Citaat:
Oh dat vond ik de beste 
|
Dolf Jansen schrijft mooie teksten hoor, dus dat is niets om je voor te schamen.
Ik zal mijn lievelingsgedicht met jullie delen, maar hij is wel een beetje emo.
Het idee is dat je aan het einde van het gedicht weer opnieuw kunt beginnen, dus het is een oneindig gedicht, zeg maar.
ik herinner mij niets en zelfs dat niet zelfs niet de wereld en zoals ik de wereld niets meer te zeggen heb heeft de wereld mij op zijn beurt niets meer te zeggen en toch blijven woorden uit mij stromen even nutteloos en even belachelijk vergeet die woorden nu onmiddellijk ik wil door niemand herinnerd worden zelfs niet door mezelf want
Peter Verhelst.