzij ik bij mijn vriendje ben. Hij is me dat af aan t leren.
Verder maak ik nooit dingen mee. Mijn vriend daarentegen wel. Die mept tv's van de muur, slaat ramen en rent panisch naar de lichtknop omdat hij bang is dat er iets in de fik staat. Best vermoeiend af en toe.

Vroeger stond ik standaar iedere nacht rond een uur of twaalf (als mijn moeder naar bed ging) voor mijn spiegel in mijn sieradendoosje te rommelen en dan moest mn moeder me weer naar bed dirrigeren. Slaapwandelen doe ik tegenwoordig niet meer, maar in mijn slaap praten wel. Hele gesprekken in jabbertalk.

[Nona]

Ten eerste ga ik vaak wel te laat naar bed. Of ik wil op tijd naar bed gaan, en lig dan ook op tijd in bed, maar laat heel stiekem toch de tv nog even aan staan. En natuurlijk kan ik, zodra ik dat nu eenmaal probeer, vaak niet slapen. Mijn slaapproblemen zijn wel eens erger geweest, maar mijn vriend maakt vrij zelden mee dat ik in slaap val.
Als ik dan slaap maak ik hem vaak ook snel weer wakker. Ik heb hele levendige dromen, die vaak nergens op slaan maar toch wel dergelijk ingenieus zijn dat het een mooie cultfilm zou vormen. Meestal komen er mensen in voor waar ik helemaal niet zo veel te maken heb, dat kunnen forumers zijn, of mensen van de gradschool maar dan een andere studie, of mensen die ik via via ken of al heel lang niet gezien heb. En daar ben ik dan altijd beste vrienden mee, en zij ook met elkaar. En aan het begin van de droom kan ik dan niet zo goed met iemand opschieten, en aan het einde wel. Vrij Hollywood.
En daar praat ik ook veel bij. Mijn vriend wordt er steeds minder wakker van, pas als mijn dromen dermate reëel zijn dat ik aan hem ga schudden wil hij zijn ogen eens open doen. Zoals laatst op vakantie, toen ik wakker werd en ervan overtuigd was dat alles in de kamer verplaatst was naar vlak naast het bed, aan mijn kant. En die sukkel wilde me natuurlijk niet geloven, dus ik heb hem drie keer wakker moeten maken voordat hij het licht aan wilde doen.
Ik heb ook wel eens voor het open raam zitten gillen, mijn bed staat tegen het raam en toen ik wakker werd zat ik naar buiten te schreeuwen. Daar hoorde ik ook een paar mensen lachen, beetje jammer. Of ik sta in de deuropening, iets te roepen naar mensen die een verdieping hoger op de galerij staan. Vaak zijn die mensen gelukkig fictief, dus ik sta nog niet helemaal bekend als de dorpsgek.
Gesprekken voeren in mijn slaap gaat ook best, ik heb ook wel eens een gesprek met mijn exvriendje gehad waarbij hij op een zeker moment erg verbaasd om zich heen zat te kijken, op zoek naar een lege bak want die was de oorzaak van zijn seksuele driften. Alleen afgelopen zomer gilde er opeens iemand terug (alleen dat ontkende hij, dus ik denk dat hij ook sliep) en toen heb ik een kwartier verstijfd in bed gelegen en durfde ik me niet te bewegen want hij klonk echt heel boos en ik snapte niet waar ik was en wat ik aan het doen was.
Verder vraag ik me af wat de katten van mij vinden, want die liggen vaak bij mijn voeten en kunnen nooit een goede nachtrust hebben wanneer ik er ben.

En als ik dan wakker word moet ik niet denken dat mijn wekker eigenlijk iets anders is, want dat gebeurt nog wel eens en dan zet ik hem uit en ga ik verder met wat ik aan het doen was, in mijn droom dan. En dat is vaak veel belangrijker dan wakker worden. Het gebeurt ook wel eens dat ik direct wakker ben trouwens, maar echt zin om de warme dekens weg te slaan heb ik dan niet.
Thuis ben ik dan alleen, maar bij mijn vriendje gaan we samen ontbijten. En dat is kut, want ik ben eerst gewoon heel normaal, maar als we moeten eten kan ik wel eens chagrijnig worden. Dat eten staat me ook helemaal niet aan, ik wou liever helemaal geen eten nodig hebben voor een uur of tien, maar ik moet van mezelf ontbijten want dat is gezond. Als mijn vriend dan op het idee komt gesprekken aan te knopen komt hij er vrij snel achter dat dat niet de bedoeling van de ochtend is, en als hij me dan vraagt wat er is kan hij al helemaal oprotten. Maar dat weet hij gelukkig ondertussen. Twintig minuten later is ook alles weer goed.
En aankleden vind ik maar lastig 's morgens.